اگر تا به حال دچار عفونت قارچی یا پای ورزشکار شده اید ، ممکن است متوجه نشده باشید که در واقع قارچ پوستی دارید. قارچ گروهی از موجودات است که اسپور می سازند. قارچ ها ، کلمه بیش از یک قارچ ، بیشتر در همه جا زندگی می کنند و معمولاً باعث عفونت یا رشد پوست نمی شوند. اما ، گاهی اوقات ممکن است روی پوست خود رشد قارچی ایجاد کنید ، مانند کرم حلقوی ، پای ورزشکاران ، خارش ناگهانی یا عفونت قارچی واژن. نگران نباش. عفونت های قارچی روی پوست تهدید کننده زندگی نیستند و معمولاً آسیب یا آسیب قابل توجهی ایجاد نمی کنند. و ، مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به قارچ پوستی انجام دهید.
مراحل
قسمت 1 از 3: کاهش خطر
مرحله 1. بدانید چه کسانی در معرض ابتلا به عفونت قارچی هستند
مواردی وجود دارد که ممکن است خطر عفونت قارچی را افزایش دهد ، مانند به اشتراک گذاشتن لباس یا محصولات مراقبت شخصی (برس/شانه) با یک فرد آلوده. اما ، برخی از افراد نیز بر اساس عوامل خطر ، بیشتر به عفونت مبتلا می شوند. افراد در معرض خطر عبارتند از:
- افرادی که سیستم ایمنی بدنشان از داروها ، استروئیدها ، سایر عفونت ها یا بیماری ها افسرده است
- افرادی که آنتی بیوتیک های طولانی مدت یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند
- افراد یا نوزادانی که بی اختیاری دارند یا نمی توانند ادرار خود را نگه دارند (این باعث ایجاد یک محیط تناسلی مرطوب می شود)
- افرادی که به شدت عرق می کنند
- افرادی که در محیطی کار می کنند یا زمانی را سپری می کنند که با افرادی که در معرض خطر بالایی قرار دارند تماس می گیرند ، مانند پرستاران ، معلمان مدرسه ، بیماران بستری در بیمارستان ، دانش آموزان و مربیان.
مرحله 2. تشخیص دهید چه مناطقی از پوست شما در معرض خطر عفونت قارچی است
قسمت هایی از پوست شما که مرطوب هستند بیشتر در معرض عفونت قارچی هستند زیرا قارچ برای رشد نیاز به رطوبت دارد. این قسمت ها شامل نواحی بین انگشتان پا ، زیر بافت سینه ، در ناحیه تناسلی (از جمله ناحیه واژن) و بین چین های پوست است.
مرحله 3. در اماکن عمومی مراقبت کنید
از آنجا که عفونت های قارچی مسری هستند ، می توانید آنها را از قرار گرفتن در معرض سلول های پوستی که دارای عفونت هستند ، دریافت کنید. سعی کنید تماس خود را با مناطق عمومی که افراد دیگر مبتلا به عفونت قارچی در آن بوده اند کاهش دهید. اگر از رختکن عمومی ، دوش یا استخر استفاده می کنید ، دمپایی بپوشید. هرگز نباید در رختکن حوله یا شانه به اشتراک بگذارید.
هرگز به عفونت های دیگران دست نزنید و کفش را به اشتراک نگذارید
مرحله 4. پوست خود را تمیز و خشک نگه دارید
قارچ ها در مناطق گرم و مرطوب مانند بین انگشتان پا یا کشاله ران زندگی می کنند. با تمیز و خشک نگه داشتن پوست ، احتمال عفونت را کاهش می دهید. برای خشک ماندن چندین کار می توانید انجام دهید.
- اگر زیاد عرق می کنید یک یا دو بار در روز جوراب خود را عوض کنید. بگذارید حوله های حمام شما قبل از استفاده مجدد از آنها در هوا کاملاً خشک شوند.
- هر قسمتی از پوست را مانند زیر سینه یا زیر معده تمیز و خشک کنید. هنگامی که ورزش می کنید یا قرار است در یک محیط گرم قرار بگیرید ، یک پودر خشک کننده یا دارویی به چین های پوست بمالید.
- همچنین باید کفش های خود را متناوب کنید تا بین پوشیدن بطور کامل خشک شوند ، مخصوصاً اگر عرق کرده باشند. همچنین ، حامی ورزشی خود را بعد از هر بار استفاده بشویید.
