از آنجا که سیستم ایمنی بدن شما همیشه در حالت آماده باش است ، رد سوراخ شدن با هر سوراخی که به دست آورید یک خطر است - به هر حال ، پیرسینگ از نظر فنی یک زخم کوچک در بدن شما است. رعایت بهداشت خوب می تواند از آلوده شدن یا مهاجرت پیرسینگ شما جلوگیری کند. پیرسینگ هایی که به دلیل واکنش های آلرژیک رد می شوند معمولاً باید برداشته شوند ، اما عفونت ها با گذشت زمان بهبود می یابند. اگر سوراخ شدن شما علائم رد یا عفونت را نشان داد ، در اسرع وقت با پیرسرت یا پزشک واجد شرایط صحبت کنید.
مراحل
روش 1 از 4: تمرین مراقبت روزانه
مرحله 1. قبل از مراقبت از پیرسینگ ، دستان خود را به مدت 30 ثانیه بشویید
تمیز نگه داشتن دست ها از آلوده شدن سوراخ شدن شما جلوگیری می کند. از لمس سوراخ کردن با دستهای کثیف خودداری کنید.
مرحله 2. پیرسینگ خود را دوبار در روز با محلول پاک کننده بشویید
از صابون با آب یا محلول نمک برای تمیز کردن پیرسینگ جدید خود استفاده کنید. هر محلول را که انتخاب می کنید روی یک پنبه آغشته کرده و در حین چرخاندن سوراخ روی آن را روی سوراخ خود بکشید. اگر سوراخ شدن شما شروع به خونریزی یا خشک شدن کرد ، از صابون های حاوی روغن استفاده کنید.
- اغلب می توانید محلول هایی را در همان جایی که گوش خود را سوراخ کرده اید خریداری کنید.
- از مالیدن محلول های حاوی الکل که باعث خشک شدن سوراخ شدن شما می شود خودداری کنید.
مرحله 3. سوراخ های دهان را با دهانشویه تمیز کنید
سوراخ کردن دهان به ویژه مستعد دفع و عفونت است. اگر زبان ، لب یا گونه ای سوراخ کرده اید ، آن را با دهانشویه ضد عفونی کننده بشویید.
هنگامی که سوراخ شدن شما بهبود یافت (که معمولاً 3-4 هفته طول می کشد) ، آن را شب ها بیرون بیاورید و با مسواک با برس نرم ناحیه را مسواک کنید
مرحله 4. سوراخ کردن خود را به صورت دوره ای بچرخانید
بدون چرخاندن سوراخ کردن ، بدن شما ممکن است روی فلز التیام یابد و دچار عفونت شود. عفونت ها می توانند سوراخ شدن شما را مستعد رد شدن کنند. همیشه پیرسینگ خود را قبل از چرخاندن آن تمیز کنید تا از هل دادن خاک یا میکروب به داخل سوراخ جلوگیری کنید.
مرحله 5. از برداشتن پیرسینگ قبل از بهبودی خودداری کنید
اگر جواهرات شما استریل نشده اند ، تغییر پیرسینگ قبل از بهبودی می تواند سیستم ایمنی بدن شما را تحریک کند. همچنین ممکن است نتوانید سوراخ کردن خود را پس از برداشتن دوباره انجام دهید.
- علائم اینکه سوراخ شدن شما بهبود یافته بسته به قسمت بدن متفاوت است. از فردی که بدن شما را سوراخ کرده است بپرسید که چگونه بفهمد چه زمانی می توانید پیرسینگ خود را بردارید.
- پیرسینگ با سرعت های مختلف بهبود می یابد. از شخصی که شما را سوراخ کرده است بپرسید که چقدر باید منتظر بمانید تا پیرسینگ را عوض کنید.
روش 2 از 4: درمان عفونت ها
مرحله 1. به دنبال علائم عفونت خفیف باشید
در موارد عفونت خفیف ، بدن شما احتمالاً سوراخ شدن را رد نکرده و هنوز می تواند بهبود یابد. علائم عفونت شامل قرمز یا متورم شدن پوست ، حساسیت یا گرما در هنگام لمس سوراخ شدن ، یا ترشحات زرد سبز است.
