مطالعات نشان می دهد که آلپرازولام یا زاناکس می تواند به درمان اختلالات اضطرابی ، حملات هراس و سایر اختلالات روانی مرتبط کمک کند. استفاده طولانی مدت از آلپرازولام ممکن است باعث وابستگی یا اعتیاد شود و قطع ناگهانی مصرف آلپرازولام ممکن است منجر به علائم شدید ترک شود. در برخی موارد ، خروج بدون نظارت از آلپرازولام ممکن است منجر به مرگ شود. کارشناسان هشدار می دهند که به دلیل جدایی از مصرف بنزودیازپین ها ، برای پیشگیری مناسب و ایمن باید اقدامات احتیاطی خاصی را انجام داد.
مراحل
روش 1 از 3: ضربه زدن به آلپرازولام
مرحله 1. با پزشک مشورت کنید
همه موارد قطع بنزودیازپین باید تحت نظارت پزشک آشنا باشد. او بر ایمنی و پیشرفت شما نظارت می کند و در صورت لزوم برنامه ترک آلپرازولام شما را تنظیم می کند.
در مورد همه داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. حتماً هرگونه بیماری را که دارید ، ذکر کنید. این موارد می تواند بر برنامه زمان بندی شما تأثیر بگذارد
مرحله 2. برنامه کاهش وزن توصیه شده توسط پزشک را دنبال کنید
بیشترین بدترین سناریوهای خروج ناشی از ترک ناگهانی آلپرازولام است. ترک بوقلمون سرد از هر نوع بنزودیازپین خطرناک نیست و توسط متخصصان بنزودیازپین توصیه نمی شود. این امکان وجود دارد که علائم ترک آلپرازولام خود را با مصرف مقادیر کمتری از دارو در مقادیر کم و در مدت زمان طولانی کاهش دهید و بدن خود را با هر مخروطی سازگار کنید. سپس ، می توانید دوباره به صورت تدریجی کاهش دهید. تا زمانی که به حداقل دوز نرسید ، دارو را به طور کامل رها نمی کنید.
بسته به مدت زمان استفاده ، دوز و عوامل دیگر ، برنامه های باریک با هر فرد متفاوت است
مرحله 3. در مورد تغییر به دیازپام با پزشک خود مشورت کنید
اگر از آلپرازولام برای مدت طولانی (بیش از شش ماه یا بیشتر) استفاده می کنید ، ممکن است پزشک شما را به بنزودیازپین با اثر طولانی مدت مانند دیازپام تغییر دهد. همچنین اگر از دوز بالای آلپرازولام استفاده می کنید ، پزشک شما ممکن است این گزینه را توصیه کند. دیازپام همانند آلپرازولام عمل می کند ، اما طولانی مدت عمل می کند. این بدان معناست که مدت بیشتری در سیستم شما باقی می ماند ، که ممکن است علائم ترک آن کمتر شود.
- یکی دیگر از مزایای دیازپام این است که این دارو به آسانی به شکل مایع و قرص های با دوز کمتر در دسترس است. هر دوی این گزینه ها به کاهش سرعت کمک می کنند. تغییر از آلپرازولام به دیازپام می تواند فوری یا تدریجی باشد.
- اگر پزشک شما را انتخاب کند که شما را به دیازپام تغییر دهد ، دوز اولیه دیازپام شما را برابر دوز فعلی شما آلپرازولام تنظیم می کند. به طور کلی ، 10 میلی گرم دیازپام معادل یک میلی گرم آلپرازولام است.
مرحله 4. کل دوز روزانه خود را به سه دوز کوچک تقسیم کنید
پزشک ممکن است توصیه کند که دوز روزانه خود را به برنامه ای تقسیم کنید که سه بار در روز مصرف می کنید. البته این بستگی به دوز و زمان استفاده از بنزودیازپین دارد. به عنوان مثال ، اگر از آلپرازولام برای مدت طولانی استفاده کرده اید ، ممکن است برنامه کاهش طول مدت طولانی تر یا کاهش های کوچکتر در هفته داشته باشید.
