STD مخفف بیماری های منتقله از راه جنسی است. بیماریهای مقاربتی گاهی اوقات به عنوان بیماریهای مقاربتی یا عفونتهای منتقله از راه جنسی شناخته می شوند. بیماریهای مقاربتی از طریق مایعات بدن ، از جمله آنهایی که در طول فعالیت جنسی رد و بدل می شوند ، از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. بیماریهای مقاربتی رایج شامل تبخال ، کلامیدیا ، سوزاک ، هپاتیت و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) است. این بیماریها ناخوشایند هستند و می توانند عوارض جدی طولانی مدت برای سلامتی ایجاد کنند و برخی از بیماریهای مقاربتی می توانند کشنده باشند. با این حال ، تعدادی از مراحل وجود دارد که می توانید برای کاهش شدید شانس ابتلا به STD انجام دهید.
مراحل
قسمت 1 از 4: مراقب شریک جنسی خود باشید
مرحله 1. پرهیز را در نظر بگیرید
مطمئن ترین راه پیشگیری از STD این است که رفتارهای جنسی انجام ندهید. این رفتارها شامل رابطه جنسی دهانی ، رابطه جنسی واژینال و مقعد است.
- پرهیز برای برخی از افراد انتخاب خوبی است اما برای بسیاری از افراد واقع بینانه و مطلوب نیست. اگر پرهیز یک گزینه نیست ، راههای زیادی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت وجود دارد.
- توجه داشته باشید که آموزش فقط پرهیز معمولاً کمتر از انواع جامع تربیت جنسی مثر است. حتی اگر قصد دارید برای مدتی پرهیز کنید ، اگر در چنین موقعیتی قرار بگیرید ، خوب است که خودتان را درباره شیوه های ایمن رابطه جنسی آموزش دهید.
مرحله 2. تک همسری را در نظر بگیرید
ایمن ترین نوع فعالیت جنسی ، فعالیت جنسی تنها با یک شریک است تا زمانی که این شریک نیز تک همسر باشد. مطمئن شوید که هم شما و هم همسرتان قبل از رابطه جنسی از نظر STDs آزمایش شده اید. اگر هیچ یک از شما آلوده نشده اید و هر دو تک همسر هستید ، خطر ابتلا به عفونت بسیار کم است.
مرحله 3. داشتن تعداد کمی شریک جنسی
هرچه شریک جنسی کمتری داشته باشید ، خطر ابتلا به STD کمتر است. ممکن است بخواهید تعداد شرکای جنسی را که شریک جنسی خود داشته اید ، در نظر بگیرید. هرچه افراد کمتری با آنها رابطه جنسی داشته باشند ، خطر ابتلا به STD کمتر می شود.
مرحله 4. با شرکای آزمایش شده رابطه جنسی داشته باشید
قبل از برقراری رابطه جنسی با فردی ، مطمئن شوید که وی توسط پزشک به منظور بررسی بیماریهای مقاربتی تحت معاینه کامل قرار گرفته است. اکثر STD ها قابل آزمایش هستند و بسیاری از آنها قابل درمان هستند. اگر آزمایش شریک جنسی شما برای STD مثبت است ، از رابطه جنسی تا بعد از درمان خودداری کنید. بعد از اینکه پزشک وی گفت که انجام این کار بی خطر است ، می توانید فعالیت جنسی خود را از سر بگیرید.
- اگر شریک زندگی شما می گوید آزمایش شده است ، از کدام بیماری بپرسید. اغلب افراد فقط برای سوزاک و کلامیدیا بررسی می شوند ، نه HIV ، هپاتیت یا تبخال.
- توجه داشته باشید که ویروس پاپیلومای انسانی (یا HPV) در مردان قابل آزمایش نیست.
مرحله 5. از شرکای جنسی خود در مورد سلامت جنسی خود سوال کنید
ارتباطات در محافظت از خود در برابر STD مهم است. در مورد سلامت جنسی و سابقه خود صحبت کنید و اطمینان حاصل کنید که شرکای جنسی شما نیز به شما احترام می گذارند. با فردی که از بحث های مربوط به سلامت جنسی بی ارتباط است یا عصبانی است ، رابطه جنسی نداشته باشید: رابطه جنسی ایمن مستلزم رضایت فعال هر دو طرف است.