مرحله 5. سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید
در صورت داشتن سیستم ایمنی ضعیف ، احتمال ابتلا به عفونت قارچی بیشتر است. برای بهبود سیستم ایمنی بدن ، روزانه مکمل ویتامین مصرف کنید و مصرف پروبیوتیک را در نظر بگیرید. سعی کنید از رژیم غذایی متعادل و سرشار از چربی های سالم استفاده کنید و مصرف کربوهیدرات خود را کاهش دهید. شما همچنین باید با نوشیدن آب هیدراته بمانید. رنگ ادرار شما باید بسیار زرد روشن باشد. سیستم ایمنی بدن شما نیز ممکن است از 8 ساعت خواب شبانه بهره مند شود.
سیستم ایمنی بدن شما ممکن است در بهترین حالت نباشد ، حتی اگر از بیماری خاصی برخوردار نباشید یا از داروهایی استفاده کنید که ممکن است آن را کاهش دهد. این امر باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شما می شود
مرحله 6. از گسترش عفونت های فعلی جلوگیری کنید
اگر قبلاً عفونت قارچی دارید ، از گسترش آن به قسمت های بیشتری از بدن یا اعضای خانواده خود جلوگیری کنید. در صورت مشکوک بودن به عفونت ، سایر اعضای خانواده باید معاینه و درمان شوند. از آنجا که عفونت های قارچی مسری هستند ، اقدامات احتیاطی زیر را برای جلوگیری از گسترش عفونت انجام دهید:
- از خراشیدن عفونت خود خودداری کنید. دستان خود را مکرر بشویید و خشک نگه دارید.
- اگر پای پای ورزشکار دارید ، از دوش فلاپ در حمام استفاده کنید.
- همه حوله ها را در آب گرم و صابون بشویید و در خشک کن خشک کنید. هر بار که دوش می گیرید یا تمیز می شوید از یک حوله تمیز استفاده کنید.
- سینک ، وان و کف حمام خود را پس از استفاده به خوبی تمیز کنید.
- هر روز لباس های تمیز و خشک بپوشید و از به اشتراک گذاشتن لباس یا جوراب خودداری کنید.
- همه حیوانات خانگی آلوده را درمان کنید.
- کودکان و بزرگسالان ممکن است بخواهند از شامپوی دارویی 2 تا 3 بار در هفته به مدت 6 هفته استفاده کنند تا از کچلی سر (خارش/کرم حلقوی سر) جلوگیری شود.
- در صورت ابتلا به بیماری کچلی ، شانه ها و برس ها را 1 ساعت در روز در مخلوطی از نصف سفید کننده و نصف آب به مدت 3 روز خیس کنید. شانه ، برس ، کلاه ، بالش ، کلاه ایمنی یا حوله را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.
قسمت 2 از 3: تشخیص علائم
مرحله 1. تعیین کنید آیا کرم حلقوی دارید
اگرچه بسته به موقعیت بدن چندین نام مختلف وجود دارد ، اما همه آنها توسط یک قارچ ایجاد می شوند (با وجود نام ، کرم انگلی نیست). اگر پای ورزشکار ، خارش یا خارش دارید قارچ یکسان است ، محل آن متفاوت است. بسته به محل عفونت قارچی ، علائم ممکن است کمی متفاوت باشد.
مرحله 2. علائم پای ورزشکار را بشناسید
پای ورزشکار ، که tinea pedis نیز نامیده می شود ، باعث ایجاد قرمزی یا خارش در اطراف و بین انگشتان پا و کمتر در کف پا می شود. ممکن است درد سوزش یا سوزش را تجربه کنید و پوست تاول زده و پوسته پوسته شود. همچنین ممکن است برجستگی های قرمز و پوسته پوسته ای بین انگشتان پا پیدا کنید.
مرحله 3. علائم خارش Jock را بیاموزید
Jock Itch ، که به آن tinea cruris نیز گفته می شود ، بیشتر در پسران نوجوان و مردان بالغ شایع است. علائم شامل لکه های قرمز ، برجسته پوسته پوسته با حاشیه های مشخص است که در کشاله ران تاول می زند. آنها از بیرون قرمزتر و از داخل گوشت بیشتری رنگ دارند و ظاهری حلقوی از کرم حلقوی به آنها می بخشد. آنها همچنین می توانند رنگدانه های غیر طبیعی تیره یا روشن را روی پوست ایجاد کنند که می تواند دائمی باشد.
