به نظر می رسد کودکان بسیار بیشتر از بزرگسالان از زندگی لذت می برند ، اما این بدان معنا نیست که همه اینها سرگرم کننده و بازی است. کودکان گاهی اوقات ناراحت می شوند ، و به عنوان والدین یا سرپرست وظیفه شماست که بفهمید چه چیزی اشتباه است و به کودک خود کمک کنید احساس بهتری داشته باشد. با صحبت در مورد مشکلات او شروع کنید ، سپس راه هایی برای روحیه بخشیدن به او با راه حل های کوتاه مدت و بلند مدت پیدا کنید.
مراحل
روش 1 از 3: شروع گفتگو با کودک
مرحله 1. از او در مورد مشکلاتش بپرسید
اگر فرزند شما ناراحت است ، احتمالاً احساس نگرانی می کنید. کودکان غمگین ممکن است گریه کنند ، آب دهان خود را بگیرند ، بی سر و صدا عمل کنند یا به طور کلی غیرعادی رفتار کنند ، که می تواند برای والدین بسیار نگران کننده باشد. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است باعث ناراحتی فرزند شما شود ، بنابراین ابتدا از کودک خود بپرسید که چه چیزی او را آزار می دهد.
- از گفتگو در مورد موقعیت های مشکوک دریغ نکنید. اگر مرگ ، طلاق یا جدایی در خانواده وجود دارد ، آن را بپذیرید و به س questionsالات فرزند خود پاسخ دهید.
- برخی از کودکان به سختی می توانند احساسات خود را با کلمات بیان کنند. صبور باشید و به پرسش ادامه دهید تا زمانی که متوجه مشکل شوید.
- اگر فرزند شما نمی داند چگونه در مورد اشتباه صحبت کند ، از یک بازی 20 سوالی (با پاسخ های "گرمتر" یا "سردتر") برای محدود کردن آنچه او را آزار می دهد استفاده کنید.
- اگر شک دارید که می دانید چرا کودک شما ناراحت است ، س questionsالات فوری بپرسید تا او را وادار کند در این مورد صحبت کند. به عنوان مثال ، ممکن است چیزی شبیه به این بگویید ، "به نظر می رسد که از اینکه تیمی دور شد ناراحت هستید" یا "شرط می بندم وقتی بیلی با شما نشسته احساسات شما را جریحه دار می کند."
مرحله 2. احساس او را کم اهمیت جلوه ندهید
اگر فرزند شما در حال تجربه چیزی نگران کننده است ، مهم این است که او را وادار کنید احساسات خود را تایید کند. این امر با نحوه شروع گفتگوها با فرزند شما آغاز می شود و نحوه پاسخگویی شما هنگامی که او به شما می گوید مشکل چیست ، آغاز می شود.
- بگذارید فرزندتان درباره هر چیزی که او را آزار می دهد صحبت کند. حتی اگر صحبت درباره او برای شما دشوار است ، مهم این است که صادقانه و محبت آمیز به آن گوش دهید و پاسخ دهید.
- هرگز به کودک (یا هر کسی ، در این مورد) نگویید که "از آن خارج شوید" ، "شادی کنید" یا "خودتان را کنار هم بکشید". گفتن این موارد می تواند به کودک شما پیام دهد که احساسات او مهم نیست.
- به طور مشابه ، هرگز به فرزند خود نگویید که وضعیت او "چندان بد نیست" - ممکن است از دیدگاه بزرگسالان شما صادق باشد ، اما برای فرزند شما ، احساس رها شدن توسط دوستش در هنگام ناهار می تواند یک ضرر بزرگ باشد.
- تشخیص دهید که بسیاری از کودکان غمگین نیز احساسات مشترکی مانند خشم یا ترس را تجربه می کنند. صبور باشید و سعی کنید اگر کودک شما از کسی ترسیده یا عصبانی است با او صحبت کنید.