مرحله 6. در حین فعالیت جنسی آگاهی کامل داشته باشید
نوشیدن مشروبات الکلی باعث کاهش محدودیت ها می شود. این ممکن است شما را به تصمیمات بدی مانند استفاده نکردن از حفاظتی که در هوشیاری شما انجام نمی دهید ، سوق دهد. الکل و مواد مخدر همچنین خطر خرابی کاندوم را افزایش می دهند زیرا احتمال استفاده صحیح از آن کمتر است. اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی هوشیار هستید تا در طول رابطه جنسی انتخاب های سالم داشته باشید.
مرحله 7. از مصرف مواد مخدر خودداری کنید
مواد مخدر ، مانند الکل ، می توانند بازدارندگی ها را کاهش داده و منجر به تصمیمات بد یا شکست کاندوم شوند. داروهای تزریقی همچنین می توانند STD های خاصی را منتقل کنند ، زیرا مایعات بدن در صورت استفاده مشترک از سوزن ها مبادله می شود.
مشخص شده است که ایدز و هپاتیت از طریق اشتراک سوزن گسترش می یابد
مرحله 8. با همسرتان قوانین جنسی ایمن برقرار کنید
قبل از شروع فعالیت جنسی ، مطمئن شوید که شما و شریک زندگی خود در مورد رابطه جنسی ایمن توافق دارید. اگر فقط مایل به رابطه جنسی با استفاده از کاندوم هستید ، این موضوع را برای شریک خود روشن کنید. در تمایلات خود برای سالم ماندن در رابطه جنسی از یکدیگر حمایت کنید.
مرحله 9. با یک شریک علامت دار رابطه جنسی نداشته باشید
برخی از بیماریهای مقاربتی ، مانند تبخال تناسلی ، بیشتر در صورت مشاهده علائم قابل انتشار هستند. اگر شریک جنسی بالقوه دارای زخم ، بثورات یا ترشحات باز باشد ، ممکن است STD داشته باشد و احتمال انتقال STD بیشتر است. در صورت مشاهده موارد مشکوک ، از تماس جنسی خودداری کنید تا همسر شما توسط پزشک ملاقات کند.
قسمت 2 از 4: داشتن رابطه جنسی محافظت شده
مرحله 1. تشخیص دهید که همه انواع رابطه جنسی خطرات STD دارند
رابطه جنسی دهانی ، مقعدی و واژینال همگی می توانند بیماریهای مقاربتی را منتقل کنند. در حالی که رابطه جنسی دهانی با کاندوم کمترین خطر انتقال را دارد ، 100٪ رابطه جنسی "ایمن" وجود ندارد. با این حال ، می توانید از خود در برابر خطرات کمتر STD بسیار محافظت کنید.
مرحله 2. تشخیص دهید که اشکال حفاظت کاملاً بی عیب و نقص نیستند
اشکال حفاظتی مانند کاندوم مردانه ، کاندوم زنانه و سد دندان تا حد زیادی خطر ابتلا به STD را کاهش می دهد. با این حال ، همیشه کمی خطر وجود دارد. اگر در مورد اثربخشی محافظت از جنسی س questionsالی دارید ، با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 3. از تفاوت بین کنترل بارداری و پیشگیری از STD آگاه باشید
برخی از انواع پیشگیری از STD نیز به جلوگیری از بارداری کمک می کند ، مانند کاندوم مردانه. با این حال ، انواع زیادی از کنترل بارداری وجود دارد که هیچ تاثیری بر انتقال STD ندارد. به یاد داشته باشید که هر گونه روش جلوگیری از بارداری بدون مانع ، مانند پیشگیری از بارداری هورمونی ، IUD یا اسپرم کش ، مانع از گسترش STD ها نخواهد شد.
