داشتن حمله آسم می تواند ترسناک باشد. همچنین دیدن فردی که می شناسید ، یا حتی یک فرد غریبه ، دچار حمله آسم می شود ترسناک است. ممکن است فرد دچار وحشت شود ، به خصوص اگر دستگاه استنشاقی خود را نداشته باشد. خوشبختانه ، شما می توانید کمک کنید! با دریافت کمک پزشکی مناسب ، کمک به حفظ آرامش و استفاده از تکنیک های ساده برای بهبود تنفس ، به افرادی که حمله آسم دارند کمک کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: شروع راهنما
مرحله 1. اگر دستگاه تنفس آنها کار نمی کند یا نمی توانند نفس بکشند ، با آمبولانس تماس بگیرید
اگر فرد هوشیاری خود را از دست داد ، برای نفس کشیدن دچار مشکل شد یا اگر لب ها یا ناخن هایش آبی شد ، فوراً برای کمک تماس بگیرید. همچنین اگر فرد دستگاه استنشاقی خود را ندارد ، اگر دستگاه استنشاق به تسکین علائم وی پس از ده دم زدن کمک نمی کند ، یا اگر دستگاه استنشاق در ابتدا کمک می کند ، اما علائم آن پس از آن بدتر می شود ، باید آمبولانس تماس بگیرید. از تلفن همراه استفاده کنید یا از شخص دیگری بخواهید با آمبولانس تماس بگیرد تا بتوانید در کنار قربانی بمانید. اگر به ماشین دسترسی دارید ، آنها را به بیمارستان برسانید.
- در حالی که منتظر آمدن نیروهای امدادی هستید آنها را آرام نگه دارید. آنها را تشویق کنید تا صاف بنشینند ، آهسته نفس بکشند و در صورت مفید بودن از استنشاق خود استفاده کنند.
- اگر فرد علائم خفیفی دارد و می تواند صحبت کند و حرکت کند ، می توانید بدون درخواست کمک ، علائم او را کاهش دهید.
مرحله 2. حمله آسم را بشناسید
اگر علائم آنقدر شدید نیستند که نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشند ، یک لحظه وقت بگذارید تا علائم را بشناسید و با فرد تماس بگیرید تا تأیید شود که او دچار حمله آسم شده است. اگر می دانید که فرد مبتلا به آسم است و می بینید که در تنفس مشکل دارد ، احتمالاً دچار حمله آسم شده است. اگر به طور قطع نمی دانید که آنها مبتلا به آسم هستند ، مراقب علائم و نشانه های حمله باشید ، مانند:
- مشکل در صحبت کردن
- مشکل در تنفس
- خس خس کردن
- سرفه کردن
- ناراحتی یا وحشت
- رنگ آبی به لبها یا زیر ناخنهای آنها وارد می شود
مرحله 3. آرامش خود را حفظ کنید
فرد مبتلا به حمله آسم ممکن است احساس ترس کند یا شروع به وحشت کند. مهم این است که آرامش خود را حفظ کنید. نفس های آرام و عمیق بکشید. از زبان مثبت استفاده کنید ، مانند: "خوب می شود" ، یا "من با شما هستم". وقتی به فرد می گویید چه کار کند ، با صدای آرام و محکم صحبت کنید - "من به شما احتیاج دارم که راست بنشینید و نشان دهید که داروی شما کجاست."
از گفتن هر چیزی که ممکن است شخص را بیشتر بترساند ، مانند "نمی دانم چکار کنم!" اگر آرامش خود را حفظ کنید ، به آرامش قربانی کمک خواهید کرد
مرحله 4. تأیید کنید که فرد کمک می خواهد
اگر با غریبه ای مواجه می شوید که دچار حمله آسم می شود ، تصور نکنید که آنها از شما کمک می خواهند. با آرامش به آنها نزدیک شوید ، سریع خود را معرفی کنید و کمک کنید. اگر آنها از شما کمک نمی خواهند ناراحت نشوید. اگر چنین کردند ، بپرسید که چه کاری می توانید برای آنها انجام دهید.
- به شخص مورد نظر نزدیک شوید و چیزی شبیه به آن بگویید: "سلام ، اسم من تام است. متوجه شدم که ممکن است با مشکل روبرو شوید. اگر می توانم می خواهم کمک کنم. آیا می توانم کمکی به من بکنم؟"
- قبل از تماس با شخص اجازه بگیرید. بگویید: "من به شما کمک می کنم بنشینید ، اگر بازوی شما را بگیرم اشکالی ندارد؟"
مرحله 5. در مورد برنامه اقدام آنها سوال کنید
اگر فرد می تواند صحبت کند ، از او در مورد برنامه اقدام آسم بپرسید. بسیاری از مبتلایان به آسم برنامه ای برای افزایش و حملات دارند. آنها ممکن است بتوانند به شما بگویند چگونه کمک کنید ، چه موقع داروهای خود را دریافت کنید ، داروهایشان کجاست و اگر یا چه موقع باید به اورژانس تماس بگیرید. آنها همچنین ممکن است بتوانند به شما بگویند چه چیزی در گذشته به تسکین علائم آنها کمک کرده است ، مانند دور شدن از عوامل محرک یا رفتن به یک منطقه آرام و خنک.
