پلی نوروپاتی دمیلین کننده التهابی مزمن (CIDP) یک بیماری نادر است که بر اعصاب و عملکرد حرکتی تأثیر می گذارد. میلن اطراف عصب ها هنگامی که ریشه های عصبی متورم می شوند از بین می رود ، که باعث ضعف ، بی حسی و درد ناشی از CIDP می شود. برای تشخیص CIDP ، به دنبال علائمی مانند بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دو طرف بدن باشید ، مشخص کنید که آیا علائم شما بیش از دو ماه رخ داده است یا نه ، و سپس برای انجام آزمایشات به پزشک مراجعه کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناخت علائم CIDP
مرحله 1. هرگونه از دست دادن حس را بررسی کنید
یکی از مشخص ترین علائم پلی نوروپاتی التهابی مزمن التهابی بی حسی یا از دست دادن حس است. این از دست دادن احساس را می توان در هر قسمتی از بدن تجربه کرد.
همچنین ممکن است احساسات غیرطبیعی مانند سوزن سوزن شدن یا درد در قسمت هایی از بدن مانند دست یا پا را تجربه کنید
مرحله 2. مراقب هرگونه ضعف عضلانی باشید
ضعف عضلانی حداقل دو ماه با CIDP رخ می دهد. ضعف در ماهیچه ها در دو طرف بدن رخ می دهد. به دلیل این ضعف ، ممکن است مشکل در راه رفتن ، مشکلات هماهنگی یا سایر عملکردهای حرکتی وجود داشته باشد. ممکن است از حالت عادی کسل کننده تر شوید. ممکن است راه رفتن ناخوشایندی داشته باشید یا هنگام راه رفتن گام های اشتباهی داشته باشید.
اغلب ، ضعف در ناحیه لگن ، شانه ، دست ها و پاها رخ می دهد
مرحله 3. توجه کنید که علائم در کجا در بدن ظاهر می شود
CIDP مشابه بسیاری از اختلالات عصبی دیگر است که باعث مشکلات عملکرد حرکتی و اختلالات حسی می شود. در موارد معمول ، بی حسی و ضعف در دو طرف بدن ، معمولاً در هر چهار اندام رخ می دهد.
علاوه بر این ، رفلکس های تاندون باید یا کاهش یابد یا وجود نداشته باشد
مرحله 4. علائم دیگر را کنترل کنید
از دست دادن حس و مشکلات عملکرد حرکتی شایع ترین و قطعی ترین علائم هستند. با این حال ، ممکن است علائم ثانویه دیگری نیز با CIDP رخ دهد. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- سوزش
- درد
- آتروفی عضلات
- مشکلات بلع
- دید دوگانه
قسمت 2 از 3: جستجوی تشخیص پزشکی
مرحله 1. به پزشک مراجعه کنید
برای تشخیص CIDP ، باید به پزشک مراجعه کنید. این کار باید زمانی انجام شود که متوجه سوزن سوزن شدن یا بی حسی در بدن خود یا هرگونه مشکل در عملکرد حرکتی خود شوید. پزشک معاینه ای انجام می دهد و علائم شما را با شما در میان می گذارد.
- به محض مشاهده علائم خود ، پیگیری آنها را شروع کنید. CIDP تنها پس از هشت هفته علائم تشخیص داده می شود.
- تا آنجا که ممکن است علائم خود را صادقانه و دقیق بیان کنید. CIDP از جهاتی شبیه چندین اختلال دیگر است. هرچه پزشک شما در مورد علائم شما اطلاعات بیشتری داشته باشد ، تشخیص یک اختلال از دیگری آسان تر خواهد بود. آماده باشید که به پزشک خود بگویید چه علائمی دارید ، در کجای بدن آنها را احساس می کنید ، چه چیزی آنها را بدتر می کند و چه چیزی آنها را بهتر می کند.
مرحله 2. تحت معاینه عصبی قرار بگیرید
پزشک شما ممکن است یک معاینه عصبی را برای رد شرایط مرتبط انجام دهد یا اطلاعات بیشتری را برای تأیید CIDP جمع آوری کند. در طول معاینه عصبی ، پزشک احتمالاً رفلکس های شما را بررسی می کند زیرا کمبود رفلکس ها از علائم شایع CIDP است.
