شب ادراری غیر ارادی شبانه (شب ادراری) در کودکان و نوجوانان بزرگتر شایع تر از آن است که اکثر مردم تصور می کنند و بین یک تا دو درصد از کودکان پانزده ساله را درگیر می کند. عوامل م includeثر شامل عفونت ، سابقه خانوادگی ، دیابت و داروهای خاص است. شب ادراری می تواند مسائل روانی و اجتماعی قابل توجهی را برای کودکان بزرگتر و والدین آنها ایجاد کند ، اما رویکرد و درمان مناسب می تواند کمک کننده باشد.
مراحل
قسمت 1 از 3: ارزیابی مسئله
مرحله 1. در مورد شرایط به دنبال اطلاعات باشید
شب ادراری را می توان به شب ادراری اولیه یا ثانویه تقسیم کرد. فردی که مبتلا به شب ادراری اولیه است ، تخت خواب خود را از دوران کودکی خیس کرده است و بیش از شش ماه هرگز دچار احتباس ادرار نشده است. شب ادراری ثانویه پس از حداقل شش ماه از احتباس ادرار رخ می دهد.
- شب ادراری سه برابر بیشتر از خیس شدن در روز شایع است و 2.8 درصد از کودکان بزرگتر را درگیر می کند. سه بار بیشتر در پسران اتفاق می افتد. علل ثانویه کمتر از 25 درصد موارد را تشکیل می دهند.
- برخی از جوانان که مشکل مثانه در روز دارند ، از جمله مثانه بیش فعال ، ممکن است شب ادراری را تجربه کنند.
مرحله 2. علل احتمالی را مشخص کنید
اگر کودک دارای والدینی باشد که بی اختیاری شبانه را تجربه کرده اند ، 40 تا 77 درصد احتمال دارد که با شب ادراری نیز دچار مشکل شوند. سایر عوامل خطرساز عبارتند از: تاخیر در بلوغ جسمی ، یبوست ، بیش فعال بودن مثانه ، ظرفیت کوچک مثانه ، مشکلات مربوط به برخی هورمون ها (از جمله هورمون ضد دیورتیک) و همچنین استرس اجتماعی و عاطفی.
- رویدادهای شامل ناراحتی های احساسی مانند نقل مکان به خانه یا مدرسه جدید یا سایر رویدادهای مهم زندگی ، ممکن است باعث شب ادراری شود.
- سوء استفاده جنسی همچنین می تواند باعث شروع شب ادراری ثانویه شود. اگر فکر می کنید فرزند شما قربانی است ، بلافاصله با پزشک خود یا از طریق یک آژانس منابع سوء استفاده جنسی و تجاوز تماس بگیرید.
- تقویم نگه دارید. پیگیری شبهای مرطوب و خشک ممکن است به شناسایی الگوها کمک کند.
مرحله 3. به پزشک خانواده خود مراجعه کنید
برخی شرایط پزشکی می تواند باعث شب ادراری شود ، از جمله عفونت های مجاری ادراری ، اختلالات خواب ، شرایط هورمونی ، مشکلات اعصاب تأمین کننده مثانه و دیابت. این موارد نیاز به تشخیص پزشک دارد.
- پزشک در مورد سابقه هیدراتاسیون کودک یا نوجوان شما ، الگوهای تخلیه ادرار در طول روز ، سابقه خواب ، سابقه تعداد و قسمت حوادث شب ادراری ، و همچنین رفتار و وضعیت احساسی با شما صحبت می کند.
- معاینه همچنین ممکن است شامل آزمایش ادرار و کشت ادرار برای رد عفونت باشد. در برخی موارد ، اشعه ایکس یا آزمایش های دیگر ممکن است سفارش داده شود. اکثر کودکان و نوجوانان مبتلا به شب ادراری آزمایش ادرار طبیعی دارند.
- از پزشک خود بخواهید پس از تشخیص اولیه ، کودک شما را مجددا ارزیابی کند تا پیشرفت را کنترل کرده و هرگونه درمان توصیه شده را تنظیم کند.
