آمونیاک یک ماده شیمیایی طبیعی است که در بسیاری از شوینده ها و کودهای خانگی یافت می شود. همچنین دارای انواع مصارف صنعتی می باشد. اگر با پاک کننده های مبتنی بر آمونیاک ، کودهای کشاورزی یا گاز آمونیاک مورد استفاده در محیط های صنعتی کار کنید ، مواجهه خطرناکی رخ می دهد. اگر شما یا شخص دیگری در معرض آمونیاک قرار گرفته اید و علائم مسمومیت را مشاهده می کنید ، تماس با سم را به حداقل برسانید و با اورژانس تماس بگیرید. فرد مبتلا به مسمومیت شدید با آمونیاک ممکن است در بیمارستان به مراقبت حمایتی نیاز داشته باشد.
مراحل
قسمت 1 از 2: اقدام فوری
مرحله 1. به دنبال علائم مسمومیت با آمونیاک باشید
اگر فردی دودهای قوی آمونیاک را تنفس کند ، آمونیاک را روی پوست یا چشم هایش بریزد و یا محصول حاوی آمونیاک را ببلعد ، ممکن است ایجاد شود. اگر شک دارید که شما یا شخص دیگری در معرض مقادیر خطرناک آمونیاک قرار گرفته اید ، به دنبال علائمی مانند:
- سرفه ، خس خس سینه ، درد قفسه سینه یا مشکل در تنفس.
- تب ، نبض سریع یا ضعیف یا از دست دادن هوشیاری.
- درد و سوزش در چشم ، لب ، دهان یا گلو.
- سوختگی یا تاول روی پوست.
- اشک در چشم یا کوری موقت.
- گیجی ، سرگیجه ، آشفتگی یا مشکل در راه رفتن.
مرحله 2. با خدمات اورژانس تماس بگیرید
اگر شما یا شخص دیگری بخار آمونیاک را استنشاق کرده اید ، با آمونیاک مایع پاشیده شده یا آمونیاک مایع بلعیده شده است ، بلافاصله یا به محض اینکه بتوانید با خیال راحت این کار را انجام دهید ، با اورژانس تماس بگیرید. منتظر بروز علائم نباشید. آماده باشید تا آنجا که می توانید اطلاعات بیشتری در مورد جزئیات قرار گرفتن در معرض آمونیاک یا مسمومیت ارائه دهید. پرسنل اورژانس ممکن است در مورد موارد زیر از شما سوال کنند:
- سن فرد مبتلا ، وزن تقریبی و هرگونه علائمی که تجربه می کند.
- در صورت وجود نام محصول حاوی آمونیاک که فرد در معرض آن قرار گرفته است.
- زمان وقوع مسمومیت (یا زمانی که فرد مسموم را کشف کردید).
- مقدار آمونیاک شما یا فرد مبتلا در معرض آن قرار گرفته است.
مرحله 3. اگر شما یا شخص دیگری گاز آمونیاک را استنشاق کردید فوراً به هوای تازه بروید
اگر شما یا شخص دیگری دود آمونیاک را استنشاق می کنید ، خود یا فرد آسیب دیده را در اسرع وقت از منبع دور کنید. به منطقه ای با تهویه مناسب مانند فضای باز یا اتاقی با در و پنجره باز بروید.
- اگر برای کمک به شخص دیگر باید وارد منطقه ای با مقدار زیادی گاز آمونیاک شوید ، بینی خود را با یک پارچه مرطوب بپوشانید و تا جایی که ممکن است نفس خود را حبس کنید تا بتوانید به هوای تازه برسید.
- اگر شخص دیگری در معرض گاز آمونیاک قرار گرفته است و مطمئن نیستید که آیا می توانید با خیال راحت وارد منطقه شوید ، با اورژانس تماس بگیرید و منتظر کمک باشید.
مرحله 4. هرگونه لباس آلوده را در صورت نشت مایعات بردارید
اگر آمونیاک مایع روی لباس خود ریخته اید یا با شخص دیگری هستید که لباس هایش آلوده است ، لباس های آسیب دیده را در اسرع وقت بردارید. اگر می توانید ، یک جفت دستکش بپوشید تا مانع از آمونیاک روی دستان شما شود. لباس را در یک کیسه پلاستیکی مهر و موم شده (مانند کیسه زباله) قرار دهید و تا رسیدن پرسنل اورژانس در یک مکان امن قرار دهید.
- اگر لباس های آلوده از مواردی است که معمولاً روی سر کشیده می شود (مانند تی شرت یا ژاکت) ، در صورت امکان آن را با یک قیچی برش دهید. این امر از تماس آمونیاک با صورت و چشم جلوگیری می کند.
- کیسه ای را که لباس آلوده در آن وجود دارد بیش از حد مجبور نکنید. آن را در جایی دور از دسترس کودکان یا حیوانات خانگی قرار دهید ، مانند یک قفل قفل شده یا در یک قفسه بلند. به پرسنل اورژانس اطلاع دهید که کجاست.
