پروزاک یا فلوکستین یک داروی ضد افسردگی در گروهی است که به عنوان مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می شود. این دسته از داروها متداول ترین داروهای ضد افسردگی هستند. پروزاک را می توان برای درمان چندین بیماری مانند افسردگی ، حملات وحشت زدگی ، وسواس فکری عملی ، پرخوری عصبی و اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی تجویز کرد. بیشتر برای درمان افسردگی تجویز می شود. از آنجا که پروزاک بر شیمی مغز شما تأثیر می گذارد ، هرگز نباید بدون مشورت با پزشک آن را متوقف کنید. قطع داروهای تجویزی فقط باید تحت نظر پزشک انجام شود. اگر پزشک شما توصیه کرد که مصرف پروزاک را قطع کنید ، مراحل زیر را دنبال کنید. مدت زمان لازم برای قطع کامل مصرف پروزاک ممکن است به مدت زمان مصرف دارو ، دوز تجویز شده ، وضعیت تحت درمان و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید بستگی داشته باشد.
مراحل
روش 1 از 3: درک داروهای خود
مرحله 1. نحوه عملکرد Prozac را بیاموزید
پروزاک با مهار نحوه بازجذب (یا "بازجذب") سروتونین انتقال دهنده عصبی در مغز شما کار می کند. سروتونین یک پیام رسان شیمیایی (انتقال دهنده عصبی) است که به حفظ تعادل خلقی کمک می کند. تحقیقات نشان می دهد که کمبود سروتونین یک عامل م inثر در افسردگی بالینی است. پروزاک به جلوگیری از جذب مجدد بیش از حد سروتونین توسط گیرنده ها کمک می کند ، در نتیجه مقدار موجود در بدن شما را افزایش می دهد.
Prozac یک SSRI است زیرا "انتخابی" است. به نظر می رسد که در درجه اول بر روی سروتونین عمل می کند و نه بر دیگر انتقال دهنده های عصبی که تا حدی مسئول خلق و خو هستند
مرحله 2. عوارض جانبی خود را در نظر بگیرید
پروزاک می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. بسیاری از این موارد خفیف هستند یا بعد از چهار تا پنج هفته از بین می روند. در صورت بروز عوارض یا علائم شدید یا از بین رفتن آنها باید با پزشک خود مشورت کنید. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- عصبی بودن
- حالت تهوع
- دهان خشک
- گلو درد
- خواب آلودگی
- ضعف
- لرزش غیرقابل کنترل
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن
- تغییر در میل جنسی یا عملکرد
- تعریق بیش از حد
مرحله 3. عوارض جانبی اضطراری را بشناسید
در برخی موارد ، پروزاک ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند که باید بلافاصله مورد توجه قرار گیرد. شناخته شده است که پروزاک احتمال افکار خودکشی را به ویژه در افراد زیر 24 سال افزایش می دهد. اگر فکر می کنید که قصد آسیب رساندن به خود یا کشتن خود را دارید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- افسردگی جدید یا بدتر شدن آن
- احساس شدید نگرانی ، آشفتگی یا وحشت
- رفتار پرخاشگرانه یا تحریک پذیری
- بدون فکر عمل کردن
- بی قراری شدید
- احساس دیوانگی ، هیجان غیرطبیعی
مرحله 4. به این فکر کنید که آیا پروزاک علائم شما را کنترل می کند یا خیر
Prozac به طور کلی یک داروی ضدافسردگی م effectiveثر برای اکثر مردم است. با این حال ، ممکن است با مغز هر فرد یا شیمی عصبی کار نکند. اگر همچنان پس از مصرف پروزاک تجربه هر یک از موارد زیر را داشتید ، با پزشک خود مشورت کنید. اینها می تواند نشانه هایی باشد که نشان می دهد افسردگی یا اختلال شما به طور مناسب توسط دارو مدیریت نمی شود.
