نارسایی میترال زمانی اتفاق می افتد که خون به دلیل مشکلات دریچه میترال از بطن چپ به داخل دهلیز چپ بر می گردد. برای تشخیص نارسایی میترال ، مهم است که در مورد علائم یا علائمی که تجربه می کنید و ممکن است مربوط به این بیماری باشد ، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر پزشک مشکوک باشد که ممکن است دچار نارسایی میترال شده باشید ، او یک سری آزمایش ها را برای بررسی بیشتر تجویز می کند. در صورت تأیید تشخیص نارسایی میترال ، در صورت لزوم تحت درمان قرار خواهید گرفت.
مراحل
قسمت 1 از 3: ارزیابی علائم و نشانه ها
مرحله 1. بدانید چه کسانی در معرض خطر هستند
ساییدگی ناشی از افزایش سن بر قلب ، افراد مسن را در معرض خطر نارسایی میترال قرار می دهد. کسانی که بیماری قلبی دیگری دارند ، مانند بیماری مادرزادی قلبی یا که قبلاً با دریچه میترال عوارضی را تجربه کرده اند ، در معرض خطر بیشتری هستند. سایر عوامل خطر عبارتند از فشار خون بالا ، کلسترول بالا و استفاده از داروهای داخل وریدی.
در صورت داشتن هر یک از این عوامل خطر و علائم و نشانه های نارسایی میترال ، برای ارزیابی با پزشک خود تماس بگیرید
مرحله 2. مراقب تنگی نفس باشید
اگر نارسایی دریچه میترال دارید ، جریان برگشتی خون از طریق دریچه میترال گردش م effectiveثر و اکسیژن رسانی در سراسر بدن شما را به خطر می اندازد. در نتیجه دریافت اکسیژن کمتر با هر ضربان قلب ، ممکن است احساس تنگی نفس کنید. تنگی نفس شما ممکن است با انجام فعالیت بدتر شود ، مانند هنگام دویدن ، راه رفتن یا بالا رفتن از پله.
تنگی نفس ممکن است با گذشت زمان با پیشرفت نارسایی دریچه میترال بدتر شود
مرحله 3. به سطح انرژی خود توجه کنید
علاوه بر تنگی نفس ، کاهش اثر گردش خون از نارسایی دریچه میترال می تواند شما را بیشتر از حد معمول احساس خستگی کند. در صورتی که سطح خستگی غیر عادی را در مقایسه با حالت عادی خود تجربه کرده اید ، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است نشانه مشکل قلبی یا ریوی مانند نارسایی میترال باشد.
مرحله 4. اگر دچار "تپش قلب" (ضربان قلب غیر معمول) هستید ، به پزشک خود اطلاع دهید
گاهی اوقات تپش قلب به عنوان ضربان قلب غیرمعمول شدید احساس می شود. در مواقع دیگر ، ممکن است این احساس را داشته باشید که قلب شما در قفسه سینه شما "تکان می خورد". تپش قلب ممکن است نشانه ای از نارسایی میترال یا یک مشکل قلبی دیگر باشد. در صورت احساس تپش قلب ، مهم است که پزشک خود را مطلع کنید تا آزمایشات تحقیقی مناسب تجویز شود.
مرحله 5. مراقب تورم ساق پا ، مچ پا و/یا پاهای خود باشید
یکی دیگر از علائم احتمالی نارسایی میترال تورم اندام تحتانی شما است. این به این دلیل است که جریان برگشتی خون از دریچه میترال شما می تواند منجر به افزایش فشار خون در قلب شما شود. این امر بازگشت خون به قلب شما را دشوارتر می کند ، بنابراین منجر به تجمع خون در رگ های ساق پا و/یا پاهای شما می شود.
مرحله 6. توجه داشته باشید که ممکن است بدون علائم و نشانه ها ظاهر شوید
بسیاری از موارد نارسایی میترال علائم و نشانه های قابل مشاهده ای ندارند. با این حال ، آنها می توانند از طریق آزمایشاتی که قلب شما را بررسی می کند ، مانند اکوکاردیوگرام ، تشخیص داده شوند.
