اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شرایطی است که فرد می تواند پس از تجربه یک تجربه آسیب زا به آن مبتلا شود. در حالی که ترس یک احساس عادی است که پس از گذراندن یک حادثه آسیب زا تجربه می شود ، افراد مبتلا به PTSD احساس ناتوان کننده ای از اضطراب و احساسات منفی را تجربه می کنند که ممکن است ظرف چند ماه پس از رویداد شروع شود. اگر فکر می کنید PTSD دارید ، ضروری است که یک تشخیص حرفه ای بگیرید و سپس بیماری خود را از طریق درمان ، دارو یا ترکیبی از هر دو درمان کنید.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص علائم PTSD
مرحله 1. درک کنید که تشخیص PTSD در خودتان اولین قدم در جهت بهبود است
تنها راهی که می توانید پس از PTSD بازیابی کنید این است که با این شرایط کنار بیایید. در غیر این صورت ، شما در وهله اول به دنبال درمان آن نخواهید بود. اگر مطمئن نیستید که PTSD دارید یا نه ، باید چهار دسته اصلی علائم مربوط به PTSD را بررسی کنید:
- تجربه مجدد سرزده احساسات و تصاویر مربوط به رویداد آسیب زا.
- احساس اجتناب ، مانند تلاش برای جلوگیری از فکر کردن یا صحبت در مورد رویداد منفی رخ داده.
- برانگیختگی بیش از حد و حساسیت به مواردی مانند صداهای بلند.
- تغییرات منفی در تفکر و احساس ، مانند بی حسی احساسی ، ناامیدی نسبت به آینده و عدم علاقه به فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می برید.
مرحله 2. برای لحظاتی که احساس می کنید در حال تجربه مجدد موقعیت آسیب زا هستید ، نظارت کنید
علائم تجربه مجدد آنهایی هستند که فرد مبتلا را از نظر ذهنی به حادثه آسیب زا و احساسات مرتبط با آن باز می گردانند. فلاش بک ها می توانند احساسات منفی را در فرد مبتلا به PTSD برانگیزند. این فلاش بک ها می توانند آنچه را که در حال حاضر اتفاق می افتد به طور کامل نادیده بگیرند و افکاری را که خاطرات آسیب های گذشته را به یاد می آورند جایگزین زمینه کنونی کنند.
تجربه مجدد می تواند شامل فلاش بک ، کابوس و افکار غیر منطقی باشد که معمولاً توسط ترس ایجاد می شود
مرحله 3. احساس اجتناب را بپذیرید
اجتناب می تواند به معنای مسدود کردن عمدی بخشهای خاصی از تجربه آسیب زا باشد. این ممکن است نه تنها به سادگی فراموش کردن رویدادهایی باشد که در این مصیبت رخ داده است ، بلکه می تواند شامل مسدود کردن عمدی جزئیات باشد به این امید که بتواند همه را از بین ببرد.
- اجتناب همچنین می تواند به عنوان امتناع از رفتن به محلی که رویداد در آن اتفاق افتاده ، دیدن افرادی که بخشی از رویداد بوده اند ، و یا در کنار مواردی باشد که شما را به یاد این تجربه می اندازد.
- اجتناب همچنین می تواند خود را به عنوان تجربه بی حسی عاطفی نشان دهد. این ذهن شما است که احساسات شما را در طول حادثه آسیب زا خاموش می کند.
مرحله 4. از علائم بیش از حد برانگیختگی آگاه باشید
علائم بیش از حد برانگیختگی به طور کلی همیشه در افراد مبتلا به PTSD وجود دارد. همچنین برانگیختگی بیش از حد را می توان به طور مداوم "در لبه" توصیف کرد. لبه می تواند به معنی شروع با صداهای بلند یا حرکات ناگهانی باشد. همچنین می تواند به واکنش های بیش از حد احساسی به رویدادهای جزئی اشاره کند.
تحریک بیش از حد می تواند منجر به مشکل در خواب شود. ممکن است متوجه شوید که نرم ترین سر و صدا شما را از خواب بیدار می کند یا احساس می کنید زمانی که باید بخوابید دائماً نیمه بیدار هستید
روش 2 از 3: درمان PTSD از طریق درمان
مرحله 1. درمان از طریق روان درمانی را در نظر بگیرید
در طول روان درمانی ، افکار و احساسات خود را در مورد تجربه آسیب زایی که باعث PTSD شما شده است بیان می کنید. رایج ترین روان درمانی درمان شناختی رفتاری (CBT) است. هدف CBT این است که به شما کمک کند بر افکار منفی خود در مورد تجربه خود غلبه کنید و در عوض آنها را به افکار مثبت تر یا منطقی تر تبدیل کنید.
- گفتگو درمانی معمولاً تا 12 هفته طول می کشد ، اما در بسیاری از موارد ، درمان تا زمانی ادامه می یابد که احساس کنید بر PTSD غلبه کرده اید.
