شپش سر حشرات قهوه ای مایل به خاکستری است که روی پوست سر شما زندگی می کنند و از خون تغذیه می کنند. در حالی که هرکسی می تواند آنها را دریافت کند ، کودکان دبستانی بیشترین گروه در معرض خطر آلودگی به شپش سر هستند ، به ویژه در ماه های زمستان. اکثر آلودگی ها کمتر از 10 شپش را شامل می شود. اگر اغلب احساس خارش می کنید ، برای معاینه از پزشک کمک بگیرید. همچنین ممکن است هنگام خاراندن پوست سر خود ، حشرات کوچکی از موهای شما بیرون بیاید.
مراحل
روش 1 از 2: بررسی شپش سر و ساق پا
مرحله 1. از یک شانه شپش دندانه دار برای شناسایی شپش سر زنده استفاده کنید
شپش سر به سرعت حرکت می کند و از نور جلوگیری می کند. آنها همچنین تمایل دارند نزدیک پوست سر بمانند. به این دلایل ، تشخیص آنها در موهای خود دشوار است. یک شانه دندانه دار در معاینه کامل مفید خواهد بود ، زیرا می تواند شپش را به دام بیندازد و آنها را از موهای شما بیرون بکشد.
- می توانید شپش ها را با موهای خشک یا خیس بررسی کنید. اگر در حال بررسی موهای خیس هستید ، قبل از اینکه موهای خود را با شانه روی موهای خود قرار دهید ، موهای خود را بشویید و حالت دهید.
- از یک برس معمولی برای جدا کردن موهای خود استفاده کنید ، سپس به شانه های دندانه دار بروید و شانه زدن را در وسط جلوی سر شروع کنید.
- موها را از ریشه تا انتها شانه کنید و شانه را بعد از هر ضربه بررسی کنید. این کار را روی کل سر خود انجام دهید.
- افرادی که موهای ضخیم تری دارند ممکن است بخواهند بعد از شستن موهای خود بدنبال شپش باشند. در این حالت ، استفاده از نرم کننده یا 1 قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) روغن زیتون ، ممکن است شانه نیت را بر روی موهای شما راحت تر کند.
مرحله 2. در قسمت ساقه مو به دنبال نیت (تخم های شپش سر) باشید
سینه ها حرکت نمی کنند ، بنابراین تشخیص آنها راحت تر از شپش های بالغ است. هنگام بررسی نیت ها به نواحی پشت گوش و نزدیک پایه گردن توجه دقیق داشته باشید.
نیچ ها شبیه برجستگی های کوچک مروارید سفید هستند که به ساقه مو چسبیده اند
مرحله 3. برای سهولت در تشخیص شپش از ذره بین استفاده کنید
گاهی شوره سر و خاک را می توان با شپش سر اشتباه گرفت. شپش های بالغ به اندازه یک دانه کنجد هستند ، بنابراین به راحتی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند. به دنبال حشرات کوچک خاکستری یا قهوه ای بدون بال باشید.
مرحله 4. در صورت مشاهده شپش یا سینه ، حتماً با فرد مورد نظر درمان کنید
با استفاده از لوسیون یا شامپوی بدون نسخه شروع کنید. ماده اصلی آنها اغلب 1 per پرمترین است. لوسیون شامپو را طبق دستور بمالید ، 8 تا 12 ساعت منتظر بمانید و سپس دوباره شپش فعال را بررسی کنید.
ممکن است لازم باشد بعد از 7 روز درمان را تکرار کنید
مرحله 5. اگر روشهای OTC م don’tثر واقع نشد ، یک لوسیون یا شامپو تجویز کنید
0.5٪ مالاتیون ممکن است در مواردی تجویز شود که لوسیون ها یا شامپوهای بدون نسخه اثر مطلوب را نداشته باشند. شما باید موهای خشک و پوست سر خود را تا زمانی که خیس شوند با محصول اشباع کنید. این نوع داروها باید به مدت 12 ساعت در موها بماند و سپس با شامپو و آب کاملاً شسته شوند.
ممکن است برای شما راحت تر باشد که محصول را هنگام خواب بمالید و یک شب بگذارید
مرحله 6. مطمئن شوید که شپش ها پخش نشده اند
شپش سر مسری است ، بنابراین برای مهار آلودگی اقدامات لازم را انجام دهید. همه لباس ها و ملافه را در آب گرم بلافاصله بشویید و هرگونه شپش و تخم مرغی را که شانه کردید از موهای فرد جدا کنید.
لباس ها را به اشتراک نگذارید ، به ویژه مقالاتی مانند کلاه هایی که روی سر پوشیده شده است
روش 2 از 2: بررسی علائم
مرحله 1. به دنبال خارش و قلقلک در پوست سر خود باشید
تقریباً به نظر می رسد که انسان به مقدار (بسیار کمی) بزاق که شپش ها به منظور تزریق خون به پوست تزریق می کنند حساسیت دارد. اگر خارش شدید در ناحیه پوست سر دارید ، شپش سر را بررسی کنید.
در حالی که خارش شایع ترین علامت عفونت شپش سر است ، برخی از افراد ممکن است هیچ علائمی را تجربه نکنند
مرحله 2. بدنبال زخم هایی که در اثر خراش ایجاد می شود ، به دنبال داشته باشید
این زخم ها گاهی اوقات می توانند به باکتری هایی که به طور معمول در پوست فرد یافت می شوند ، آلوده شوند.
مرحله 3. به دنبال برجستگی های قرمز کوچک روی پوست سر باشید
این برآمدگی ها زمانی ایجاد می شود که شپش از پوست سر شما خون می گیرد. آنها ممکن است ترشح کرده یا به صورت کراست درآیند.
برخی از افراد همچنین ممکن است دچار بثورات برآمدگی در پشت گردن خود شوند
نکات
- شپش سر بزرگسالان روی سر افرادی که موهای تیره دارند تیره تر به نظر می رسد.
- همیشه برای داروهای مورد استفاده در درمان شپش سر نسخه لازم نیست. داروهای بدون نسخه به طور کلی تنها چیزی است که مورد نیاز است.
- از پوشیدن لباس ، مانند کت ، لباس ورزشی ، نوار مو ، کلاه ، روسری یا بارت ، با فرد آلوده خودداری کنید.
- جاروبرقی مبلمان و کف ، به ویژه در جایی که فرد آلوده نشسته یا خوابیده است. با این حال ، احتمال آلودگی مجدد توسط شپش یا نیش هایی که ممکن است از سر خارج شده یا روی مبلمان یا لباس خزیده باشند بعید است.
- از اسپری های بخور یا مه هایی که ممکن است در صورت استنشاق یا جذب از طریق پوست سمی باشند استفاده نکنید. آنها برای کنترل شپش سر ضروری نیستند.
- از تماس با فرش ، نیمکت ، تخت ، بالش یا حیوانات شکری که با فرد آلوده تماس داشته اند خودداری کنید.
- برخی افراد ممکن است بیشتر یا کمتر در معرض ابتلا به عفونت قرار بگیرند. به عنوان مثال ، آفریقایی آمریکایی ها کمتر از سایر گروه های جمعیتی در ایالات متحده به شپش سر مبتلا می شوند ، احتمالاً به این دلیل که شپش سر به خوبی با بافت موهای آفریقایی سازگار نیست.
