اختلال وسواس جبری (OCD) با ترس ها یا وسواس های نامعقول مشخص می شود که باعث می شود فرد برای به حداقل رساندن یا کاهش اضطراب خود به رفتارهای اجباری بپردازد. OCD می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و همچنین می تواند با سایر مسائل مربوط به سلامت روان همراه باشد. مقابله با OCD می تواند دشوار باشد ، به ویژه فرد مبتلا به دنبال کمک حرفه ای نیست. روانپزشکان از انواع مختلف درمان و دارو برای درمان افراد مبتلا به OCD استفاده می کنند. بیماران OCD همچنین می توانند کارهایی مانند نگه داشتن یک مجله ، پیوستن به یک گروه پشتیبانی و استفاده از تکنیک های آرام سازی را برای کمک به آنها در مقابله با OCD انجام دهند. اگر فکر می کنید که ممکن است OCD داشته باشید ، باید از یک متخصص بهداشت روانی کمک بگیرید. به خواندن ادامه دهید تا در مورد چگونگی مقابله با اختلال وسواس جبری بیشتر بدانید.
مراحل
روش 1 از 3: دریافت راهنمایی برای OCD
مرحله 1. به دنبال تشخیص حرفه ای باشید
حتی اگر مشکوک به OCD هستید ، هرگز سعی نکنید خود را تشخیص دهید. تشخیص های روانپزشکی می تواند بسیار پیچیده باشد و توسط متخصصان سلامت روان برای کمک به بیماران مورد استفاده قرار می گیرد.
- اگر نتوانستید از طریق مشکلات مربوط به وسواس یا اجبار به تنهایی کار کنید ، برای تشخیص و درمان به یک روانشناس مراجعه کنید یا از متخصصان بهداشت روان استفاده کنید.
- در صورتی که مطمئن نیستید از کجا شروع کنید ، از پزشک خود بخواهید تا او را معرفی کند.
مرحله 2. روان درمانی را در نظر بگیرید
روان درمانی برای OCD شامل صحبت با یک درمانگر در مورد وسواس ، اضطراب و اجبار شما در طول قرارهای منظم برنامه ریزی شده است. در حالی که روان درمانی ممکن است OCD شما را درمان نکند ، اما می تواند راهی م effectiveثر برای کنار آمدن با علائم OCD شما باشد و آنها را کمتر قابل توجه کند. درمان ممکن است بتواند حدود 10٪ موارد را درمان کند ، اما می تواند علائم را در 50-80٪ بیماران بهبود بخشد. درمانگران و مشاوران هنگام کار با بیماران OCD از تکنیک های متفاوتی استفاده می کنند.
- برخی از درمانگران از قرار گرفتن در معرض استفاده می کنند ، که در آن بیماران به تدریج در معرض شرایطی قرار می گیرند که بیشترین اضطراب را برای مراجعه کننده ایجاد می کند ، مانند شستن عمدی دست ها پس از لمس دستگیره در. درمانگر به این ترتیب با بیمار کار می کند تا زمانی که اضطراب بیمار در مورد آن وضعیت کاهش یابد.
- برخی از درمانگران از مواجهه خیالی استفاده می کنند ، که از روایت های کوتاهی استفاده می کند که به منظور شبیه سازی موقعیت هایی است که بیشترین اضطراب را برای مراجعه کننده ایجاد می کند. هدف از قرار گرفتن در معرض خیال این است که مشتریان یاد بگیرند چگونه اضطراب را در مورد یک موقعیت مدیریت کنند و آنها را نسبت به عوامل اضطراب خود حساس کنند.
