بیشتر صدمات به دلیل تصادف یا یک اتفاق غیر منتظره رخ می دهد ، بنابراین ممکن است همیشه با یک جعبه کمک های اولیه آماده نباشید. گاهی اوقات ، این به معنی درمان زخم یا جراحت با هر چیزی است که در دست دارید. برای کمک به آمادگی بیشتر ، آموزش CPR یا کمک های اولیه را از سازمانی مانند صلیب سرخ یا انجمن قلب آمریکا در نظر بگیرید.
مراحل
روش 1 از 4: ارزیابی علائم حیاتی
مرحله 1. قبل از اقدام صحنه را از نظر خطر بررسی کنید
در حالی که ممکن است مشتاق کمک به مصدوم باشید ، اگر شما نیز مصدوم شوید هیچ کمکی نمی کنید. قبل از نزدیک شدن به فرد ، مطمئن شوید هیچ خطری مانند آتش سوزی ، ترافیک ، سازه های ناپایدار ، خطوط برق قطع شده ، آب سریع جابجایی ، خشونت ، انفجار یا گاز سمی وجود ندارد. اگر خطرات هنوز وجود دارد و رسیدن به آن شخص برای شما بسیار خطرناک است ، کمک بخواهید و خود را از خطرات دور نگه دارید. اگر خطری تهدیدی برای ایمنی شما نیست ، باید به مصدوم نزدیک شوید.
از هرگونه وسایل حفاظتی شخصی که ممکن است به آن دسترسی داشته باشید ، مانند دستکش برای محافظت از شما در برابر بیماری های منتقله از خون در صورت خونریزی فرد استفاده کنید
مرحله 2. در صورت امکان قبل از ارائه مراقبت رضایت بگیرید
قبل از ارائه کمک های اولیه ، ایده خوبی است که رضایت شخص را جلب کنید. اگر فرد هوشیار باشد ، حق دارد از کمک امتناع کند. آنها باید رضایت شفاهی یا رضایت را با یک اشاره ، مانند سر تکان دادن یا شست بالا ، بدهند. خودتان را شناسایی کنید ، سطح آموزش خود را نشان دهید و از فرد بپرسید که آیا می توانید کمک های اولیه را ارائه دهید.
- اگر فرد ناخودآگاه ، گیج ، دارای اختلال روانی ، آسیب جدی یا بیماری جدی است ، رضایت ضمنی است و می توانید به او کمک کنید.
- اگر فرد آسیب دیده خردسال است ، در صورت امکان از والدین یا سرپرست آنها رضایت بگیرید.
- اگر این فرد در دسترس نیست و وضعیت تهدید کننده زندگی است ، رضایت ضمنی است و شما می توانید به کودک کمک کنید.
- اگر فرد از کمک امتناع می کند ، باید به آن احترام بگذارید. حتی اگر فرد به شدت مجروح شده باشد و وضعیت تهدید کننده زندگی باشد ، اگر از مراقبت خودداری کند ، نمی توانید کمک های اولیه را انجام دهید.
مرحله 3. عملکردهای حیاتی فرد را ارزیابی کنید
اینها شامل ارزیابی ABC های قربانی است: آ ایروی ، ب ریتینگ ، و ج گردش خون ابتدا ، روی شانه شخص ضربه بزنید و نام او را بگویید تا متوجه شوید آیا هوشیار است یا خیر. اگر نه ، آنها را به پشت بخوابانید و خود را نزدیک سر و گردن آنها قرار دهید تا بتوانید عملکردهای حیاتی آنها را بهتر ارزیابی کنید.
- اگر فرد هوشیار است ، همزمان با او صحبت کنید تا آرامش خود را حفظ کرده و به کاهش ضربان قلب کمک کند.
- در صورت امکان ، سعی کنید چشم های قربانی را دور نگه دارید تا زخم را نبینند.
مرحله 4. اگر فرد بیهوش است راه هوایی را بررسی کنید
اگر فرد بیهوش است و احتمال آسیب گردن یا ستون فقرات وجود ندارد ، یک دست را روی پیشانی و دست دیگر را زیر چانه قرار دهید. با یک دست به پیشانی فشار ملایم وارد کنید و با دست دیگر چانه خود را به آرامی به سمت آسمان کج کنید تا راه تنفسی باز شود. مطمئن شوید که راه هوایی فرد باز است. داخل دهان آنها را برای انسداد بررسی کنید.