مرحله 4. کاندوم های لاتکس را که روی بسته آنها نوشته شده است "حفاظت از بیماری" خریداری کنید
اکثر کاندوم ها از لاتکس ساخته شده اند و در جلوگیری از بیماری های مقاربتی م effectiveثر هستند. با این حال ، برخی از کاندوم ها (که اغلب برچسب "طبیعی" دارند) از مواد دیگری مانند پوست گوسفند ساخته شده اند. این کاندوم های غیر لاتکس ممکن است از بارداری جلوگیری کند اما از شیوع بیماری های مقاربتی جلوگیری نمی کند. برای ایمن بودن ، مطمئن شوید که کاندوم شما روی بسته بندی به صراحت عبارت "حفاظت از بیماری" را نوشته است.
مرحله 5. از کاندوم به درستی و مداوم استفاده کنید
کاندوم بسیار م effectiveثر و قابل اعتماد است ، به شرطی که از آن به درستی استفاده شود. آنها را می توان در اکثر داروخانه ها و خواربارفروشی ها ، مغازه های سکس خریداری کرد یا در برخی از بیمارستان ها و کلینیک ها به صورت رایگان تهیه کرد. هر زمان که مشغول فعالیت جنسی هستید از کاندوم استفاده کنید: آنها فقط در صورت استفاده مداوم از کار می افتند.
- کاندوم مردانه بر روی آلت تناسلی مرد قرار می گیرد و قبل از انجام رابطه جنسی نفوذ می کند. آنها برای رابطه جنسی واژینال ، مقعدی یا دهانی کار می کنند. بسته را با احتیاط باز کنید (نه با دندان یا قیچی) ، آن را طوری قرار دهید که لبه های گرد شده رو به روی فرد پوشنده باشد ، نوک آن را بچسبانید و با دقت روی آن بچرخانید. آن را از نظر وجود اشک یا سوراخ بررسی کنید و اگر احساس کردید در هر زمان شکسته شد ، فوراً آن را بیرون بکشید. همچنین از روان کننده برای جلوگیری از پاره شدن آن در اثر اصطکاک استفاده کنید. پس از اتمام عمل ، قبل از اینکه نعوظ از بین برود (در حالی که کاندوم را بر روی دست نگه داشته اید) آن را بیرون بیاورید و کاندوم را با دقت دور بریزید. مطلقا از کاندوم استفاده نکنید.
- کاندوم زنانه نیز موجود است. کاندوم زنانه می تواند توسط زن قبل از مقاربت وارد شود و در داخل واژن ، درست زیر دهانه رحم قرار گیرد. کاندوم های زنانه مانند تامپون درج می شوند. پیدا کردن آنها سخت تر است اما معمولاً توسط بیمارستان ها و کلینیک ها انجام می شود. کاندوم های زنانه می توانند از لاتکس یا از مواد پلی اورتان ساخته شوند. کاندوم زنانه به ویژه برای زنانی مفید است که مایل به انجام وظایف خود در زمینه پیشگیری از بارداری یا پیشگیری از STD هستند. کاندوم زنانه پلی اورتان می تواند برای افرادی که به لاتکس حساسیت دارند یا برای کسانی که مایل به استفاده از روان کننده های روغن هستند استفاده شود.
مرحله 6. در هر زمان فقط از یک کاندوم استفاده کنید
هرگز در استفاده از کاندوم "دو برابر" نکنید. به عنوان مثال ، مردان نباید بیش از یک کاندوم مردانه به طور همزمان بپوشند. و کاندوم مردانه و کاندوم زنانه هرگز نباید همزمان در حین رابطه جنسی استفاده شوند. استفاده از بیش از یک کاندوم در هنگام رابطه جنسی احتمال پارگی و شکستگی کاندوم را افزایش می دهد و ایمنی آنها را بسیار کمتر از یک کاندوم منفرد استفاده می کند.
مرحله 7. اطمینان حاصل کنید که کاندوم منقضی نشده است
تاریخ انقضا روی بسته کاندوم را بررسی کنید. فقط از کاندوم هایی استفاده کنید که تاریخ انقضای آنها تمام نشده است: احتمال کاندوم منقضی شده در حین استفاده خراب می شود.