مرحله 4. در مورد داروها با پزشک خود مشورت کنید
ایمی پرامین ، دسموپرسین و اکسی بوتینین سه دارویی هستند که برای درمان شب ادراری در کودکان و جوانان استفاده می شوند. برای درمان هرگونه عفونت مجاری ادراری از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود.
- ایمی پرامین به عنوان یک داروی ضدافسردگی طبقه بندی می شود و با خود خطر خودکشی و همچنین عوارض جانبی جسمانی جدی همراه دارد. این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.
- دسموپرسین دارویی است که برای کنترل میزان تولید ادرار در کلیه ها استفاده می شود و می تواند تعداد قسمت های شب ادراری را کاهش دهد. تقریباً در 40 تا 60 درصد کودکان مثر است.
- اکسی بوتینین اسپاسم عضلات مثانه را کاهش می دهد و در انواع مختلف از جمله یک وصله موضعی موجود است.
قسمت 2 از 3: اتخاذ رویکرد عملی
مرحله 1. زنگ شب ادراری را امتحان کنید
هشدار شب ادراری که به عنوان یک روش مطمئن و بسیار م ofثر برای تهویه رفتاری در نظر گرفته می شود ، شامل یک سنسور مخصوص رطوبت است که در لباس خواب کودک یا روی تشک تخت قرار می گیرد و باعث ایجاد ارتعاش یا صدا می شود و کودک را از خواب بیدار می کند.
- هزینه هشدارهای شب ادراری بین 50 تا 150 دلار است. در حالی که بیمه معمولاً هزینه را پوشش نمی دهد ، وجوه حساب انعطاف پذیر هزینه می تواند برای خرید زنگ هشدار استفاده شود.
- هنگام خرید هشدار ، هزینه ، دوام ، قابلیت اطمینان و سهولت تنظیم را در نظر بگیرید.
- اکثر پزشکان هشدار ارتعاشی را بر روی یک دستگاه صوتی توصیه می کنند زیرا در بیدار کردن کودکانی که خوابیده اند م isثرتر است.
مرحله 2. از روکش تشک ضد آب استفاده کنید
این می تواند به کاهش آسیب تشک و کاهش میزان لباس های شسته شده بعد از حادثه شب ادراری کمک کند.
- حوله یا سایر مواد جاذب را بین پوشش ضد آب و ورق پایینی قرار دهید
- از یک پتو استفاده کنید که مستقیماً داخل ماشین لباسشویی برود و سریع خشک شود.
- در صورت لزوم ، یک تخت یا نیمکت اضافی زودتر از موعد درست کنید تا فرزندتان را تشویق کنید تا بعد از شب ادراری ، سریع بخوابد.
مرحله 3. لباس ها و ملحفه های اضافی را در نزدیکی خود قرار دهید
داشتن لباس خواب تمیز و ملافه در اتاق کودک می تواند به تغییرات سریع و آسان در طول شب کمک کند.
مرحله 4. از فرزند خود بخواهید نظافت را مدیریت کند
برخی از کودکان ممکن است احساس کنند که می توانند مسئولیت شرایط را به عهده بگیرند. این شامل تمیز کردن و بازسازی تخت و کار با ماشین لباسشویی است.
مرحله 5. به فرزند خود کمک کنید رژیم غذایی و مایعات مصرفی خود را مدیریت کند
اطمینان حاصل کنید که کودک شما در طول روز مایعات کافی بنوشد ، بنابراین قبل از خواب احساس کم آبی نمی کند. کودک یا نوجوان شما باید از چای ، نوشابه ، قهوه یا نوشیدنی های انرژی زا حاوی کافئین که به عنوان یک دیورتیک عمل می کند ، اجتناب کند. مایعات را قبل از خواب محدود کنید.
- شواهدی وجود دارد که نشان می دهد آلرژی غذایی ممکن است باعث افزایش شب ادراری شود ، بنابراین حتماً واکنش های فرزند خود را نسبت به غذا با پزشک خود در میان بگذارید.