مرحله 3. داروهای تجویزی را در نظر بگیرید
همچنین چندین داروی تجویزی وجود دارد که نشان داده می شود به افکار وسواسی کوتاه مدت یا رفتارهای اجباری مرتبط با OCD کمک می کند. به خاطر داشته باشید که چنین داروهایی علائم را بدون درمان واقعی این اختلال درمان می کنند ، بنابراین بهتر است درمان دارویی با گفتاردرمانی برای درمان OCD ترکیب شود تا از درمان دارویی به تنهایی استفاده شود. برخی از این داروها عبارتند از:
- کلومیپرامین (آنافرانیل)
- فلووکسامین (Luvox CR)
- فلوکستین (پروزاک)
- پاروکستین (پاکسیل ، پکسوا)
- سرترالین (Zoloft)
مرحله 4. یک سیستم پشتیبانی قوی ایجاد کنید تا به شما در مقابله با OCD کمک کند
در حالی که بسیاری از افراد OCD را مشکلی می دانند که تنها ناشی از اختلال عملکرد مغزی افراد است ، مهم است که به خاطر داشته باشیم که اغلب قبل از شروع OCD ، آسیب های روانی یا حتی مجموعه ای از رویدادهای استرس زای زندگی پیش از این اتفاق می افتد. گذر از تجربیاتی مانند مرگ یکی از عزیزان ، از دست دادن شغل مهم یا تشخیص بیماری تهدید کننده زندگی همه می تواند استرس و اضطراب ایجاد کند. در برخی افراد ، این استرس و اضطراب می تواند منجر به افزایش میل به کنترل برخی جنبه های زندگی شود که ممکن است برای دیگران بی اهمیت به نظر برسد.
- در جهت ایجاد یک سیستم پشتیبانی اجتماعی قوی تلاش کنید تا در آن تجربیات گذشته شما احترام مورد نیاز خود را داشته باشند.
- خود را با افراد حامی احاطه کنید. نشان داده شده است که حمایت گروهی از افراد برای ارتقاء سلامت روان به طور کلی مهم است.
- راه هایی را برای گذراندن هرچه بیشتر زمان با افرادی که برایشان اهمیت دارید پیدا کنید. اگر احساس نمی کنید به اندازه کافی توسط همه کسانی که در حال حاضر با آنها در تماس هستید ، مراجعه کنید ، به گروه پشتیبانی محلی OCD مراجعه کنید. این جلسات به طور معمول رایگان است و می تواند راهی عالی برای شروع صحبت در مورد اختلال شما با دیگران باشد که هم حامی هستند و هم تا حدی با آنچه شما در حال گذراندن هستید آشنا هستید.
روش 2 از 3: مدیریت OCD و مثبت ماندن
مرحله 1. با محرک های خود کار کنید
خود را مجبور کنید که در شرایطی که معمولاً وسواس دارید ، توجه بیشتری را شروع کنید. ترفندهای کوچک می تواند به شما در کنترل بیشتر در چنین شرایطی کمک کند ، که می تواند الگوهای تولید کننده استرس شما را به چالش بکشد.
- به عنوان مثال ، اگر دائماً نگران این هستید که اجاق گاز را خاموش کرده اید یا خیر ، هر بار که این کار را انجام می دهید ، تصویری ذهنی از خود خاموش کنید. ایجاد این تصویر ذهنی باید به شما کمک کند که به خاطر داشته باشید که در واقع اجاق گاز را خاموش کرده اید.
- اگر ایجاد یک تصویر ذهنی جواب نمی دهد ، سعی کنید دفترچه یادداشت را کنار اجاق گاز نگه دارید و هر بار که آن را خاموش می کنید ، یادداشت کنید.
مرحله 2. برای نوشتن احساسات خود یک مجله نگه دارید
روزنامه نگاری یک ابزار عالی برای کار با احساسات شما و یادگیری بیشتر درباره خود است. هر روز کمی وقت بگذارید تا بنشینید و در مورد تجربیاتی که ممکن است داشته باشید و اضطراب یا ناراحتی ایجاد کرده اید بنویسید. گذاشتن افکار وسواسی خود روی کاغذ و تجزیه و تحلیل آنها می تواند راهی عالی برای احساس تا حدی کنترل بر آنها باشد. روزنامه نگاری همچنین ممکن است به شما کمک کند بین اضطراب خود و سایر ایده هایی که داشته اید یا رفتارهایی که نشان داده اید ارتباط برقرار کنید. ایجاد این نوع خودآگاهی می تواند یک ابزار عالی برای یادگیری انواع شرایط در OCD شما باشد.