این عفونت بیشتر در پسرانی که دو و میدانی بازی می کنند و زمان خود را در رختکن عمومی سپری می کنند شایع است. آنها همچنین ممکن است پای ورزشکار از همان قارچ داشته باشند که با آن دوباره خود را در کشاله ران آلوده می کنند
مرحله 4. بدن خود را از نظر وجود کرم حلقوی بررسی کنید
Tinea corporis یک عفونت کرم حلقوی است که روی بدن ظاهر می شود ، اما نه در پوست سر ، در داخل ریش ، روی پا یا در ناحیه کشاله ران. این به عنوان یک منطقه قرمز برجسته کوچک ظاهر می شود که شبیه جوش های کوچک است. خارش دارد و به سرعت پوسته پوسته می شود. بثورات به آرامی به شکل حلقه در می آید و به شکل کرم حلقوی با حاشیه بیرونی قرمزتر و میانی رنگ گوشتی ظاهر می شود.
همچنین باید به دنبال درماتوفیتیدها (بثورات پوستی) باشید. این بثورات بر قسمت دیگری از بدن شما تأثیر می گذارد و می تواند کرم حلقوی بدن را همراهی کند. ممکن است یک بثورات خارش دار برآمدگی روی انگشتان شما ایجاد شود که مربوط به واکنش آلرژیک به قارچ است. این امر در اثر لمس ناحیه آلوده ایجاد نمی شود
مرحله 5. به موهای صورت برای کرم حلقوی نگاه کنید
Tinea barbae کرم حلقوی است که در موهای صورت یک مرد یافت می شود. این می تواند باعث عفونت عمیق تری در فولیکول های ریش مردان شود و ممکن است منجر به ریزش دائمی مو در اثر ایجاد اسکار با عفونت فولیکولار شود. علائم شامل یک ناحیه قرمز روی پوست است که خارش دارد و می تواند پوسته پوسته شود. بسته به موقعیت مکانی ، می توانید حلقه کلاسیک را با حاشیه قرمزتر و فضای داخلی گوشتی بیشتری مشاهده کنید. این مرد همچنین با عفونت قارچی فعال رشد مو را از دست می دهد.
همچنین باید به دنبال درماتوفیتیدها (بثورات پوستی) باشید. این بثورات بر قسمت دیگری از بدن شما تأثیر می گذارد و می تواند کرم حلقوی صورت را همراهی کند. ممکن است بثورات برآمدگی خارش دار در انگشتان شما ایجاد شود که مربوط به واکنش آلرژیک به قارچ است. این امر در اثر لمس ناحیه آلوده ایجاد نمی شود
مرحله 6. علائم کرم حلقوی را روی پوست سر خود مشاهده کنید
Tinea capitis کرم حلقوی است که در پوست سر یافت می شود و ممکن است قسمت کوچکی یا کل سر را درگیر کند. نواحی آلوده خارش دار و قرمز ، اغلب ملتهب و ممکن است دارای زخم های چرکی باشند. همچنین ممکن است باعث پوسته پوسته شدن زیاد پوست سر شود ، چه در یک ناحیه و چه در قسمت وسیعی از پوست سر. همچنین می توانید به دنبال "نقاط سیاه" باشید ، موهای شکسته ای که با کرم حلقوی سر ایجاد می شود. افراد مبتلا به tinea capitis در طول عفونت فعال موهای خود را از دست می دهند و عفونت در صورت عدم درمان مناسب باعث ایجاد بافت اسکار پایدار و ریزش دائمی مو می شود. همچنین ممکن است افراد دچار تب پایین درجه زیر 101 درجه فارنهایت یا تورم غدد لنفاوی در ناحیه گردن شوند زیرا بدن شما در حال مبارزه با عفونت است.
