Onychomycosis یا قارچ ناخن یک عفونت شایع است که ناخن های پا و به ندرت ناخن های دست را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری توسط گروهی از قارچ ها به نام درماتوفیت ایجاد می شود که در محیط های گرم و مرطوب مانند کفش شما رشد می کند. اگر مشکوک به عفونت ناخن هستید ، سعی کنید سریع و روتین آن را درمان کنید ، زیرا اگر اجازه داده شود قارچ باز می گردد ، باز می گردد.
مراحل
قسمت 1 از 4: شناسایی قارچ ناخن
مرحله 1. به دنبال یک نقطه سفید یا زرد در زیر ناخن خود بگردید
این اولین علامت عفونت قارچی است. ممکن است زیر نوک ناخن شما ظاهر شود. همانطور که عفونت برطرف می شود ، تغییر رنگ رخ می دهد و ناخن شما ضخیم تر و خرد می شود.
- همچنین ممکن است شکل ناخن شما مخدوش شود.
- ناخن آلوده ممکن است کسل کننده به نظر برسد.
- آوار ممکن است در زیر ناخن شما ظاهر شود و ظاهر تیره ای به آن ببخشد.
مرحله 2. توجه کنید که ناخن شما بوی بدی می دهد
بوی نامطبوع همیشه با عفونت قارچی همراه نیست. اگر علائم دیگری از عفونت نشان دادید اما بویی نداشتید ، تصور نکنید که این بدان معناست که در زلال هستید.
مرحله 3. بررسی کنید که آیا ناخن های دیگر آلوده شده اند یا خیر
قارچ ناخن به راحتی پخش می شود. ممکن است متوجه شوید که بیش از یک (اما معمولاً همه ناخن های شما نیز عفونی هستند). اگر در برخی از ناخن های خود تغییر رنگ مشاهده کردید ، این نشانه دیگری است که با قارچ ناخن سر و کار دارید.
مرحله 4. در صورت احساس درد یا شروع به جدا شدن ناخن خود ، در جستجوی درمان دریغ نکنید
اینها علائم واضح عفونت است و احتمالاً بسیار پیشرفته است. نادیده گرفتن عفونت ممکن است بر توانایی راه رفتن شما تأثیر بگذارد و اجازه دهد تا به ناخن های دیگر یا پوست اطراف ناخن شما نیز سرایت کند.
قسمت 2 از 4: درمان قارچ با داروهای بدون نسخه یا خانگی
مرحله 1. ناخن های خود را نرم کرده و کوتاه کنید
کوتاه نگه داشتن ناخن ها فشار روی انگشت یا انگشت شما را کاهش می دهد و درد را تسکین می دهد. هر زمان که ناخن های آلوده ضخیم و سفت شوند ، کوتاه کردن آنها دشوار می شود ، بنابراین ممکن است ابتدا نیاز به نرم کردن آنها داشته باشید. یک لوسیون بدون نسخه حاوی اوره بخرید ، که می تواند قسمت بیمار شده صفحه ناخن را نازک کرده و خراب کند.
- قبل از خواب ، ناخن آلوده را با لوسیون بپوشانید و آن را با بانداژ بپیچید.
- صبح ، پا را با آب و صابون بشویید تا کرم از بین برود. ناخن ها باید به زودی شروع به نرم شدن کنند تا بتوانید آنها را سوهان یا برش دهید.
- به دنبال لوسیون اوره 40 درصد باشید.
مرحله 2. یک کرم یا پماد ضد قارچ بخرید
بسیاری از گزینه های بدون نسخه وجود دارد که ممکن است بخواهید قبل از مراجعه به پزشک آنها را امتحان کنید. ابتدا هرگونه علامت سفید روی ناخن آلوده را پاک کنید ، سپس آن را برای چند دقیقه در آب خیس کنید. قبل از استفاده از کرم با پنبه ناخن های خود را خشک کنید.
استفاده از سواب پنبه یا دیگر اپلیکاتورهای یکبار مصرف از گسترش قارچ جلوگیری می کند. تا جایی که ممکن است ناحیه آسیب دیده را لمس کنید
قسمت 3 از 4: درمان قارچ با داروهای تجویزی
مرحله 1. داروی ضد قارچ خوراکی را امتحان کنید
م effectiveثرترین درمان در نظر گرفته می شود ، شما باید نسخه ای برای مصرف این داروها داشته باشید. درمان معمولاً سه ماه طول می کشد و ممکن است پزشک کرم یا پماد موضعی را برای شما تجویز کند. همچنین ممکن است لازم باشد آزمایش های دوره ای خون انجام دهید تا نحوه واکنش بدن شما به داروها را کنترل کنید.