- در حال تجربه عوارض جانبی شدید یا مداوم هستید (در بالا ذکر شد)
- شما همچنان علاقه خود را نسبت به فعالیتهای لذت بخش یا سرگرمی از دست می دهید
- خستگی شما بهبود نمی یابد
- خواب شما مختل می شود (بی خوابی ، خواب زیاد)
- شما همچنان در تمرکز مشکل دارید
- تغییرات اشتها را تجربه می کنید
- شما دردها و دردهای جسمی را تجربه می کنید
مرحله 5. با خطرات قطع داروهای ضد افسردگی آشنا شوید
از آنجا که داروهای ضد افسردگی شیمی مغز شما را تغییر می دهند ، قطع آنها بدون نظارت پزشک می تواند علائم جدی ایجاد کند.
-
داروهای طولانی مدت مانند پروزاک معمولاً علائم قطع مصرف کمتری دارند. با این حال ، ممکن است همچنان عوارض جانبی مانند:
- تهوع ، استفراغ ، اسهال یا گرفتگی
- مشکلات خواب مانند بی خوابی یا کابوس
- مسائل مربوط به تعادل ، مانند سرگیجه یا سبکی سر
- مشکلات حسی یا حرکتی مانند بی حسی ، سوزن سوزن شدن ، لرزش و عدم هماهنگی جسمانی
- احساس تحریک پذیری ، تحریک یا اضطراب
- مصرف داروهای ضدافسردگی باید به تدریج و با کاهش تدریجی دوز در طی یک دوره زمانی قطع شود. این به "باریک شدن" معروف است. بستگی به داروی ضدافسردگی ، مدت زمان مصرف ، دوز مصرفی و علائم شما می تواند هفته ها یا ماه ها طول بکشد. پزشک شما بهترین روش برای کاهش پروزاک را برای شما تعیین می کند.
- با قطع مصرف پروزاک ممکن است علائم افسردگی عود کنید. برای تمایز بین علائم قطع و عود ، به زمان شروع علائم ، مدت زمان دوام آنها و نوع آنها فکر کنید.
- علائم قطع معمولاً به سرعت ظاهر می شود. آنها معمولاً طی یک تا دو هفته بهبود می یابند. آنها اغلب شکایات جسمی بیشتری مانند تهوع یا دردها را شامل می شوند.
- علائم عود بعد از دو تا سه هفته به تدریج بروز می کند. معمولاً طی دو تا چهار هفته بدتر می شوند. در صورت ادامه علائم بیش از یک ماه ، با پزشک خود مشورت کنید.
روش 2 از 3: کار با پزشک
مرحله 1. علت مصرف پروزاک را از پزشک خود بپرسید
از آنجا که پروزاک می تواند برای چندین بیماری مختلف تجویز شود ، باید از پزشک خود بپرسید که چرا وی پروزاک را برای شما تجویز کرده است. او ممکن است بتواند داروی متفاوتی را برای بیماری شما توصیه کند.
در برخی موارد ، پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف پروزاک را متوقف کنید در صورتی که احساس کرد دیگر در معرض خطر (یا دیگر افسردگی) مزمن یا مکرر ندارید. اگر پزشک شما این را توصیه می کند ، معمولاً بعد از مصرف حداقل شش تا 12 ماه دارو اتفاق می افتد
مرحله 2. دلایل خود را برای قطع مصرف پروزاک با پزشک خود مشورت کنید
در صورت بروز عوارض جانبی شدید و مداوم پروزاک به پزشک خود اطلاع دهید. اگر بیش از هشت هفته از پروزاک استفاده کرده اید و احساس نمی کنید که به اختلال شما کمک می کند ، علائمی را که همچنان مشاهده می کنید توضیح دهید. این اطلاعات به پزشک شما در تصمیم گیری آگاهانه و تصمیم گیری در مورد زمان مناسب برای قطع مصرف پروزاک کمک می کند.