- اگر فرد هوشیار است ، ممکن است بتواند به شما بگوید که آیا راه هوایی او مسدود شده است یا خیر. به عنوان مثال ، آنها ممکن است گردن خود را بگیرند تا نشان دهند که دارند خفه می شوند.
- اگر مشکوک به آسیب گردن یا ستون فقرات هستید ، از روش رانش فک استفاده کنید.
- برای انجام روش رانش فک ، فک بیمار را از هر دو طرف گرفته و به جلو بکشید.
- این راه هوایی را بدون آسیب رساندن به گردن یا ستون فقرات باز می کند.
مرحله 5. به نشانه های تنفس نگاه کنید ، بشنوید و احساس کنید
بدنبال افزایش ناحیه قفسه سینه باشید. به صدای هوا که از ریه ها وارد و خارج می شود گوش دهید. با معلق زدن در کنار صورت خود درست بالای دهان شخص ، احساس هوا کنید.
مرحله 6. در صورت تنفس ، فرد را در وضعیت بهبودی قرار دهید
اگر مصدوم شما بیهوش است اما به طور معمول تنفس می کند ، او را به پهلو قرار داده و سرش را به عقب متمایل کرده و دست را از زمین در زیر سرش دورتر کنید. بازو را نزدیک به زمین خم یا مستقیم بیرون بگذارید. ساق دورتر از زمین (ساق پا) باید برای ثبات خم شود و قربانی را از حرکت به جلو باز دارد. بر تنفس فرد نظارت کنید.
در صورت مشکوک بودن به آسیب نخاعی ، کسی را در وضعیت ریکاوری قرار ندهید
مرحله 7. علائم نبض (گردش خون) را بررسی کنید
نیازی به اندازه گیری نبض ندارید ، فقط آن را تشخیص دهید. با قرار دادن 2 انگشت بر روی گلو فرد ، در ناحیه توخالی درست در کنار نای ، می توانید به سرعت احساس نبض کنید. فشار ملایم وارد کنید.
همچنین می توانید نبض مچ دست را بررسی کنید. 2 انگشت را در قسمت زیرین مچ دست در نزدیکترین حالت به انگشت شست قرار دهید
مرحله 8. اگر فرد تنفس نمی کند یا نبض ندارد ، CPR را انجام دهید
اگر قربانی تنفس نمی کند یا نمی توانید نبض را تشخیص دهید ، CPR یا احیای قلبی ریوی انجام دهید. توجه داشته باشید که روش توصیه شده برای انجام CPR در سالهای اخیر تغییر کرده است. تحقیقات نشان می دهد که CPR فقط فشاری (بدون تنفس دهان به دهان) به اندازه روش سنتی (که شامل تنفس دهان به دهان بود) م effectiveثر است.
- برای آمادگی برای شرایط اضطراری ، اکیداً توصیه می شود که در یک کلاس آموزشی CPR شرکت کنید تا روش مناسب برای اجرای CPR و تمرین را یاد بگیرید.
- توجه داشته باشید که CPR زیبا نیست. فشردگی قفسه سینه اغلب دنده ها را می شکند. خود را برای این احتمال آماده کنید.
مرحله 9. فرد را از نظر وجود زخم یا خونریزی معاینه کنید
پس از بررسی سایر علائم حیاتی ، به دنبال علائم خونریزی شدید باشید. وقتی متوجه شدید که فرد تنفس می کند ، می توانید با اعمال فشار و بالا بردن ناحیه آسیب دیده از سطح قلب ، به درمان هرگونه زخم باز بپردازید.
- در صورت مشاهده خونریزی فرد ، فوراً فشار مستقیم را به ناحیه وارد کرده و سعی کنید خونریزی را متوقف کنید.
- به حداقل رساندن از دست دادن خون به بهبود شانس زنده ماندن آنها کمک می کند.
- مراقب علائم شوک مانند سردی ، رنگ پریدگی پوست ، تنفس سریع ، حالت تهوع ، گیجی یا از دست دادن هوشیاری باشید.
