سلولیت یک عفونت باکتریایی نسبتاً شایع پوست و بافتهای زیر آن است. این می تواند در پوست ظاهراً طبیعی ایجاد شود ، اما بیشتر اوقات ، ضربه به پوست ، دریچه ورود ارگانیسم های مهاجم را فراهم می کند. سلولیت می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند ، اما بیشتر اوقات در ناحیه ساق پا و صورت ایجاد می شود. این عفونت مسری نیست ، اما می تواند خیلی سریع از قسمتی از بدن به قسمت دیگر منتقل شود و کمک به التیام سلولیت در سریع ترین زمان ممکن بسیار مهم است. شما به راحتی می توانید سلولیت را تشخیص دهید زیرا به طور کلی باعث تورم و قرمز شدن ناحیه آسیب دیده می شود و باعث گرم شدن و حساسیت کامل آن می شود. تب ، لرز ، ضعف و بزرگ شدن غدد لنفاوی نیز اغلب همراه با سلولیت است. در میان بزرگسالان ، مستعدترین افراد مبتلا به دیابت ، سیروز ، نارسایی کلیوی ، سوء تغذیه و HIV هستند. سلولیت می تواند بسیار جدی باشد و باید درمان شود تا خطرناک نشود.
مراحل
قسمت 1 از 4: درمان سلولیت با آنتی بیوتیک ها و دارو
مرحله 1. از ناحیه آسیب دیده مراقبت کنید
مطمئن شوید که منطقه آسیب دیده را با آب گرم به آرامی تمیز می کنید. پس از اطمینان از خشک شدن ناحیه ، از کرم آنتی بیوتیک مانند Neosporin یا A&D Ointment استفاده کرده و محل را باند بزنید.
مرحله 2. آنتی بیوتیک های خوراکی را با اولین علائم عفونت شروع کنید
آنتی بیوتیک های خوراکی بیشتر برای درمان سلولیت استفاده می شوند. برنامه درمانی که توسط پزشک انتخاب می شود به موارد مختلفی بستگی دارد. پزشک محل سلولیت ، سلامت کلی شما ، شدت عفونت و نوع باکتری ایجاد کننده عفونت را در نظر خواهد گرفت.
- مصرف آنتی بیوتیک ها به محض مشاهده هرگونه علامت عفونت منجر به بهبود سریعتر می شود زیرا عفونت زمان تشدید و بدتر شدن آن را نخواهد داشت.
- رژیم آنتی بیوتیکی 10 تا 21 روزه عموماً همان چیزی است که پزشک برای درمان عفونت تجویز می کند.
- مطمئن شوید که تمام نسخه خود را به پایان برسانید حتی اگر عفونت شما بهبود یافته به نظر برسد. پس از شروع آنتی بیوتیک ها ، علائم شما به احتمال زیاد بهبود می یابند یا در عرض چند روز کاملاً از بین می روند ، بنابراین مطمئن شوید که تمام نسخه خود را به پایان برسانید تا احتمال ایجاد مقاومت در برابر دارو کاهش یابد.
- پزشک شما به احتمال زیاد برای درمان باکتری های استافیلوکوک و استرپتوکوک آنتی بیوتیک تجویز می کند.
- در بیشتر مواقع می توانید آنتی بیوتیک را به راحتی در خانه خود تجویز کنید ، اما اگر عفونت شما به حدی شدید باشد که برای نفوذ عمیق به ناحیه آلوده به آنتی بیوتیک های داخل وریدی نیاز داشته باشد ، تجویز باید در بیمارستان انجام شود.
مرحله 3. برای کاهش درد ، طب سوزنی را امتحان کنید
طب سوزنی ، همراه با آنتی بیوتیک ها ، یک روش جایگزین برای درمان سلولیت با استفاده از سوزن برای باز کردن مسیرهای پیچیده انرژی در بدن شما و بهبود جریان انرژی است.
- درد جسمی می تواند ناشی از عدم تعادل انرژی باشد و طب سوزنی می تواند به متعادل شدن این انرژی کمک کند تا درد کاهش یابد.
- طب سوزنی می تواند به غریزه طبیعی بدن شما برای کنترل درد و ناراحتی کمک کند.
قسمت 2 از 4: درمان عفونت در خانه
مرحله 1. ناحیه آسیب دیده را استراحت دهید
مانند هرگونه عفونت یا بیماری ، همیشه ایده خوبی است که به ناحیه آسیب دیده استراحت دهید و سعی کنید بی حرکت بمانید تا به تسریع بهبودی خود کمک کنید. همچنین می توانید ناحیه را به منظور کاهش تورم ، درد و ناراحتی بالا ببرید.
