ارتباط مctiveثر نقش مهمی در تجربه مراقبت های بهداشتی هر بیمار ایفا می کند و مسئولیت بزرگ انتقال و انتقال اطلاعات به بیمار به عهده دستیار پرستاری مجاز (CNA) است. ارتباطات به ویژه در زمینه پرستاری برای ارائه مراقبت های فردی و جامع به هر بیمار و نتیجه درمان موفقیت آمیز آنها بسیار مهم است. مراحل زیر در ارتباطات کلامی مانند صحبت کردن و گوش دادن ، ارتباطات غیر کلامی مانند زبان بدن و حرکات و همدلی در پرستاری شما را در برقراری ارتباط قابل اعتماد با بیمار راهنمایی می کند.
مراحل
قسمت 1 از 3: استفاده از ارتباط کلامی
مرحله 1. خودتان را معرفی کنید
برداشتهای اولیه مهم هستند و این اولین لحظه ای است که باید بیمار خود را "جلب" کنید. هنگامی که برای اولین بار با بیمار ملاقات می کنید ، از خود می پرسند که دقیقاً چه کسی هستید ، بنابراین به او بگویید شغل یا عنوان شما چیست.
- یک روش استاندارد برای معرفی خود این است که بگویید: "سلام _ (نام بیمار) ، نام من _ (نام شما) است ، و من امروز CNA شما هستم. آیا چیزی وجود دارد که بتوانم به شما کمک کنم؟" توجه داشته باشید که مهم است که بیمار را با نام خود خطاب کنید.
- برخی از بیماران ممکن است با "CNA" اشتباه گرفته شوند. دستیار پرستار یا دستیار دیگر کلمات کاملاً خوب هستند که می توانید به جای CNA از آنها برای توضیح استفاده کنید.
- به احتمال زیاد ، شما با بیماران مبتلا به آلزایمر و زوال عقل برخورد خواهید کرد ، بنابراین هنگام توضیح نقش خود برای آنها بسیار ملاحظه کنید و متوجه شوید که ممکن است مجبور شوید آن را بیش از یک بار تکرار کنید.
- در این مرحله ، هر یک از ترجیحات خاص آنها را یادداشت کنید. به عنوان مثال ، می توانید از بیمار بپرسید آیا نام مستعار دارد که ترجیح می دهند او را صدا بزنند. توجه به جزئیات کوچک و در نظر داشتن آنها باعث می شود پیوند مراقب و بیمار قوی شود.
مرحله 2. توقف کرده و به صحبت های بیمار گوش دهید
ارتباطات یک خیابان دو طرفه است ، جایی که بیشتر ارتباطات بدون کلمات اتفاق می افتد و با گوش دادن شروع می شود. فقط از طریق گوش دادن می توانید وضعیت و مشکلات بیمار را ارزیابی کنید. گوش دادن با دقت به شما اجازه می دهد تا آنچه را که می شنوید درک کرده و به آن پاسخ دهید ، اما مهمتر از همه ، اطلاعات بیمار را به خاطر بسپارید.
- در مرحله اول ، به بیمار اجازه دهید تا کلمات خود را بیان کند و به شما بگوید که در مورد او چه می گذرد. اجازه دهید ترس ها و ناراحتی های خود را با شما در میان بگذارند.
- به طور فعال و اخلاقی به صحبت های بیمار خود گوش دهید. بهتر است هنگام صحبت کردن صحبت های خود را قطع نکنید و توجه شما را جلب کنید تا بتوانید به جزئیات مهم توجه کنید.
- با کلمات خود بازتاب کرده و مجدداً آن را تکرار کنید یا آن چه را که از صحبت های بیمار خود شنیده اید ، تغییر شکل دهید. این اطمینان می دهد که شما معنای آنها را درست تفسیر کرده اید و بنابراین آنها را اشتباه نشنیده و در نهایت کار اشتباهی انجام می دهید.
مرحله 3. با استفاده از س questionsالات باز بیمار را درگیر کنید
صحبت کردن کوتاه می تواند وضعیت و روز بیمار را روشن کند و می تواند به او کمک کند تا در کل احساس راحتی بیشتری داشته باشد.