مرحله 2. در صورت بروز علائم عفونت جدی به پزشک مراجعه کنید
اگر سوراخ شدن شما به طور جدی عفونی شد ، باید فوراً از پزشک کمک بگیرید. علائم عفونت جدی عبارتند از:
- تب شدید. دمای 102 درجه فارنهایت (38.9 درجه سانتی گراد) برای کودکان و 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتی گراد) برای بزرگسالان زیاد است.
- لرز بدن
- تهوع و استفراغ
- رگه قرمز در اطراف سوراخ شدن
- تورم غدد لنفاوی
مرحله 3. سوراخ آلوده را با پنبه و محلول ضد باکتری تمیز کنید
سوراخ ها را حداقل دو بار در روز با صابون ضد باکتری بشویید. یک پنبه را با این محلول مرطوب کرده و پیرسینگ خود را مانند محلول صابون یا نمک تمیز کنید.
از استودیویی که پیرسینگ خود را از آن دریافت کرده اید ، توصیه های محلول ضد باکتریایی را بخواهید
مرحله 4. برای تسکین سوراخ شدن از کمپرس استفاده کنید
کمپرس سرد تورم یا درد را تسکین می دهد. هرگز یخ را مستقیماً روی سوراخ نکنید. به جای آن آن را در پارچه یا حوله بپیچید. کمپرس های گرم می توانند جریان خون را به سوراخ شدن شما تشویق کرده و عفونت را در صورت استفاده به جای کمپرس سرد از بین ببرند.
- اگر کمپرس گرم باعث تورم می شود ، استفاده از آنها را متوقف کنید.
- برای التهاب ، هر 2-3 ساعت حداقل 20 دقیقه از کمپرس سرد استفاده کنید. هنگامی که پیرسینگ شما دیگر ملتهب نیست ، هر 10 دقیقه به مدت دلخواه کمپرس گرم و سرد را جایگزین کنید.
- در کمپرس گرم به جای آب از محلول شور استفاده کنید. یک حوله یا پارچه را با محلول مرطوب کرده و به مدت 30 ثانیه در مایکروویو گرم کنید. قبل از اینکه آن را روی پیرسینگ خود قرار دهید مطمئن شوید خیلی گرم نیست تا خود را نسوزانید.
مرحله 5. اگر التهاب بیش از 24 ساعت ادامه یافت به پزشک مراجعه کنید
بهبود عفونت های سوراخ کننده می تواند 4-6 هفته طول بکشد و در بسیاری از موارد بدن شما آن را رد نمی کند. اما اگر بیش از 6-24 ساعت احساس تسکین تورم یا درد حاد را تجربه نکرده اید ، به یک کلینیک پزشکی مراجعه کنید. پزشک می تواند آنتی بیوتیک تجویز کند ، درمان اضافی را توصیه کند یا حساسیت بالقوه را شناسایی کند.
- عفونت های جدی می توانند به سرعت اتفاق بیفتند ، بنابراین اگر سوراخ شدن شما بهبود نیافت ، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.
- سوراخ کردن هرگز نباید باعث درد جدی شود. اگر درد شدیدی دارید ، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
روش 3 از 4: مقابله با مهاجرت سوراخ و رد
مرحله 1. علائم مهاجرت را بشناسید
اگر سوراخ کردن شما از سایت اصلی خود تغییر کرده است ، ممکن است مهاجرت را تجربه کنید. در صورت مشاهده درد مداوم ، سوراخ شدن شل ، یا سوراخ بزرگتر در اطراف سوراخ شدن ، ممکن است سوراخ شدن شما مهاجرت کند. مهاجرت و طرد شدن با هم ارتباط دارند. معمولاً مهاجرت علامت رد است.
- اگرچه رد شدن معمولاً در پیرسینگ های جدید اتفاق می افتد ، اما بدن شما همچنان می تواند پیرسینگ های قدیمی را رد کند.
- هنگامی که سوراخ شدن شما شروع به مهاجرت می کند ، معمولاً قابل درمان نیست. رد برگشت ناپذیر است.