مرحله 3. از پزشک خود بخواهید که روند قطع مصرف خود را با شما انجام دهد
درک و پیروی دقیق از توصیه های پزشک بسیار مهم است. بسته به مدت زمانی که پروزاک مصرف می کنید و دوز آن ، پزشک شما ممکن است داروی شما را کاهش دهد یا خیر. برای جلوگیری از عوارض جانبی جدی ، دستورالعمل های پزشک خود را کاملاً دنبال کنید.
- Prozac معمولاً مشکلات کمتری با علائم قطع مصرف دارد زیرا "نیمه عمر" طولانی دارد. نیمه عمر به زمانی گفته می شود که بدن شما نیاز به کاهش غلظت دارو به نصف دارد. نیمه عمر طولانی تر مانند پروزاک به این معنی است که دارو مدت بیشتری در بدن شما باقی می ماند. این بدان معناست که غلظت دارو در بدن شما به طور ناگهانی کاهش نمی یابد و این منجر به علائم کمتر قطع دارو می شود.
- اگر برای مدت کوتاهی مانند شش تا 12 هفته در پروزاک بوده اید یا از دوز نگهدارنده کوچک (به عنوان مثال ، 20 میلی گرم در روز) استفاده می کنید ، پزشک ممکن است کاهش دوز شما را توصیه نکند.
- برنامه کاهش زمان خود را پیگیری کنید. تاریخ و دوز مصرفی روزانه خود را بنویسید. این به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که از دستورات پزشک خود پیروی می کنید.
مرحله 4. هرگونه جلوه ای را که در نتیجه قطع تجربه می کنید ثبت کنید
حتی اگر در حال کاهش Prozac هستید ، باز هم ممکن است علائم قطع را تجربه کنید ، مانند علائم دیگری که در این مقاله ذکر شده است. در صورت بروز هرگونه قطع یا علائم غیر معمول با پزشک خود مشورت کنید.
- به خاطر داشته باشید که با قطع مصرف دارو ممکن است افسردگی شما دوباره بروز کند. پزشک خود را در جریان احساسات خود قرار دهید. اگر در مورد عود بیماری نگرانی دارید ، برای مشاوره با پزشک خود مشورت کنید.
- در صورت مشاهده یا عدم مشاهده علائم ، پزشک خود را از پیشرفت خود مطلع کنید. پزشک شما حداقل تا چند ماه پس از قطع مصرف شما را تحت نظر خواهد داشت.
مرحله 5. نسخه های جدید را به درستی مصرف کنید
پزشک شما ممکن است داروهای متفاوتی برای کنترل افسردگی یا اختلال شما تجویز کند. حتماً طبق توصیه پزشک مصرف کنید.
- توصیه های پزشک شما شامل ترجیحات شما ، پاسخ قبلی به دارو ، اثربخشی ، ایمنی و تحمل ، هزینه ، عوارض جانبی و تداخل دارویی با سایر داروهایی است که مصرف می کنید.
- اگر پروزاک افسردگی شما را به اندازه کافی کنترل نکرده است ، پزشک شما ممکن است دارویی در همان کلاس SSRI ها مانند Zoloft (سرترالین) ، Paxil (paroxetine) ، سلکسا (citalopram) یا Lexapro (escitalopram) توصیه کند.
-
اگر عوارض جانبی یا کنترل ناکافی افسردگی خود را تجربه کردید ، سایر گروه های دارویی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مهار کننده های بازجذب سروتونین نوراپی نفرین (SNRIs) مانند Effexor (ونلافاکسین)
- داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای (TCA) مانند ایلاویل (آمی تریپتیلین)
- داروهای ضد افسردگی آمینوکتون مانند ولبوترین (بوپروپیون)
مرحله 6. روان درمانی را در نظر بگیرید
چندین مطالعه نشان می دهد افرادی که در حالیکه داروی ضد افسردگی خود را قطع می کنند به درمانگر مراجعه می کنند ، کمتر احتمال دارد دچار عود افسردگی شوند. درمان می تواند به شما کمک کند تا با افکار و رفتارهای ناسالم مقابله کنید. این ابزار به شما ابزارهایی برای مدیریت استرس ، اضطراب و پاسخ به زندگی می دهد. انواع مختلفی از درمان وجود دارد و برنامه های درمانی بستگی به شرایط فردی شما دارد. ممکن است پزشک شما بتواند یک درمانگر را در منطقه شما توصیه کند.