- قربانی را گرم و راحت نگه دارید.
- هر دو شوک و از دست دادن خون می توانند قربانی را از کاهش دمای بدن رنج دهند.
- یک پتو ، کت یا برخی وسایل گرم دیگر را روی قربانی بگذارید تا گرم شود.
- تا جایی که ممکن است قربانی را بی حرکت نگه دارید. چه دراز بکشد و چه نشسته باشد ، فرد باید ساکت و آرام باشد.
مرحله 10. وقتی می توانید این کار را با خیال راحت انجام دهید ، درخواست کمک کنید
به محض اینکه فرد تثبیت شد ، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. اگر فرد خونریزی می کند ، شخص دیگری را وادار کنید تا در هنگام کمک به قربانی با اورژانس تماس بگیرد. برای موثر بودن این امر ، باید به طور خاص از یک نفر بخواهید که با اورژانس تماس بگیرد. این جمله را بر روی جمعیت فریاد نزنید-یک نفر را انتخاب کنید و چیزی شبیه این بگویید: "تو! مردی با پیراهن هاوایی! با 911 تماس بگیر!"
- اگر تنها شما هستید ، از تلفن خود برای درخواست کمک استفاده کنید.
- اگر تلفن همراه ندارید ، به دنبال رهگذری یا مکانی باشید که ممکن است تلفن داشته باشد.
روش 2 از 4: پاکسازی زخم
مرحله 1. در صورت خونریزی زیاد زخم ابتدا فشار وارد کنید
بیشتر زخم های جزئی به سرعت خود به خود خونریزی خود را متوقف می کنند. با این حال ، اگر خونریزی شدید یا مداوم از زخم وجود دارد ، قبل از هر کار دیگری سعی کنید آن را تحت کنترل بگیرید. یک پارچه تمیز بگیرید ، زخم را بالاتر از سطح قلب قرار دهید و پارچه را محکم روی زخم فشار دهید تا خونریزی متوقف شود.
- اگر پارچه ای ندارید که بتوانید از آن استفاده کنید ، مستقیماً با دست خود فشار بیاورید.
- اگر خونریزی بعد از 15 دقیقه فشار متوقف یا کاهش نیافت ، زخم را تا آنجا که می توانید تمیز کنید و از پزشک کمک بگیرید.
مرحله 2. زخم را با آب تمیز تمیز کنید
برای شستشوی زخم از آب لوله کشی تمیز و سرد یا آب بطری استفاده کنید. در صورت امکان ، اجازه دهید آب چند دقیقه روی زخم جاری شود تا خاک و باکتری ها شسته شوند. در صورت داشتن محلول شور ، حتی بهتر است. ناحیه اطراف زخم را با آب و صابون بشویید ، اما سعی کنید صابون مستقیماً وارد زخم نشود.
- هر چیزی که احتمال عفونت را افزایش می دهد مانند آب میوه ، چربی یا شیر را معرفی نکنید. همین امر در مورد حوضچه ها یا منابع آب نهر ظاهر می کند.
- در حالی که تمیز کردن ناحیه اطراف زخم با الکل یا سایر مواد ضد عفونی کننده اشکالی ندارد ، سعی کنید آنها را در زخم واقعی وارد نکنید.
- ضدعفونی کننده های شدید می توانند بافت آسیب دیده را تحریک کرده و روند بهبود را کند کنند.
مرحله 3. منطقه را خشک کنید
چیزی را پیدا کنید که بتوانید با آن زخم را خشک کنید ، مانند یک پارچه ، حوله یا سایر مواد نرم. از استفاده از چیزهای کرکی مانند توپ های پنبه ای که ممکن است قطعاتی را داخل آن بماند یا به زخم گیر کند ، اجتناب کنید.
اگر حوله یا پد پارچه ای در دسترس ندارید ، حوله های کاغذی نیز کار می کنند
مرحله 4. اگر نمی توانید بقایای زخم را بشویید ، نمی توانید آن را بشویید
اگر آب در دسترس ندارید یا در منطقه ای بیابانی هستید ، از قسمتی از لباس خود برای از بین بردن بقایای زخم استفاده کنید. اگر حوله یا حوله کاغذی تمیز ندارید ، سعی کنید تمیزترین قسمت پیراهن یا پای شلوار خود را برای استفاده پیدا کنید.