مرحله 8. کاندوم را در مکان های گرم یا آفتابی ذخیره نکنید
وقتی کاندوم در مکان های خشک و خنک مانند کشوی کمد نگهداری شود ، احتمال خرابی آن کمتر است. کاندوم هایی که در مکان های گرم یا آفتابی مانند ماشین یا کیف ذخیره می شوند ، باید به طور مکرر تعویض شوند تا از پاره شدن آنها در حین استفاده اطمینان حاصل شود.
مرحله 9. از بندهای دندانی استفاده کنید
سدهای دندانی ورقه های لاتکس هستند که برای محافظت در برابر بیماریهای مقاربتی مانند تبخال هنگام انجام رابطه دهانی روی فرج ، آلت تناسلی یا مقعد استفاده می شوند. آنها به محافظت از بافت های آسیب پذیر دهان شما در برابر عفونت کمک می کنند. سدهای دندانپزشکی را می توان در هر مکانی که کاندوم فروخته می شود خریداری کرد. در یک پیچ و مهره ، بسته بندی پلاستیکی غیر مایکروویو یا کاندومی که باز شده است ممکن است کار کند.
مرحله 10. از دستکش طبی استفاده کنید
برای تحریک دستی از دستکش لاتکس استفاده کنید. اگر بریدگی هایی روی دست وجود داشته باشد که شما از آن بی اطلاع هستید ، از شما و شریک زندگی شما محافظت می کند ، زیرا این موارد همچنین می توانند عفونت را در خود جای دهند. آنها همچنین می توانند به عنوان یک سد موقت دندان استفاده شوند.
مرحله 11. در هر وسیله جنسی از محافظت استفاده کنید
همچنین از وسایل جنسی یا اسباب بازی های جنسی که با دیگران به اشتراک می گذارید ، مانند دیلدها یا مهره های مقعدی ، از محافظت استفاده کنید. بسیاری از بیماریهای مقاربتی می توانند توسط وسایل غیربهداشتی منتقل شوند. این اسباب بازی ها را بعد از هر بار استفاده تمیز و ضدعفونی کنید. کاندوم را می توان روی دیلدها و ویبراتورها نیز استفاده کرد. با هر بار استفاده و با هر شریک جداگانه از کاندوم جدید و تازه استفاده کنید. بسیاری از اسباب بازی های جنسی همچنین دستورالعمل های مناسب تمیز کردن را ارائه می دهند که می توانید از آنها پیروی کنید.
مرحله 12. از روغن های روغنی بر روی محصولات لاتکس استفاده نکنید
روان کننده های روغنی مانند روغن های معدنی یا ژله نفتی می توانند منجر به پارگی و خرابی کاندوم های لاتکس و سد دندان شوند. فقط از روان کننده بر پایه آب استفاده کنید. اکثر روان کننده ها روی برچسب مشخص می کنند که آیا برای استفاده با کاندوم یا سد دندان مناسب هستند یا خیر.
برخی از کاندوم ها قبلاً روی کاندوم روان کننده دارند
قسمت 3 از 4: تحت درمان های پزشکی پیشگیرانه قرار می گیرید
مرحله 1. واکسینه شوید
واکسیناسیون هایی برای چند بیماری وجود دارد که می توانند از طریق جنسی منتقل شوند. اینها شامل هپاتیت A ، هپاتیت B و ویروس پاپیلومای انسانی (یا HPV) هستند. با پزشک خود در مورد واکسیناسیون خود یا فرزند خود در سن توصیه شده به منظور حفظ سلامت جنسی صحبت کنید.
توصیه می شود نوزادان واکسن هپاتیت A و B را دریافت کنند و کودکان 11 یا 12 ساله واکسن HPV را دریافت کنند. با این حال ، بزرگسالانی که هرگز واکسینه نشده اند می توانند در مورد دریافت این واکسن ها با پزشکان خود صحبت کنند. واکسن HPV برای افراد بالای 26 سال تایید نشده است
مرحله 2. ختنه شوید
برخی از مطالعات نشان می دهد که مردان ختنه شده در معرض خطر کمتری از عفونت STD ، از جمله عفونت HIV هستند. اگر شما در معرض خطر بیشتری برای انقباض STD هستید ، ختنه مردان را در نظر بگیرید تا احتمال عفونت شما کاهش یابد.
