سیگار کشیدن به ریه های شما آسیب می رساند ، کیفیت خون را کاهش می دهد ، بر قلب شما تأثیر می گذارد ، عملکرد مغز را مختل می کند ، باروری را کاهش می دهد و باعث تنگی نفس می شود. ثابت شده است که دخانیات تقریباً در هر قسمتی از بدن باعث سرطان می شود و همچنین خطر بیماری های قلبی عروقی و بیماری های تنفسی را افزایش می دهد. ترک سیگار باید اولین گام در کنترل عوارض سیگار باشد ، اما بسیاری از گزینه های اضافی وجود دارد که می توانید پس از ترک سیگار ، آسیب های ناشی از سیگار کشیدن طولانی مدت را معکوس یا کاهش دهید. یادگیری نحوه مدیریت اثرات ناشی از دود می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید و زندگی سالم تری داشته باشید.
مراحل
روش 1 از 3: ترک سیگار
مرحله 1. به دنبال کمک پزشکی باشید
اگرچه بسیاری از مردم قادر به ترک "بوقلمون سرد" هستند ، اما بهترین راه برای طراحی یک برنامه درمانی مشورت با یک متخصص پزشکی است. برای برخی از افراد ، این ممکن است به معنای یک جلسه اطلاعات مختصر با ارائه دهنده مراقبت های اولیه باشد. برای دیگران ، یک برنامه درمانی طولانی مدت ممکن است لازم باشد.
- با پزشک خود در مورد تدوین برنامه ترک سیگار که مناسب شماست صحبت کنید.
-
روش START را امتحان کنید:
- S = تعیین تاریخ ترک
- T = به دوستان و اعضای خانواده خود بگویید که قصد ترک آن را دارید.
- الف = اوقات سخت پیش رو را پیش بینی کرده و برای آنها برنامه ریزی کنید.
- R = محصولات دخانی را از خانه ، ماشین و محل کار حذف کنید.
- T = به شما بگویید دکتر تا بتوانید کمک بگیرید.
مرحله 2. به یک برنامه مشاوره بپیوندید
مشاوره از طریق اکثر ارائه دهندگان خدمات درمانی امکان پذیر است. بسته به نیازهای فردی و گزینه های موجود از طریق ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ، مشاوره ممکن است شامل جلسات مشاوره فردی (یک به یک) ، جلسات مشاوره گروهی یا مشاوره از راه دور با تلفن باشد.
- برخی افراد درمان رفتاری را م effectiveثر در ترک سیگار می دانند.
- تعدادی از برنامه های تلفن هوشمند موجود است که می تواند به ترک سیگار کمک کند. یکی از این برنامه ها که quitSTART نام دارد ، همراه با وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده طراحی شده است.
- با تماس با یک خط تلفن رایگان 1-800-QUIT-NOW می توانید کمک بگیرید. همچنین می توانید منابع زیادی برای ترک در www.smokefree.gov پیدا کنید.
مرحله 3. دارو را امتحان کنید
گزینه های دارویی زیادی وجود دارد که می تواند به شما در ترک سیگار کمک کند. این داروها از گزینه های بدون نسخه تا داروهای قوی تجویز می شوند. داروهای تجویزی به کاهش میل شما به تنباکو کمک می کند و به علائم ترک ناخواسته کمک می کند.
- گزینه های بدون نسخه معمولاً شامل محصولات جایگزین نیکوتین مانند وصله نیکوتین ، صمغ نیکوتین و قرص های نیکوتین است.
- جایگزین های نیکوتین با نسخه قابل نسخه به صورت تکه ، استنشاق کننده و اسپری بینی در دسترس هستند. سایر داروهای تجویزی که ممکن است به شما در ترک سیگار کمک کند شامل بوپروپیون SR (Zyban) و وارنیکلین تارتارات (Chantix) است.