همچنین باید به دنبال درماتوفیتیدها (بثورات پوستی) باشید. این بثورات قسمت دیگری از بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند همراه با کچلی یا کرم حلقوی روی پوست سر شما باشد. ممکن است یک بثورات خارش دار برآمدگی روی انگشتان شما ایجاد شود که مربوط به واکنش آلرژیک به قارچ است. این امر در اثر لمس ناحیه آلوده ایجاد نمی شود
مرحله 7. اگر عفونت قارچی واژن دارید ، تشخیص دهید
مخمرها در واقع قارچ هستند و می توانند باعث عفونت واژن برای زنان شوند. واژن ، لبیا و فرج همه می توانند تحت تأثیر عفونت قارچی قرار بگیرند. اگر در یک سال گذشته بیش از 4 مورد عفونت داشته اید ، باردار هستید ، دیابت کنترل نشده دارید ، سیستم ایمنی شما افسرده است ، یا اشک ، ترک ، شکاف یا زخم در واژن وجود دارد ، نباید علائم را در خانه درمان کنید. حوزه. بیشتر علائم عفونت قارچی از خفیف تا متوسط متغیر است و شامل موارد زیر است:
- خارش و سوزش در واژن یا در ورودی واژن
- قرمزی یا تورم در ورودی واژن
- درد و درد واژن
- احساس سوزش با ادرار یا مقاربت
- ترشحات واژن که ظاهر پنیر خامه ای دارد و سفید ، غلیظ و بی بو است
قسمت 3 از 3: درمان قارچ پوستی
مرحله 1. پای ورزشکار را درمان کنید
پودرها یا کرمهای ضد قارچ بدون نسخه در کنترل یا از بین بردن عفونت مثر است. به دنبال محصولاتی باشید که حاوی میکونازول ، کلوتریمازول ، تربینافین یا تولنفتات هستند. دستورالعمل های بسته بندی شده را دنبال کنید و دارو را حداقل 2 هفته و 1-2 هفته دیگر پس از پاک شدن عفونت استفاده کنید تا از بازگشت آن جلوگیری شود. دو بار در روز پاها را با آب و صابون بشویید. حتماً پاها و بین انگشتان پا را خشک کنید و بعد از هر بار شستشو یک جوراب تمیز بپوشید.
- کفش هایی بپوشید که دارای تهویه مناسب و از مواد طبیعی هستند. همچنین باید هر روز کفش های خود را جایگزین کنید تا به آنها زمان دهید تا کاملاً خشک شوند.
- اگر پای ورزشکاری دارید که به درمان خانگی پاسخ نمی دهد ، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت شما با گرفتن فرهنگ ، داروهای خوراکی را تجویز کند.
مرحله 2. خارش جوک را درمان کنید
برای کنترل عفونت از محصولات ضد قارچی بدون نسخه استفاده کنید. این داروها باید حاوی میکونازول ، تولنفتات ، تربینافین یا کلوتریمازول باشند. باید متوجه شوید که عفونت طی چند هفته شروع به برطرف شدن می کند. اگر بیش از 2 هفته طول بکشد ، شدید باشد یا مکرراً (بیش از 4 بار در سال) بازگردد ، باید به پزشک خود مراجعه کنید. اگر به درمان خانگی پاسخ نمی دهد ، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت شما با گرفتن فرهنگ ، داروهای خوراکی را تجویز کند.
- از پوشیدن لباس های تنگ یا هر چیزی که باعث ساییدگی یا تحریک پوست می شود خودداری کنید.
- پس از یک بار استفاده ، همه لباس های زیر و حامیان ورزشی را بشویید.
مرحله 3. کرم حلقوی بدن را درمان کنید
از کرم های بدون نسخه که حاوی اکسیکنازول ، میکونازول ، کلوتریمازول ، کتوکونازول یا تربینافین هستند استفاده کنید. دستورالعمل های بسته بندی شده را به مدت 10 روز دنبال کنید. به طور کلی ، باید منطقه را بشویید و خشک کنید ، سپس کرم را از بیرون به مرکز عفونت بمالید. بعد از استفاده از کرم دست های خود را بشویید و خشک کنید. بانداژ را روی کرم حلقوی قرار ندهید زیرا رطوبت را در پوست شما حفظ می کند.
- اگر کرم حلقوی روی پوست سر یا ریش خود دارید ، باید برای درمان به پزشک خود مراجعه کنید. اگر کرم حلقوی روی بدن دارید که به درمان خانگی پاسخ نمی دهد ، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت با تجویز فرهنگ ، داروهای خوراکی را تجویز کند.