- روان درمانی می تواند به صورت تک نفره یا گروهی انجام شود و معمولاً برای کارکردن نیاز به حمایت کل خانواده دارد. اگر این چیزی است که فکر می کنید می توانید از آن سود ببرید ، از خانواده خود بخواهید که با شما به درمان بروند.
مرحله 2. درک کنید که چرا روان درمانی برای کسانی که از PTSD رنج می برند کار می کند
روان درمانی ، به ویژه CBT ، به این دلیل کار می کند که به طور مستقیم به مسائل روانشناختی می پردازد و همچنین توصیه های عملی در مورد نحوه مدیریت زندگی در سایه PTSD به شما ارائه می دهد.
- درمان به شما کمک می کند آنچه را که احساس می کنید-شرم ، عصبانیت ، گناه-در مورد ضربه ای که تجربه کرده اید ، پردازش کنید.
- گفتگو درمانی می تواند به شما کمک کند تا بفهمید که چرا احساس می کنید و می توانید ابزارهایی را برای غلبه بر این احساسات در اختیار شما قرار دهد.
- همچنین راه هایی را برای واکنش سالم به افراد ، مکان ها و چیزهایی که شما را به یاد آسیب هایی که تجربه کرده اید ، به شما ارائه می دهد.
مرحله 3. قرار گرفتن در معرض درمان را امتحان کنید
این نوع درمان تحت گروه درمان شناختی رفتاری (CBT) قرار می گیرد و بر رویارویی مستقیم با ترس ها و خاطرات شما تمرکز می کند. این امر با مواجهه مجدد شما با ضربه ، مقابله شما با ترس را آسان می کند (این بار ایمنی تضمین شده است). هدف نهایی این است که به شما کمک کند با ترس خود کنار بیایید و به شما در مقابله با ناراحتی های احساسی که هنگام آسیب دیدگی و بازگشت به شما دست می یابد ، کمک کنید. از طریق قرار گرفتن در معرض ، شما یاد می گیرید که چگونه خاطرات خود را کنترل کنید و متوجه خواهید شد که آنها هیچ چیز برای ترسیدن ندارند.
تصویرسازی ذهنی (تصویری از ضربه در ذهن شما) ، بازدید از مکانی که حادثه آسیب زا رخ داده است و تشویق شما برای نوشتن در مورد مصیبت خود همه ابزارهای معمول نور درمانی است
مرحله 4. بازسازی شناختی را امتحان کنید
این یکی دیگر از روشهای CBT است که می تواند به شما کمک کند تا تصور منطقی تر و منطقی تری درباره آنچه در طول حادثه آسیب زا برای شما اتفاق افتاده است پیدا کنید. با انجام این کار ، می توانید با واقعیت اتفاق افتاده کنار بیایید و از گناهی که معمولاً افراد مبتلا به PTSD احساس می کنند فرار کنید. افرادی که از PTSD رنج می برند احساس شرم می کنند و فکر می کنند آنچه اتفاق افتاده تقصیر آنهاست. بازسازی شناختی به شما کمک می کند تا متوجه شوید که اصلا تقصیر شما نیست.
- برخی از تکنیک های بازسازی شناختی وجود دارد که می توانید از خانه امتحان کنید ، مانند پیگیری صحت افکار منفی خود. به عنوان مثال ، اگر خود را نشخوار می کنید ، می توانید هنگام نشخوار کردن توجه داشته باشید و سپس توجه کنید که نشخوار کردن شما در حل مشکلات شما کمک کرده است یا خیر.
- یا ، می توانید افکار خود را از طریق رفتار واقعی خود آزمایش کنید. به عنوان مثال ، اگر فکر می کنید زمانی برای ورزش ندارید ، می توانید 15 دقیقه ورزش کنید و ببینید آیا زمان کمتری برای سایر بخشهای مهم زندگی خود دارید.
- این نوع روان درمانی می تواند به شما کمک کند تا بسته شدن را پیدا کرده و بر احساسات منفی خود در مورد حادثه آسیب زا غلبه کنید.
مرحله 5. آموزش تلقیح استرس را پشت سر بگذارید
این نوع درمان نوع دیگری از CBT است و به شما آموزش می دهد که اضطراب خود را کنترل کنید. این یک گام فراتر از تجدید ساختار خاطرات شما است و شما می توانید ذهنیت سالم تری در مورد تجربه آسیب زا ایجاد کنید.
هدف از این نوع درمان این است که به شما کمک کند نگاهی که به ضربه ای که قبل از ایجاد اضطراب یا افسردگی به دلیل PTSD تجربه کرده اید ، تجربه کنید
مرحله 6. گروه درمانی را در نظر بگیرید
گروه درمانی ، درست مانند هر رویکرد دیگری ، برای برخی افراد بهتر از دیگران عمل می کند. با این حال ، ممکن است به شما کمک کند تا بر علائم خود غلبه کنید زیرا به شما این امکان را می دهد تا افراد دیگری را که با شرایط مشابه شما روبرو شده اند یا در حال گذراندن هستند ، در ارتباط قرار دهید. صحبت با دیگران که تجربه مشابهی را تجربه کرده اند می تواند به شما کمک کند احساس خود را منطقی کنید ، متوجه شوید که تنها نیستید و احساس "عادی" تری دارید.