مرحله 4. درک کنید که چرا ترک مهم است
ترک سیگار م effectiveثرترین روش برای معکوس کردن عوارض سیگار کشیدن است. هر برنامه دیگری که ترک سیگار را شامل نشود ، در کاهش تأثیرات سلامتی بر بدن شما م asثر نخواهد بود. مطالعات نشان داده است که ترک سیگار تأثیرات آنی و بلندمدتی بر سلامت شما دارد. پس از ترک سیگار ، می توانید نتایج زیر را انتظار داشته باشید:
- ضربان قلب و فشار خون شما در عرض 20 دقیقه پس از ترک به محدوده طبیعی تری بر می گردد
- سطح مونوکسید کربن در خون شما در عرض 12 ساعت پس از ترک به محدوده طبیعی برمی گردد
- گردش خون و عملکرد ریه شما طی دو هفته تا سه ماه پس از ترک بهبود می یابد
- سرفه و تنگی نفس کاهش می یابد و عملکرد مژک ها در عرض یک تا نه ماه پس از ترک مجدد ادامه می یابد
- خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب در عرض یک سال پس از ترک تا 50 درصد کاهش می یابد
- خطر ابتلا به سرطان دهان ، گلو ، مری و مثانه ظرف پنج سال پس از ترک سیگار 50 درصد کاهش می یابد ، خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم و سکته مغزی به خطر یک فرد غیرسیگاری کاهش می یابد.
- خطر ابتلا به سرطان ریه کشنده شما پس از 10 سال ترک سیگار تقریباً 50 درصد کاهش می یابد
- خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب ظرف 15 سال پس از ترک سیگار به افراد غیرسیگاری باز می گردد
روش 2 از 3: بهبود توانایی تنفس
مرحله 1. تنفس کنترل شده را بیاموزید
اگر از بیماری های تنفسی رنج می برید ، تعدادی موقعیت تنفسی و تکنیک های آرام سازی وجود دارد که می تواند برای کمک به شما در هنگام احساس تنگی نفس وجود داشته باشد. با پزشک خود یا یک درمانگر تنفسی واجد شرایط در مورد تکنیک های تنفسی کنترل شده برای کمک به بهبود عملکرد ریه صحبت کنید.
- راست بنشینید. این می تواند به افزایش ظرفیت ریه های شما کمک کند ، که ممکن است در مواقعی که تنگی نفس دارید بسیار ارزشمند باشد.
- از طریق بینی نفس بکشید و از طریق لب های جمع شده بیرون دهید. این می تواند به شما در پیدا کردن ریتم آهسته و ثابت برای تنظیم تنفس کمک کند.
- برای نفس کشیدن از دیافراگم خود استفاده کنید. این بدان معناست که نفس های عمیق تر و قابل توجه تری بجای تنفس های سطحی مربوط به قسمت بالای سینه می گیرد.
- استفاده از دیافراگم برای تنفس نیز مزیت بیشتری برای فعال کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک و آرامش شما خواهد داشت. وقتی تنگی نفس دارید ممکن است احساس اضطراب شدید کنید.
- هنگام تنفس گردن ، شانه ها و بالا تنه را آرام کنید. در صورت امکان ، یک دوست یا خویشاوند را پشت سر خود قرار دهید و هنگام نشستن و نفس کشیدن به آرامی شانه های خود را بمالید.
مرحله 2. به خودتان اجازه دهید سرفه کند
سرفه یک عارضه جانبی است که برخی از افراد ممکن است در هفته ها یا ماه ها پس از ترک سیگار تجربه کنند. ممکن است به نظر خلاقانه برسد ، اما سرفه وقتی سیگار را ترک کرده اید در واقع برای بدن مفید است. این باعث می شود عوامل محرک (از جمله مخاط) از ریه های شما خارج شوند ، که اغلب نشانه بهبودی ریه ها تلقی می شود.
اگر سرفه شما بیش از یک ماه ادامه پیدا کرد یا همراه با خون بود ، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید ، زیرا ممکن است نشانه ای از یک بیماری تنفسی جدی تر باشد
مرحله 3. مخاط را کاهش دهید
بسیاری از سیگاری های فعلی و سابق سطح بالایی از مخاط را در ریه ها تجربه می کنند. برای مقابله با این امر ، ممکن است نیاز به سرفه بیشتر داشته باشید (مگر اینکه انجام این کار دردناک باشد). شما همچنین می توانید با استفاده از دستگاه مرطوب کننده در خانه برای مرطوب کردن مجاری تنفسی به مبارزه با مخاط و تحریک مجاری تنفسی کمک کنید. همچنین باید مقدار زیادی آب بنوشید تا بدن شما هیدراته بماند.