مرحله 3. در مورد احساسات غم انگیز خود صحبت کنید
برخی از کودکان ممکن است تشخیص ندهند که والدینشان هر از گاهی ناراحت می شوند. بسیاری از والدین سعی می کنند احساسات منفی خود را برای محافظت از فرزندان خود پنهان کنند - این کار گاهی اوقات سالم است ، اما نه در حدی که فرزند شما فکر کند شما هرگز ناراحت نیستید.
- نشان دادن یا صحبت درباره غم و اندوه خود می تواند به کودک شما کمک کند بفهمد که تنها نیست و اینکه ناراحت باشید گاهی اشکالی ندارد.
- به فرزند خود بگویید گریه کردن اشکالی ندارد و گاهی از گریه در مقابل او نترسید. او را محافظت کنید یا او را از بچه های دیگر دور کنید تا هیچکس او را "گریه کن" ننامد.
- درباره زمانهایی که ناراحت بوده اید صحبت کنید و به فرزند خود اطلاع دهید که شما نیز گاهی اوقات گریه می کنید.
روش 2 از 3: تشویق فرزند خود در کوتاه مدت
مرحله 1. با هم بازی کنید
اگر کودک شما ناراحت است ، سعی کنید با او بازی کنید. این به او یادآوری می کند که شما عاشق او هستید و به او اهمیت می دهید و ممکن است به او کمک کند که از مشکلاتش دور شود.
- اگر فرزند شما هنوز با اسباب بازی بازی می کند ، با او در بازی با موارد مورد علاقه خود همراه شوید. اگر او به بازی های ویدئویی رفته است ، سعی کنید در چند سطح به او بپیوندید.
- اطمینان حاصل کنید که فرزند شما به اسباب بازی ها/فعالیت هایی که حواس را درگیر می کند دسترسی داشته باشد. برخی از متخصصان دریافته اند که بازی با مواد لمسی مانند خاک رس ، خمیر بازی ، ماسه ، برنج و حتی آب می تواند به کودکان غمگین کمک کند تا احساسات خود را کنترل کنند.
مرحله 2. به چیزهایی که او دوست دارد علاقه نشان دهید
بسته به سن ، جنسیت و شخصیت فرزند شما ، او ممکن است به موارد مختلفی علاقه داشته باشد. مهم نیست که فرزند شما به چه چیزی علاقه دارد ، سعی کنید با او در ارتباط باشید. این به او کمک می کند تا با شما ارتباط برقرار کند و ممکن است دری را برای مکالمات عمیق تر و معنی دارتر در مورد جنبه های دیگر زندگی او باز کند.
- اگر فرزند شما کمیک دوست دارد ، از مورد علاقه های او بپرسید ، یا بپرسید آیا می توانید یکی از کمیک هایی را که او بیشتر دوست دارد قرض بگیرید.
- اگر فرزند شما به کارتون یا برنامه های تلویزیونی علاقه دارد ، بپرسید که آیا می توانید با او تماشا کنید. این می تواند درک بهتری از شوخ طبعی او در سن کنونی داشته باشد ، که ممکن است باعث خوشحالی او در هنگام ناراحتی شود.
- اگر فرزند شما اهل ورزش است ، با او بازی تماشا کنید یا بلیط بخرید تا یک بازی را در شهر خود انجام دهید.
- صرف نظر از این که فرزند شما به چه چیزی علاقه دارد ، شما نیز باید تا حدی به آن چیزها علاقه نشان دهید. این به شما کمک می کند که پیوند برقرار کنید و می دانید که چگونه دفعه بعد که او احساس ناراحتی می کند چگونه با او ارتباط برقرار کنید.
مرحله 3. به فرزند خود اجازه دهید مشکلات خود را برطرف کند
این ممکن است برای همه کودکان جالب نباشد ، اما بسیاری از بچه ها می خواهند با موضوعات مورد علاقه خود بازی کنند یا بازی کنند و تظاهر کنند. این ممکن است یک مسئله خانوادگی فعلی باشد ، مانند مرگ اخیر ، یا ممکن است چیزی باشد که فرزند شما در معرض آن قرار دارد اما نمی کند کاملاً درک نمی کنید ، مانند خدمات کلیسا یا مسئولیت های شغلی.