- درمان شناختی رفتاری (CBT) سابقه مهمی در مدیریت موثر افسردگی دارد. هدف آن کمک به شما در یادگیری مثبت اندیشی بیشتر و به چالش کشیدن افکار و رفتارهای منفی است. یک درمانگر شناختی-رفتاری به شما کمک می کند عادات تفکر غیر مفید را شناسایی کرده و باورهای نادرست را تغییر دهید. اینها می توانند علائم افسردگی را کاهش دهند.
- سایر درمانها شامل درمان بین فردی است که بر بهبود الگوهای ارتباطی تمرکز دارد. خانواده درمانی ، که به حل تعارضات خانوادگی و بهبود ارتباطات خانوادگی کمک می کند. یا درمان سایکودینامیکی ، که بر کمک به فرد برای به دست آوردن خودآگاهی متمرکز است.
- ممکن است لازم باشد چند نوع درمان (یا چند درمانگر) را امتحان کنید تا بهترین روش را پیدا کنید.
مرحله 7. طب سوزنی را در نظر بگیرید
اگرچه این بخشی از توصیه های راهنمای رسمی برای قطع داروها یا درمان افسردگی نیست ، اما طب سوزنی ممکن است برای برخی از افراد مفید باشد. طب سوزنی یک تکنیک است که سوزن های نازک را در مناطق مختلف بدن برای تسکین علائم وارد می کند. این باید فقط توسط یک متخصص مجرب و دارای مجوز انجام شود. اگر به دنبال طب سوزنی هستید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما ممکن است بتواند متخصص طب سوزنی را توصیه کند. طب سوزنی ممکن است برای همه مناسب نباشد.
- یک مطالعه نشان می دهد که طب سوزنی ، که جریان الکتریکی ملایمی را از طریق سوزن های طب سوزنی عبور می دهد ، مانند پروزاک در کاهش علائم افسردگی م effectiveثر است و حتی ممکن است سریعتر عمل کند.
- کمیسیون ملی صدور گواهینامه طب سوزنی و پزشکی شرقی ، مجوز فعالیت متخصصان طب سوزنی در ایالات متحده است. می توانید از ویژگی "Find a Practitioner" در وب سایت آنها برای پیدا کردن متخصص طب سوزنی مجرب در نزدیکی خود استفاده کنید.
- پزشک خود را در مورد هرگونه طب سوزنی یا درمان های جایگزین که تحت آن هستید ، مطلع کنید. این اطلاعات باید در پرونده پزشکی شما نگهداری شود. همه پزشکان مراقبت های بهداشتی شما باید با هم کار کنند تا از بهترین مراقبت ها اطمینان حاصل کنید.
روش 3 از 3: تغییر شیوه زندگی
مرحله 1. خوب غذا بخورید
هیچ رژیم غذایی برای تسکین یا "درمان" افسردگی نشان داده نشده است. با این حال ، خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل ، مواد مغذی مورد نیاز بدن شما را برای مبارزه با بیماری ها تامین می کند. از رژیم غذایی حاوی میوه ها و سبزیجات تازه ، کربوهیدراتهای پیچیده و پروتئین بدون چربی استفاده کنید.
- از غذاهای فراوری شده ، قندهای تصفیه شده و کالری های "خالی" خودداری کنید. این مواد مغذی بسیار کمی برای میزان کالری مصرفی شما فراهم می کند که می تواند باعث احساس گرسنگی در شما شود. آنها همچنین می توانند باعث تغییر در قند خون شوند که می تواند بر خلق و خو تأثیر بگذارد.
