ترشح بزاق زیاد یا ترشح بیش از حد آب می تواند مزاحم باشد. در موارد جدی ، می تواند تأثیرات عمده ای بر کیفیت زندگی داشته باشد. برای مقابله با موارد جزئی ، سعی کنید از غذاها و بوهای محرک ترشح بزاق اجتناب کنید. آب انگور ، چای ، مریم گلی و زنجبیل می توانند باعث خشکی دهان شما شده و تولید بزاق را کاهش دهند. برای افزایش بزاق دهان مربوط به یک بیماری زمینه ای ، مانند عفونت دهانی یا اختلال نورون حرکتی ، گزینه های مدیریت را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.
مراحل
روش 1 از 3: امتحان داروهای خانگی
مرحله 1. از غذاها و بوهایی که باعث ترشح بزاق می شوند اجتناب کنید
مصرف مرکبات ، غذاهای شیرین و غذاهای ترش را محدود کنید ، که می تواند غدد بزاقی شما را بیش از حد تحریک کند. تمام تلاش خود را بکنید تا از هرگونه غذاها و بوهای دیگر مانند بوی آشپزی یا عطرهای شخصی که باعث ترشح بزاق می شوند ، دوری کنید.
- خوردن هر غذایی می تواند بزاق دهان را تحریک کند ، اما غذاهای خشک و خشک مانند کراکر یا نان تست ممکن است به جذب بزاق اضافی و تسکین فوری کمک کند.
- اگر کسی در این نزدیکی مشغول آشپزی یا غذا خوردن است و نمی توانید از او اجتناب کنید ، سعی کنید حواس خود را پرت کنید. خودتان را مشغول یک فعالیت کنید ، یک آهنگ در سر خود بخوانید ، یک داستان بنویسید یا با تلفن گپ بزنید.
مرحله 2. آب بیشتری بنوشید ، به ویژه اگر بزاق شما غلیظ است
ممکن است به نظر غلط بیاید ، اما هیدراته ماندن می تواند به کنترل غدد بزاقی بیش فعال کمک کند. نوشیدن حدود 1 گال آمریکا (3.8 لیتر) آب در روز را هدف قرار دهید.
اگر بزاق شما غلیظ است و حاوی مقدار زیادی مخاط است ، نوشیدن آب بیشتر می تواند آن را نازک کرده و بلع آن را آسان کند. در صورت غلیظ شدن بزاق ، اجتناب از محصولات لبنی نیز مفید است
مرحله 3. یک تکه آدامس بجوید یا آب نبات سفت بمالید
این می تواند به جلوگیری از آبریزش خفیف تا متوسط کمک کند ، به خصوص اگر نتوانید آن را کنترل کنید. با مشغول نگه داشتن دهان خود با چیزی ، کمتر احتمال دارد که آب دهان خود را بیرون بیاورید. در صورت نیاز همیشه مقداری آدامس یا آب نبات در دست داشته باشید.
اگر نگران مصرف قند خود هستید ، یک آدامس یا آب نبات بدون قند انتخاب کنید
مرحله 4. یک لیوان آب انگور تیره بنوشید
وقتی بزاق زیاد می کنید ، یک لیوان آب انگور برای خود بریزید. اسید تانیک موجود در آب انگور تیره می تواند باعث خشکی دهان شما شده و تولید بزاق را کاهش دهد.
- سایر نوشیدنی های حاوی اسید تانیک شامل چای سبز و سیاه ، قهوه و شراب قرمز است.
- به خاطر داشته باشید که این نوشیدنی ها می توانند منجر به پوسیدگی و لکه شدن دندان شوند. حتماً یکبار در روز نخ دندان بکشید و حداقل دوبار در روز مسواک بزنید. به عنوان یک امتیاز ، مسواک زدن می تواند موقت ترشح بزاق زیاد را از بین ببرد.
مرحله 5. سعی کنید با استفاده از مریم گلی یا زنجبیل دهان خود را خشک کنید
یک فنجان چای مریم گلی یا زنجبیل می تواند به خشک شدن غدد بزاقی بیش فعال کمک کند. جویدن برگ مریم گلی یا یک تکه ریشه زنجبیل نیز می تواند این کار را انجام دهد. همچنین می توانید یکبار در روز تنتور مریم گلی بنوشید. 15 تا 20 قطره عصاره مریم گلی را به یک لیوان آب اضافه کنید.
