استافیلوکوکوس اورئوس یا استافیلوکوک یک نوع باکتری بسیار شایع است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، 30 درصد از افراد باکتری استاف را در بینی خود دارند و 20 درصد افراد آن را روی پوست دارند. برای اکثر مردم ، این بی ضرر است. با این حال ، افرادی هستند که به طور خطرناکی به باکتری استاف مبتلا می شوند ، که می تواند منجر به عفونت های خطرناک تری شود. این عفونت ها می توانند آسیب دائمی به اندام بدن وارد کرده و در صورت عدم درمان به موقع تهدید کننده زندگی باشند. اگرچه staph همیشه در اطراف ما است ، اما راه هایی برای جلوگیری از تبدیل شدن آن به عفونت وجود دارد.
مراحل
روش 1 از 2: جلوگیری از عفونت های استاف
مرحله 1. دستان خود را بشویید
دستان خود را اغلب با مقدار زیادی صابون و آب بشویید. بعد از عطسه و سرفه حتماً دستان خود را بشویید. کل روش فقط حدود یک دقیقه طول می کشد. رعایت روش مناسب شستن دست می تواند به کاهش انتشار میکروب ها کمک کند.
- ابتدا دستان خود را خیس کنید. سپس ، از صابون کافی برای پوشاندن کل دست خود تا حداقل مچ دست خود استفاده کنید.
- دستان خود را به هم بمالید ، کف دست تا کف دست. پشت دست چپ خود را با کف دست راست خود بشویید ، سپس همین کار را برای طرف دیگر انجام دهید.
- انگشتان خود را پهن کرده و کف دست ها را به هم بمالید و انگشتان در هم تنیده شده و تارهای بین انگشتان را بشویید. انگشتان خود را در هم قفل کنید به طوری که پشت انگشتان در برابر کف دست مخالف قرار گرفته و مالش دهید.
- انگشت شست راست خود را با دست چپ گرفته و با حرکت دورانی بشویید. این کار را با دست راست خود انجام دهید تا انگشت شست چپ را بگیرید. انگشتان دست خود را به هم نزدیک کرده و از دست راست برای مالیدن قسمت مرکزی دست چپ و بالعکس استفاده کنید.
- خوب با آب گرم بشویید. دستان خود را کاملاً با یک حوله کاغذی یا یک حوله پنبه ای تمیز که فقط شما استفاده می کنید خشک کنید. برای خاموش کردن آب از حوله استفاده کنید.
مرحله 2. از به اشتراک گذاشتن وسایل مراقبت شخصی خودداری کنید
از وسایل مراقبت شخصی مانند تیغ ، حوله ، لوازم آرایشی و دستمال استفاده نکنید. این می تواند باکتری های استاف را منتقل کند.
مرحله 3. از اجسام آلوده خودداری کنید
به اجسام بالقوه آلوده دست نزنید. این اشیا شامل کلنکس ، حوله ، لباس ، بانداژ و تجهیزات ورزشی است. اگر مجبورید این موارد را لمس کنید ، مطمئن شوید که دستکش پوشیده اید.
مرحله 4. زخم های خود را پوشانده نگه دارید
اگر دچار بریدگی یا سایش شدید ، آن را با بانداژ بپوشانید. مطمئن شوید که از بانداژ تمیز و استریل استفاده می کنید. این امر به ویژه هنگام بیرون رفتن بسیار مهم است زیرا ممکن است با یک حامل تماس داشته باشید.
هنگام ورزش همه زخم ها را پوشانده نگه دارید
مرحله 5. از خود در برابر افراد آلوده محافظت کنید
اگر کسی در نزدیکی شما سرفه ، سرماخوردگی یا عطسه می کند ، از او بخواهید که ماسک بزند. اگر فرد دارای عفونت آشکار پوستی است ، از او بخواهید که ناحیه آلوده را با بانداژ بپوشاند. از تماس فیزیکی نزدیک خودداری کنید.