-
سعی کنید افکار وسواسی خود را در یک ستون توصیف کنید ، و سپس در ستون دیگر احساسات خود را برچسب گذاری و رتبه بندی کنید. در ستون سوم ، حتی ممکن است هرگونه تفسیر از افکار وسواسی خود را که به دنبال احساسات است ، شرح دهید.
- به عنوان مثال ، تصور کنید یک فکر وسواسی دارید مانند: "این قلم با میکروب های غریبه ها پوشانده شده است. من می توانم به بیماری وحشتناکی مبتلا شوم و آن را به فرزندانم منتقل کنم و باعث بیماری آنها شود."
- در مرحله بعد ، ممکن است شما با این فکر واکنش نشان دهید: "اگر من دستهایم را نشویم و بدانم که می توانم بیماری وحشتناکی را به فرزندانم منتقل کنم ، پس من یک والد وحشتناک و غیرمسئول خواهم بود. انجام ندادن همه کارها برای محافظت از فرزندانم به اندازه آسیب رساندن به خودم بد است. " هر دو افکار را در مجله خود ثبت و بحث کنید.
مرحله 3. به طور منظم به خودتان ویژگی های خوب خود را یادآوری کنید
تصدیق خود در برابر احساسات منفی بسیار مثر بوده است. خود را زیر پا نگذارید و اجازه ندهید OCD تعیین کند که شما کی هستید. در حالی که گاهی اوقات برای شما دشوار است که به فراتر از OCD خود نگاه کنید ، به یاد داشته باشید که شما بیش از شرایط خود هستید.
لیستی از تمام ویژگی های شگفت انگیزی که دارید تهیه کنید و هر بار که احساس ناراحتی می کنید آن را بخوانید. حتی خواندن یکی از ویژگی ها و نگاه کردن به خود در آینه می تواند به تقویت احساسات مثبت در مورد شما کمک کند
مرحله 4. برای رسیدن به اهدافتان به خودتان تبریک بگویید
مهم است که در حین انجام درمان ، اهداف تعیین کنید. تعیین اهداف ، هرچقدر هم کوچک باشد ، به شما چیزی برای کار و دلایلی برای جشن می دهد. هر بار که به چیزی دست می یابید که قبل از شروع درمان OCD نمی توانستید به آن برسید ، از خود تعریف کنید و احساس غرور کنید.
مرحله 5. به خوبی مراقب خود باشید
در حالی که در حال درمان برای OCD خود هستید ، مهم است که از تمام بدن ، ذهن و روح خود مراقبت کنید. به یک باشگاه ورزشی بپیوندید ، بدن خود را با غذاهای سالم تغذیه کنید ، استراحت زیادی داشته باشید و روح خود را با حضور در مراسم مذهبی یا انجام سایر فعالیت های آرامش بخش روح پرورش دهید.
مرحله 6. شامل تکنیک های آرام سازی
OCD باعث استرس و اضطراب زیادی می شود. درمان و دارو ممکن است به تسکین برخی از احساسات منفی شما کمک کند ، اما همچنین باید هر روز زمانی را برای استراحت اختصاص دهید. گنجاندن فعالیت هایی مانند مدیتیشن ، یوگا ، تنفس عمیق ، رایحه درمانی و سایر تکنیک های آرامش بخش به شما کمک می کند تا با استرس و اضطراب خود کنار بیایید.
روشهای مختلف آرامش را آزمایش کنید تا چیزی را پیدا کنید که برای شما مناسب است ، سپس آن را به برنامه روزانه خود اضافه کنید
مرحله 7. برنامه روزانه خود را حفظ کنید
برخورد با OCD ممکن است باعث شود شما احساس کنید که عادت معمول خود را کنار گذاشته اید ، اما این به شما کمکی نمی کند. به روال روزانه خود پایبند باشید و به زندگی خود ادامه دهید. اجازه ندهید OCD از رفتن به مدرسه ، انجام کار یا گذراندن وقت با خانواده جلوگیری کند.