- داروهای ضد قارچی خوراکی با جایگزینی ناخن آلوده با ناخن جدید و سالم عمل می کنند. تا زمانی که ناخن به طور کامل رشد نکرده باشد ، نتیجه ای مشاهده نخواهید کرد ، که ممکن است بیش از چهار ماه طول بکشد.
- این داروها گاهی می توانند عوارض جانبی شدیدی داشته باشند و در صورت ابتلا به بیماری کبدی یا نارسایی احتقانی قلب توصیه نمی شود.
مرحله 2. در مورد لاک ناخن دارویی بپرسید
این درمان شما را ملزم می کند که ناخن های آلوده و پوست اطراف آن را یک بار در روز رنگ کنید. در پایان هفته ، لایه های لاک الکل را با الکل برداشته و فرآیند را از نو شروع می کنید.
این روش می تواند تا یک سال طول بکشد تا عفونت را دور نگه دارد
مرحله 3. از کرم ها یا لوسیون های تجویزی استفاده کنید
کرم های ضد قارچ ممکن است به تنهایی یا همراه با درمان دیگری مانند داروهای خوراکی تجویز شوند. برای اینکه کرم به ناخن شما نفوذ کند ، ابتدا ناخن های خود را نازک کنید. می توانید آنها را در آب خیس کنید یا یک شب آنها را با کرم اوره درمان کنید.
مرحله 4. ناخن آلوده را بردارید
بسته به شدت عفونت ، پزشک ممکن است جراحی برداشتن ناخن را توصیه کند. این اجازه می دهد تا درمانهای موضعی مستقیماً روی پوست شما و ناخن جدید با رشد مجدد اعمال شود.
- اگر عفونت بسیار دردناک باشد یا به درمان پاسخ ندهد ، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که ناخن را به طور دائم بردارید.
- ممکن است یک سال طول بکشد تا ناخن شما دوباره رشد کند.
قسمت 4 از 4: جلوگیری از عفونت مجدد
مرحله 1. هنگام بازدید از استخر عمومی ، رختکن ، آبگرم یا دوش ، کفش دوش بپوشید
عفونت های قارچی بسیار راحت گسترش می یابند و در محیط های مرطوب رشد می کنند. با پوشیدن دمپایی یا دیگر کفش های دوش که از تماس شما با سطوح آلوده جلوگیری می کند ، از خود محافظت کنید.
مرحله 2. ناخن های خود را مرتب ، خشک و تمیز نگه دارید
دست ها و پاهای خود را به طور مرتب بشویید ، مطمئن شوید بین انگشتان دست و پا را بشویید. ناخن های خود را کوتاه و خشک نگه دارید و هر قسمت ضخیمی از صفحه ناخن خود را سوهان بزنید.
- ناخن های پای شما نباید بیش از طول انگشتان پا باشد.
- اگر شغلی دارید که اغلب دستانتان خیس است ، مثل بارمنت یا خانه داری ، تا جایی که ممکن است دستان خود را خشک کنید. اگر مجبور هستید دستکش لاستیکی بپوشید ، حتماً آنها را عوض کنید تا دستان شما بیش از حد عرق نکند و مرطوب نشود.
- اگر مشکوک به عفونت هستید ، روی ناخن خود را با لاک ناخن معمولی رنگ نکنید و سعی کنید آن را پنهان کنید. این می تواند رطوبت را به دام بیندازد و عفونت را بدتر کند.
مرحله 3. کفش و جوراب مناسب بپوشید
کفش های قدیمی را دور بیندازید و به دنبال کفش هایی باشید که رطوبت هوا را کاهش می دهد و از خیس شدن پاهای شما جلوگیری می کند. جوراب های خود را به طور مرتب عوض کنید (اگر بیش از یک بار در روز عرق می کنید) و به دنبال پارچه هایی باشید که رطوبت را از پوست شما دور می کند ، مانند پشم ، نایلون و پلی پروپیلن.
مرحله 4. از سالن های معتبر ناخن دیدن کنید و ابزارهای خود را تمیز نگه دارید
اطمینان حاصل کنید که هر سالنی که در آن مانیکور یا پدیکور انجام می دهید ، تمام ابزار آنها را با دقت استریل می کند. اگر نمی توانید بفهمید که فرآیند عقیم سازی آنها چقدر دقیق است ، وسایل خود را بیاورید و سپس آنها را ضد عفونی کنید.
ناخن یا برشنده کوتیکول یا هر وسیله دیگری که برای حفظ سلامت ناخن ها استفاده می کنید را ضد عفونی کنید
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- پاهای خود را خشک نگه دارید.
- جوراب نخی بپوشید.
- قارچ ناخن در کودکان بسیار شایع نیست و بیشتر در بزرگسالان یافت می شود.
- از به اشتراک گذاشتن کفش یا هر نوع کفش خود با دیگران خودداری کنید.
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، دیابت ، مشکلات گردش خون یا سندرم داون بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند.