مرحله 4. به اندازه کافی ورزش کنید
برای برخی از افراد با مشکلات تنفسی ، ورزش خسته کننده و دشوار است. با این حال ، ثابت شده است که ورزش منظم - به ویژه تمرینات قلبی و عروقی - باعث بهبود ماهیچه های تنفسی شده و ریه های قوی تری را برای شما فراهم می کند. فقط در تمرینات خود زیاده روی نکنید یا به خودتان فشار زیادی وارد نکنید.
- طبق نظر شورای تناسب اندام ، ورزش و تغذیه رئیس جمهور ، شما باید 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته داشته باشید. این معادل 30 دقیقه ورزش پنج بار در هفته است.
- می توانید تمرینات خود را به 10 دقیقه تقسیم کنید. هرچند کوتاهتر از آن ، و همه مزایا را دریافت نخواهید کرد.
- ورزش با شدت متوسط شامل پیاده روی ، دوچرخه سواری آرام ، باغبانی ، استفاده از ویلچر و ایروبیک در آب است.
مرحله 5. رژیم غذایی سالمی داشته باشید
برخی از افراد رژیم را به عنوان عاملی برای سلامت تنفس در نظر نمی گیرند ، اما اضافه وزن می تواند فشار بیشتری بر ریه ها وارد کند و تنفس را محدود کند. کمبود وزن همچنین شما را در خطر از دست دادن مواد مغذی حیاتی قرار می دهد. از پزشک خود بپرسید که آیا رژیم غذایی سالم تر و متعادل تر می تواند به وضعیت تنفسی شما کمک کند؟
دستورالعمل های رژیم غذایی برای آمریکایی ها شامل مصرف بیشتر غذاهای سالم مانند سبزیجات ، میوه ها ، غلات کامل ، محصولات لبنی کم چرب ، گوشت بدون چربی و غذاهای دریایی است. سدیم ، اسیدهای چرب اشباع و ترانس و قندهای ساده را محدود کنید
روش 3 از 3: کاهش اثرات COPD
مرحله 1. دارو مصرف کنید
تعدادی از داروها در دسترس هستند که می توانند به کاهش عوارض بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) کمک کنند. بسته به علائم و برنامه درمانی که پزشک برای شما طراحی کرده است ، دارویی که پزشک توصیه می کند متفاوت خواهد بود.
- برونکودیلاتورها - این دسته از داروها برای آرام کردن ماهیچه های مجاری تنفسی طراحی شده اند تا تنگی نفس و سرفه مزمن را کاهش دهند. اکثر برونکودیلاتورها به عنوان یک استنشاق کننده آئروسل تجویز می شوند و به اشکال کوتاه اثر (مانند آلبوترول ، لوبالوترول و ایپراتروپیوم) و اشکال طولانی مدت (مانند تیوتروپیوم ، سالمترول ، فرموترول و آرفوموترول) ارائه می شوند.
- استروئیدهای استنشاقی - این داروها شامل نوعی کورتیکواستروئید هستند که برای کاهش التهاب مجاری تنفسی استنشاق می شوند. برخی از استروئیدهای استنشاقی که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از فلوتیکازون (Flovent) و بودزونید (Pulmicort).
- داروهای استنشاقی ترکیبی - این داروها ترکیبی از برونکودیلاتورها و استروئیدهای استنشاقی را در یک استنشاق کننده واحد ترکیب می کنند. برخی از داروهای استنشاقی ترکیبی متداول عبارتند از Advair ، که ترکیبی از سالمترول و فلوتیکازون است ، و Symbicort ، که ترکیبی از فرموترول و بودزونید است.
- استروئیدهای خوراکی - این دسته از داروها معمولاً برای بیماران مبتلا به تشدید حاد متوسط تا شدید COPD تجویز می شود. استروئیدهای خوراکی معمولاً در دوره های کوتاهی تجویز می شوند که حدود پنج روز طول می کشد. استروئیدهای خوراکی رایج برای تشدید COPD شامل متیل پردنیزولون (مدرول) ، پردنیزولون (پرلون) و پردنیزون است.
- مهار کننده های فسفودی استراز -4 - این دارو به کاهش التهاب مجاری تنفسی کمک می کند و ماهیچه هایی را که در سیستم تنفسی قرار دارند آرام می کند. رایج ترین مهار کننده فسفودی استراز-4 روفلومیلاست (Daliresp) است.