اگر از فعالیت های خاصی اضطراب یا ترس دارید ، آنها را با یک درمانگر در میان بگذارید اما از آنها اجتناب نکنید
روش 3 از 3: درک OCD
مرحله 1. علائم OCD را بشناسید
مبتلایان به OCD ممکن است دچار افکار و انگیزه های مزاحم ، تکراری و همچنین رفتارهای ناخواسته و غیرقابل کنترل شوند. این رفتارها ممکن است مانع عملکرد فرد شود. رفتارها ممکن است شامل شستن دست آیینی ، تمایل بی پایان برای شمارش آنچه در پیش روی شماست ، یا حتی یک سری افکار منفی مکرر که به نظر نمی رسد آنها را تکان دهید. مبتلایان به OCD همچنین اغلب احساس عدم اطمینان و فراگیر عدم قطعیت و عدم کنترل دارند. برخی دیگر از رفتارهای رایج مرتبط با OCD عبارتند از:
- مجبورید همه چیز را چندین بار بررسی کنید. این شامل مواردی مانند بررسی این است که بارها در اتومبیل خود را قفل کرده اید ، چراغ ها را چندین بار روشن یا خاموش کرده اید تا ببینید آیا آنها واقعاً خاموش هستند ، یا اینکه آیا در اتومبیل خود را قفل کرده اید یا به طور کلی موارد را بارها و بارها تکرار می کنید. به افرادی که از OCD رنج می برند معمولاً متوجه می شوند وسواس آنها غیرمنطقی است.
- وسواس در شستن دستها یا آلودگی/آلودگی. افرادی که از این مشکل رنج می برند پس از لمس هر چیزی که آلوده می دانند دست های خود را می شویند.
- افکار مزاحم. برخی از افراد مبتلا به OCD از افکار مزاحم رنج می برند: افکار نامناسب و استرس زا برای فرد مبتلا. اینها معمولاً در سه دسته افکار خشونت آمیز نامناسب ، افکار جنسی نامناسب و افکار دینی کفر آمیز قرار می گیرند.
مرحله 2. الگوی وسواس/استرس/اجبار را درک کنید
مبتلایان به OCD اضطراب و استرس ناشی از عوامل محرک خود را تجربه می کنند ، به همین دلیل احساس می کنند که مجبور به انجام برخی رفتارها هستند. این رفتارها به طور موقت باعث کاهش یا کاهش اضطراب آنها می شود ، اما با از بین رفتن تسکین چرخه دوباره شروع می شود. مبتلایان به OCD ممکن است چرخه وسواس ، استرس و اجبار را در طول روز چندین بار پشت سر بگذارند.
- ماشه. یک ماشه می تواند داخلی یا خارجی باشد مانند فکر یا تجربه. ممکن است این فکر مزاحم باشد که شما آلوده شده اید یا تجربه سرقت در گذشته.
- تفسیر تفسیر شما از محرک این است که شما محتمل را چقدر محتمل ، شدید یا تهدیدآمیز می دانید. برای اینکه محرک به یک وسواس تبدیل شود ، فرد ماشه را تهدیدی واقعی می داند و احتمالاً رخ خواهد داد.
- وسواس/اضطراب. اگر فرد محرک را تهدیدی واقعی تلقی کند ، اضطراب قابل توجهی ایجاد می کند ، که با گذشت زمان باعث ایجاد وسواس در فکر یا احتمال وقوع فکر می شود. به عنوان مثال ، اگر فکر سرقت از سرقت دارید و این باعث ترس و اضطراب زیادی برای شما می شود ، این فکر این توانایی را دارد که به یک وسواس تبدیل شود.
- اجبار اجبار روال یا عملی است که باید برای مقابله با استرس ناشی از وسواس انجام دهید. اجبار ناشی از نیاز به توانایی کنترل برخی از جنبه های محیطی است تا به شما کمک کند احساس کنید بر تهدید وسواس کنترل دارید. این می تواند بررسی کند که چراغ ها پنج بار خاموش هستند ، یک دعای مختص خود بخوانید یا دستان خود را بشویید. ممکن است خود را استدلال کنید که استرسی که در نتیجه مجبور شدن چندین بار بررسی قفل از آن رنج می برید ، کمتر از استرسی است که می توانید در صورت سرقت تجربه کنید.