- کیسه های چای مریم گلی را می توانید در فروشگاه های مواد غذایی ، فروشگاه های بهداشتی و آنلاین پیدا کنید. از طرف دیگر ، 1 قاشق غذاخوری (14.8 میلی لیتر) برگ تازه مریم گلی یا 1 قاشق چایخوری مریم گلی خشک شده را در 1 سی سی (240 میلی لیتر) آب داغ به مدت 3 تا 5 دقیقه تند کنید.
- برخی از متخصصان پزشکی استفاده از مریم گلی و زنجبیل را برای کاهش ترشح بزاق در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون و ALS توصیه می کنند. با این حال ، قبل از مصرف هر گونه گیاه دارویی یا مکمل ، باید با پزشک خود مشورت کنید ، به ویژه اگر بیماری دارید یا از هر دارویی استفاده می کنید.
- در صورت بارداری یا شیردهی از استفاده از عصاره یا تنتور مریم گلی خودداری کنید.
- مصرف بیش از 15 گرم برگ مریم گلی یا 0.5 گرم عصاره روغن مریم گلی به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن می تواند منجر به افزایش ترشح بزاق و سایر عوارض جانبی شود.
روش 2 از 3: مدیریت علل زمینه ای
مرحله 1. از موقعیت هایی که باعث تهوع و استفراغ می شود اجتناب کنید
ترشح بزاق زیاد اغلب با تهوع و استفراغ همراه است. اگر به دلیل حالت تهوع بزاق ترشح می کنید ، بنشینید و سعی کنید تا زمانی که احساس از بین نرود ، استراحت کنید. به موقعیت هایی که باعث ایجاد حالت تهوع می شوند توجه کنید و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آنها انجام دهید.
- بوهای شدید ، رانندگی ، پارک های تفریحی ، چراغهای روشن یا چشمک زن و دمای گرم از علل شایع تهوع هستند.
- غذاهای ملایم مانند نان تست ، کراکر یا آبگوشت می تواند به تسکین معده شما کمک کند.
مرحله 2. در صورت رفلاکس اسید از داروهای ضد اسید استفاده کنید
بزاق زیاد نیز ممکن است با رفلاکس اسید یا زمانی که اسید از معده به گلو راه پیدا می کند ، همراه باشد. در صورت رفلاکس ، از غذاهای تند و اسیدی خودداری کنید و داروهای ضد اسید بدون نسخه مصرف کنید.
آنتی اسیدها می توانند بر نحوه جذب سایر داروها توسط بدن شما تأثیر بگذارند ، بنابراین در صورت مصرف داروهای تجویزی با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید
مرحله 3. از داروساز خود بپرسید که آیا هر دارویی که مصرف می کنید می تواند ترشح بزاق را افزایش دهد یا خیر
داروهای ضد تشنج ، آرامبخش ، ضد روان پریشی و آگونیستهای کولینرژیک مستقیم و غیر مستقیم می توانند باعث ترشح بیش از حد آب شوند. اگر به طور مرتب از هر دارویی استفاده می کنید ، به صورت آنلاین بررسی کنید یا در مورد عوارض جانبی احتمالی با پزشک خود مشورت کنید.
- برخی از نمونه های داروهایی که می توانند باعث افزایش ترشح آب شوند عبارتند از کلوزاپین ، کلرات پتاسیم ، risperidone و pilocarpine.
- ممکن است پزشک شما بتواند جایگزینی را با عوارض جانبی کمتر توصیه کند. اگر هیچ کدام در دسترس نباشد ، ممکن است داروی دیگری برای مدیریت بزاق زیاد تجویز کنند.
مرحله 4. تمریناتی را برای بهبود توانایی بلع بزاق انجام دهید
برای کودکان کوچک یا بیماران بزرگسال با مشکل بلع ، آموزش ماهیچه های درگیر در بلع می تواند از جمع شدن بزاق جلوگیری کند. تکنیک ها شامل مکیدن مایعات از طریق نی و مکیدن هوا از نی برای برداشت نخود یا کشمش است.
- اگر کودک شما بزاق ترشح می کند و آب دهانش زیاد می شود ، انجام تمرینات می تواند به او یاد دهد که چگونه ماهیچه های درگیر در بلع را کنترل کند. در صورت لزوم ، یک متخصص گفتار درمانی می تواند به آنها کمک کند تا نحوه کنترل ماهیچه های دهان و گلو را بیاموزند.
- مراجعه به متخصص گفتاردرمانی ممکن است برای بیماران مبتلا به بیماری نورون حرکتی ، بیماری عضلانی ، آسیب حاد عصبی ، بیماری پارکینسون یا سایر اختلالات که باعث مشکل بلع می شود ضروری باشد.