- بازی تظاهر یک راه عالی برای کودکان است تا بتوانند مفهومی را در محیطی امن و کنجکاو جستجو کنند.
- اطمینان حاصل کنید که از انتخاب فرزند خود برای انجام آنچه در جریان است حمایت می کنید. اگر کودکتان مدت کوتاهی پس از مرگ در خانواده مشغول مراسم تشییع جنازه باشد ، ممکن است کمی ناراحت شوید ، اما احتمالاً این شیوه او برای درک فقدان ، مرگ و عزاداری است.
- اگر فرزندتان شما را به دعوت دعوت کرد شرکت کنید ، اما اگر می خواهد به تنهایی یا با بچه های دیگر بازی کند ، به او فضا بدهید.
مرحله 4. با هم پیاده روی یا دوچرخه سواری کنید
ورزش باعث ترشح اندورفین می شود که به شما احساس شادی می دهد. این مهم نیست که در چه سنی هستید. اگر کودک شما از چیزی ناراحت یا ناراحت شده است ، سعی کنید با هم ورزش های سبک انجام دهید تا از پس استرس برآیید و احساس بهتری داشته باشید.
گام پنجم: به فرزند خود زمان تنهایی بدهید
گاهی اوقات کودکان از بودن دائم در کنار دیگران احساس غرق شدن می کنند. این ممکن است حتی از تعامل با دستگاه های الکترونیکی در طول روز اتفاق بیفتد. اگر فرزند شما می خواهد با شما بنشیند ، باید به او اجازه دهید ، اما مطمئن شوید که او می تواند مدتی را به تنهایی و بدون هیچ گونه حواس پرتی الکترونیکی بگذراند.
- اجازه ندهید کودک شما بیش از دو ساعت در روز به تماشای تلویزیون ، بازی با رایانه یا بازی های ویدئویی بپردازد. این مقدار باید در مجموع دو ساعت برای هر گونه ترکیب دستگاه های الکترونیکی باشد ، نه هر کدام دو ساعت.
- گذراندن زمان آرام در تنهایی به کودکان می آموزد که به خود متکی باشند. با گذشت زمان ، کودک شما یاد می گیرد که چگونه احساسات خود را پردازش کند و بدون توسل به بازی های ویدئویی یا سایر عوامل مزاحم احساس آرامش کند یا احساس بهتری داشته باشد.
مرحله 6. کودک خود را در آغوش بگیرید
ممکن است واضح به نظر برسد ، اما بغل کردن یک راه مهم برای تسکین فرزند شما در هنگام احساس ناراحتی ، استرس یا ناراحتی است. وقتی کودکتان احساس ناراحتی می کند او را در آغوش بگیرید و تا زمانی که او این کار را نکرد رهایش نکنید.
مرحله 7. کودک خود را با چیزهای سرگرم کننده شگفت زده کنید
شگفتی های سرگرم کننده می تواند راهی عالی برای کمک به فرزند شما برای فراموش کردن مشکلات خود به طور موقت باشد. با این حال ، باید مراقب باشید تا فرزند شما هر زمان که احساس ناراحتی می کند ، انتظار هدیه/شگفتی نداشته باشد. همچنین باید مراقب باشید که به دفعات یا تا چه حد از حواس پرتی ها به جای پرداختن به موضوع اصلی استفاده می کنید ، زیرا این می تواند برای کودکان در حال رشد مضر باشد.
- یک شگفتی سرگرم کننده و آسان را انتخاب کنید که هزینه زیادی نخواهد داشت. روز تولد یا کریسمس او را دوباره تکرار نکنید ، اما یک هدیه کوچک یا یک فعالیت سرگرم کننده می تواند به روز او کمک کند.
- سعی کنید شگفتی ها را برای بدترین روزهای فرزندتان ذخیره کنید. هر زمان که احساس ناراحتی می کنید از آنها استفاده نکنید یا ممکن است در آینده از برخورد با مشکلات خود اجتناب کند.