- اگر بچه های مدرسه ای را برای کرم حلقوی درمان می کنید ، آنها می توانند پس از شروع درمان به کلاس ها بازگردند.
مرحله 4. عفونت های واژن را درمان کنید
عفونت های مخمری واژن بدون عارضه را می توان با داروهای بدون نسخه درمان کرد. از کرم های شیاف واژینال ضد قارچ ، فوم ها ، قرص ها یا پمادهای یک گروه ازول استفاده کنید. اینها شامل بوتوکونازول ، میکونازول ، کلوتریمازول و ترکونازول هستند. هنگام استفاده از دارو ممکن است کمی سوزش یا سوزش در ناحیه مشاهده کنید. همیشه دستورالعمل های بسته بندی شده را دنبال کنید.
ماهیت روغن این کرم ها می تواند کاندوم یا دیافراگم لاتکس را تضعیف کند. اگر این روش های پیشگیری از بارداری شما هستند ، متوجه شوید که ممکن است هنگام استفاده از دارو م asثر نباشند
مرحله 5. عوارض ناشی از عفونت های واژن را درمان کنید
ممکن است به درمان واژینال طولانی مدت نیاز داشته باشید که شامل استفاده از کرم واژینال تجویز شده در خانواده "آزول" است که قوی تر از چیزی است که می توانید بدون نسخه خریداری کنید. از کرم به مدت 10 تا 14 روز استفاده می کنید. در صورت بروز عوارض ناشی از عفونت قارچی واژن ، پزشک ممکن است فلوکونازول (دیفلوکان) را 1 بار از طریق دهان مصرف کند. یا ممکن است 2 تا 3 دوز فلوکونازول به صورت خوراکی به جای کرم به شما داده شود. این برای زنان باردار توصیه نمی شود.
در صورت تکرار عفونت ، ممکن است هفته ای یکبار دوز نگهدارنده فلوکونازول را به مدت 6 ماه یا شیاف واژینال کلوتریمازول مصرف کنید
مرحله 6. در صورت ابتلا به دیابت یا ضعف سیستم ایمنی به پزشک خود مراجعه کنید
پزشک باید به شما در درمان عفونت های قارچی کمک کند زیرا دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف می تواند خطر ابتلا به علائم شدیدتر ناشی از عفونت قارچی را افزایش دهد.
برای درمان زودهنگام به پزشک خود مراجعه کنید تا مشکلات احتمالی سلامتی یا عفونت های ثانویه مهم ناشی از خراش را کاهش دهد
مرحله 7. اگر عفونت قارچی روی پوست سر یا ریش شما وجود دارد ، به پزشک خود مراجعه کنید
پزشک به شما داروی خوراکی شامل گریزئوفولوین ، تربینافین یا ایتراکونازول می دهد. طبق دستور پزشک ، معمولاً به مدت حداقل 4 هفته و حداکثر 8 هفته دارو را مصرف کنید. شما می توانید شانس خود را برای درمان موفقیت آمیز افزایش دهید:
- تمیز و خشک نگه داشتن منطقه
- شستن مو و ریش با شامپوی دارویی حاوی سلنیوم سولفید یا کتوکونازول. این به توقف گسترش کمک می کند اما از شر عفونت فعلی خلاص نمی شود.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- عفونت های قارچی را زود درمان کنید تا احتمال انتقال عفونت به سایر نقاط بدن و سایر افراد کاهش یابد. درمان زودهنگام همچنین شانس موفقیت درمان قارچ را افزایش می دهد.
- اگر عفونت قارچی شما طی 2 تا 3 هفته برطرف نشده است ، برای درمان های دارویی قوی تر به پزشک مراجعه کنید و مطمئن شوید که بثورات ناشی از چیز دیگری مانند پسوریازیس یا عفونت باکتریایی نیست. اگر عفونت ثانویه باکتریایی ناشی از خراش ایجاد شود ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.
- سایر عفونت ها ، از جمله عفونت های مقاربتی ، می توانند علائم مشابهی مانند عفونت قارچی واژن ایجاد کنند. اگر با درمان بهبود نیافتید ، باید به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید چیز جدی تری ندارید.
- اگر عفونت واژن دارید ، هر شریک جنسی معمولاً نیازی به درمان ندارد.