مرحله 2. سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید
یکی از روش های کمک به بهبود سریعتر سلولیت ، مصرف ویتامین ها ، به ویژه ویتامین C و ویتامین E برای تقویت سیستم ایمنی بدن و کمک به حمله به باکتری هایی است که باعث عفونت سلولیت می شوند.
مرحله 3. از مسکن ها برای کاهش درد و مدیریت تب یا لرز استفاده کنید
از مسکن های رایج مانند ایبوپروفن و یا تیلنول می توان برای تسکین درد و ناراحتی ناشی از عفونت استفاده کرد. از داروهایی مانند Advil ، Motrin یا Nuprin می توان برای کاهش تب و درمان لرز ناشی از سلولیت استفاده کرد.
مرحله 4. بانداژ کنید و ناحیه آسیب دیده را تمیز نگه دارید. برای تسکین درد ، مناطق آسیب دیده را با بانداژهای خنک و مرطوب بپوشید
حتما بهداشت شخصی را رعایت کنید و مناطق آسیب دیده پوست خود را بسیار تمیز و خشک نگه دارید. با این کار می توانید به درمان سریعتر سلولیت خود کمک کنید.
مرحله 5. نواحی آسیب دیده را تخلیه کرده و تمیز نگه دارید
بسته به شدت عفونت شما ، آنتی بیوتیک ها ممکن است کار نکنند. در این صورت ، ممکن است لازم باشد یک عمل جراحی برای تخلیه مناطق آسیب دیده انجام شود.
مرحله 6. تسکین علائم سلولیت خود را ارائه دهید
در حالی که این اقدامات سلولیت شما را درمان نمی کند ، اما به درد کمک می کند. برخی از تکنیک های زیر را امتحان کنید:
- ناحیه آسیب دیده را بی حرکت کنید
- حرارت مرطوب (مانند یک دستمال گرم) 3-4 بار در روز به مدت 15-20 دقیقه اعمال کنید
قسمت 3 از 4: پیشگیری از سلولیت
مرحله 1. عوامل خطر را بشناسید
برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به این عفونت باکتریایی هستند. اطمینان حاصل کنید که از عوامل خطر زیر مطلع هستید تا بتوانید مراقب سلولیت باشید.
- دیابت.
- اختلالات پوستی.
- ضربه اخیر به پوست شما.
- ضعف سیستم ایمنی بدن.
- بیماریهای کبدی مانند سیروز یا هپاتیت.
- مصرف داخل وریدی مواد مخدر.
- بیماری های عفونی که باعث زخم هایی مانند آبله مرغان یا زونا می شوند.
- تورم مداوم اندام شما.
- مشکلات گردش خون که مستقیماً بر رگهای شما تأثیر می گذارد مانند وریدهای واریسی.
- مسائل مربوط به وزن مانند چاقی
مرحله 2. علل را بیاموزید
چندین عامل می توانند باعث ایجاد سلولیت شوند. این مهم است که بدانیم چه چیزهایی می توانند باعث ایجاد این عفونت باکتریایی در جلوگیری از ظهور و جلوگیری از پیشرفت آن شوند. سلولیت زمانی ایجاد می شود که باکتری های استرپتوکوک یا استافیلوکوک به پوست شما نفوذ کنند. موارد زیر می تواند به باکتری ها اجازه ورود دهد.
- آسیب هایی که باعث ترک خوردگی یا شکستگی می شوند.
- نیش عنکبوت یا حشرات.
- مناطق متورم ، خشک یا پوسته پوسته شدن پوست.
- نواحی پوست با جراحی مختل می شوند.
- زخم های پوستی.
- عفونت های قارچی مانند پای ورزشکاران.
- بثورات پوستی مانند درماتیت.
- بیماریهای پوستی ماندگار مانند پسوریازیس یا اگزما.
- اجسام خارجی در پوست.
- عفونت در استخوان های شما شدید و مداوم است.
مرحله 3. علائم خود را تشخیص دهید
این که بتوانید علائم یا علائم اولیه را مشاهده کنید به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که از سلولیت رنج می برید ، بنابراین می توانید به بهبود عفونت در اسرع وقت کمک کنید.
- با یک منطقه آسیب دیده کوچک شروع می شود.
- معمولاً فقط یک طرف بدن شما را درگیر می کند.
- قرمزی یا تورم.
- حساسیت یا درد.
- تب و گرما در ناحیه آسیب دیده.
- گود شدن پوست.
- تاول یا لکه های قرمز.
مرحله 4. عوارض احتمالی را درک کنید
سلولیت مسری نیست اما بدون درمان سریع و مناسب می تواند به سرعت گسترش یابد. اگر بلافاصله مراقبت نشود ، عوارض سلولیت ممکن است رخ دهد ، به طور بالقوه حتی خطرناک تر و احتمالاً تهدید کننده زندگی است.