روش 3 از 4: خونریزی شدید
مرحله 1. زخم را بررسی کنید تا مشخص شود که چقدر شدید است
شما می خواهید تصوری از میزان از دست دادن خون خود داشته باشید. بلافاصله پس از تمیز کردن زخم ، آن را از نظر عمق و علائم رگ های خونی آسیب دیده ، مانند جرقه زدن یا تپش جریان خون ، بررسی کنید.
- یک فرد معمولی تقریباً 170 اونس مایع (5.0 لیتر) خون در گردش دارد.
- اگر کسی حدود 30 درصد از خون خود را از دست بدهد ، ممکن است افت فشار خون خطرناکی را تجربه کرده و دچار شوک شود.
- از این فرصت برای ارزیابی عمق زخم استفاده کنید ، زیرا هنگامی که مراقبت های پزشکی دریافت می کنید ، معمولاً زخم 0.4 اینچ (1.0 سانتی متر) یا عمیق تر نیاز به بخیه دارد.
- اگر جسمی در زخم جاسازی شده است ، آن را جدا نکنید.
- برداشتن جسم در واقع جریان خون را افزایش می دهد.
- متخصصان پزشکی بهتر می توانند جسم را بدون آسیب رساندن به اندام های داخلی و یا از دست دادن عظیم خون در این فرآیند بردارند.
مرحله 2. فشار را متوقف کنید تا خونریزی متوقف شود
از آنجا که گاز یا بانداژ ندارید ، با مواد تمیز و جاذب مانند پیراهن ، حوله یا جوراب ، فشار محکمی روی زخم وارد کنید. اگر این ماده با خون خیس شد ، آن را حذف نکنید ، زیرا این می تواند هر گونه لخته خونی را که ممکن است شروع به شکل گیری کند ، مختل کند. در عوض ، یک قطعه دیگر از مواد را روی ماده خیس شده قرار دهید و فشار مستقیم را ادامه دهید.
- اگر هنوز جسمی در زخم وجود دارد ، آن را محکم فشار دهید. اعمال فشار بر زخم به کند شدن جریان خون کمک می کند.
- اگر زخم دچار شکاف و خونریزی شدید است ، سعی کنید زخم را با یک پارچه تمیز ، مانند حوله یا پتو ، یا در صورت وجود با تامپون پر کنید و سپس فشار وارد کنید.
- در حال حاضر ، جلوگیری از خونریزی فرد مهمتر از نگرانی در مورد عفونت احتمالی است.
- در صورت امکان ، با دست خود به شریان اصلی منتهی به ناحیه فشار وارد کنید ، در حالی که دست دیگر شما همچنان به زخم فشار وارد می کند.
- این مناطق "نقاط فشار" نامیده می شوند.
- به عنوان مثال ، برای کاهش خونریزی در بازو ، داخل بازو را دقیقاً بالای آرنج یا درست زیر بغل فشار دهید.
- اگر زخم روی پا است ، درست پشت زانو یا کشاله ران را فشار دهید.
مرحله 3. قربانی را طوری قرار دهید که زخم بالای قلب باشد
این به کاهش از دست دادن خون کمک می کند. اگر قربانی می تواند بنشیند ، او را وادار کنید تا خودش را به حالت عمودی برساند. اگر نه ، در صورت امکان به قربانی کمک کنید تا بنشیند.
مطمئن شوید که بیمار راه نمی رود. پیاده روی و به ویژه دویدن می تواند جریان خون را افزایش داده و خونریزی را بدتر کند
مرحله 4. زخم را با یک پارچه تمیز بپوشانید
از آنجایی که گاز یا بانداژ ندارید ، پس از کند شدن یا متوقف شدن خونریزی ، از تکه ای از لباس خود (پیراهن ، کت ، جوراب و غیره) یا مواد دیگر (از چادر ، قایق ، و غیره) برای پوشاندن زخم استفاده کنید. همچنین می توانید از گیاهان برای پوشاندن زخم برای جلوگیری از خونریزی استفاده کنید. به دنبال گیاهانی باشید که برگهای آنها آنقدر بزرگ باشد که زخم را بپوشاند.