قسمت 2 از 3: بررسی بیشتر
مرحله 1. آیا قلب شما با استفاده از گوشی پزشکی گوش داده است
اگر نارسایی میترال دارید ، پزشک ممکن است هنگام شنیدن با گوشی پزشکی ، صدای سوفل قلبی (صدای جریان خون از دریچه میترال به سمت عقب) را بشنود. اگرچه این به خودی خود تشخیص نارسایی میترال نیست ، اما به یک مشکل قلبی مشکوک است که ممکن است به دریچه میترال شما مربوط باشد.
مرحله 2. یک عکس برداری از قفسه سینه را انتخاب کنید
اگر علائم مربوط به سیستم قلبی عروقی و/یا تنفسی خود را به پزشک خود ارائه دهید ، به احتمال زیاد او عکس برداری از قفسه سینه را درخواست می کند. اشعه ایکس قفسه سینه نمای دقیق تری از قلب و ریه های شما ارائه می دهد. اگر در واقع نارسایی میترال دارید ، اشعه ایکس قفسه سینه ممکن است بزرگ شدن دهلیز چپ یا بطن چپ را نشان دهد. همچنین ممکن است نشانه هایی از مایع در ریه های شما (به نام "ادم ریوی") وجود داشته باشد که می تواند ناشی از جریان برگشتی خون از طریق دریچه میترال و افزایش فشار در ناحیه قلب و ریه باشد.
همچنین از اشعه ایکس قفسه سینه می توان برای کنترل یا رد سایر بیماری های قلبی یا ریوی که ممکن است مشابه نارسایی میترال باشد استفاده کرد
مرحله 3. اکوکاردیوگرام دریافت کنید
دقیق ترین روش برای تشخیص نارسایی میترال - و همچنین ارزیابی شدت بیماری - از طریق اکوکاردیوگرام است. (توجه داشته باشید که اکوکاردیوگرام ، که "اکو" نیز نامیده می شود ، متفاوت از الکتروکاردیوگرام است که به آن ECG یا EKG نیز می گویند). در قسمت بیرونی قفسه سینه شما و تصویری از قلب در زمان واقعی بر روی صفحه نمایش داده می شود. پزشکان معمولاً می توانند بگویند که مشکلی در دریچه میترال با TTE وجود دارد. آنها همچنین می توانند الگو و جهت جریان خون را از طریق حفره های مختلف قلب شما ارزیابی کنند و به تعیین میزان نارسایی خون کمک کنند.
- اگر TTE برای تشخیص کافی نیست ، می توانید TEE ("اکوکاردیوگرام مری") دریافت کنید.
- این جایی است که به جای قرار دادن پروب سونوگرافی در خارج قفسه سینه ، یک پروب سونوگرافی لوله مانند به مری شما وارد می شود.
- از آنجا که مری شما بسیار نزدیک به قلب شما قرار دارد ، یک TEE می تواند نمای دقیق تری از قلب و دریچه میترال شما نسبت به TTE ارائه دهد.
مرحله 4. در صورت لزوم ، از پزشک خود بخواهید سایر آزمایشات تحقیقی را انجام دهد
اکوکاردیوگرام معمولاً برای تشخیص نارسایی میترال و مشخص شدن میزان نارسایی قلبی کافی است. همچنین می تواند به پزشکان در تصمیم گیری در مورد ضرورت و زمان جراحی کمک کند. در برخی موارد ، برای بررسی بیشتر دریچه میترال و همچنین تشخیص سایر مشکلات قلبی از جمله تصلب شرایین در عروق قلبی ، آزمایش های تحقیقی دیگری مورد نیاز است ، بنابراین می توان یک برنامه درمانی برای رفع تمام مشکلات قلبی تدوین کرد. در این صورت ، پزشک ممکن است موارد زیر را در نظر بگیرد:
- MRI قلب
- تست استرس ورزش
- کاتتریزاسیون قلبی
- سی تی آنژیوگرافی
مرحله 5. طبقه بندی کنید که کدام نوع نارسایی میترال دارید
دو نوع نارسایی میترال وجود دارد: اولیه یا ثانویه. اگر از نارسایی اولیه میترال رنج می برید ، مشکلی در خود دریچه میترال وجود دارد. اگر نارسایی میترال ثانویه باشد ، مسئله مربوط به ساختارهای اطراف است و نه دریچه.