مرحله 8. سعی کنید کودک خود را برای خواب آماده کنید
یک برنامه آرامش بخش قبل از خواب برای کودکان مهم است ، به ویژه اگر فرزند شما دوران غم انگیز یا سختی را در زندگی خود پشت سر می گذارد. اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه کافی می خوابد و زمان زیادی برای استراحت دارد تا قبل از خواب آرام شود تا بتواند با طراوت و شادی از خواب بیدار شود.
- به کودک خود کمک کنید قبل از خواب استراحت کند و استرس خود را از بین ببرد. با هم کتاب بخوانید ، در مورد روزهای مربوط به خود صحبت کنید ، یا از او بخواهید حمام گرم کند.
- اتاق کودک را در دمای مناسب برای خواب قرار دهید. در جایی بین 65 تا 72 درجه فارنهایت (18.3 تا 22.22 درجه سانتیگراد) را دنبال کنید ، اما با هر چیزی که برای فرزندتان راحت تر است بروید.
- به یاد داشته باشید که کودکان بیشتر از بزرگسالان به خواب نیاز دارند. یک کودک بین 5 تا 12 سال هر شب به 10 تا 11 ساعت خواب نیاز دارد.
روش 3 از 3: تربیت کودک شادتر
مرحله 1. بیان احساسات را به فرزند خود بیاموزید
برای اینکه فرزند شما بعداً در زندگی شاد باشد (و برای اینکه بتوانید شادی فرزند خود را بسنجید) ، مهم است که به فرزند خود بیاموزید که چگونه احساسات و احساسات خود را بیان کند. برخی از کودکان ممکن است در انجام این کار به تنهایی مشکل داشته باشند ، اما شما می توانید روی راه هایی کار کنید که به فرزند خود کمک کنید احساسات را تشخیص دهد و بر این اساس آنها را بیان کند.
- سعی کنید کودکتان فهرستی از احساسات فعلی خود تهیه کند. سپس در مورد اینکه چرا فرزند شما چنین احساسی دارد صحبت کنید و برای تمرکز بر روی هر احساس/احساسی وقت بگذارید.
- از کودک بخواهید احساسات خود را ترسیم کند. نقاشی یک راه عالی برای بیان آنچه در داخل می گذرد است ، به ویژه اگر فرزند شما در برابر احساسات مقاوم است یا در بیان احساسات مشکل دارد.
- درست مانند بزرگسالان ، برخی از کودکان به سادگی خصوصی تر و گوشه گیرتر از دیگران هستند. لزوماً به این معنا نیست که مشکلی وجود دارد یا از شما پنهان است ، اما با فرزند خود مشورت کنید تا در صورت نیاز به صحبت کردن به او اطلاع دهید که شما آنجا هستید.
مرحله 2. ثابت قدم باشید
یک راه عالی برای کمک به فرزند شما برای احساس ثبات بیشتر در خانه این است که به یک روال ثابت با فرزند خود پایبند باشید. خود را برای راحتی عاطفی به طور مداوم در دسترس قرار دهید و مطمئن شوید که همیشه از فرزند خود حمایت می کنید. ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا به یک روال ثابت تبدیل شود ، اما برای شادی و احساس راحتی کودک شما مهم است.
مرحله 3. به فرزند خود کمک کنید تا یک مجله الهام بخش ایجاد کند
اگر کودکتان قبلاً هرگز ژورنالی نکرده است ، به او کمک کنید تا شروع کند. اگر او قبلاً یک روزنامه معمولی روزانه نگه می دارد ، یک دفترچه الهام بخش را به روال نوشتن خود اضافه کنید.
- داشتن یک مجله الهام بخش می تواند به فرزند شما کمک کند تا بداند که تجربیات او مهم و معنی دار هستند. همچنین می تواند به او کمک کند تا در شرایط بدی در آینده به حالت اولیه بازگردد.
- یک مجله الهام بخش می تواند به همان اندازه وسیع یا مشخص باشد که فرزند شما دوست دارد. کار را با نوشتن اکتشافات روزانه ، تجربیات ، س questionsالات و البته الهامات شروع کنید.