برنامه دوز شما نیز ممکن است با توجه به نحوه پاسخ شما به مخروط تنظیم شود
مرحله 5. دوز خود را هر دو هفته کاهش دهید
اگر از دیازپام استفاده می کنید ، پزشک به طور کلی توصیه می کند که 20 تا 25 درصد از دوز کل خود را هر دو هفته یا 20 تا 25 درصد هر هفته در هفته اول و دوم کاهش دهید. سپس به احتمال زیاد هر هفته دوز خود را 10 درصد کاهش دهید. برخی از پزشکان توصیه می کنند هر یک تا دو هفته 10 ering کاهش دهید ، تا زمانی که در دوز 20 are قرار بگیرید. سپس ممکن است هر دو تا چهار هفته 5 درصد کاهش یابد.
اگر از دیازپام به عنوان جایگزین آلپرازولام استفاده می کنید ، دوز کل شما نباید بیش از 5 میلی گرم دیازپام در هفته کاهش یابد. همچنین با رسیدن به دوز کوچک مانند 20 میلی گرم دیازپام ، باید هفته ای یک تا دو میلی گرم کاهش یابد
مرحله 6. تشخیص دهید که برنامه کاهش سرعت شما مختص شماست
هیچ مدلی برای همه مناسب نیست ، درست مانند هیچ جفت کفشی که برای همه مناسب نیست. برنامه مخروطی شما بستگی به موارد مختلفی مانند مدت زمان مصرف آلپرازولام و دوز مصرفی شما و علائم ترک دارد.
- اگر از دوزهای کم و پراکنده آلپرازولام استفاده کرده اید ، پزشک ممکن است کاهش مصرف را توصیه نکند یا ممکن است سریعتر از کسی که دوز مزمن ، ثابت یا زیاد مصرف کرده است ، کاهش یابد.
- به طور کلی ، هر کسی که بیش از هشت هفته از بنزودیازپین استفاده کرده باشد ، نیاز به یک برنامه کوتاه مدت دارد.
روش 2 از 3: مراقبت از خود هنگام كوتاه كردن
مرحله 1. با داروساز خود صحبت کنید
یکی از بهترین دوستان شما در حالی که باریک می شود ، داروساز شما است. دانش او در موفقیت ناچیز شما بسیار مهم است. او راه حل هایی مانند: ترکیب داروهای تجویز شده ، داروهای بدون نسخه برای اجتناب و سایر مسائل دارویی دارویی را ارائه می دهد.
اگر پزشک شما به جای آلپرازولام داروهای دیگری تجویز کرد ، برنامه مخروطی نیز آن را در نظر خواهد گرفت
مرحله 2. در حین كمر زدن سلامت جسمی خود را حفظ كنید
گاهی اوقات علائم ترک شما ممکن است عملکرد عادی را برای شما مشکل کند. اما مهم این است که در هنگام کوتاه شدن از خود مراقبت کنید. این به بدن شما کمک می کند تا از طریق سم زدایی عمل کند. اگرچه هیچ مطالعه ای مستقیماً این را نشان نمی دهد ، اما فعالیت بدنی و سلامتی ممکن است برای شما مفید باشد و علائم ترک را به حداقل برساند.
- به مقدار زیاد مایعات بنوشید.
- مقدار زیادی غذای سالم مانند میوه ها و سبزیجات تازه بخورید. از غذاهای فرآوری شده و تصفیه شده دوری کنید.
- تا می توانید با کیفیت بخوابید.
- ورزش منظم داشته باشید.
مرحله 3. از مصرف کافئین ، تنباکو و الکل خودداری کنید
در حالی که در حال کاهش هستید ، مصرف کافئین و همچنین مصرف دخانیات و الکل را محدود کنید. به عنوان مثال ، الکل باعث ایجاد سموم در بدن شما می شود که می تواند روند بهبود را مختل کند.
مرحله 4. بدون مشورت با داروساز از داروهای بدون نسخه استفاده نکنید
از استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC) بدون صحبت با داروساز یا پزشک خودداری کنید. بسیاری از داروهای OTC می توانند استرس را به سیستم عصبی مرکزی شما اضافه کنند. اینها شامل آنتی هیستامین ها و داروهای خواب آور است.