قسمت 2 از 4: ارائه کمک های پزشکی
مرحله 1. داروهای شخص را برای او تهیه کنید
اگر می دانید که فرد دستگاه استنشاق خود را در کجا نگهداری می کند ، در اسرع وقت آن را تهیه کنید. اگر نمی دانید ، از قربانی بپرسید که دستگاه استنشاقی اش در کجا نگهداری می شود. اگر نمی توانند صحبت کنند ، به آنها بگویید که با انگشت خود آن را نشان دهند یا در خاک بنویسند. با فردی که می تواند کمک کند تماس بگیرید ، مانند یکی از اعضای خانواده.
- توجه داشته باشید که ممکن است یک فرد بیش از یک داروی استنشاقی یا نوع دیگری از دارو داشته باشد. برخی از داروها برای "نگهداری" (استفاده روزمره برای کاهش یا جلوگیری از علائم آسم) استفاده می شوند ، در حالی که برخی دیگر از داروهای سریع "نجات" هستند که برای تسکین حمله آسم در حال انجام است. اگر فرد قادر است ، از او بخواهید که به شما بگوید (یا اشاره کند) که چه دارویی را برای اورژانس استفاده می کند.
- بسیاری از بیماران مبتلا به آسم یک کارت راهنمای همراه با دستگاه استنشاقی خود حمل می کنند. دنبال این بگردید این می تواند به شما کمک کند که بدانید چه کار باید بکنید ، حتی اگر فرد نمی تواند صحبت کند.
مرحله 2. اگر نمی توانند به تنهایی دارو را مصرف کنند به آنها کمک کنید
اکثر بیماران مبتلا به آسم نحوه استفاده صحیح از دستگاه استنشاقی خود را می دانند ، بنابراین اجازه دهید خودشان این کار را انجام دهند. اگر آنها آرامش کافی برای انجام این کار ندارند ، می توانید کمک کنید. دستگاه استنشاق را تکان دهید. دهان استنشاقی را بین لب های آنها قرار دهید. وقتی در مورد مصرف دارو هستید به آنها بگویید تا بتوانند همزمان نفس عمیق بکشند. چند ثانیه صبر کنید تا دوز بعدی را بدهید یا تا زمانی که آنها گفتند آماده هستند منتظر بمانید.
- به فرد کمک کنید هر 2 دقیقه 1 تا 2 پف از دستگاه استنشاق کننده خود بگیرد. این کار را تا زمان بهبود علائم آنها یا تا زمانی که 10 بار پف کرده اند انجام دهید. اگر خدمات پزشکی اورژانس پس از 15 دقیقه به محل نرسید ، این عمل را تکرار کنید.
- استفاده از دستگاه استنشاقی خود ایده آل است ، اما استفاده از دستگاه استنشاقی شخص دیگر ممکن است بهتر از نداشتن دارو باشد. اگر آنها دستگاه استنشاقی خود را ندارند اما شما دارید یا شخص دیگری این کار را انجام می دهد ، مشکلی نیست که از این دستگاه استنشاقی در مواقع ضروری استفاده کنید.
قسمت 3 از 4: راحت تر کردن آنها
مرحله 1. فرد را آرام کرده و به او اطمینان دهید
آرام ماندن به سفت شدن ماهیچه های قربانی و بدتر شدن مشکلات تنفسی کمک می کند. به فرد اطلاع دهید که کمک در راه است و شما برای کمک آنجا هستید. دست آنها را بگیرید ، یا فقط در همین نزدیکی بمانید. با صدایی آرامش بخش صحبت کنید.
- از شخص مورد نظر بپرسید که آیا می توانید برای کمک به او کاری انجام دهید. آنها ممکن است برنامه ای داشته باشند یا بتوانند به شما آموزش دهند.
- به آنها پیشنهاد کنید که سعی کنند مدیتیشن کنند یا آنها را از طریق مدیتیشن آرامش بخش هدایت کنند.
