نارساخوانی یک اختلال عصبی مادام العمر ، مبتنی بر زبان (LD) است که بر بسیاری از جنبه های یادگیری دانشگاهی تأثیر می گذارد. مشکل اصلی در نارساخوانی ، ناتوانی در تشخیص واج ها است. کودکان و بزرگسالان مبتلا به نارساخوانی اغلب به دلیل ناتوانی در یادگیری با استفاده از روشهای تدریس سنتی ، به عنوان "تنبل" درک نمی شوند. آگاهی از علائم نارساخوانی و درک مبانی عصبی بیولوژیکی این بیماری به افراد مبتلا به نارساخوانی کمک می کند.
مراحل
روش 1 از 3: آگاهی از علائم نارساخوانی
مرحله 1. به مشکل در یادگیری الگوهای قافیه توجه کنید
در کودکان پیش دبستانی ، اولین علامت نارساخوانی که والدین یا مراقبان متوجه آن می شوند این است که کودک به راحتی شعرهای مهد کودک را نمی پذیرد. به عنوان مثال ، "جک و جیل/از تپه بالا رفتند …" یک قافیه آسان است که اکثر کودکان به راحتی آن را به خاطر می آورند. کودک مبتلا به نارساخوانی ممکن است این کار را آسان یا ساده نبیند.
- کلمات قافیه مانند گربه ، خفاش ، موش ، ممکن است توسط کودک پیش دبستانی مبتلا به نارساخوانی مورد توجه قرار نگیرند.
- ممکن است متوجه کودکی شوید که نارساخوانی دارد ، با بازی قافیه تمایلی نشان نمی دهد یا مشکل دارد.
مرحله 2. در تشخیص حروف به مشکل توجه کنید
یک کودک مبتلا به نارساخوانی ممکن است برایش سخت باشد که ببیند b و d حروف متفاوتی هستند. دانش آموز پیش دبستانی یا ابتدایی ممکن است حروف نام خود را تشخیص ندهد.
- کودک ممکن است صدای حرف را با شکل آن وصل نکند.
- ممکن است توجه داشته باشید که کودک بیشتر به تصاویر یک متن متکی است تا کلمات. به عنوان مثال ، کودک ممکن است با اشاره به کلمه سگ ، "توله سگ" بگوید ، نه با حروف d-o-g ، بلکه بر روی تصویر تکیه کند.
مرحله 3. به اجتناب از بلند خواندن توجه کنید
حتی اگر کودک خواندن را آموخته باشد ، مشکلات ممکن است تا سنین نوجوانی ادامه یابد. در حالی که اکثر دانش آموزان ممکن است بتوانند در تلفظ یک کلمه ناآشنا "صدا" یا "حدس بزنند" ، بعید است دانش آموز مبتلا به نارساخوانی بتواند این کار را انجام دهد.
- به احتمال زیاد یادگیری زبان های خارجی برای دانش آموزانی که نارساخوانی دارند بسیار دشوار است و احتمالاً از صحبت با صدای بلند در این دوره ها اجتناب می کند.
- ممکن است دانش آموز برای دیدن یا شنیدن تفاوت بین کلمات مشکل داشته باشد.
مرحله 4. در صحبت کردن روان صحبت کنید
بسیاری از افراد مبتلا به نارساخوانی هنگام صحبت مکث می کنند. ممکن است متوجه آنها شوید که می گویند: "ام…" یا وقتی با صدای بلند صحبت می کنند عصبی به نظر می رسند. ممکن است به نظر برسد که آنها برای بازیابی کلمه مناسب تلاش می کنند یا از اصطلاحات عمومی تری مانند "چیزها" یا "اشیا" به جای نام مناسب استفاده می کنند.
- واژگان گفتاری آنها اغلب بسیار کوچکتر از واژگان گوش دادن آنها است. آنها ممکن است خیلی بیشتر از آنچه گفته می شود درک کنند تا بتوانند بیان کنند.
- با وجود هوش متوسط یا بالاتر از حد متوسط ، آنها ممکن است در شرکت در کلاس مشکل داشته باشند.
مرحله 5. از چالش های سازمانی آگاه باشید
افرادی که نارساخوانی دارند به احتمال زیاد دارای توانایی های سازمانی ضعیف تری هستند. اینها ممکن است خود را از طریق مشکلات در نظم دادن متوالی به چیزها نشان دهند. دست خط آنها اغلب ناخوشایند است و رمزگشایی آن دشوار است.