مرحله 4. با هم ماجراجویی کنید
کاوش مکان ها و اشیاء جدید با هم می تواند یک تجربه عالی برای پیوند باشد. این می تواند سطح جدیدی از کنجکاوی را به فرزند شما بیاموزد ، و همچنین شیوه ای جدید از دیدن و تفکر درباره جهان را به شما آموزش دهد.
- با هم از موزه دیدن کنید ، کلاس رقص بگیرید یا سرگرمی جدیدی را با هم یاد بگیرید.
- ماجراجویی های کوچکی را به پارک انجام دهید ، یا به یک سفر جاده ای کوتاه بروید تا چیزی هیجان انگیز و جالب را ببینید.
- مطمئن شوید که ماجراجویی هایی که انجام می دهید برای کودک شما جالب باشد. از او اطلاعات یا پیشنهادهایی بخواهید یا قبل از اینکه راهی جاده شوید ایده های خود را توسط او اجرا کنید.
مرحله 5. به او کمک کنید تا آنچه را که در آن مهارت دارد پیدا کند
مطالعات نشان داده است که "تسلط" - کسب مهارت و موفقیت ، می تواند برای کودک در حال رشد بسیار مهم باشد. این می تواند به او در احساس هدف ، توسعه اهداف و احساس غرور نسبت به دستاوردهای خود کمک کند.
- اگر فرزند شما از فعالیت های خاصی مانند تماشای بازی هاکی یا مسابقات رقص لذت می برد ، از او بپرسید آیا علاقه مند به ثبت نام در کلاس ها یا لیگ رقابتی است.
- کودک خود را به انجام هرگونه فعالیت ورزشی یا تفریحی که از آن لذت نمی برد ، تحت فشار نگذارید. اجازه دهید او تصمیم بگیرد که آیا و در چه زمانی آماده است تا به طور جدی به دنبال کاری برود.
- اطمینان حاصل کنید که نگرش بیش از حد رقابتی نسبت به فعالیت های فرزند خود ایجاد نمی کنید. به یاد داشته باشید که فرزند شما در هر بازی/مسابقه ای برنده نخواهد شد ، بنابراین تمرکز خود را بر تحسین او از تلاش های او بگذارید و به او بگویید که چقدر خوب بازی کرده است.
مرحله 6. به کودک خود قدردانی را بیاموزید
سپاسگزاری فراتر از احساس شکرگزاری برای چیزهای فیزیکی است. این مهم است که به فرزند خود بیاموزید که تجربیات مثبت زندگی خود ، خانواده محبت آمیزی که او در آن احاطه کرده است و مهارت ها و سرگرمی هایی که از آنها لذت می برد را بررسی کند.
- فرزند خود را تشویق کنید تا از چیزهای "کوچک" قدردانی کند ، مانند قدم زدن در پارک در یک روز خوب ، یا خوردن یک لیوان آب میوه مورد علاقه خود.
- سعی کنید یک نمودار واقعی روی دیوار یا یخچال خود نگه دارید. از فرزند خود بخواهید نمودار را با چیزهایی که در مورد خانواده اش ، خودش و جهان اطراف دوست دارد پر کند.
