اگر به کودکی با نیازهای خاص نزدیک هستید ، بدون شک می خواهید از او محافظت کنید و تا جایی که می توانید از حقوق او دفاع کنید. با این حال ، بسیاری از مردم مطمئن نیستند که چگونه می توانند این کار را بدون ایجاد آسیب بیشتر از فایده انجام دهند. بدست آوردن اطلاعات معتبر در مورد چالش هایی که کودکان معلول با آن روبرو هستند و قوانین حمایتی از آنها اولین گام خوب است. فراتر از این ، اگر می خواهید از حقوق کودکان دارای معلولیت محافظت کنید ، آماده باشید تا دانش خود را با دیگران به اشتراک بگذارید و آگاهی افراد معلول و جامعه معلولان را افزایش دهید.
مراحل
روش 1 از 3: وکالت برای یک کودک فردی
مرحله 1. اطلاعات مربوط به کودک و نیازهای او را جمع آوری کنید
هیچ دو کودک معلول یکسان نیستند ، حتی اگر از ناتوانی یکسانی برخوردار باشند. علاوه بر این ، بسیاری از کودکان معلول بیش از یک معلولیت یا بیماری دارند. نیازهای هر کودک معلول نیز بر اساس توانایی ها ، علایق و ترجیحات خود شکل می گیرد.
می توانید کتابهای مربوط به بیماری کودک را بخوانید یا از اینترنت به مقالات و سایر اطلاعات دسترسی داشته باشید. همیشه پیشینه و شهرت نویسنده هر مطلبی را که می خوانید بررسی کنید. اطلاعات قابل اطمینان تری را از افراد و سازمانهایی دریافت خواهید کرد که سعی ندارند چیزی را به شما بفروشند و انگیزه های مخفی ندارند
مرحله 2. خود را در مورد حقوق قانونی کودکان معلول در کشور خود آموزش دهید
اکثر کشورها قوانینی دارند که از کودکان معلول حمایت می کند و به طور خاص به آنها حق تحصیل مناسب و دسترسی به ساختمان های عمومی را می دهد. بسیاری از کشورها منابع دولتی برای حمایت از کودکان معلول دارند.
- اگر والدین یک کودک معلول هستید ، این وظیفه شماست که بفهمید قانون چگونه از فرزند شما محافظت می کند و فرزند شما از چه حقوق قانونی برخوردار است. آگاهی از قانون به شما این امکان را می دهد که اگر برای مثال مدرسه کودک حاضر به ارائه منابع آموزشی مناسب نیست ، بهتر از فرزند خود حمایت کنید.
- سازمان های دولتی و غیرانتفاعی وجود دارند که می توانند به شما در یادگیری حقوق قانونی کودک کمک کنند. به طور معمول ، این منابع به صورت رایگان در اختیار کسانی قرار می گیرد که می خواهند با حقوق قانونی کودکان دارای معلولیت بیشتر آشنا شوند.
نکته:
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که با کودک کار می کنند ممکن است بتوانند منابعی را که می توانید برای آموزش بهتر خود در مورد حقوق کودکان دارای معلولیت استفاده کنید ، توصیه کنند.
مرحله 3. موانعی را که دسترسی کودک را مسدود می کند شناسایی و حذف یا کاهش دهید
مانع هر چیزی است که کودک معلول را از دسترسی به خدمات مورد نیاز و توسعه حداکثر توان باز می دارد. موانع ممکن است جسمی ، مالی یا اجتماعی باشند و بسته به مشکلات کودک متفاوت است.
- به عنوان مثال ، اگر یک کودک معلول روی ویلچر است ، احتمالاً به رمپ ویلچر و سرویس های بهداشتی با صندلی چرخدار نیاز دارد. آنها همچنین باید بتوانند آزادانه در راهروها و درها حرکت کنند. در شرایط مدرسه ، این ممکن است به این معنی باشد که کودک باید 5 دقیقه قبل از همسالان خود کلاس را ترک کند تا بتواند بدون هیچ مانعی راهروها را به کلاس بعدی خود هدایت کند.
- برخی از کودکان دارای معلولیت های "نامرئی" هستند که ممکن است با نگاه کردن به آنها آشکار نشود. به عنوان مثال ، یک کودک اوتیسم لزوماً "اوتیسم" به نظر نمی رسد. این امکان وجود دارد که هیچ کس نداند که کودک مبتلا به اوتیسم است مگر اینکه به او گفته شود. کودکان دارای معلولیت های نامرئی ممکن است بیش از کودکان دارای معلولیت که از نظر جسمی مشهود هستند با فشار اجتماعی بیشتری روبرو شوند.