مرحله 3. اگر در معرض خطر بالای ابتلا به HIV هستید ، Truvada را مصرف کنید
Truvada یک داروی جدید است که به کاهش احتمال ابتلا به HIV کمک می کند. اگر شما در گروه پرخطر ابتلا به HIV هستید ، در مورد Truvada با پزشک خود صحبت کنید. به عنوان مثال ، اگر شریکی دارید که HIV مثبت دارد یا اگر کارگر جنسی هستید ، Truvada می تواند به حفظ سلامت شما کمک کند.
توجه داشته باشید که Truvada برای جلوگیری از عفونت HIV به تنهایی کافی نیست. هنگام رابطه جنسی با شریک HIV مثبت ، همیشه از کاندوم استفاده کنید ، حتی اگر از Truvada استفاده می کنید
مرحله 4. از دوش گرفتن اجتناب کنید
دوش گرفتن (یا استفاده از مواد شیمیایی و صابون ها برای شستشوی واژن) باکتری های مهمی را که می تواند از گسترش STD ها جلوگیری کند ، حذف می کند. باکتری های موجود در غشای مخاطی شما محافظ های مفیدی در برابر بیماری های مقاربتی هستند و شما می خواهید باکتری های خوب خود را سالم نگه دارید.
قسمت 4 از 4: آزمایش مکرر
مرحله 1. علائم شایع STD را بشناسید
همه بیماریهای مقاربتی علامتی نیستند. با این حال ، برخی از شاخص ها وجود دارد که شما یا همسرتان به STD مبتلا شده اید و باید به پزشک مراجعه کنید. علائم شایع عبارتند از:
- زخم ها و برآمدگی های اطراف واژن ، آلت تناسلی یا راست روده
- درد هنگام ادرار کردن
- درد هنگام رابطه جنسی
- ترشحات غیر معمول یا بدبو از واژن یا آلت تناسلی
- خونریزی غیر معمول واژن
مرحله 2. تشخیص دهید که بسیاری از بیماریهای مقاربتی قابل درمان هستند
اگر نگران STD هستید از پزشکان اجتناب کنید. بسیاری از بیماریهای مقاربتی اگر زود تشخیص داده شوند قابل درمان و حتی به طور کامل قابل درمان هستند. با پزشکان خود صادق و روراست باشید و در مورد گزینه های درمانی خود تحقیق کنید.
مرحله 3. تعیین کنید که آیا شما در یک گروه پرخطر هستید یا خیر
در حالی که همه باید مرتباً برای STD ها آزمایش شوند ، گروه های جمعیتی خاصی وجود دارد که باید بیشتر آزمایش شوند. این شامل:
- زنان باردار یا زنانی که سعی در باردار شدن دارند
- افرادی که مبتلا به HIV هستند - مستعد ابتلا به سایر بیماریهای مقاربتی هستند
- افرادی که با شرکای HIV مثبت رابطه جنسی دارند
- مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند
- زنان فعال زیر 25 سال از نظر جنسی - به آزمایشات مکرر کلامیدیا نیاز دارند
- زنان فعال جنسی بالای 21 سال - به آزمایش HPV نیاز دارند
- افرادی که بین 1945 تا 1965 متولد شده اند - در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هپاتیت C ، بیماری قابل درمان هستند
- افرادی که دارای شریک متعدد هستند ، یک شریک مجرد دارند که با چندین شریک خود می خوابد ، از خدمات روسپیگری استفاده می کنند ، از داروهای خاصی استفاده می کنند ، رابطه جنسی محافظت نشده دارند ، سابقه بیماریهای مقاربتی یا مقاربتی یا داشتن والدین مبتلا به بیماریهای مقاربتی خاص در زمان تولدشان در حال زایمان هستند. ریسک بالاتر
مرحله 4. مرتباً آزمایش شوید
اگر در معرض خطر بالا هستید هر سه تا شش ماه یکبار و اگر در معرض خطر کم هستید هر یک تا سه سال یکبار آزمایش دهید. هر کسی که از نظر جنسی فعال است در معرض خطر است ، بنابراین حتی اگر در یک رابطه تک همسری هستید ، بهتر است هر چند سال یکبار آزمایش شوید. با محافظت از خود و مقابله با مشکل قبل از انتشار آن به دیگران ، خطر گسترش بیماریهای مقاربتی را در جمعیت عمومی کاهش می دهید. شما با محافظت از خود از همه محافظت می کنید. آزمایش را می توان در مطب پزشک ، کلینیک محلی یا از طریق خدمات آزمایش خانگی دارای مجوز آزمایشگاهی ، مانند myLABBox.com انجام داد.