- در مورد روز آنها س generalالات عمومی بپرسید ، مانند "امروز ناهار چگونه بود؟" یا در مورد موضوعات دیگر ، مانند مواردی که در جهان اتفاق می افتد یا چیزی که بیمار مشتاق آن است صحبت کنید.
- یک س thatالی که باید از پرسیدن آن پرهیز شود این است "حال شما چطور است؟" این به این دلیل است که بیمار شما در خانه سالمندان یا بیمارستان خواهد بود و به احتمال زیاد به دلیل نوعی بیماری یا بیماری در آنجا هستند. بنابراین ، اگرچه از نظر شما ممکن است پرسیدن چیز خوبی باشد ، اما آنها تمام تلاش خود را انجام نمی دهند ، و بدیهی است که آنها واضحاً آن را بیان خواهند کرد.
مرحله 4. کامل توضیح دهید
توضیحات خاص چیزی است که اکثر بیماران خواهان آن هستند ، و به عنوان یک CNA این کار بسیار آسان است و انجام آن چندان یا چندان زمان نمی برد ، زیرا شما در کارهای نسبتاً اساسی و ساده به آنها کمک خواهید کرد - بنابراین برای انجام این کار وقت بگذارید.
- به یاد داشته باشید که هر بیمار این حق را دارد که بداند شما با او چه خواهید کرد یا به او کمک خواهید کرد ، حتی اگر این یک کار بسیار ساده باشد.
- هنگام توضیح ، از استفاده از اصطلاحات پیچیده پزشکی خودداری کنید. در عوض ، به زبان انگلیسی ساده صحبت کنید تا بیمار شما را بهتر درک کند.
- اگر لازم است از اصطلاحات پزشکی پیچیده ای استفاده کنید که ممکن است با آنها آشنا نباشند ، حتماً در حین صحبت بیشتر در مورد آن توضیح دهید.
قسمت 2 از 3: استفاده از ارتباطات غیر کلامی
مرحله 1. تشخیص دهید که بیمار نیاز دارد
به عنوان یک CNA ، بیشتر کار شما به دنبال چراغ های تماس است ، که نشان می دهد یک یا چند بیمار به کمک نیاز دارند.
- مهم است که در اسرع وقت هر چیزی را که نیاز دارند به آنها ارائه دهیم یا به آنها کمک کنیم. اگر در میان چیزی هستید که باید آن را تمام کنید ، به بیمار اطلاع دهید.
- از گفتن "من در 'x' در چند دقیقه برمی گردم" خودداری کنید ، زیرا معمولاً این اتفاق نمی افتد. در عوض به آنها بگویید که در اسرع وقت آنجا خواهید بود تا آنها مجبور نباشند چراغ تماس خود را بارها و بارها فشار دهند.
- با بیمار خود در میان بگذارید که در راه کمک به او هستید و با تماس او تماس بگیرید.
- معمولاً نادیده گرفتن بیمار به مدت بیش از 10 دقیقه در اکثر شرایط غیراخلاقی است و اعتماد بین شما و بیمار را از بین می برد.
- به یاد داشته باشید که پس از اتمام کار ، وظیفه شماست که اطمینان حاصل کنید که بیمار قبل از خروج از اتاق راحت است و در همان وضعیتی است که هنگام ورود به اتاق قرار داشتید.
مرحله 2. حفظ حریم خصوصی و احترام
بیماران مختلف ترجیحات متفاوتی دارند ، اما برخی پروتکل ها برای اطمینان از احساس راحتی بیمار تا حد امکان ضروری هستند. ضربه زدن قبل از ورود به اتاق بیمار و بستن پرده اتاق وی به بیمار اطلاع می دهد که شما به حریم خصوصی و حقوق او اهمیت می دهید.
- در زدن بسیار مهم است زیرا به بیمار می گوید که شما قصد ورود به اتاق او را دارید - حتی اگر در باز است ، در را بکوبید.
- ضرب و شتم و حفاظت از حریم خصوصی نیز بخشی از نشان دادن ادب و احترام مشترک است.
مرحله 3. وضعیت بدن مناسب و فاصله فیزیکی را پیاده سازی کنید
ایستادن مستقیم و صحبت با بیمار با "بازوهای باز" مستلزم داشتن وضعیت بدنی مناسب است. به صورت رو در رو با بیمار و در فاصله شنوایی مناسب بایستید.
