کلوئید یا اسکار کلوئید ، یک رشد پوستی است که زمانی رخ می دهد که بدن فرد پس از آسیب بافت بافت زخم زیادی ایجاد می کند. کلوئیدها را با اسکارهای هیپرتروفیک که شباهت هایی با هم دارند اشتباه نگیرید ، اما در خارج از محدوده زخم ایجاد کننده آنها رشد نکنید. کلوئیدها خطرناک نیستند ، اما برای بسیاری از افراد مزاحم زیبایی هستند. درمان کلوئیدها دشوار است ، بنابراین بهترین گزینه این است که در وهله اول از آنها پیشگیری کنید ، اما تعدادی از درمان های پزشکی موجود است که می تواند به کاهش یا حتی حذف کلوئیدها کمک کند.
مراحل
قسمت 1 از 4: جستجوی درمان پزشکی
مرحله 1. در مورد تزریق کورتیزون با پزشک خود صحبت کنید
یک سری تزریق کورتیزون که هر چهار تا هشت هفته یکبار به کلوئید تزریق می شود ، معمولاً می تواند اندازه کلوئید را کوچک کرده و آن را مسطح تر کند. با این حال ، گاهی اوقات می توانند باعث تیره شدن کلوئید شوند.
اینترفرون نوع دیگری از تزریق است که برای درمان کلوئیدها مورد مطالعه قرار می گیرد و ممکن است برای شما گزینه ای باشد
مرحله 2. سرما درمانی را برای کلوئید خود در نظر بگیرید
کرایوتراپی یک درمان بسیار موثر برای کلوئیدها است و می تواند آنها را به میزان قابل توجهی کوچک کند. در سرما درمانی ، نیتروژن مایع روی کلوئید استفاده می شود تا سلولهای اضافی را منجمد کند. سرما درمانی تنها چند دقیقه طول می کشد و معمولاً می تواند در مطب پزشک انجام شود. برای برداشتن کامل کلوئید ممکن است به چندین درمان با فاصله چند هفته ای نیاز باشد.
مرحله 3. در مورد لیزر درمانی از متخصص پوست خود سوال کنید
لیزر درمانی برای کلوئیدها نسبتاً جدید است و به اندازه سایر گزینه های درمانی مورد مطالعه قرار نگرفته است ، اما نویدبخش کاهش یا بهبود کلوئیدها است. انواع مختلف درمان های لیزری در انواع مختلف پوست و در انواع مختلف کلوئیدها بهتر عمل می کنند. از متخصص پوست خود بپرسید که آیا فکر می کند درمان با لیزر برای شما مناسب است یا خیر.
مرحله 4. اسکار کلوئید خود را با جراحی بردارید
پزشکان تمایلی به برداشتن کلوئیدها از طریق جراحی ندارند ، زیرا احتمال زیاد ایجاد بافت اسکار اضافی در محل وجود دارد. با این حال ، در برخی موارد ممکن است مفید یا ضروری باشد.
اگر کلوئید را با جراحی برداشته اید ، حتماً تمام دستورالعمل های مراقبت های بعد را با دقت دنبال کنید تا از تشکیل کلوئید جدید جلوگیری شود
مرحله 5. در مورد پرتودرمانی با پزشک خود صحبت کنید
به نظر می رسد افراطی است ، اما تابش بیش از یک قرن به طور م toثر برای درمان کلوئیدها استفاده می شود ، اغلب در ترکیب با جراحی یا سایر روش های درمانی. علیرغم نگرانی ها در مورد افزایش خطر ابتلا به سرطان ، یک مطالعه اخیر نشان می دهد که اگر اقدامات احتیاطی مناسب (محافظت از بافت های مستعد سرطان) انجام شود ، اشعه همچنان یک گزینه امن است.