- ممکن است به نظر برسد که آنها مدیریت زمان ضعیفی دارند یا در سازماندهی خود در رابطه با یک بازه زمانی یا مهلت مورد انتظار مشکل دارند. کسی که نارساخوانی دارد ممکن است تصور متفاوتی از زمان نسبت به سایر افراد داشته باشد.
- ممکن است توجه داشته باشید که کسی که نارساخوانی دارد مکرراً در ملاقات ها دیر می کند یا حتی با وجود نیت خوب ، آنها را کاملاً از دست می دهد.
مرحله 6. بدانید که نارساخوانی به معنی مشکل خواندن در سطح مورد انتظار است
این بدان معناست که توانایی خواندن در کودکی که نارساخوانی دارد ، نشان دهنده هوش یا فقدان هوش نیست. اکثر کودکان مبتلا به نارساخوانی دارای توانایی های فکری متوسط یا بالاتر از حد متوسط هستند. فقط به خاطر داشته باشید که توانایی خواندن یک فرد بازتاب دقیق هوش او نیست.
- ممکن است علائم دیگری از هوش را که اغلب با نارساخوانی مرتبط است ، مانند خلاقیت و مهارتهای تفکر انتزاعی عالی مشاهده کنید.
- اغلب ممکن است مهارت های قوی در زمینه های غیر خواندنی مانند رایانه ، هنرهای تجسمی ، موسیقی یا ورزش مشاهده شود.
مرحله 7. به مهارت های مقابله ای در نوجوانان و بزرگسالان توجه کنید
اگر فردی دچار نارساخوانی ناشناخته است ، به احتمال زیاد او تعدادی استراتژی مقابله ای مناسب برای به حداقل رساندن مشکلاتی که با خواندن دارد ، ایجاد کرده است. برخی از نمونه ها عبارتند از:
- کسی که نارساخوانی دارد ممکن است برای درک مطالب سرنخ هایی در تصاویر یا تصاویر پیدا کند.
- فردی که نارساخوانی دارد ممکن است بیشتر از اکثر دانش آموزان بتواند از گوش دادن به یک سخنرانی یاد بگیرد. او حتی ممکن است آنچه مردم می گویند را به عنوان وسیله ای برای عدم نیاز به یادداشت کردن حفظ کند.
- دانش آموزی که نارساخوانی دارد ممکن است بیشتر از دیگران به آنچه معلمان و همکلاسی ها می گویند توجه کند.
روش 2 از 3: بهبود زندگی روزمره
مرحله 1. از یادآوری های بصری برای کمک به مدیریت زمان استفاده کنید
کودک مبتلا به نارساخوانی ممکن است برای خواندن ساعت یا استفاده از برنامه های معمولی نوشته شده مشکل باشد. سعی کنید از برنامه های تصویری استفاده کنید تا به کودک کمک کنید تا بداند روز چه خواهد بود. اینها را می توان با دست کشیده ، بارگیری و از منابع آنلاین چاپ کرد یا در برنامه ای از تلفن هوشمند یافت شد.
- تنظیم زنگ تلفن را برای ارائه یادآوری های اضافی برای مدیریت زمان در نظر بگیرید.
- زمانی را که دانش آموز باید برای انجام تکالیف انتظار داشته باشد محدود کنید ، زیرا دانش آموزی که نارساخوانی دارد ممکن است زمان بیشتری را نسبت به همسالان خود روی همان مطالب بگذارد.
مرحله 2. وظایف را به قسمتهای کوچکتر تقسیم کنید
از آنجا که تعیین توالی برای اکثر افراد مبتلا به نارساخوانی دشوار است ، می توانید با نشان دادن مراحل کوچکتر که وظیفه بزرگتری را بر عهده دارند ، از آنها حمایت کنید. از چک لیست ها یا لیست های تصویری برای دانش آموزان جوانتر استفاده کنید.
- به عنوان مثال ، ارائه "چک لیست مشق ها" که نه تنها شامل صفحات قابل خواندن ، و کاربرگ هایی که باید تکمیل شود ، بلکه شامل مراحل "دریافت قلم یا مداد" ، "نوشتن نام خود در بالای صفحه" و " پس از اتمام تکالیف را در پوشه مدرسه قرار دهید."
- اگر حافظه بصری دانش آموز ضعیف باشد ، کپی برداری از روشها روش م effectiveثری برای یادگیری نخواهد بود. در عوض ، یادداشت ها یا جزوه هایی را برای کمک به دانش آموز در یادگیری اطلاعات ارائه دهید.
مرحله 3. پوشه هایی را برای پشتیبانی سازمان ارائه دهید
پوشه ها یا محفظه هایی با جیب برای کمک به دانش آموز برای سازماندهی مطالب خود. از کدگذاری رنگی استفاده کنید که از تفکیک مواد به موضوعات مختلف پشتیبانی می کند.