مرحله 7. بدانید چه زمانی باید از کمک کمک بگیرید
اکثر کودکان از یک روز به بعد روزهای پرفراز و نشیبی را تجربه می کنند ، اما برخی از کودکان از افسردگی بالینی ، مشکلات رفتاری و ضربه رنج می برند. اگر فرزند شما هر یک از علائم زیر را به طور منظم تجربه کرد ، به دنبال یک درمانگر کودک برای پسر یا دختر خود باشید:
- تأخیر در رشد (آموزش گفتار ، زبان یا توالت)
- مشکلات یادگیری یا توجه
- مشکلات رفتاری ، از جمله عصبانیت/پرخاشگری بیش از حد ، انفجار "بازیگری" ، شب ادراری یا اختلالات خوردن
- افت محسوس نمرات و عملکرد علمی
- دوره های مکرر یا مکرر غم ، اشک ریختن یا افسردگی
- کناره گیری اجتماعی ، انزوا و/یا کاهش علاقه به فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می برد
- قربانی قلدری یا زورگویی به کودکان دیگر شود
- بیخوابی
- خواب آلودگی بیش از حد
- عقب ماندگی مکرر یا زیاد مدرسه یا از دست دادن کلاس ها
- تغییرات خلقی غیرقابل پیش بینی
- علائم سوء مصرف مواد (از جمله الکل ، مواد مخدر ، سوء مصرف داروهای تجویزی یا سوء استفاده از حلال)
- مشکل در گذر از تغییرات در زندگی
مرحله 8. یک درمانگر برای فرزند خود پیدا کنید
اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است از درمان سود ببرد ، مهم است که یک درمانگر مناسب پیدا کنید. علاوه بر درمانگران ، ممکن است بخواهید از یک روانپزشک (پزشک با آموزش روان درمانی و داروسازی) ، یک روانشناس بالینی (درمانگر با مدرک دکترا و آموزش پیشرفته روانشناسی) ، یا یک مددکار اجتماعی بالینی (اغلب آموزش دیده در روان درمانی ،) استفاده کنید. اما نه همیشه-بررسی کنید تا ببینید چه مدارکی در ایالت شما مورد نیاز است).
- کار را با درخواست پزشک متخصص اطفال برای ارجاع یا توصیه شروع کنید. اگر در آنجا شانس ندارید ، ممکن است از یک دوست ، خویشاوند یا همکار مورد اعتماد بپرسید.
- همچنین می توانید به طور آنلاین برای درمانگران واجد شرایط دوران کودکی در منطقه خود جستجو کنید.
- هنگامی که یک درمانگر مورد علاقه خود را پیدا کردید ، از او بپرسید آیا مایل است با شما برای یک مشاوره کوتاه یا تلفنی صحبت کند. شما باید سعی کنید قبل از موافقت با قرار ملاقات های منظم ، از شخصیت درمانگر مطلع شوید.
- برخی از درمانگران هزینه مشاوره را دریافت می کنند ، در حالی که برخی دیگر هزینه ای ندارند. پیشاپیش بدانید چه انتظاری دارید تا هنگام دریافت صورتحساب متعجب نشوید.
- مطمئن شوید که درمانگر مورد نظر شما مجوز فعالیت در ایالت شما را دارد. شما همچنین باید به اعتبار و تجربه آن درمانگر توجه کنید.
- دریابید که درمانگر چه مدت با کودکان و نوجوانان کار کرده است.
- در نظر بگیرید که آیا فرزند شما این درمانگر را دوست دارد و آیا درمانگر دوستانه و نزدیک به نظر می رسد.
- بپرسید که درمانگر در چه نوع درمانی (درمان رفتاری شناختی و غیره) تخصص دارد.
- بررسی کنید که آیا برنامه بیمه درمانی شما قرارهای درمانی برای فرزند شما را پوشش می دهد یا خیر.
نکات
- اگر فرزند شما حیوان خانگی دارد ، از او بخواهید که در صورت امکان با حیوان خانگی خود بازی کند یا بازی کند ، زیرا ممکن است این کار آرامش بخش باشد.
- زمانی که کودک احساس ناراحتی می کند ، با او وقت بگذرانید. برای او مهم است که بداند شما در کنارش هستید.
- سعی کنید بفهمید فرزند شما در چه شرایطی است و او را قضاوت نکنید و به خاطر احساسی که دارد تنبیه نکنید.
- سعی کنید به کودک خود احساس خاصی بدهید و اگر احساس ناراحتی می کنید ، چیزی مانند "بر آن غلبه کن" را نگویید. یا "فردا او را خواهید دید!" این باعث می شود کودک احساس بدتری داشته باشد که چیزی مانند "آیا شما خوب هستید؟" یا "آیا می توانید به من بگویید چه مشکلی دارد؟" به کودک فرصت دهید تا توضیح دهد.
- در آغوش گرفتن فرزندتان یک راه عالی برای کاهش سطح غم و شادی او است.