درمان با اشعه معمولاً روشهای سرپایی است که در بیمارستان محلی شما تحت مراقبت یک رادیولوژیست آموزش دیده انجام می شود
قسمت 2 از 4: درمان کلوئیدها در خانه
مرحله 1. هنگام تلاش برای درمان کلوئیدها در خانه مراقب باشید
داروهای ایمن برای کوچک کردن کلوئیدها شامل فشار (پد های سیلیکونی) و استفاده از مواد درمانی است. سعی نکنید با برش ، سنباده زدن ، منقبض کردن آن با نوار یا لاستیک یا استفاده از هر روش دیگری که باعث آسیب دیدگی پوست می شود ، یک کلوئید را به صورت فیزیکی بردارید یا کوچک کنید. نه تنها به احتمال زیاد فرم اضافی بافت اسکار در محل مشاهده می شود ، بلکه می توانید خود را در معرض خطر جدی عفونت قرار دهید.
مرحله 2. ویتامین E را به کلوئید بمالید
نشان داده شده است که ویتامین E به بهبود زخم ها ، جلوگیری از کلوئیدها و همچنین کوچک شدن کلوئیدهای موجود کمک می کند. روغن یا کرم ویتامین E را دوبار در روز ، صبح و شب به مدت 2-3 ماه روی محل اسکار بمالید.
- روغن ویتامین E را می توان در فروشگاه های مواد غذایی سالم و بسیاری از فروشگاه های مواد غذایی عمده خریداری کرد.
- همچنین می توانید کپسول های ویتامین E را خریداری کرده و آنها را باز کرده و روغن را روی محل زخم فشار دهید. هر کپسول باید برای چند مورد مناسب باشد.
مرحله 3. از صفحات ژل سیلیکونی برای درمان کلوئیدهای موجود استفاده کنید و از ایجاد کلوئیدهای جدید جلوگیری کنید
ورق های ژل سیلیکون یا "ورقه های زخم" ورقه های خود چسب دار و قابل استفاده مجدد هستند که برای جلوگیری از ایجاد زخم در محل آسیب دیده و یا روی زخم ها و کلوئیدهای موجود برای کاهش اندازه و ظاهر آنها استفاده می شود. ورقه های سیلیکون باید حداقل 10 ساعت در روز به مدت چند ماه در محل آسیب یا روی کلوئید موجود پوشیده شوند.
ورق های ژل سیلیکون با نام هایی مانند "ScarAway" به فروش می رسند و می توان آنها را در اکثر داروخانه ها و بسیاری از خرده فروشان آنلاین خریداری کرد
مرحله 4. برای درمان کلوئید از پماد موضعی زخم استفاده کنید
تعدادی درمان موضعی جدید برای بهبود زخم ها وجود دارد که ممکن است کلوئیدها را بطور قابل توجهی کاهش دهد. ماده فعال در بسیاری از این درمان ها سیلیکون است. به دنبال محصولی با برچسب "کرم زخم" یا "ژل زخم" باشید و طبق دستور استفاده کنید.
قسمت 3 از 4: پیشگیری از کلوئیدها
مرحله 1. اهمیت پیشگیری را درک کنید
بهترین راه مقابله با کلوئیدها اجتناب از ابتلا به آنها است. افرادی که قبلاً کلوئید دارند یا بسیار مستعد ابتلا به آن هستند ، می توانند اقدامات احتیاطی خاصی را در مورد آسیب های پوستی انجام دهند تا از ایجاد ترس کلوئید جلوگیری شود.
مرحله 2. برای جلوگیری از عفونت و ایجاد جای زخم ، از آسیب های پوستی مراقبت کنید
حتی به صدمات جزئی پوستی توجه کنید و مطمئن شوید که هرگونه زخم کاملاً تمیز شده است. کرم آنتی بیوتیک و بانداژ را روی هر زخم باز بگذارید و مرتباً پانسمان را عوض کنید.
- لباس های گشاد روی محل آسیب بپوشید که باعث تحریک بیشتر پوست نشود.
- ورق های ژل سیلیکون ذکر شده در بالا به خوبی از ایجاد کلوئید جلوگیری می کند.