- آزمایش به ویژه هنگامی که شریک جنسی جدیدی دارید مهم است.
- آزمایشات مربوط به HIV ، سفلیس ، تبخال ، تریکوموناس ، کلامیدیا ، سوزاک ، هپاتیت و مایکوپلاسما تناسلی در دسترس است.
مرحله 5. نمونه های خون ، ادرار و مایع را ارائه دهید
پزشک معمولاً با انجام معاینه فیزیکی و آزمایش خون و ادرار ، از نظر STDs آزمایش می کند. اگر زخم یا ترشحات تناسلی دارید ، این مایعات ممکن است برای STD ها نیز آزمایش شوند.
مرحله 6. شریک خود را آزمایش کنید
شریک خود را نیز تشویق کنید تا آزمایش شود. تأکید کنید که این بهترین تصمیم برای حفظ امنیت هر دوی شماست. این بدان معنا نیست که شما به آنها اعتماد ندارید یا خودتان قابل اعتماد نبوده اید. این به سادگی یک تصمیم هوشمندانه است
مرحله 7. در صورت نیاز به خدمات رایگان پیدا کنید
اگر نمی توانید هزینه آزمایش خود را بدهید یا بیمه درمانی ندارید ، در صورتی که نگران هستید ممکن است به STD مبتلا شده باشید ، از خدمات آزمایش رایگان استفاده کنید. مکانهای متعددی برای یافتن خدمات آزمایش رایگان وجود دارد. برخی از منابع خوب برای مشورت در مورد یافتن خدمات آزمایش رایگان عبارتند از:
- بخش بهداشت عمومی محلی شما
- والدین برنامه ریزی شده
- مدرسه یا کلیسای شما
- کلینیک های اجتماعی
- اینترنت
- یک بیمارستان محلی
مرحله 8. خجالت نکشید
وجود دارد شرمنده نیست در آزمایش STD شما با انجام آزمایش ، برای خود و همه اطرافیان خود یک تصمیم بهداشتی خوب و هوشمند می گیرید. اگر همه به طور مکرر مورد آزمایش قرار گیرند ، بیماریهای مقاربتی بسیار کمتر رایج خواهند بود. شما باید افتخار کنید که وظیفه خود را برای محافظت از جامعه خود انجام می دهید.
مرحله 9. تشخیص دهید که همه STD ها قابل آزمایش نیستند
برای مثال HPV در مردان قابل آزمایش نیست. حتی اگر پزشک معالجه سلامتی را به شما بدهد ، استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی ایده خوبی است.
مرحله 10. از دستورات پزشک خود پیروی کنید
اگر پزشک به شما گفت که رابطه جنسی برای شما بی خطر نیست ، این دستورالعمل ها را دنبال کنید. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به تبخال تناسلی نباید وسط شیوع بیماری رابطه جنسی داشته باشند. رابطه جنسی را تنها زمانی از سر بگیرید که پزشک شما بگوید انجام این کار بی خطر است.
تا زمانی که شما و همسرتان درمان بیماری های مقاربتی را کامل نکرده اید ، نباید رابطه جنسی داشته باشید
مرحله 11. تشخیص را به تمام شرکای جنسی اطلاع دهید
اگر آزمایش STD عفونت را نشان داد ، به شرکای جنسی فعلی و قبلی خود اطلاع دهید تا آنها نیز آزمایش شوند. اگر نمی خواهید شخصاً به آنها اطلاع دهید ، برخی از کلینیک های بهداشت عمومی خدمات ناشناس را برای اطلاع افرادی که ممکن است در معرض STD قرار داشته باشند ، ارائه می دهند.