مرحله 4. سایر دانش آموزان را درگیر فعالیتهای حمایتی کنید
اغلب کودکان معلول در کلاسهای درس با کودکان غیر معلول ادغام می شوند. اگر کودکان غیر معلول بیشتر در مورد ناتوانی و نیازهای کودک معلول درک کنند ، احتمال کمتری وجود دارد که کودک را مسخره کنند. اجازه دهید کودکان غیر معلول بدانند که چه کمکی می توانند بکنند.
- همکاری کودکان به صورت تیمی می تواند به ایجاد روابط بین کودک معلول و همسالان غیر معلول آنها کمک کند.
- برخی از کودکان دارای معلولیت ممکن است از مکانی به مکان دیگر به کمک نیاز داشته باشند. داشتن دانش آموزان غیر معلول به آنها کمک می کند همچنین آنها را از زورگویی یا آزار و اذیت محافظت می کند. قلدرها بیشتر بچه ای را انتخاب می کنند که تنهاست تا بچه ای که توسط گروهی از دوستان احاطه شده است.
مرحله 5. در مورد قلدری با کودک صحبت کنید
مهم این است که به کودک اطلاع دهید که همه نمی خواهند به او کمک کنند یا بهترین منافع خود را در قلب خود دارند. به آنها بیاموزید که چگونه تشخیص دهند که چه کسی در حال زورگویی یا مسخره کردن او است و در صورت بروز چنین کاری چه باید بکند.
برخی از کودکان معلول ممکن است ابزاری برای تشخیص زمانی که کسی به آنها قلدری می کند نداشته باشند. به عنوان مثال ، کودکان اوتیستیک ممکن است نتوانند طعنه یا سایر اشکال ظریف طنز را تشخیص دهند ، و ممکن است فکر کنند وقتی کسی واقعاً آنها را مسخره می کند با آنها خوب رفتار می کند
نکته:
کودک باید حداقل یک بزرگسال مورد اعتماد داشته باشد که در صورت آزار و اذیت به او مراجعه کند. اگر کودک کسی را ندارد که با این توصیف در مدرسه خود مطابقت داشته باشد ، به او کمک کنید تا با کسی که می تواند به او بگوید ارتباط برقرار کند.
مرحله 6: به کودک اجازه دهید تا آنجا که ممکن است تصمیمات خود را بگیرد
کودکان معلول ممکن است درک یا توانایی انجام برخی از تصمیمات همسالان خود را نداشته باشند. با این حال ، آنها باید بتوانند در صورت امکان انتخاب های خود را انجام دهند. برای توضیح اوضاع هرچه می توانید انجام دهید تا آنها بتوانند تصمیم گیری صحیح تری داشته باشند.
- اگر کودک می گوید "نه" ، به تصمیم او احترام بگذارید مگر اینکه این کار باعث آسیب به کودک یا افراد دیگر شود.
- اگر تعداد محدودی از انتخاب ها را به فرزندان معلول بدهید ، بهتر می توانند تصمیم گیری کنند. سوالات باز می تواند بسیار زیاد باشد. به عنوان مثال ، به جای این که از کودک بپرسید می خواهد چه فیلمی را تماشا کند ، ممکن است 3 فیلمی را انتخاب کنید که می دانید کودک دوست دارد و از او بخواهید که از بین 3 فیلم انتخاب کند.
روش 2 از 3: تشویق آگاهی از معلولیت
مرحله 1. از زبان مورد علاقه جامعه معلولین استفاده کنید
اگر غیر معلول نیستید ، با استفاده از زبانی که معلولان استفاده می کنند ، به آنها احترام بگذارید. بسیاری از اصطلاحاتی که در گذشته قابل قبول تلقی می شد ، اکنون توهین تلقی می شود. استفاده از این اصطلاحات در مورد یک فرد معلول می تواند بسیار توهین آمیز باشد. در صورت شک ، به سادگی از یک فرد دارای معلولیت بپرسید که چه شرایطی را ترجیح می دهد.
- مراقب زبان اول مردم باشید. وقتی از زبان اول مردم استفاده می کنید ، به جای "معلول" می گویید "فرد دارای معلولیت". با این حال ، جوامع مختلف معلولین در این مورد موضع گیری های متفاوتی دارند و این امر در افراد معلول نیز متفاوت است. به عنوان مثال ، بسیاری از اعضای جامعه اوتیسم زبان اول هویت را ترجیح می دهند ("فرد اوتیسم" در مقابل "فرد مبتلا به اوتیسم").