- خوردن غذاهای سرشار از B12 و فولات ممکن است به تنظیم خلق و خوی شما کمک کند. جگر ، مرغ و ماهی منابع خوبی از ویتامین B12 هستند. چغندر ، عدس ، بادام ، اسفناج و جگر حاوی فولات هستند.
- غذاهای سرشار از سلنیوم ممکن است به علائم افسردگی کمک کند. منابع خوب شامل آجیل برزیلی ، ماهی کاد ، گردو و طیور است.
- غذاهای سرشار از تریپتوفان در صورت ترکیب با ویتامین B6 توسط بدن شما به سروتونین تبدیل می شوند. غذاهای غنی از تریپتوفان شامل سویا ، بادام زمینی ، سینه مرغ ، ماهی آزاد و جو دوسر است.
- مطالعات نشان می دهد که مصرف منظم اسیدهای چرب امگا 3 ممکن است به تنظیم خلق و خوی شما کمک کند. روغن کتان یا روغن کانولا ، گردو ، کلم پیچ ، اسفناج و ماهی های چرب مانند ماهی قزل آلا منابع خوبی از امگا 3 هستند. روغن هایی مانند ذرت ، سویا و آفتابگردان به اندازه امگا 3 ندارند.
- قبل از مصرف مکمل های امگا 3 باید با پزشک خود مشورت کنید ، زیرا ممکن است برخی از بیماری های مزمن را بدتر کند. دوز روزانه بین یک تا نه گرم ممکن است برای بهبود روحیه مفید باشد.
مرحله 2. مصرف الکل را محدود کنید
هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی معمولاً نباید مشروبات الکلی مصرف کرد. حتی اگر از داروهای ضد افسردگی استفاده نمی کنید ، مراقب مصرف الکل خود باشید. این یک افسردگی است و الکل بیش از حد می تواند سروتونین را از بین ببرد.
- مصرف زیاد الکل نیز با اضطراب و حملات وحشت همراه است.
- یک "نوشیدنی" معمولاً به یک آبجو 12 اونسی ، یک لیوان شراب 5 اونسی یا یک لیوان مشروب سخت 1.5 اینچی اشاره دارد. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها بیش از یک نوشیدنی در روز برای زنان و دو نوشیدنی در روز برای مردان توصیه نمی کنند. این نوشیدنی "متوسط" محسوب می شود.
مرحله 3. به طور منظم ورزش کنید
مطالعات نشان می دهد که ورزش منظم و متوسط - حداقل 30-35 دقیقه در روز - مواد شیمیایی طبیعی "احساس خوب" بدن (اندورفین) را افزایش می دهد. ورزش همچنین ممکن است انتقال دهنده های عصبی مانند نوراپی نفرین را تحریک کند. اینها ممکن است به تسکین علائم افسردگی کمک کنند.
ورزش منظم می تواند خلق و خوی را در افرادی که افسردگی خفیف تا متوسط دارند بهبود بخشد. همچنین می تواند به عنوان حمایتی در درمان افسردگی شدید استفاده شود. با این حال ، اگر علائم افسردگی را حتی با ورزش منظم تجربه می کنید ، باید با پزشک خود تماس بگیرید
مرحله 4. برنامه خواب را دنبال کنید
خواب شما اغلب با افسردگی مختل می شود. برای اطمینان از استراحت بدن ، مهم است که "بهداشت خواب" را رعایت کنید. مراحل بهداشت خوب شامل موارد زیر است:
- رفتن به رختخواب و بیدار شدن در ساعت مشخص هر روز (حتی آخر هفته).
- اجتناب از تحریک قبل از خواب. فعالیت هایی مانند ورزش و مواردی که شامل صفحه نمایش می شود ، مانند تلویزیون یا کار با رایانه ، می تواند الگوهای خواب شما را مختل کند.