- از استفاده از دستمال کاغذی یا دستمال توالت خودداری کنید زیرا آنها کاملاً شکننده هستند و ممکن است در واقع زخم شما را با تکه ها و بقایای آلوده آلوده کنند.
- از هر پارچه ای که خون را به طور موثر جذب کند می توان برای اعمال فشار استفاده کرد.
- پانسمان را بلند یا بردارید زیرا باعث ایجاد لخته و شروع مجدد خونریزی می شود.
- اگر پانسمان با خون خیس شد ، مواد پارچه ای بیشتری روی آن اضافه کنید.
- اگر فرد دچار زخم جدی از ناحیه قفسه سینه شده است ، آن را تا رسیدن پرسنل فوریت های پزشکی بدون پوشش رها کنید.
- اگر زخم بسته شود ، می تواند هوا را در حفره قفسه سینه به دام بیندازد و باعث ریزش ریه ها شود.
مرحله 5. پانسمان را در جای خود محکم کنید
برای بستن پانسمان در محل ، از نخ ، نوار ، طناب یا نوارهای پاره شده لباس استفاده کنید. پانسمان را آنقدر محکم نبندید که جریان خون به ناحیه آسیب دیده قطع شود.
اگر هیچ ماده ای برای بستن پانسمان در محل خود ندارید ، به سادگی فشار را با دستان خود ادامه دهید. این به لخته شدن خون کمک می کند
مرحله 6. اگر نمی توانید خونریزی را متوقف کنید ، از یک تورنیک به عنوان آخرین راه حل استفاده کنید
در شرایط خاص ، ممکن است لازم باشد از تورنیکت استفاده کنید. اگر فرد به طور غیرقابل کنترل از یک دست و خونریزی می کند و نمی توانید آن را با فشار متوقف کنید ، چیزی مانند یک نوار پارچه ای باریک ، یک کمربند یا یک کراوات را به اندام خود در ارتفاع 2 اینچ (5.1 سانتی متر) بالای زخم بپیچید. بسته بندی را محکم کنید تا خونریزی متوقف شود یا نبایستی نبض زیر تورنیکت احساس کنید. برای ایجاد کشش اضافی ، شیئی مانند قلم یا چوب را به پارچه گره زده و آن را بچرخانید.
- از نوار متریالی استفاده کنید که عرض آن حداقل 2 اینچ (5.1 سانتی متر) باشد. از طناب ، کابل یا سیم استفاده نکنید ، زیرا می تواند در بدن فرد بریده شده و آسیب جدی ایجاد کند.
- فقط از تورنیکت برای اندام (بازوها یا پاها) شخص استفاده کنید ، و هرگز روی گردن یا تنه آنها نیست.
- تورنیک را روی مفصل ، مانند آرنج یا زانو قرار ندهید ، زیرا به این ترتیب مثر نخواهد بود.
- تورنیکت می تواند باعث آسیب بافتی شود ، بنابراین فقط در صورت شدت خونریزی از آن استفاده کنید و نمی توانید آن را تنها با فشار متوقف کنید.
روش 4 از 4: شکستگی
مرحله 1. در جابجایی یک مجروح محتاط باشید
فقط در صورت وجود خطر قریب الوقوع ، مانند آتش سوزی ، تصادف اتومبیل یا سایر خطرات احتمالی اطراف ، شخصی را جابجا کنید. اگر زمین خوردگی رخ داده است و فرد دچار گردن درد است یا نمی تواند پاها یا بازوهای خود را حرکت دهد ، اصلاً آنها را تکان ندهید. در صورت مشکوک شدن به ضایعه نخاعی ، فرد را ترک کنید تا خدمات اورژانس با تخته پشتی و یقه گردنی برسد. آنها را در موقعیتی که پیدا کرده اید بی حرکت کنید و بلافاصله برای کمک اضطراری تماس بگیرید.
- در صورت آسیب دیدگی ستون فقرات ، هر حرکتی می تواند باعث فلج شود ، بنابراین آنها را ثابت نگه دارید و تا رسیدن کمک به او اطمینان دهید.