- با کلماتی که برخی از اعضای جامعه معلولان آن را بازیابی کرده اند و سعی می کنند از آن استفاده مثبت کنند ، احتیاط کنید ، حتی اگر به طور گسترده توهین تلقی شود. به عنوان یک متحد غیر معلول ، باید از به کار بردن این کلمات خودداری کنید ، حتی اگر با یک فرد معلول صحبت می کنید که می دانید آن را پذیرفته است. آنها می توانند خود را چنین بنامند ، اما شما به عنوان یک متحد غیر معلول نمی توانید.
- مرکز ملی معلولین و روزنامه نگاری دارای راهنمای سبک معلولیت است که ممکن است به شما کمک کند. به https://ncdj.org/style-guide/ بروید و ورودی های حروف الفبا را مرور کنید.
مرحله 2. هنگامی که نظرات قادرین را می بینید یا می شنوید ، صحبت کنید
توانمندی افراد معلول را کم ارزش و تبعیض آمیز می کند ، معمولاً با این دلالت که مشکلی در آنها وجود دارد یا نیاز به "رفع" دارند. از آنجا که توانایی گرایی بسیار در جامعه جا افتاده است ، کلمات و عبارات زیادی وجود دارد که مردم همیشه می گویند بدون اینکه حتی متوجه شوند که قادر هستند.
- به عنوان مثال ، ممکن است شخصی در مورد کودک معلول به شما بگوید: "چه بلایی سرش آمده است؟" شما می توانید با گفتن "هیچ مشکلی در او نیست" به این س answerال پاسخ دهید. او به سادگی مغزی دارد که متفاوت از مغز شما است و در نتیجه اطلاعات را متفاوت پردازش می کند."
- اگر کودک از نظر جسمی دارای معلولیت است ، ممکن است با افرادی روبرو شوید که می پرسند آیا کودک جراحی کرده است یا مداخلات پزشکی "م workedثر" بوده است. برای آنها توضیح دهید که کودک نیازی به ترمیم ندارد و مداخلات پزشکی باعث می شود کودک شادتر و راحت تر باشد.
نکته:
اگر شما یک فرد معلول هستید ، آموزش دیگران به عهده شما نیست. اگر احساس ناراحتی می کنید یا حوصله صحبت با دیگران را ندارید ، مجبور نیستید. فقط به آنها بگویید که سابقه پزشکی شما به آنها مربوط نیست.
مرحله 3. ترویج سازمان های غیر انتفاعی که به کودکان معلول کمک می کنند
به صورت آنلاین سازمانهای غیرانتفاعی در منطقه خود را که نیاز به پشتیبانی دارند جستجو کنید. در مورد پیشینه سازمان به طور کامل تحقیق کنید تا مطمئن شوید علت خوبی است. به سازمانهایی که دوست دارید کمک کنید ، همچنین دوستان و اعضای خانواده را تشویق کنید تا در این امر مشارکت کنند.
- برخی از سازمانها بیشتر دارای گستره جهانی هستند ، در حالی که برخی دیگر ملی یا محلی هستند. سازمان های محلی نیز معمولاً فرصت های داوطلبانه ای دارند که می توانید برای حمایت بیشتر از سازمان در آنها شرکت کنید.
- در ایالات متحده ، می توانید سازمان های خیریه و سازمان های غیرانتفاعی را در وب سایت Charity Navigator ارزیابی کنید. Charity Navigator دارای یک سیستم رتبه بندی عینی است که به شما امکان می دهد در یک نگاه بدانید که آیا این سازمان معتبر و معتبر است یا خیر. برای شروع به https://www.charitynavigator.org/ بروید.
مرحله 4. اطلاعات مربوط به معلولیت ها را در رسانه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
بسیاری از فعالان حقوق معلولین در اینترنت و رسانه های اجتماعی فعال هستند. به اشتراک گذاشتن این اطلاعات با دوستان غیر معلول خود می تواند به گسترش آگاهی در مورد معلولان کمک کند. این امر می تواند به ویژه برای افراد دارای معلولیت های "نامرئی" بسیار ارزشمند باشد زیرا این ناتوانی را به دوستان غیر معلول یادآوری می کند که لزوماً نمی توانند ببینند.
- وب سایت Rooted in Rights دارای یک وبلاگ گسترده با پست هایی است که توسط فعالان معلول نوشته شده است. این سایت همچنین فیلم ها و اسناد دیگری دارد که می توانید به اشتراک بگذارید. همچنین ممکن است منابع خوبی را در وب سایت پروژه مشاهده معلولین پیدا کنید.
- صداهای معلول را در اولویت قرار دهید ، به ویژه اگر متحد غیر معلول هستید.