- برای دسترسی آسان ، قلم و مداد را در یک بسته در دفترچه نگه دارید.
- این می تواند ایده خوبی باشد که بررسی و اطمینان حاصل شود که دانش آموز مبتلا به نارساخوانی تکلیف خانه خود را به درستی نوشته و هر شب در دفترچه یادداشت خود در همان موقعیت قرار داده است.
- ارائه یک چک لیست تکالیف برای کمک به سازمان.
مرحله 4. به فرد مبتلا به نارساخوانی کمک کنید تا الگوهایی برای حمایت از یادگیری ایجاد کند
فرآیندهای خودکار ، نوعی از یادگیری روتین که دسترسی آسان به فعالیتهای آشنا را ممکن می سازد ، اغلب برای افرادی که دارای نارساخوانی هستند چالش برانگیزتر است. یادآوری ضعیف حافظه یکی از ویژگی های نارساخوانی است. یک راه بهتر برای یادگیری این است که به افراد مبتلا به نارساخوانی بیاموزید که بر مدلهایی تکیه کنند که بتوانند چارچوبی برای یادگیری م provideثر فراهم کنند.
- نمونه ای از چنین چارچوبی قانون "I قبل از E به جز بعد از C …" است که می تواند به افرادی که نارساخوانی دارند در املا کمک کند.
- پشتیبانی های دیگر شامل ارائه کلمات اختصاری برای دسترسی به سیستم های سازمانی است. به عنوان مثال ، SLUR ممکن است به عنوان راهی برای به خاطر سپردن "جوراب ، چپ (کشو) ، لباس زیر ، راست (کشو)" آموزش داده شود.
مرحله 5. از خواننده الکترونیکی (e-reader) استفاده کنید
مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است هنگام استفاده از کتابخوان الکترونیکی به جای کاغذ چاپی ، خواندن را آسان تر کنند. خوانندگان الکترونیکی میزان نمایش متن در یک خط را محدود می کنند ، که از شلوغی بصری در صفحه جلوگیری می کند.
- به طور خاص ، افرادی که نارساخوانی دارند و با توجه بصری مشکل دارند ممکن است از استفاده از خوانندگان الکترونیکی سود ببرند.
- برخی از افرادی که نارساخوانی دارند نیز ترجیح می دهند از فونت های خاصی با خوانندگان الکترونیکی استفاده کنند.
روش 3 از 3: حمایت از افراد مبتلا به نارساخوانی
مرحله 1. یک جامعه حمایتی پیدا کنید
برخی از چالش های اولیه مرتبط با نارساخوانی نه بر اساس چالش های یادگیری ، بلکه بر اساس سوء تفاهم همسالان و معلمان است. نارساخوانی به سادگی یک طرز تفکر متفاوت است ، نه بهتر و نه بدتر از روش های دیگر. اگر بتوانید جوامعی را پیدا کنید که تفاوت های مربوط به افرادی که دارای نارساخوانی هستند را بپذیرند و تصدیق کنند ، می توانید به فرزند خود (و خودتان) کمک کنید تا موفقیت را تجربه کند.
- عزت نفس پایین ، مشکلات رفتاری ، اضطراب ، پرخاشگری و مشکل با دوستان همگی با افراد بدون پشتوانه ای که دارای نارساخوانی هستند در ارتباط است.
- حمایت عاطفی برای مبتلایان به نارساخوانی بسیار مهم است. احساس تنبلی یا هوش کمتری نسبت به سایر افراد در محیط دانشگاهی که بر اساس مهارت خواندن است ، آسان است.
مرحله 2. مشارکت در درمان یا گروه حمایتی را تشویق کنید
گروه های حمایتی از دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری مانند نارساخوانی می توانند مکان مناسبی برای ملاقات با دیگران با سبک یادگیری مشابه باشد. درمان گروهی بیشتر از گروه های حمایتی است و استراتژی های فردی را در محیط گروه ارائه می دهد که می تواند به شما در پیشبرد موقعیت زندگی کمک کند.
- به دنبال یک گروه گروهی باشید که احساس فعال ، پویا و مثبت بودن را داشته باشد.
- در محیط گروه درمانی ، هر فرد باید اهداف خاص خود را داشته باشد. این اهداف باید قابل دستیابی ، اندازه گیری و مربوط به زندگی او باشد.