در گروه درمانی ، افراد در مورد تجربیات خود و نحوه تأثیر این تجربیات بر زندگی و احساسات آنها صحبت می کنند. شنیدن روایت دیگران از داستان های خود می تواند به کاهش احساس شرم ، گناه و خشم که ممکن است به دلیل حادثه آسیب زا خود تجربه کنید ، کمک کند
روش 3 از 3: درمان PTSD با دارو
مرحله 1. همراه با درمان ، دارو مصرف کنید
مهم است که به خاطر داشته باشید که مصرف داروها بدون مشارکت در درمان به اندازه انجام هر دو یا حتی درمان به تنهایی م effectiveثر نخواهد بود. مهم است که در مورد تجربیات خود با کسی صحبت کنید تا بتوانید از طریق PTSD خود کار کنید و یک راه حل دائمی پیدا کنید. از طرف دیگر ، داروها می توانند علائم PTSD را درمان کنند ، اما ممکن است مشکلاتی را که شما در حال تجربه آن هستید به طور دائمی درمان نکند.
- درمان علائم PTSD بدون ریشه یابی مشکل از طریق درمان ممکن است بعداً عوارض جانبی منفی داشته باشد. به عنوان مثال ، ممکن است فکر کنید که از طریق مصرف دارو بر PTSD خود غلبه کرده اید ، مصرف داروهای خود را متوقف کرده و سپس دوباره احساسات منفی را که دارو درمان کرده بود تجربه کنید و شما را در همان جایی که شروع کرده اید رها کنید.
- در حقیقت ، درمان رفتاری شناختی آنقدر در درمان PTSD م effectiveثر است که به بیمارانی که اثربخشی Zoloft را آزمایش می کنند اجازه داده نمی شود که در طول آزمایش درمان را شروع کنند ، زیرا تأثیر بسیار زیادی بر نتایج خواهد داشت. از این رو ، اگرچه دارو می تواند مفید باشد ، درمان برای درمان PTSD ضروری است.
- توجه داشته باشید که داروهای ضد افسردگی ممکن است برای همه موثر نباشند. آنها اغلب در به حداقل رساندن علائم PTSD مفید هستند ، اما ممکن است آنها را به طور کامل از بین نبرند. این امر بار دیگر اهمیت درمان را برجسته می کند ، زیرا علائم ممکن است حتی با مصرف دارو ادامه یابد.
مرحله 2. در مورد مصرف پاکسیل با پزشک خود مشورت کنید
این دارو یک داروی ضدافسردگی است که همچنین می تواند علائمی را که هنگام PTSD تجربه می کنید کنترل کند. پاکسیل یک مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است ، به این معنی که با جلوگیری از جذب مجدد سروتونین ، سطح سروتونین را در بخشهای خاصی از مغز افزایش می دهد. مطالعات نشان داده است که Paxil (که بیشتر به عنوان پاروکستین از آن یاد می شود) می تواند به بهبود علائم PTSD کمک کند.
پاکسیل می تواند به درمان علائم افسردگی و اضطراب و همچنین مشکلات خواب و تمرکز کمک کند
مرحله 3. دریافت نسخه Zoloft را در نظر بگیرید
Zoloft همچنین یک SSRI است ، به این معنی که یک داروی ضد افسردگی است که ممکن است برای افرادی که از علائم PTSD رنج می برند مفید باشد. Zoloft و Paxil تنها دو داروی مورد تایید FDA برای درمان PTSD هستند. Zoloft (که به آن سرترالین نیز گفته می شود) می تواند به بهبود علائم PTSD از جمله:
افسردگی ، اضطراب و مشکلات خواب
مرحله 4. از عوارض جانبی مصرف SSRI آگاه باشید
در حالی که این داروها می توانند در بهبود علائم PTSD بسیار مثر باشند ، اما می توانند عوارض جانبی دیگری نیز ایجاد کنند که باید از آنها مطلع باشید. عوارض جانبی عبارتند از:
- حالت تهوع. این علامت اغلب طی دو تا پنج روز از بین می رود.
- سردرد سردرد یک شکایت رایج از کاربران SSRI است. به طور کلی ، شما چند روز دیگر احساس سردرد نخواهید کرد.
- اضطراب. به عبارت دیگر ، احساس عصبانیت یا آشفتگی.
- خواب آلودگی خواب آلودگی اغلب نشانه این است که دوز اولیه که توسط پزشک تجویز شده است بیش از حد است. گاهی اوقات یک تغییر ساده در زمان تجویز دارو می تواند برای رفع این مشکل کافی باشد.
- بیخوابی. بی خوابی همچنین می تواند مشکل SSRI باشد. کاهش دوز اغلب می تواند این مشکل را برطرف کند.
- کاهش میل جنسی SSRI ها باعث ایجاد مشکلات جنسی مانند کاهش لذت در عشق ورزیدن و کاهش میل جنسی می شوند.