روش 3 از 3: ترویج تغییرات اجتماعی و سیاسی
مرحله 1. در مورد مسائل حقوقی که جامعه معلولان با آن روبرو هستند آگاه شوید
اگر می خواهید از حقوق کودکان دارای معلولیت محافظت کنید ، باید چشم انداز اجتماعی و سیاسی در حال تغییر را حفظ کنید. بسیاری از وب سایت ها و سازمان های غیر انتفاعی وجود دارد که اطلاعاتی در مورد حقوق معلولان و سایر مسائل حقوقی که بر کودکان و بزرگسالان دارای معلولیت تأثیر می گذارد ، دارند.
انجمن ناتوانی های یادگیری آمریکا لیستی از وب سایت های موجود در https://ldaamerica.org/resources/ دارد. این وب سایت ها همه بر حقوق معلولان در ایالات متحده متمرکز شده اند ، اما ممکن است راهنمایی هایی را ارائه دهند حتی اگر در کشوری دیگر زندگی می کنید
مرحله 2. یک رویداد آگاهی از معلولیت در جامعه خود برگزار کنید
رویدادهای آگاهی از معلولیت می تواند دیدگاه افراد غیر معلول را با قرار دادن چالش هایی که افراد معلول هر روز با آنها مواجه هستند ، تغییر دهد. رویدادهای آگاهی می تواند به سادگی یک میزگرد با افراد معلول یا یک نمایشگاه با غرفه هایی باشد که منابع و اطلاعات مربوط به معلولین را ارائه می دهد.
- فرمت شما هر چه باشد ، صداهای غیرفعال را بر صداهای غیر معلول اولویت دهید. از هرگونه گوینده ای که خود را "گوینده الهام بخش" اعلام می کنند خودداری کنید. این افراد از سوی جامعه معلولین مورد انتقاد قرار گرفته اند زیرا افراد غیر معلول را تشویق می کنند تا افراد دارای معلولیت را مورد اعتراض قرار دهند.
- هنگامی که درباره رویداد خود تصمیم گرفتید ، آن را از طریق رسانه های اجتماعی و سایر منابع تبلیغ کنید. برای مثال ، اگر رویداد خود را در کتابخانه محلی برگزار می کنید ، ممکن است بتوانید تابلوهایی را در اطراف کتابخانه تبلیغ کنید که رویداد را تبلیغ می کند.
نکته:
اگر به بودجه ای برای یک رویداد نیاز دارید ، با سازمان های غیرانتفاعی محلی که به کودکان و بزرگسالان دارای معلولیت خدمت می کنند صحبت کنید. آنها ممکن است مایل به همکاری با شما برای برپایی این رویداد یا کمک به جمع آوری پول باشند.
مرحله 3. در تجمعات یا اعتراضات به عنوان متحد غیر معلول شرکت کنید
شما می توانید در تجمعات شرکت کرده و برای حقوق بیشتر کودکان و بزرگسالان دارای معلولیت اعتراض کنید ، حتی اگر غیر معلول نیستید. با گروه های فعال غیر انتفاعی مانند ADAPT ارتباط برقرار کنید تا درباره زمان برگزاری تجمعات یا اعتراضات در نزدیکی خود بیشتر بدانید.
این گروه ها علاوه بر حضور ، ممکن است به خدمات حمایتی نیاز داشته باشند که می توانید به عنوان متحد غیر معلول ارائه دهید. برای مثال ، برخی از شرکت کنندگان ممکن است به محل تجمع نیاز داشته باشند
مرحله 4. با نمایندگان دولت تماس بگیرید یا از آنها دیدن کنید
مشخص کنید که نمایندگان دولت در منطقه شما چه کسانی هستند و وظیفه خود را به عهده بگیرید تا مسائل حقوقی را که بر حقوق معلولان تأثیر می گذارد به آنها یادآوری کنید. اگر با ملاقات فردی به منظور بحث در مورد حقوق معلولیت با آنها رابطه ای کالجی برقرار کنید ، احتمال بیشتری وجود دارد که به حرف شما گوش دهند.
- وقتی صحبت از تأثیرگذاری بر اقدامات دولت می شود ، امضای طوماری برای حمایت از یک موضوع یا نشان دادن حمایت شما از یک قانون ، راه آسان است. شما به هیچ وجه نمی دانید که آیا نماینده مناسب حتی می تواند دادخواست را بخواند ، چه رسد به اینکه آن را جدی بگیرید.
- ارائه خود را مختصر بنویسید. به طور کلی ، شما نمی خواهید بیش از 5 دقیقه صحبت کنید. اگر موضوعی که شما نیاز به بحث دارید پیچیده تر از آن است ، مهم ترین نکات را مورد بررسی قرار دهید و سپس نماینده را با اطلاعات تکمیلی کتباً ترک کنید.