- نارسایی اولیه میترال ممکن است ناشی از موارد زیر باشد: پارگی وتر ، افتادگی دریچه ، اندوکاردیت (عفونت) ، تب روماتیسمی ، کلسیفیکاسیون دریچه یا داروهای خاص.
- نارسایی ثانویه میترال ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود: بیماری عروق کرونر ، نارسایی قلبی ، عارضه حمله قلبی یا کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (ضخیم شدن ماهیچه قلب).
قسمت 3 از 3: درمان نارسایی میترال
مرحله 1. "منتظر مراقب باشید" را انتخاب کنید
" موارد خفیف نارسایی میترال نیازی به درمان فوری جراحی ندارند. در عوض ، پزشک شما ممکن است "انتظار مراقب" را توصیه کند. در این رویکرد ، ممکن است داروهایی برای کاهش علائم و/یا عوامل خطرساز قلبی و عروقی به شما داده شود و از شما خواسته می شود تا برای انجام آزمایشات منظم ، از جمله اکوکاردیوگرام ، روی دریچه میترال خود مراجعه کنید.
- توجه داشته باشید که در نهایت ، اکثر موارد نارسایی میترال نیاز به جراحی دارند.
- این فقط یک س ofال است که چه زمانی به جراحی نیاز است ، که معمولاً تا دوره بعدی بیماری ادامه پیدا نمی کند.
مرحله 2. برای نظارت بر وضعیت دریچه میترال ، به اکوکاردیوگرام های مکرر مراجعه کنید
بخش کلیدی "انتظار مراقب" نظارت منظم است. این کار به طور ایده آل از طریق اکوکاردیوگرام های مکرر برای ارزیابی عملکرد و یکپارچگی دریچه میترال انجام می شود. همانطور که قبلاً ذکر شد ، اکوکاردیوگرام امکان مشاهده ساختاری قلب و دریچه های شما را فراهم می کند و همچنین می تواند جهت گردش خون را هنگام پمپاژ قلب جهت ارزیابی میزان برگشت خون تشخیص دهد.
تعداد دفعاتی که برای دریافت اکوکاردیوگرام برای دریچه میترال نیاز دارید بستگی به شدت وضعیت شما دارد
مرحله 3. برای کاهش علائم و عوامل خطر ، دارو مصرف کنید
در حالی که شما در مرحله "انتظار" هستید (برای اینکه آیا و چه موقع نیاز به جراحی دریچه میترال در طول راه دارید) ، پزشک شما به احتمال زیاد برخی داروها را به شما پیشنهاد می کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اگر این را به عنوان علامت نارسایی میترال تجربه کرده اید ، یک داروی ادرارآور ("قرص آب") مانند هیدروکلروتیازید یا فوروزماید برای کاهش تورم پا.
- داروی رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) برای جلوگیری از لخته شدن خون ، به ویژه اگر فیبریلاسیون دهلیزی همزمان دارید.
- در صورت افزایش فشار خون ، داروی فشار خون مانند رامیپریل ، زیرا فشار خون بالا باعث تشدید علائم نارسایی میترال می شود.
- داروهای دیگر مانند استاتین ها (برای کاهش کلسترول) برای کاهش سایر عوامل خطر قلبی عروقی که ممکن است داشته باشید.
مرحله 4. روی دریچه میترال خود جراحی کنید
تنها درمان قطعی برای نارسایی میترال انجام جراحی برای تعمیر دریچه است. ترمیم دریچه (تعمیر دریچه ای که در حال حاضر وجود دارد) معمولاً بر جراحی تعویض دریچه ترجیح داده می شود (جایی که دریچه بیولوژیکی یا مکانیکی به جای دریچه میترال قدیمی شما وارد می شود). جراح با انتخاب گزینه های دیگر تصمیم می گیرد که کدام روش برای مورد خاص شما مناسب تر است.