روش 3 از 3: به دنبال درمان پزشکی
مرحله 1. در صورت لزوم با پزشک خود در مورد درمان عفونت دهان مشورت کنید
از دندان درد گرفته تا عفونت لوزه ، بسیاری از مسائل مربوط به سلامت دهان و دندان می تواند منجر به بزاق اضافی شود. در صورتی که قادر به مدیریت بیش از حد ترشح بزاق نیستید یا علائم عفونت مانند درد ، تورم یا ترشح را مشاهده می کنید ، به پزشک یا دندانپزشک خود مراجعه کنید.
مسائل مربوط به سلامت دهان و دندان به غیر از عفونت ها ، مانند نقص های ساختاری ، نیز می تواند منجر به تجمع بزاق شود. در صورت وجود هرگونه نقص در دهان ، گردن یا استخوان فک ، یقه ، بریس و سایر وسایل موجود است
مرحله 2. در مورد داروهایی که می توانند ترشح بزاق را کنترل کنند ، از پزشک خود بپرسید
داروهایی به نام داروهای آنتی کولینرژیک سیگنال های عصبی را که به غدد بزاقی دستور تولید بزاق می دهند ، مسدود می کنند. آنها به صورت قرص 0.5 گرم یا به عنوان وصله ای که پشت گوش قرار می گیرد ، در دسترس هستند. دوزهای معمول 1 تا 3 قرص در روز یا 1 وصله روزانه است.
- عوارض جانبی ممکن است شامل یبوست ، خشکی بیش از حد دهان ، کاهش ادرار ، تحریک پذیری ، سرگیجه ، خواب آلودگی ، گیجی ، استفراغ ، یبوست ، سرخ شدن ، سردرد و تاری دید باشد. برای تکه های پوستی ، ممکن است سوزش یا خارش در محل استفاده ایجاد شود. قبل از شروع هرگونه دارویی ، مطمئن شوید که همه خطرات و مزایا را با پزشک خود در میان بگذارید.
- تکه های اسکوپولامین همچنین می تواند به کاهش جریان بزاق کمک کند ، اما عوارض جانبی مشابه داروهای آنتی کولینرژیک است.
مرحله 3. از پزشک خود در مورد 1 drops قطره چشم آتروپین سوال کنید
این دارو را می توان به صورت زیر زبانی (زیر زبان) مصرف کرد تا به ایجاد اثر خشک شدن موضعی در دهان کمک کند. آتروپین یک داروی آنتی کولینرژیک است ، اما از آنجا که با دوز کم در دهان تجویز می شود ، عوارض جانبی که معمولاً این داروها ایجاد می کنند بسیار کمتر است.
داروهای مشابه شامل هیوسسیامین خوراکی ، آمی تریپتیلین خوراکی و ایپراتروپیوم برومید زیر زبانی است
مرحله 4. در مورد تزریق بوتاکس با پزشک خود در مورد افزایش ترشح شدید بدن صحبت کنید
اگر سایر گزینه های درمانی ناموفق بود ، پزشک ممکن است تزریق بوتولینوم (بوتاکس) را توصیه کند. با استفاده از سونوگرافی به عنوان راهنما ، یک پزشک متخصص سم را به غدد بزاقی تزریق می کند که به طور موقت عملکرد آنها را مسدود می کند.
- تزریق بوتاکس باید هر 5 تا 6 ماه انجام شود تا بتوان بزاق دهان را کنترل کرد.
- مطمئن شوید که برای این گزینه درمانی به پزشک مجرب گوش ، بینی و گلو مراجعه می کنید.
مرحله 5. جراحی را به عنوان آخرین راه حل در نظر بگیرید
برداشتن غدد بزاقی از طریق جراحی نادر است و تنها در صورتی توصیه می شود که ترشح بزاق بر کیفیت زندگی تأثیر بسزایی داشته باشد. به عنوان مثال ، خفگی با بزاق اضافی برای افراد مبتلا به اختلال پیشرفته نورون حرکتی به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است ، بنابراین جراحی بهترین راه حل است.
- گزینه های جراحی متنوعی وجود دارد. پزشک شما یا تیم پزشکی شخص تحت مراقبت شما به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که کدام مناسب است.
- به طور کلی ، جراحی غدد بزاقی سریع و ساده است. برخی از جراحی ها فقط نیاز به بی حسی موضعی دارند ، به این معنی که ناحیه بی حس می شود و شما در طول عمل بیدار می مانید.