- پزشک همچنین ممکن است قسمت های مختلف بدن شما را آزمایش کند تا بی حسی یا توانایی شما در احساس فشار یا احساس لمس را بررسی کند.
- همچنین ممکن است مجبور شوید یک آزمایش هماهنگی انجام دهید. پزشک ممکن است قدرت عضلانی ، تن ماهیچه و وضعیت بدن شما را بررسی کند.
مرحله 3. آزمایشاتی را برای بررسی عملکرد عصب خود دریافت کنید
پزشک شما ممکن است چندین آزمایش برای تأیید CIDP سفارش دهد - هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند تشخیص را تأیید کند. ممکن است نیاز به انجام آزمایش هدایت عصبی یا الکترومیوگرافی (EMG) داشته باشید. این آزمایشات به دنبال عملکرد کند عصب یا فعالیت الکتریکی غیرطبیعی هستند که نشان دهنده آسیب عصبی است.
- اعصاب تحریک شده و بررسی می شوند که آیا آسیب دیده اند یا خیر. سپس ، ماهیچه ها مورد آزمایش قرار می گیرند تا ببینند آیا ماهیچه یا عصب علت مشکل است.
- این آزمایشات می تواند به پزشک در یافتن میلین آسیب دیده یا از دست رفته در طول اعصاب کمک کند. میلین غلاف اطراف اعصاب است که به کنترل تکانه های الکتریکی کمک می کند.
- ممکن است MRI برای بررسی بزرگ شدن ریشه های عصبی یا التهاب انجام شود.
مرحله 4. برای رد شرایط دیگر ، آزمایش های دیگری را انجام دهید
پزشک شما ممکن است آزمایش های اضافی انجام دهد تا مطمئن شود هیچ چیز دیگری باعث علائم شما نمی شود. تجزیه و تحلیل مایع نخاعی نشان می دهد که آیا سطح پروتئین شما افزایش یافته یا تعداد سلول ها افزایش یافته است ، که هر دو به CIDP اشاره می کنند.
آزمایش خون و ادرار نیز ممکن است برای رد سایر شرایط انجام شود
قسمت 3 از 3: در نظر گرفتن سایر جنبه های CIDP
مرحله 1. مدت علائم را ارزیابی کنید
CIDP یک وضعیت کند حرکت می کند. این می تواند به صورت کند اما تدریجی ظاهر شود و بدتر شود. متناوبا ، ممکن است در عود بیماری ظاهر شود ، جایی که بین هر دوره علائم بهبود می یابید. این عودها و دوره های بدون علامت ممکن است برای هفته ها یا ماهها رخ دهد.
علائم باید بیش از هشت هفته قبل از تشخیص CIPD وجود داشته باشد
مرحله 2. بدانید که CIDP معمولاً چه کسانی را تحت تأثیر قرار می دهد
CIDP یک بیماری نادر است. تقریباً یک تا سه نفر در هر 100000 نفر هر سال مبتلا می شوند. این می تواند هر کسی را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد. با این حال ، احتمال ابتلای مردان به CIDP دو برابر بیشتر از زنان است.
اگرچه CIDP می تواند برای هر فردی در هر سنی اتفاق بیفتد ، میانگین سن تشخیص 50 سال است
مرحله 3. CIDP را از سایر شرایط مشابه متمایز کنید
تشخیص CIDP گاهی اوقات دشوار است زیرا این بیماری مشابه سایر شرایط است. با این حال ، تفاوت های مهمی وجود دارد که می تواند به شما در حل CIDP کمک کند.
- سندرم گیلن باره و CIDP مشابه هستند. گیلن باره یک بیماری است که به سرعت ظاهر می شود و معمولاً افراد در عرض سه ماه بهبود می یابند. CIDP یک بیماری با اثر کند است و ممکن است سالها تحت تأثیر آن قرار بگیرید.
- مولتیپل اسکلروزیس و CIDP هر دو بر عملکرد حرکتی تأثیر می گذارند. با این حال ، MS بر مغز ، نخاع و سایر قسمتهای سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد ، اما CIDP چنین نمی کند. CIDP عمدتا بر اعصاب محیطی تأثیر می گذارد.
- سندرم لوئیس-سامر و نوروپاتی حرکتی چند کانونی (MMN) ممکن است فقط یک طرف بدن را درگیر کند ، در حالی که CIDP معمولاً هر دو طرف را درگیر می کند. MMN منجر به از دست دادن حس نمی شود.