- از کودکتان بخواهید نمک کمتری بخورد. نمک می تواند مایعات بیشتری را در بدن حفظ کند ، بنابراین او را از میان وعده های شور مانند چیپس دور کنید.
مرحله 6. برای خواب های شبانه یا شبهای دور از خانه آماده شوید
خواب دور از خانه می تواند منبع نگرانی برای کودکان و نوجوانان مبتلا به شب ادراری باشد.
- اطمینان حاصل کنید که فرزند شما می داند که باید قبل از خواب به دستشویی برود. خالی شدن کامل مثانه ممکن است خطر خیس شدن تخت در هنگام خواب را کاهش دهد.
- لباسهای جاذب و یکبار مصرف برای کودک خود تهیه کنید. محصولات مreثر و موثری در بازار برای کمک به کودکان و نوجوانان بزرگتر در مدیریت شب های خواب وجود دارد.
- برای کودک خود یک ست لباس اضافی و همچنین یک کیف ضد آب برای لباس های مرطوب بفرستید.
- این موضوع را با دیگر بزرگسالان درگیر در میان بگذارید. آگاه ساختن آنها می تواند حادثه شب ادراری را برای کودک آسیب زا نکند.
- در مورد مصرف دارو با پزشک فرزند خود صحبت کنید. استفاده از کودک برای مدت کوتاهی که در خانه نیست ، ممکن است کمک کننده باشد.
قسمت 3 از 3: حمایت از فرزند خود
مرحله 1. حمایت و اطمینان خاطر را به فرزند خود ارائه دهید
او ممکن است از خجالت و شرمندگی رنج ببرد. به او یادآوری کنید که تقصیر او نیست و پس از تصادفات ، نگرش خود را حفظ کنید.
مجازات والدین برای شب ادراری در هر سنی مناسب نیست. این بیماری به شدت با افسردگی دوران کودکی و کاهش کیفیت زندگی ارتباط دارد
مرحله 2. پشتیبانی آنلاین انجمن را پیدا کنید
تعدادی از منابع آنلاین برای کمک به مدیریت شب ادراری وجود دارد. اینها می توانند جزء مهمی برای مقابله با اثرات روانی شب ادراری باشند و می توانند مراقبت های رسمی تری را تکمیل کنند.
برخی از سایت ها دارای تابلوهای پیام هستند ، که ممکن است برای نوجوانانی که به دنبال اطمینان هستند مفید باشد
مرحله 3. به دنبال مشاوره روانشناسی حرفه ای باشید
شب ادراری می تواند منبع اضطراب و ناراحتی عمده باشد و بروز افسردگی ، ناراحتی و ترس اجتماعی در کودکانی که مرتباً تخت را خیس می کنند بیشتر است. درمان منظم می تواند به فرزند شما و خانواده شما در مدیریت این علائم کمک کند.
درمانگر ممکن است با اصلاح رفتار از جمله سیستم های تقویت مثبت ، برنامه های بیداری یا روش های دیگر به فرزند شما کمک کند
مرحله 4. به حریم خصوصی و عزت فرزند خود احترام بگذارید
نیازی نیست که دوستان یا همکاران شما یا حتی پدربزرگ و مادربزرگ کودک شما بدانند که مشکل شب ادراری در خانواده شما وجود دارد. با فراهم آوردن وسایل بی اختیاری برای کودک یا نوجوان ، فضایی امن برای بحث در مورد احساسات او و سایر رفتارهای رفتاری یا درمانی ، می توانید به او کمک کنید تا بر احساس شرم و گناه مرتبط با شب ادراری غلبه کند.
مرحله 5. صبور باشید
اکثر کودکان و نوجوانان از شب ادراری "بیرون می آیند" ، حتی گاهی بدون درمان. بدون درمان ، 15 درصد از کودکانی که تخت را خیس می کنند ، هر سال از آن بزرگتر می شوند.