اگر سرفه ، سرماخوردگی ، عطسه یا عفونت دارید ، ماسک بزنید و محل عفونت را با بانداژ بپوشانید. اطمینان حاصل کنید که میکروب را به دیگران منتقل نکنید. از تماس فیزیکی نزدیک خودداری کنید
مرحله 6. خانه خود را تمیز کنید
در خانه ، سطوحی را که ممکن است با مواد آلوده تماس داشته باشد ، تمیز کنید. با محلول سفید کننده 10 به مدت یک تا پنج دقیقه تمیز کنید.
هنگام تهیه محلول سفید کننده ، فقط سفید کننده را به آب اضافه کنید تا رقیق شود. ¾ فنجان سفید کننده را به یک گالن آب اضافه کنید
مرحله 7. وسایل ورزشی را تمیز کنید
اگر ورزشکار هستید ، می توانید استاف را از طریق تجهیزات ورزشی پخش کنید. اطمینان حاصل کنید که وسایل ورزشی مشترک را با دستمال های ضد عفونی کننده یا ضد عفونی کننده تمیز کنید. یک لایه پارچه ای محافظ بین تجهیزات و پوست خود قرار دهید. تجهیزات پزشکی مانند بانداژ ، بریس یا آتل را به اشتراک نگذارید.
- بعد از ورزش دوش بگیرید.
- هنگام ورزش ، زخم ها را با بانداژ بپوشانید.
- اگر فردی با زخم باز از آن استفاده کرده است از گرداب استفاده نکنید.
مرحله 8. تامپون ها را اغلب تعویض کنید
سندرم شوک سمی (TSS) با استفاده از تامپون ارتباط دارد و توسط باکتری استاف ایجاد می شود. اگر از تامپون استفاده می کنید ، از تامپون های با جذب کم استفاده کنید و هر سه تا چهار ساعت یکبار آن را تعویض کنید.
مرحله 9. لباس ها را با آب گرم بشویید
ممکن است باکتری های استاف بر روی لباس یا ملافه ای قرار داشته باشند که به درستی شسته نشده باشند. تا حد امکان تمام لباس ها و ملافه را در آب گرم بشویید. از سفید کننده در مواد ایمن برای سفیدکننده استفاده کنید و از مواد اکسید کننده مانند Oxy-Clean در مواردی که ضد سفید کننده نیستند استفاده کنید.
قرار دادن لباس ها در خشک کن بهتر از خشک شدن در هوا است و ممکن است برخی از باکتری های اضافی را از بین ببرد ، اگرچه ممکن است در خشک کن زنده بمانند
مرحله 10. ضدعفونی کننده دست را همراه داشته باشید
اگر نمی توانید دستان خود را به درستی بشویید ، از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که حداقل 62 درصد الکل دارد.
می توانید محتوای الکل را روی برچسب پیدا کنید
روش 2 از 2: درک عفونت های Staph
مرحله 1. بدانید چه کسانی در معرض خطر هستند
هر فردی که دارای بیماری مزمن جدی ، سیستم ایمنی سرکوب شده یا بیماری پوستی باشد ، در معرض خطر است ، همچنین افرادی که در تماس نزدیک با دیگران زندگی می کنند یا کار می کنند ، مانند مراقبت های بهداشتی ، خانه گروهی ، امکانات اصلاحی و غیره. عفونت های استافی شامل افراد زیر است:
- آنفولانزا
- اختلالات مزمن ریه ، مانند فیبروز کیستیک ، برونشیت مزمن یا آمفیزم
- سرطان خون
- تومورها یا سرطان
- اندام پیوندی ، هر وسیله پزشکی کاشته شده یا کاتتر طولانی مدت
- سوختگی درجه دو یا سوم
- اختلالات مزمن پوستی
- روشهای جراحی اخیر
- دیالیز برای بیماری کلیوی
- دیابت قندی
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند کورتیکواستروئیدها که تحت شیمی درمانی سرطان قرار می گیرند یا از داروهای غیرقانونی تزریقی استفاده می کنند
- نیاز به پرتودرمانی
مرحله 2. نحوه پخش staph را بیاموزید
استاف از طریق تماس فیزیکی مستقیم با فرد آلوده یا ناقل ، یک شیء آلوده ، یا از طریق استنشاق قطرات پخش شده توسط عطسه یا سرفه منتقل می شود.