مرحله پنجم
برنامه های باریک بستگی به مدت زمانی دارد که شما آلپرازولام را مصرف کرده اید و در چه دوز. با توجه به زمان مصرف و مقدار دوز ، میزان کاهش دوز خود را پیگیری کنید. می توانید روزهای خوب یا بد خود را ردیابی کرده و بر اساس آن میزان مخروطی خود را تنظیم کنید. به خاطر داشته باشید که با حرکت رو به جلو اصلاحات جزئی را انجام می دهید.
-
مثال ورودی مجله در فرم صفحه گسترده ممکن است به این شکل باشد:
- 1) 1 ژانویه 2015
- 2) ساعت 12 شب
- 3) دوز فعلی: 2 میلی گرم
- 4) کاهش دوز:.02 میلی گرم
- 5) سطح کاهش کل: 1.88 میلی گرم
- شما می توانید چندین ورودی روزانه را برای دوزهای متعدد روزانه اضافه کنید.
- هرگونه علائم ترک یا تغییر خلق و خوی را که متوجه می شوید ، شامل شود.
مرحله 6. دوره ای با پزشک خود مشورت کنید
در طول روند باریک شدن شما ، بسته به برنامه مخروطی شما ، باید هر یک تا چهار هفته یکبار به پزشک خود مراجعه کنید. هر گونه نگرانی و مشکلی را که هنوز در حال تجربه آن هستید بیان کنید.
- علائم ترک را که ممکن است تجربه کنید مانند اضطراب ، تحریک پذیری ، تحریک ، بی خوابی ، وحشت یا سردرد ذکر کنید.
- در صورت مشاهده علائم شدید مانند توهم یا تشنج ، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
مرحله 7. از پزشک خود در مورد داروهای دیگر سوال کنید
اگر علائم ترک شدید را تجربه می کنید ، پزشک ممکن است داروهای دیگری را برای کمک به جبران این علائم تجویز کند. همچنین ممکن است پزشک داروی ضد صرع (ضد تشنج) مانند کاربامازپین (Tegretol) را پیشنهاد دهد. خطر تشنج های صرعی در حین خروج از آلپرازولام بسیار افزایش می یابد.
اگر یک طرح باریک طراحی شده دارید ، این یک روش معمولی نیست که باید انجام شود
مرحله 8. به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنید
توجه به سلامت روانی شما پس از قطع مصرف بنزودیازپین ها مهم است ، زیرا هفته ها ، ماه ها یا حتی سال ها طول می کشد تا تغییرات عصبی ایجاد شده به طور کامل برطرف شود. روند حاد ممکن است سه ماه طول بکشد ، اما بهبود کامل ممکن است چند سال طول بکشد. ایده خوبی است که در این دوره به روانشناس و/یا روانپزشک مراجعه کنید.
همچنان ملاحظه کنید که باید پس از برنامه زمانبندی خود به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنید
مرحله 9. یک برنامه توانبخشی 12 مرحله ای را در نظر بگیرید
اگر از دوزهای بالای آلپرازولام استفاده می کنید ، ممکن است بخواهید در یک برنامه توانبخشی 12 مرحله ای ثبت نام کنید. برنامه کاهش زمانبندی جدا از برنامه توانبخشی است ، اما اگر در حال افزایش هستید ، برنامه توانبخشی می تواند بسیار مفید باشد.
روش 3 از 3: درک روند خروج
مرحله 1. درک کنید که چرا خروج بدون نظارت از آلپرازولام خطرناک است
آلپرازولام ، همچنین به عنوان Xanax (نام تجاری آن) شناخته می شود ، دارویی است که به عنوان بنزودیازپین شناخته می شود. این دارو برای درمان اختلالات اضطرابی ، حملات هراس و سایر اختلالات روانی مرتبط استفاده می شود. آلپرازولام و دیگر بنزودیازپین ها عملکرد یک انتقال دهنده عصبی یا پیام رسان شیمیایی در مغز به نام GABA را افزایش می دهند. استفاده طولانی مدت از آلپرازولام ممکن است باعث وابستگی یا اعتیاد شود. اگر به طور ناگهانی مصرف آن را قطع کنید ، ممکن است علائم ترک شدید را تجربه کنید زیرا شیمی مغز شما سعی می کند خود را متعادل کند. قطع بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام می تواند باعث ایجاد سندرم ترک خطرناک شود.