مرحله 3. تفاوت اختلال وسواس جبری (OCD) و اختلال شخصیت وسواسی-اجباری (OCPD) را بدانید
وقتی بسیاری از افراد به OCD فکر می کنند ، به فکر مشغله شدید با نظم و قوانین هستند. در حالی که چنین تمایلی ممکن است نشانه ای از OCD باشد ، ممکن است به این صورت تشخیص داده نشود مگر اینکه افکار و رفتارهای مرتبط با مشغله ناخواسته ناخواسته باشد. از سوی دیگر ، این گرایش می تواند نشان دهنده OCPD باشد ، یک اختلال شخصیتی است که با استانداردهای شخصی بالا و توجه بیش از حد به نظم و انضباط مشخص می شود.
- به خاطر داشته باشید که همه افراد مبتلا به OCD دارای اختلال شخصیت نیستند ، اما میزان بالایی از بیماری بین OCD و OCPD وجود دارد.
- از آنجا که بسیاری از رفتارها و افکار مربوط به OCD ناخواسته هستند ، OCD اغلب با درجه اختلال عملکرد بسیار بالاتری نسبت به OCPD همراه است.
- به عنوان مثال ، رفتارهای مرتبط با OCD ممکن است در توانایی فرد برای کارکردن به موقع یا حتی در موارد شدید حتی خروج از خانه اختلال ایجاد کند. افکار مزاحم و گاه مبهم اغلب بوجود می آیند ، مانند "اگر امروز صبح چیز مهمی را در خانه فراموش کنم" ، که می تواند اضطراب ناتوان کننده ای برای فرد ایجاد کند. اگر فردی از ابتدای زندگی دارای این نوع رفتارها و افکار بوده است ، به احتمال زیاد فرد به جای OCPD با OCD تشخیص داده می شود.
مرحله 4. توجه داشته باشید که درجه ها و انواع مختلف OCD وجود دارد
در همه موارد OCD ، الگوهایی در تفکر یا رفتار فرد ایجاد شده است که تأثیرات منفی قابل توجهی بر فعالیت های روزمره فرد دارد. از آنجا که طیف الگوهای مرتبط با OCD می تواند گسترده باشد ، OCD ممکن است به عنوان بخشی از طیفی از اختلالات شناخته شود نه یک بیماری واحد. بسته به این که این علائم در زندگی روزمره شما تداخل ایجاد کند یا نه ، ممکن است علائم شما را مجبور به درمان کند.
- از خود بپرسید که آیا الگوی خاصی از افکار و/یا رفتارها بر زندگی شما تأثیر منفی می گذارد یا خیر. اگر پاسخ مثبت است ، باید از کمک دریافت کنید.
- اگر OCD شما خفیف است و بر زندگی روزمره شما تأثیر نمی گذارد ، ممکن است بخواهید تا از کنترل آن جلوگیری کنید. به عنوان مثال ، اگر اغلب مایل به بررسی قفل درهای شما هستید ، علیرغم تأییدات متعدد مبنی بر قفل بودن آنها ، ممکن است درجه کوچکی از OCD اعمال شود. حتی اگر به این خواسته ها عمل نکنید ، ممکن است این رفتار آنقدر حواس شما را پرت کند که شما را از تمرکز بر فعالیت های دیگر در زندگی باز دارد.
- مرز بین OCD و داشتن یک انگیزه غیرمنطقی مناسب همیشه روشن نیست. شما باید خودتان تعیین کنید که آیا این خواسته را آنقدر جدی می دانید که نیاز به کمک تخصصی دارد یا خیر.
نکات
- اطمینان حاصل کنید که داروهایی را که روانپزشک تجویز کرده است دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. بدون صحبت با روان پزشک خود ، از خوردن ، قطع یا افزایش دوز خود خودداری کنید.
- اگر فکر می کنید مبتلا به OCD هستید ، باید برای اطمینان از آن به روانپزشک خود مراجعه کنید. هرگز خود را تشخیص ندهید.
- قبول کنید که غلبه بر OCD مدتی طول می کشد و ناراحت کننده خواهد بود ، اما در دراز مدت ارزش آن را دارد.
- اغلب اوقات ، درمان OCD ممکن است مستلزم مقابله با آن چیزی باشد که از آن می ترسید تا به خود در درمان و غلبه بر وسواس های غیر منطقی کمک کنید. در این فرآیند با یک درمانگر همکاری کنید.