- تئوفیلین - این دارو می تواند به بهبود تنفس در بیماران مبتلا به COPD کمک کند و ممکن است از تشدید COPD جلوگیری کند. تئوفیلین در انواع مختلف خوراکی از جمله شربت ، کپسول و قرص موجود است که برخی از آنها قرص های ترشح طولانی مدت هستند. نامهای تجاری رایج تئوفیلین عبارتند از Elixophyllin ، Norphyl ، Pyllocontin و Quibron-T.
- آنتی بیوتیک ها - برخی از عفونت های تنفسی می توانند باعث تشدید علائم COPD شوند. آنتی بیوتیک ها می توانند به درمان تشدید COPD مرتبط با عفونت های تنفسی کمک کنند ، در حالی که برخی مطالعات نشان می دهد که یک آنتی بیوتیک خاص - آزیترومایسین - در واقع می تواند به طور کلی از تشدید بیماری جلوگیری کند.
مرحله 2. ریه درمانی را امتحان کنید
تعدادی از گزینه های درمانی ریه وجود دارد که می تواند به بیماران مبتلا به COPD متوسط تا شدید کمک کند. اگر COPD تنفس را مشکل کرده باشد ، این گزینه های درمانی برای افزایش عملکرد ریه های بیمار طراحی شده اند.
- اکسیژن درمانی - این گزینه شامل استفاده از مخزن یا واحد قابل حمل اکسیژن اضافی است. برخی از بیماران فقط در طول فعالیت های شدید یا هنگام خواب نیاز به استفاده از اکسیژن مکمل دارند ، در حالی که برخی دیگر بسته به شدت علائم ممکن است به اکسیژن اضافی شبانه روزی نیاز داشته باشند. اکسیژن درمانی تنها گزینه درمانی COPD است که ثابت شده عمر بیمار را افزایش می دهد.
- برنامه های توانبخشی ریوی - این گزینه شامل آموزش/آموزش ، ورزش ، راهنمایی تغذیه ای و مشاوره است. برنامه های توانبخشی ریوی برای کاهش طول مدت بستری در بیمارستان و افزایش کیفیت زندگی بیمار طراحی شده است.
مرحله 3. جراحی را در نظر بگیرید
گزینه های جراحی معمولاً برای بیماران مبتلا به COPD و/یا آمفیزم شدید است که به داروها و گزینه های درمانی سنتی پاسخ نداده اند. جراحی معمولاً به یکی از دو گزینه درمانی تقسیم می شود:
- جراحی کاهش حجم ریه شامل جراح برداشتن قسمت های کوچکی از بافت آسیب دیده ریه است و به بافت سالم اجازه می دهد تا گسترش یابد و به طور مثرتری کار کند. این گزینه درمانی ممکن است کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشد و می تواند عمر بیمار را افزایش دهد.
- پیوند ریه توانایی بیمار برای تنفس و از سرگیری فعالیت بدنی را بهبود می بخشد. با این حال ، این یک روش بسیار جدی با بسیاری از عوارض و عوارض جانبی احتمالی ، از جمله خطر مرگ است. همچنین مجموعه بسیار خاصی از معیارها وجود دارد که گیرندگان پیوند احتمالی باید رعایت کنند. با پزشک خود در مورد اینکه آیا پیوند ریه برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید.
نکات
- در ابتدا ممکن است همه چیز سخت به نظر برسد. اما اگر تمام مزایایی را که در صورت ترک سیگار دریافت خواهید کرد ، در نظر داشته باشید ، انگیزه دارید که از دخانیات دوری کنید.
- دست ها و ذهن خود را مشغول باغبانی ، آشپزی ، پازل جدول کلمات متقاطع و موارد دیگر کنید ، مخصوصاً بعد از صرف غذا. مطالعات نشان داده است که افراد سیگاری معمولاً می خواهند بعد از غذا سیگار بکشند.
- با پزشک خود در مورد تدوین برنامه ای برای ترک سیگار و ترمیم برخی از آسیب هایی که سیگار ممکن است ایجاد کرده صحبت کنید.
هشدارها
- با "دود جشن" به خود پاداش ندهید.
- سعی کنید سیگار را دوباره شروع نکنید. حتی یک نخ سیگار تمام تعمیراتی را که بدن شما انجام داده است باطل می کند.
- خودتان را زیاد کار نکنید.