در برخی موارد ، خروج بدون نظارت از آلپرازولام ممکن است منجر به مرگ شود
مرحله 2. علائم ترک را بیاموزید
قبل از شروع کاهش آلپرازولام ، با علائم قطع بنزودیازپین آشنا شوید. این می تواند به کاهش هرگونه ناراحتی روحی منجر شود که ناشی از ندانستن انتظارات و/یا تعجب ناشی از کناره گیری شما است. کاهش (کاهش تدریجی دوز) تحت نظر پزشک علائم ترک را کاهش می دهد. هنگامی که از آلپرازولام خارج می شوید ، ممکن است ترکیبی از علائم و شدت های مختلف را تجربه کنید. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اضطراب
- تحریک پذیری
- تحریک
- بیخوابی
- وحشت
- افسردگی
- سردرد
- حالت تهوع
- خستگی
- تاری دید
- درد ها
مرحله 3. به علائم شدید ترک توجه داشته باشید
علائم ترک شدید آلپرازولام شامل توهم ، هذیان و تشنج است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
مرحله 4. تشخیص دهید که علائم ترک چه مدت می تواند دوام بیاورد
علائم ترک آلپرازولام تقریباً شش ساعت پس از مصرف آخرین دوز شروع می شود. علائم معمولاً بین 24 تا 72 ساعت به اوج خود می رسند. آنها می توانند دو تا چهار هفته دوام بیاورند.
به یاد داشته باشید ، تا زمانی که یک مخروط بنزودیازپینی موفق را به پایان نرسانید ، بدن شما در حالت ترک خفیف ثابت قرار دارد. به همین دلیل است که به تدریج ضعیف شدن آن توصیه می شود
مرحله 5. برای بهبودی خود صبور باشید
به طور کلی ، کاهش آلپرازولام باید به همان اندازه که احساس راحتی می کنید ، کند باشد. اگر آهسته تر کاهش می دهید ، علائم شما باید شدیدتر نباشد. به خاطر داشته باشید که کاهش سرعت کندتر باعث کاهش علائم ترک می شود. هدف این است که باریک شدن را بدون عوارض جانبی طولانی مدت کنار بگذاریم ، نه اینکه در اسرع وقت به نتیجه برسیم و فقط عوارض جانبی و گیرنده های GABA کمتر ترمیم شده ای که بر روند بهبود تأثیر می گذارد را متحمل شویم. هر چه مدت طولانی تری از داروهای آرام بخش-خواب آور مانند آلپرازولام استفاده کنید ، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا مغز متوقف شود و به حالت عادی برگردد.
- بازه زمانی تخمین زده شده برای کاهش بین 6 تا 18 ماه است و بسته به میزان دوز ، سن ، سلامت عمومی ، عوامل استرس زا و زمان استفاده متفاوت است. صرف نظر از برنامه مخروطی توصیه شده توسط پزشک ، باید موارد زیر باشد:
- کند و تدریجی.
- برنامه ریزی شده: پزشک از شما می خواهد که یک دوز را در زمان خاصی به جای "در صورت نیاز" مصرف کنید.
- متناسب با علائم ترک یا بازگشت اضطراب یا بیماری شما.
- بسته به شرایط شما به صورت هفتگی تا ماهانه کنترل می شود.
نکات
هنگامی که عاری از بنزودیازپین شدید و شفا یافتید ، از داروهای طبیعی برای کاهش استرس و اضطراب استفاده کنید. این استراتژی ها به شما کمک می کند بدون درمان خود کنار بیایید
هشدارها
- سعی نکنید ترک بوقلمون سرد آلپرازولام یا بدون مشورت با پزشک را ترک کنید. باریک شدن ، بهترین و مطمئن ترین راه برای قطع مصرف دارو است.
- تلاش برای کنار گذاشتن یا کاهش آلپرازولام توسط خودتان ممکن است منجر به علائم جدی ترک شود ، که برخی از آنها ممکن است تهدید کننده زندگی باشند.