مرحله 2. از محلی که سوراخ کرده اید دیدن کنید
در بسیاری از موارد ، هنگامی که پیرسینگ شما رد شد ، باید پیرسینگ را حذف کنید. با فردی که گوش های شما را سوراخ کرده صحبت کنید و نظر او را جویا شوید. آنها ممکن است سوراخ را بردارند ، یا ممکن است عفونت را برای شما تشخیص دهند و درمان را توصیه کنند.
مرحله 3. در 6-12 ماه دوباره سوراخ کنید
اگر مجبورید سوراخ را بردارید ، می توانید پس از بهبودی ناحیه را دوباره سوراخ کنید. بین شش ماه تا یک سال پس از برداشتن به یک سوراخ کننده حرفه ای بازگردید.
روش 4 از 4: رسیدگی به واکنش های آلرژیک
مرحله 1. علائم واکنش آلرژیک را از عفونت جدا کنید
در برخی موارد ، بدن شما ممکن است پیرسینگ را به دلیل حساسیت رد کند. شما می توانید یک واکنش آلرژیک را با احساس سوزش ، خارش شدید ، فاصله بین پوست ، بثورات یا ترشحات شفاف تا زرد رنگ در اطراف سوراخ شدن خود تشخیص دهید.
مرحله 2. برای آزمایش آلرژی به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کنید
پزشکان می توانند با نگاه به پوست حساسیت ها را تشخیص دهند ، اما نمی توانند حساسیت های خاصی را مشخص کنند. در صورت تمایل به انجام تست وصله پوستی به متخصص پوست مراجعه کنید تا با اطمینان از حساسیت شما به سوراخ شدن پوست مطمئن شوید.
مرحله 3. اگر حساسیت دارید ، سوراخ را بردارید
آلرژی های فلزی معمولاً مادام العمر هستند و قابل درمان نیستند. اگر بدن شما به دلیل حساسیت سوراخ شدن را رد می کند ، باید سوراخ را بردارید. برای جلوگیری از رد شدن در آینده از جواهرات ساخته شده از هر فلزی که سوراخ کرده اید خودداری کنید.
اگر از حساسیت به فلز رنج می برید ، ممکن است بتوانید از سوراخ های فولادی جراحی استفاده کنید. فولاد جراحی طوری طراحی شده است که واکنش های آلرژیک ایجاد نمی کند
مرحله 4. بعد از بهبودی ناحیه بدن خود را دوباره سوراخ کنید
6 تا 12 ماه صبر کنید تا دوباره سوراخ شوید. قبل از انجام یک سوراخ دیگر ، یک تست وصله پوستی انجام دهید تا بررسی کنید به چه فلزاتی حساسیت دارید. یک سوراخ ضد حساسیت ساخته شده از فلز را انتخاب کنید که می دانید هیچ واکنشی ایجاد نمی کند. تنگستن ، تیتانیوم ، نقره ، پلاتین و طلای 14 عیار همگی آلیاژهای ضد حساسیت هستند.
نکات
- سوراخ شدن غضروف نسبت به سوراخ لوب مزاج تر است و نیاز به مراقبت دقیق دارد.
- همیشه قبل از لمس سوراخ کردن دستان خود را کاملاً بشویید.
هشدارها
- از پوشیدن لباس های تنگ بر روی سوراخ های آلوده خودداری کنید. مالش بیش از حد می تواند باعث تحریک شود.
- رد شدید ، اگر زود برداشته نشود ، می تواند باعث ایجاد زخم شود. در صورت مشاهده علائم اولیه با سوراخ کننده خود تماس بگیرید.
- اگر متوجه زخم ضخیمی در محل سوراخ شدن خود شدید ، ممکن است مستعد کلوئید باشید. اگر چنین باشد ، ممکن است نتوانید سوراخ کنید. اگر فکر می کنید ممکن است کلوئید داشته باشید با پزشک خود مشورت کنید.
- نواحی ناف و ابرو نسبت به سایر نواحی در برابر رد شدن آسیب پذیرتر هستند.