مرحله 2. به آنها کمک کنید تا راست بنشینند
به فرد کمک کنید تا مستقیم بنشیند ، چه روی صندلی و چه روی زمین. راست نشستن می تواند به تنفس راحت تر آنها کمک کند. دراز کشیدن و شل شدن تنفس را محدود می کند. به فرد بگویید چه کار کند ، مانند: "روی زمین بنشینید و صاف بنشینید." اگر آنها وحشت دارند و گوش نمی دهند ، سعی کنید آنها را به آرامی با دستان خود راهنمایی کنید.
بازوی آنها را محکم بگیرید و سعی کنید آنها را به حالت نشسته هدایت کنید. کف دست خود را به پشت روی ستون فقرات قرار دهید و از فشار ملایم برای تشویق آنها به راست نشستن استفاده کنید. به شخص فشار نیاورید ، او را هل ندهید یا با او برخورد نکنید
مرحله 3. به آنها آموزش دهید تا نفس عمیق و طولانی بکشند
هنگامی که کسی در تنفس مشکل دارد ، پاسخ طبیعی او ممکن است تنفس کوتاه و نفس گیر باشد. این می تواند آنها را بیش از حد تهویه کند. به فرد بگویید که نفس های عمیق و طولانی بکشد. بگویید: "از طریق بینی نفس بکشید و از طریق دهان خود بیرون دهید." این ممکن است برای آنها دشوار باشد ، اما آنها را تشویق کنید تا بهترین کار را انجام دهند.
به آنها کمک کنید تا با شماره 4 نفس بکشند و تا تعداد 6 نفس بکشند. با صدای بلند بشمارید و همراه آنها نفس بکشید. به آنها نشان دهید که چگونه هنگام نفس کشیدن لب های خود را جمع کنند تا بازدم آنها کند شود
مرحله 4. هرگونه لباس محدود کننده را شل کنید
اگر فرد چیزی محدود کننده پوشیده است ، به او کمک کنید تا آن را شل کند. از قضاوت خود در مورد مناسب بودن دست زدن به شخص یا لباس او استفاده کنید.
اگر به غریبه ای کمک می کنید ، به او پیشنهاد دهید لباس هایش را گشاد کند. اگر یکی از اعضای خانواده است ، مشکلی نیست که این کار را برای آنها انجام دهید. در مواقع اضطراری ، تا آنجا که ممکن است از کمک نترسید
قسمت 4 از 4: بهبود تنفس به طور طبیعی
مرحله 1. آنها را از ماشه دور کنید
حملات آسم می تواند توسط مواد شیمیایی ، دود ، کپک ، حیوانات خانگی ، خاک اره یا سایر آلرژن ها ایجاد شود. اگر به نظر می رسد که حمله توسط چیزی در محیط انجام شده است ، فرد را از ماشه دور کنید. آنها را از دود ، گرد و غبار و بوهای شیمیایی - از جمله کلر ، دور نگه دارید ، مانند اینکه در استخر سرپوشیده یا وان آب گرم هستید. آنها را به یک اتاق تهویه مطبوع یا جایی با هوای پاک ببرید.
- اگر نمی توانید شخص را حرکت دهید ، از او بخواهید از طریق روسری یا آستین نفس بکشد تا میزان تحریک کننده وی را به حداقل برساند.
- حملات آسم می توانند بدون ماشه نیز رخ دهند.
مرحله 2. به آنها قهوه یا چای داغ بدهید
اگر علائم آنها خیلی شدید نیست - اگر می توانند با مشکل جزئی تنفس کنند و آرام هستند - سعی کنید یک فنجان نوشیدنی گرم و کافئین دار به آنها بدهید. این ممکن است به باز شدن مسیرهای تنفسی آنها برای مدت کوتاهی کمک کند. به آنها یک یا دو فنجان قهوه یا چای کافئین دار بدهید تا بلافاصله بنوشند.
مرحله 3. آنها را به یک اتاق بخار ببرید
در صورت امکان ، فرد را به حمامی پر از بخار بیاورید. دوش آب گرم بگیرید و در را ببندید تا اتاق بخار کند ، یا از آنها بخواهید دوش آب گرم بگیرند. گرما و بخار می تواند مخاط را در ریه ها شل کرده و به باز شدن مجاری تنفسی آنها کمک کند.
نکات
- اگر فرد داروهای خود را ندارد یا برای نفس کشیدن یا صحبت کردن دچار مشکل است ، از تماس با اورژانس نترسید. در صورت شک ، برای کمک تماس بگیرید - بهتر است محتاط باشید.
- اگر شدید است ، مطمئن شوید که در تمام مدت در کنار آنها هستید. آنها را تنها نگذارید. برخی از حملات آنقدر بد هستند که ممکن است در عرض چند دقیقه هوشیاری خود را از دست بدهند.