- اجتناب از مصرف الکل و کافئین قبل از خواب. حتی اگر الکل باعث خواب آلودگی شما شود ، می تواند خواب REM را مختل کند.
- تخت خود را برای خواب نگه دارید. در رختخواب کار نکنید
مرحله 5. کمی آفتاب بگیرید
برخی از انواع افسردگی ، مانند اختلال عاطفی فصلی ، ممکن است از قرار گرفتن در معرض نور خورشید سود ببرند. تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض نور خورشید بر سطح سروتونین شما تأثیر می گذارد. کمبود نور خورشید همچنین ممکن است تولید ملاتونین در بدن شما را افزایش دهد ، که می تواند علائم افسردگی را ایجاد کند.
- اگر نمی توانید نور طبیعی خورشید را دریافت کنید ، یک جعبه نور درمانی بخرید. با پزشک خود در مورد اینکه چه جعبه ای به بهترین شکل با نیازهای شما مطابقت دارد صحبت کنید. به طور کلی ، توصیه می شود که هر روز صبح حداقل 30 دقیقه از جعبه نور درمانی خود استفاده کنید.
- اگر برای آفتاب بیرون می روید ، حتماً از کرم ضد آفتاب با SPF حداقل 15 استفاده کنید. کرم ضد آفتاب "با طیف گسترده" را انتخاب کنید.
مرحله 6. سیستم های پشتیبانی خود را تقویت کنید
یکی از اقوام یا دوستان نزدیک خود را درگیر مراحل قطع تماس کنید. او ممکن است بتواند به حمایت عاطفی کمک کند یا علائم عود را تشخیص دهد. در مورد عوارض یا علائم جانبی به این فرد بگویید که باید مراقب آن باشید.
در طول فرایند قطع ، با پزشک خود در تماس باشید. به او اجازه دهید از وضعیت ، احساسات یا علائم شما مطلع شود
مرحله 7. مدیتیشن را امتحان کنید
مرور جان هاپکینز بر مطالعات نشان می دهد که روزانه 30 دقیقه مدیتیشن ممکن است علائم افسردگی و اضطراب را کاهش دهد.
- مدیتیشن ذهن آگاهی مورد مطالعه علمی قابل توجهی قرار گرفته است و برای کاهش افسردگی و اضطراب به خوبی پشتیبانی می شود. "کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی" (MBSR) یک نوع تمرین رایج است که ممکن است کمک کند.
-
مدیتیشن معمولاً شامل عناصر زیر است:
- تمرکز: تمرکز بر یک شی ، تصویر ، مانترا یا تنفس خاص
- تنفس آرام: تنفس آرام ، عمیق و یکنواخت باعث افزایش اکسیژن و کاهش هورمون های استرس می شود
- محیط آرام: حذف عوامل مزاحم
- می توانید چندین مدیتیشن هدایت شده را به صورت آنلاین بارگیری کنید. MIT دارای MP3 مدیتیشن آرامش و تمرکز حواس است. مرکز تحقیقات آگاهی هوشیار UCLA دارای راهنماهای صوتی قابل بارگیری یا پخش برای مدیتیشن است.
نکات
- مهم است که خوب غذا بخورید ، به طور منظم ورزش کنید و در حین کاهش پروزاک خواب کافی داشته باشید. این انتخاب شیوه زندگی سالم به شما کمک می کند تا در هنگام کاهش دارو بهترین احساس را داشته باشید.
- در صورت بروز علائم ترک ، با پزشک خود تماس بگیرید.
هشدارها
- اگر علائم افسردگی هنگام کاهش پروزاک تشدید شد ، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.
- برنامه کاهش وزن خود را بدون مشورت با پزشک خود تغییر ندهید.
- هرگز مصرف پروزاک را بدون مشورت اولیه با پزشک متوقف نکنید.