مرحله 3. اگر مستعد تشکیل کلوئید هستید از ضربه به پوست خود اجتناب کنید
سوراخ کردن و حتی خالکوبی می تواند منجر به کلوئید در برخی افراد شود. اگر در گذشته کلوئید ایجاد کرده اید یا سابقه خانوادگی کلوئید در خانواده خود دارید ، ممکن است بخواهید از پیرسینگ و خالکوبی اجتناب کنید یا قبل از اقدام با متخصص پوست مشورت کنید.
قسمت 4 از 4: درک کلوئیدها
مرحله 1. نحوه تشکیل کلوئیدها را بیاموزید
کلوئیدها زخم های برجسته ای هستند که می توانند در هر نقطه از بدن که پوست آسیب دیده است ایجاد شوند. زمانی ایجاد می شوند که بدن کلاژن اضافی (نوعی بافت اسکار) در محل آسیب ایجاد می کند. آسیب پوستی ممکن است بزرگ و واضح باشد ، مانند برش یا سوختگی جراحی ، یا کوچک مانند نیش حشره یا جوش. کلوئیدها معمولاً حدود سه ماه پس از آسیب اولیه شروع به رشد می کنند و می توانند برای هفته ها یا حتی ماه ها به رشد خود ادامه دهند.
- سوراخ کردن گوش و خالکوبی می تواند منجر به کلوئید در برخی افراد شود.
- معمولاً کلوئیدها روی قفسه سینه ، شانه ها و قسمت بالای کمر ایجاد می شوند.
مرحله 2. بیاموزید که کلوئید چگونه است
کلوئیدها معمولاً برجسته و ظاهری لاستیکی دارند و سطحی صاف و براق دارند. شکل کلوئید معمولاً از شکل آسیب پیروی می کند ، اما با گذشت زمان کلوئیدها می توانند فراتر از محل آسیب اولیه رشد کنند. کلوئیدها می توانند از رنگ نقره ای تا رنگ گوشتی تا قرمز یا قهوه ای تیره متفاوت باشند.
- کلوئیدها عموماً دردناک نیستند ، اما می توانند باعث خارش یا احساس سوزش در برخی افراد شوند.
- در حالی که کلوئیدها خطرناک نیستند ، مهم است که آنها را تحت نظر پزشک قرار دهید تا مطمئن شوید بیماری پوستی جدی تری نیستند.
مرحله 3. بدانید که آیا در خطر ابتلا به کلوئید هستید یا خیر
احتمال ابتلا به کلوئید در برخی افراد بیشتر از سایرین است و اگر تا به حال یک اسکار کلوئید ظاهر شده است ، احتمالاً در آینده بیشتر توسعه خواهید یافت. اگر می دانید که در معرض خطر هستید ، ممکن است بخواهید از آسیب های پوستی مراقبت ویژه ای کنید تا از ایجاد کلوئید جلوگیری شود.
- افرادی که رنگ پوست تیره تری دارند بیشتر احتمال دارد به کلوئید مبتلا شوند.
- افراد زیر 30 سال بیشتر در معرض خطر هستند ، به ویژه نوجوانانی که بلوغ را تجربه می کنند.
- احتمال ابتلا به کلوئید در زنان باردار بیشتر است.
- افرادی که سابقه کلوئید در خانواده خود دارند نیز در معرض خطر بیشتری هستند.
مرحله 4. مشکوک به کلوئید توسط پزشک معاینه شوید
بسیار مهم است که یک کلوئید مشکوک توسط پزشک معاینه شود تا مطمئن شود که این بیماری جدی تر نیست. در برخی موارد ، پزشک ممکن است بتواند کلوئید را بصری تشخیص دهد. در موارد دیگر ، پزشک ممکن است مایل به انجام بیوپسی از بافت و غربالگری آن برای رد سرطان باشد.
- بیشتر درمانهای موثر برای کلوئیدها تحت نظر پزشک انجام می شود و درمان زودهنگام اغلب کلید موفقیت است.
- بیوپسی پوست یک روش ساده است که در آن پزشک نمونه کوچکی از بافت پوست را برداشته و به آزمایشگاه می فرستد تا در زیر میکروسکوپ مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. اغلب می تواند در مطب پزشک در زمان ویزیت شما انجام شود.