- هنگامی که باکتری به پوست شما نفوذ می کند ، می تواند خیلی سریع گسترش یابد و در نهایت وارد غدد لنفاوی و جریان خون شما شود.
- سیستم تخلیه لنفاوی ممکن است در نتیجه حملات مکرر سلولیت دچار اختلال شود.
- هنگامی که باکتری ها گسترش می یابند ، می توانند به عمق بافت همبند موسوم به پوشش فاسیال حرکت کرده و باعث ایجاد عفونت بسیار جدی پوستی به نام التهاب فاشیای نکروتیزه شوند.
مرحله 5. کفش های مناسب و محکم بپوشید و از راه رفتن با پای برهنه خودداری کنید
اگر از سلولیت رنج می برید ، کفش های مناسب و محکم ایده آل هستند. شما می توانید با پوشیدن کفش هایی که ساختار مناسبی برای پاهای شما دارند ، از ناراحتی ، عفونت یا سوزش اضافی جلوگیری کنید. جوراب ها یا کفش های تمیز و نخی را همیشه در دست داشته باشید تا از باکتری ها پاک شوید و تمیزی ناحیه آسیب دیده را حفظ کنید.
مرحله 6. بهداشت را رعایت کنید
مرتباً دستان خود را بشویید. هر روز از یک پاک کننده روزانه پوست با یک جزء ضد باکتریایی مانند Dial یا یک ضد میکروب استفاده کنید.
قسمت 4 از 4: درخواست مراقبت پزشکی
مرحله 1. با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود ملاقات کنید
اگرچه سلولیت یک عفونت شایع پوستی است ، اما می تواند خیلی سریع گسترش یابد و حتی سریعتر خطرناک شود. از عفونت خود آگاه باشید تا بدانید چه زمانی نیاز به مراقبت پزشکی است. در موارد زیر باید به دنبال درمان باشید:
- حالت تهوع یا استفراغ را تجربه می کنید
- عفونت شما به سرعت از خفیف به شدید تبدیل می شود
- درد یا بی حسی وحشتناکی را در ناحیه آسیب دیده تجربه می کنید
- شما همراه با لرز ، تب بسیار بالایی دارید
- ناحیه سلولیت بسیار وسیع است
- ناحیه آسیب دیده اطراف چشم است (سلولیت اطراف چشم به دلیل نزدیکی به مغز یک اورژانس پزشکی است)
- شما مبتلا به دیابت هستید یا سیستم ایمنی بدن شما سرکوب شده است.
- کودک مبتلا به سلولیت زیر 2 سال سن دارد.
مرحله 2. برای قرار ملاقات خود آماده شوید
قبل از ملاقات با پزشک ، مطمئن شوید که علائم و نشانه های عفونت را جستجو کرده و در زمان ملاقات خود یادداشت بردارید.
- اطمینان حاصل کنید که همه اطلاعات مربوط به جراحی های اخیر ، زخم های باز ، گزش حیوانات یا حشرات یا جراحات را به اشتراک بگذارید.
- س questionsالاتی بپرسید که به شما کمک می کند بهترین راه های بهبود سریع را تعیین کنید.
- همه داروهایی که مصرف می کنید ، از جمله دفعات و میزان مصرف آنها را فاش کنید.
- در مورد علائمی که تجربه کرده اید به وضوح با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 3. تحت آزمایش قرار بگیرید
معاینات فیزیکی و پزشکی خاصی را می توان انجام داد تا از ابتلا به سلولیت اطمینان حاصل کنید و سایر عفونت های احتمالی که مسئول علائم شما هستند را رد کنید. این معاینات همچنین می تواند میزان شدت عفونت باکتریایی شما را برای تعیین بهترین روش های درمانی مشخص کند.
- پزشک شما ممکن است کشت زخم را برای تعیین عفونی بودن برش و تعیین نوع باکتری که آن را آلوده می کند ، پیشنهاد کند.
- آزمایش خون همچنین می تواند به تشخیص کمک کند و مشخص کند که آیا عفونت باکتریایی به جریان خون رسیده است یا خیر.
- ممکن است برای تشخیص هرگونه اجسام خارجی در پوست خود که می تواند باعث عفونت شود ، اشعه ایکس دریافت کنید.
نکات
- علائم یا نشانه های سلولیت را نادیده نگیرید وگرنه عفونت شما گسترش یافته و بدتر می شود.
- حتی اگر سلولیت بسیار شایع است ، عفونت را جدی بگیرید و مناطق آسیب دیده را به طور مناسب درمان کنید.