مرحله 3. به درمان فردی توجه کنید
کار با درمانگر می تواند افراد مبتلا به نارساخوانی و والدین آنها نحوه تأثیر نارساخوانی را بر فرد بهتر تشخیص دهد. یک درمانگر خوب از جدیدترین تحقیقات و درمان های نارساخوانی آگاه است و از تکنیک هایی استفاده می کند که نشان داده شده است مثر است. علایق و اهداف خود مراجعه کننده باید برنامه درمانی را آگاه کند.
- درمانگر به ایجاد اهدافی برای پیشرفت مراجعه کننده کمک می کند که هم خاص و هم قابل اندازه گیری باشد.
- به عنوان مثال ، اگر هدف "بهبود توانایی تلفظ کلمات جدید" باشد ، نمی توانید این را اندازه گیری کنید ، و این خاص نیست. در عوض ، هدف مناسب تر این است که "توانایی شرکت کنندگان در املای کلمات با استفاده از الگوی -rer را از 60 تا 80 درصد در ارزیابی غیر رسمی افزایش دهد."
مرحله 4. درک کنید که فرد مبتلا به نارساخوانی چگونه است
اگر نارساخوانی ندارید ، می توانید با کسب اطلاعات بیشتر در مورد نارساخوانی ، از افرادی که نارساخوانی دارند حمایت بهتری کنید. این کار به این سادگی نیست که کلمات را برعکس بخوانید (ایده ای کهنسال برای مردم پیش آمده بود). اگر نارساخوانی دارید ، به احتمال زیاد با خواندن کلمات مشکل دارید حتی اگر قبلاً آنها را بارها خوانده باشید.
- به احتمال زیاد آهسته می خوانید و خواندن تلاش زیادی می طلبد. احتمالاً بعد از خواندن احساس خستگی زیادی خواهید کرد.
- برای افراد مبتلا به نارساخوانی آسان است که حروف را در یک کلمه مخلوط کنند ، مانند خواندن "خود" به عنوان "برنده" یا "چپ" به عنوان "احساس".
مرحله 5. در مورد محل اقامت با تیم آموزشی مدرسه خود صحبت کنید
دانش آموز مبتلا به نارساخوانی ممکن است به زمان بیشتری برای تکمیل تکالیف یا آزمون ها نیاز داشته باشد. او ممکن است به شخص دیگری نیاز داشته باشد که برای او یادداشت برداری کند یا سخنرانی ها یا اطلاعات گفتاری را در کلاس ضبط کند. شاید بتوانید از طریق یک کتاب صوتی به جای کتاب درسی چاپ شده ، به مطالب دوره خود دسترسی پیدا کنید.
- نرم افزار رایانه ای برای موضوعات خاصی موجود است که کتاب درسی را با صدای بلند "می خواند".
- استفاده از نرم افزار املای غلط ممکن است برای کمک به دانش آموز نارساخوان مجاز باشد.
مرحله 6. به نقاط قوت مرتبط با نارساخوانی توجه کنید
افراد مبتلا به نارساخوانی هوش پایینی ندارند و بیشتر افراد مبتلا به نارساخوانی دارای ضریب هوشی متوسط یا بالاتر از متوسط هستند. افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است "مردم گرا" باشند و از مهارت های بین فردی قوی برخوردار باشند. همچنین تحقیقی در این زمینه انجام شده است که آیا افرادی که نارساخوانی دارند ممکن است در علم از توانایی های قوی تری برخوردار باشند یا خیر. افراد مبتلا به نارساخوانی مهارت های دیگری نیز در پردازش اطلاعات دارند ، مانند:
- توانایی تمرکز بر "تصویر بزرگ" و نه جزئیات. در نتیجه ، آنها ممکن است مشکل ساز حل شده و متفکران خلاق تری نسبت به افرادی باشند که نارساخوانی ندارند.
- قادر به تجسم اطلاعات سه بعدی با سهولت ، و سازماندهی مجدد طرح های موجود به شیوه های خلاقانه جدید بودن.
- داشتن مهارتهای بصری-مکانی خوب و تواناییهای تشخیص الگوهای قوی.
مرحله 7. درباره افراد موفق که نارساخوانی دارند اطلاعات کسب کنید
افراد مبتلا به نارساخوانی پزشک ، موسیقیدان ، هنرمند ، معمار ، دانشمند ، معلم ، اقتصاددان و بسیاری از مشاغل حرفه ای دیگر می شوند. کودکان و نوجوانان مبتلا به نارساخوانی ممکن است از داشتن فردی موفق که دارای نارساخوانی به عنوان الگو است ، سود ببرند. یک الگو می تواند برای ایجاد عزت نفس در کودکان و نوجوانان مبتلا به نارساخوانی مفید باشد.