- حالت بدن "باز" شخصیتی دوستانه و مثبت را به تصویر می کشد. بالا نگه داشتن سر ، پشت صاف و پاهای باز پهن می تواند به افزایش اعتماد به نفس شما به عنوان ارائه دهنده کمک کند.
- با استفاده از حرکات دست ، بیمار را درگیر کنید و کف دستانتان رو به جلو باشد.
مرحله 4. تماس چشمی مستقیم و حالات و لحن مثبت صورت را حفظ کنید
تماس چشمی نشان می دهد که شما نامزد هستید و بیمار شما رفتار خود را بر اساس حالات چهره شما تنظیم می کند.
- از خیره شدن یا خیره شدن به بیمار خودداری کنید ، اما همچنان تماس چشمی خوبی داشته باشید.
- لبخند زدن نیز در شرایط مناسب مفید است. حالات چهره را متناسب با زمینه نگه دارید.
- آهنگ صدای خود را دنبال کنید. لحن شما باید دوستانه ، اما حرفه ای نیز باشد. به ویژه در مورد بزرگسالان مسن ، مهم است که صدای خود را به گونه ای صدا نزنید که انگار با یک کودک صحبت می کنید. هنگام صحبت با بیماران مسن ، باید اطمینان حاصل کنید که سطح احترام خود را حفظ می کنید.
قسمت 3 از 3: استفاده از همدلی در ارتباطات
مرحله 1. بر احساسات نظارت کنید
احساسی را که بیمار با آن روبرو هستید احساس کنید و از آن برای دیدن آنچه از شما انتظار می رود استفاده کنید.
- احساس و توانایی به اشتراک گذاری احساسات بخش مهمی از CNA بودن است. شما باید بتوانید با احساسات خود کنار بیایید و آنها را در محدوده خاصی نگه دارید ، در حالی که هر لحظه سختی را با بیمار طی می کنید.
- احساساتی از اضطراب گرفته تا شادی را احساس خواهید کرد. گاهی اوقات چالش برانگیزترین جنبه مدیریت آنهاست. برای کاهش استرس از دیگران که تجربه برخورد با احساسات پیچیده را دارند ، بازخورد بگیرید.
مرحله 2. از پرسپکتیو استفاده کنید
شروع کنید به مسائل از چشم بیمار خود نگاه کنید ، گویی شما جای آنها هستید.
- نگرانی برای بیمار بستگی به توانایی شما در مراقبت از او دارد و به شما این امکان را می دهد تا به گونه ای با او برخورد کنید که دلسوزی را به تصویر بکشد.
- چشم انداز به شما امکان می دهد نه تنها احساسات بیمار را تشخیص دهید ، بلکه به درک بهتر آنها در کل کمک می کند.
مرحله 3. به ارزشها و باورهای بیمار احترام بگذارید و به آن توجه کنید
شما با بیمارانی کار خواهید کرد که اعتقادات متفاوتی با شما دارند و این را هنگام برخورد با بیمار باید در نظر بگیرید.
- وظیفه اصلی شما ارائه مراقبت های اولیه پرستاری به بیمار و همچنین راحتی و ایمنی است. بنابراین ، شما باید نظرات متفاوت را کنار بگذارید و در صورت امکان دیدگاه باز داشته باشید.
- یادگیری بیشتر درباره آنچه بیمار به آن اعتقاد دارد و همچنین نحوه احترام گذاشتن به این ایده ها ، جنبه مهمی در برقراری ارتباط است.
مرحله 4. مهربانی و شفقت را به تصویر بکشید
اگر کاری بیشتر از این نمی توانید انجام دهید ، تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که مهربانی را نشان دهید. برای مهربانی تقریباً چیزی لازم نیست و چیزی است که قبلاً از شما انتظار می رفت.
- مهربانی و شفقت مانند دیگران اعتماد ایجاد می کند. چه از طریق کلمات ، لبخند یا لمس شما ، به شما و بیمار شما کمک می کند تا با یکدیگر همدل باشید.
- احساس محبت و مهربانی علاوه بر ایمنی و اطمینان ، یکی از مهمترین موارد در دوران نقاهت بیمار است.