- ناقل کسی است که باکتری را در بینی یا پوست خود دارد اما آلوده نمی شود.
- یک شیء آلوده ممکن است کاتتر ، دستگاه یا تجهیزات پزشکی ، سوزن زیر پوستی ، تجهیزات بدنسازی ، تلفن ، دستگیره در و موارد دیگر باشد.
مرحله 3. نحوه تشخیص استاف را تشخیص دهید
تعدادی آزمایش نسبتاً سریع برای عفونت استاف وجود دارد. بسته به عفونت ، خراش پوست ، نمونه خون ، خلط (مخاط از ریه ها) یا نمونه بافتی دیگر را می توان برای استاف استاف آزمایش کرد. عفونت های پوستی را معمولاً با معاینه فیزیکی می توان تشخیص داد.
در طی این فرایند ، فشار خاص Staph تعیین می شود
مرحله 4. نحوه درمان عفونت ها را بشناسید
این سویه باید آزمایش شود تا مشخص شود در صورت وجود کدام آنتی بیوتیک ها می توان آن سویه را از بین برد. عفونت های استاف با خوراکی یا در صورت وجود عفونت جدی با آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) درمان می شوند. عفونت های خفیف پوستی را می توان با پمادهای آنتی بیوتیکی درمان کرد. آبسه ها تخلیه می شوند. در صورت عفونت دریچه قلب یا استخوان ممکن است نیاز به جراحی باشد.
- آنتی بیوتیک هایی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند شامل وانکومایسین ، لینزولید ، تدیزولید ، کینوپریستین به اضافه دالفوپریستین ، سفتارولین ، تلوانسین ، داپتومایسین ، تری متوپریم-سولفامتوکسازول ، کلیندامایسین ، مینوسیکلین یا داکسی سایکلین است.
- اخیراً انواع استافیلوکوک مقاوم به آنتی بیوتیک ها افزایش یافته است. این تا حدودی به دلیل استفاده بیش از حد و سوء استفاده از آنتی بیوتیک ها است.
مرحله 5. MRSA را درک کنید
استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین یا MRSA یک عفونت استافی است که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم است و بنابراین درمان آن دشوار است. اگر به سرعت درمان نشود ، MRSA می تواند منجر به سپسیس شود که می تواند باعث آسیب بافتی ، نارسایی اندام و مرگ شود. از هر 100 نفر دو نفر ناقل MRSA هستند و علائم و نشانه هایی از خود نشان نمی دهند و اگر ناقل با زخم باز تماس پیدا کند یا اگر وسایل شخصی خود را با ناقل به اشتراک بگذارید ، ممکن است مبتلا شوید.
- افراد مبتلا به عفونت های پوستی MRSA اغلب تصور می کنند که ابتدا توسط عنکبوت گاز گرفته شده اند. علائم عفونت MRSA شامل پوست قرمز ، متورم ، دردناک ، گرم در لمس ، پر از چرک و همراه با تب است.
- در صورت بروز علائم عفونت MRSA ، ناحیه آلوده را با بانداژ بپوشانید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. درمان زودهنگام برای جلوگیری از شدید شدن MRSA یا تبدیل آن به سپسیس کلیدی است.
مرحله 6. به پزشک مراجعه کنید
اگر در معرض خطر هستید یا علائمی مانند جوش ایجاد می شود یا شروع به گسترش می کند ، باید به پزشک خود مراجعه کنید. از آنجا که استافیلوکوک می تواند یک عفونت بسیار مسری و جدی باشد ، بهتر است ایمن باشید تا بدتر نشوید.