مرحله 5. هرگونه آمونیاک مایع را روی پوست یا چشم ها بشویید
اگر آمونیاک روی پوست شما یا شخص دیگری ریخته شده است ، بلافاصله منطقه آسیب دیده را با صابون ملایم دست و آب تمیز به مدت حداقل 15 دقیقه بشویید. در صورت ورود آمونیاک به چشم ، چشم (های) آسیب دیده را به مدت حداقل 15 دقیقه یا تا رسیدن کمک به زیر آب سرد یا ولرم بشویید.
- هرگونه لنز تماسی را بردارید و قبل از شستشوی چشم ها دور بیندازید.
- اگر فرد مبتلا از عینک استفاده می کرد ، قبل از استفاده مجدد از عینک ، آن را کاملاً با آب و صابون بشویید.
مرحله 6. در صورت بلعیدن آمونیاک مایع ، آب یا شیر بنوشید
اگر شخص دیگری آمونیاک را قورت داد ، به او آب یا شیر بدهید و او را به نوشیدن تشویق کنید.
این کار را تنها در صورتی انجام دهید که شما یا فرد مبتلا علائم بلعیدن آن را سخت کرده اید ، مانند استفراغ ، تشنج ، خواب آلودگی یا از دست دادن هوشیاری
مرحله 7. برای دستورالعمل های بیشتر با مرکز کنترل سم محلی خود تماس بگیرید
هنگامی که با اورژانس تماس گرفتید و تماس فرد مبتلا با آمونیاک را به حداقل رساندید ، ممکن است بخواهید برای اطلاعات بیشتر با کنترل سموم یا خط تلفن محلی اطلاعات سم خود تماس بگیرید. هنگامی که با خدمات اورژانس تماس می گیرید ، می توانید این شماره را از پرسنل پزشکی دریافت کنید یا آن را به صورت آنلاین جستجو کنید.
- در ایالات متحده ، می توانید با خط تلفن ملی کنترل سموم به شماره 1-800-222-1222 1-800 تماس بگیرید.
- همچنین می توانید اطلاعات سریع درباره آمونیاک و سایر سموم خانگی را در https://www.poisonhelp.org/help جستجو کنید.
قسمت 2 از 2: دریافت درمان پزشکی
مرحله 1. برای معاینه به بیمارستان بروید
اگر شخص دیگری مسموم شده است ، می توانید با مراجعه به بیمارستان و پاسخ دادن به س questionsالات پرسنل پزشکی به او کمک کنید. همچنین اگر فرد مبتلا قادر به انجام این کار نباشد ، ممکن است لازم باشد با آزمایشات و روشهای پزشکی موافقت کنید.
اگر مسموم شده اید ، در صورت امکان از شخص دیگری بخواهید که با شما همراه شود
مرحله 2. موافقت با هرگونه آزمایش پزشکی لازم
پزشکان و سایر پرسنل پزشکی ممکن است مجبور شوند آزمایش های مختلفی را برای تعیین وضعیت فرد مبتلا و نوع درمان بهتر انجام دهند. آزمایشات رایج تشخیصی برای فردی که توسط آمونیاک مسموم شده است عبارتند از:
- اندازه گیری علائم حیاتی مانند نبض ، دما ، میزان تنفس و فشار خون.
- آزمایش خون و ادرار.
- اشعه ایکس قفسه سینه برای بررسی آسیب به ریه ها.
- نوار قلب (الکتروکاردیوگرام) برای بررسی عملکرد خوب قلب.
- برونکوسکوپی یا آندوسکوپی ، که در آن یک دوربین کوچک در گلو و داخل نای یا مری قرار می گیرد تا سوختگی در گلو ، ریه ها یا معده بررسی شود.
مرحله 3. در صورت لزوم در بیمارستان برای مراقبت های حمایتی بمانید
هیچ پادزهر برای مسمومیت با آمونیاک وجود ندارد ، اما فردی که در معرض آمونیاک قرار گرفته است ممکن است برای بهبودی به انواع درمان های حمایتی پزشکی نیاز داشته باشد. اگر شما یا شخص دیگری توسط آمونیاک مسموم شده اید ، با پزشک یا سایر پرسنل پزشکی در مورد پیش آگهی و گزینه های درمانی صحبت کنید. درمانهای رایج عبارتند از:
- در صورت آسیب به ریه ها یا مجاری تنفسی ، پشتیبانی تنفسی (مانند لوله های اکسیژن یا ونتیلاتور). برخی از پزشکان ممکن است برای تسکین علائم تنفسی داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها یا برونکودیلاتورها تجویز کنند.
- داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت در صورت سوختگی آمونیاک مایع ، یا استروئیدها برای کاهش التهاب در بافت های آسیب دیده از آمونیاک.
- مایعات IV برای جلوگیری از کم آبی بدن. برخی از داروها (مانند داروهای گشاد کننده برونک خاص) نیز ممکن است از طریق IV تزریق شوند.
- پماد و پانسمان برای تسکین و محافظت از پوست سوخته.