- برای سایر شکستگی ها ، مانند بازو یا اندام ، تنها در صورتی که درمان فوری اورژانسی به زودی انتظار نمی رود ، کمک های اولیه را ارائه دهید.
- حرکت و تمایل به شکستگی می تواند بیشتر از فایده آن آسیب برساند.
- اگر درمان در یک مرکز پزشکی فوراً در دسترس نیست ، با استفاده از دستورالعمل های زیر به تثبیت استخوان و تسکین درد کمک کنید.
مرحله 2. برای شکستن بازو ، یک پارچه با پارچه ایجاد کنید
اگر اندام آسیب دیده یک اندام فوقانی است ، مانند بازو ، می توانید به راحتی با پیراهن یا پیراهن مصدوم ، یک شلنگ آماده شانه ایجاد کنید. در حالی که پیراهن را دور گردن خود نگه می دارید ، بازوی بدون آسیب را از آستین بیرون بکشید. پارچه را به سمت بالا بکشید تا آرنج آنها در 90 درجه خم شود و آرنج خود را در لب پیراهن بالا آمده قرار دهید. این کار با خیال راحت هر گونه شکستگی در شانه ، آرنج ، ساعد و مچ را بی حرکت می کند.
- همچنین اگر قیچی یا سایر وسایل برش دارید ، می توانید یک پیراهن سنتی از پیراهن یا پارچه دیگر مانند روبالشی ببرید.
- پارچه را به یک مربع بزرگ ، حدود 40 اینچ (100 سانتیمتر) مربع ببرید ، و سپس مربع را به صورت مورب به صورت مثلث تا کنید.
- یک سر اسلینگ باید زیر بازو و بالای شانه فرد قرار گیرد.
- انتهای دیگر باید از شانه دیگر عبور کند. 2 سر را پشت گردن به هم گره بزنید.
- یک اسلینگ نه تنها باعث تسکین درد قابل توجهی می شود ، بلکه باعث می شود تکه های استخوان نیز در اطراف حرکت نکنند.
مرحله 3. یک دست یا پای شکسته را آتل بزنید تا از آن حمایت کند
سعی نکنید استخوان را دوباره تنظیم کنید. برای ساختن آتل ، از موادی که در دست دارید یا می توانید در نزدیک آن پیدا کنید استفاده کنید. برای ساختن آتل به دنبال مواد سفت و سخت باشید ، مانند تخته ، چوب یا روزنامه رول شده.
- آتل را فراتر از مفصل بالا و پایین شکستگی گسترش دهید.
- به عنوان مثال ، اگر ساق پای شکسته باشد ، آتل باید بالای زانو و پایین تر از مچ پا قرار گیرد.
- یک جعبه مقوایی یک آتل عالی برای یک پا ایجاد می کند. پهلوها را پاره یا برش دهید تا متناسب با ناحیه آسیب دیده باشد.
- جعبه را با زمین قرار دهید و آن را زیر پا بکشید ، ساق پا را با مقوا احاطه کنید.
- مقوا را با نوار ، طناب یا نوارهای پارچه ای پاره شده از آنچه می پوشید محکم کنید.
- یک لبه جعبه را در پایین تا کنید تا مفصل مچ پا محکم شود تا آزادانه تکان نخورد.
مرحله 4. آتل را با مواد نرم قرار دهید
از لباس ، حوله ، پتو ، بالش یا هر چیز نرم دیگری که همراه دارید استفاده کنید. آتل را به ناحیه محکم کنید. می توانید از کمربند ، طناب ، بند کفش یا هر چیز مفید که آتل را در جای خود نگه می دارد استفاده کنید. هنگام استفاده از آتل مراقب باشید تا آسیب بیشتری به بدن وارد نشود. آتل را به خوبی بچسبانید تا به ناحیه آسیب دیده فشار وارد نکند بلکه فقط آن را بی حرکت کند.
مرحله 5. تورم را با یخ یا یک بسته سرد به حداقل برسانید
اگر یخ در دسترس است ، مانند قفسه یخ یا کیسه یخ ، آن را روی ناحیه بمالید تا تورم به حداقل برسد. در یک وعده ، واقعاً می توانید از هر چیزی سرد استفاده کنید ، مانند قوطی های سرد نوشابه.
