اختلال تبدیل یک علامت عصبی عملکردی است که در آن فرد احساسات جسمی مانند درد یا از دست دادن احساس به دلیل استرس روانی را تجربه می کند. فرد مبتلا به اختلال تبدیل یک رویداد استرس زا یا ترسناک را تحمل می کند و سپس بحران روانی را که با آن رویداد همراه است به شکایت جسمانی تبدیل می کند. اگر کسی که می شناسید دچار اختلال تبدیل است ، احتمالاً وقتی پزشک توضیح دهد که به نظر می رسد هیچ دلیل فیزیکی زمینه ای برای علائم وجود نداشته باشد ، بسیار گیج می شود. بیاموزید که چگونه از طریق روش های مختلف درمانی و با مدیریت استرس بر این بیماری غلبه کنید.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی اختلال تبدیل
مرحله 1. علائم اختلال تبدیل را بشناسید
علائم اختلال تبدیل عموماً پس از آنکه فرد دچار آسیب جسمی یا روانی یا رویداد استرس زا شد ، بروز می کند. علائم ممکن است بر توانایی حرکت فرد تأثیر بگذارد یا بر حس فرد تأثیر بگذارد.
- علائم مرتبط با حرکت ممکن است شامل حرکات غیرطبیعی مانند مشکل در راه رفتن یا لرزش ، مشکل در بلع ، دوره های عدم واکنش ، از دست دادن تعادل ، تشنج یا تشنج و همچنین ضعف یا فلج باشد.
- علائم مرتبط با حسی ممکن است شامل مشکلات شنوایی یا ناشنوایی ، بی حسی یا از دست دادن احساسات بدنی ، مشکلات گفتاری یا مشکلات بینایی باشد.
مرحله 2. وقت پزشک تعیین کنید
در صورت مشاهده هر یک از علائم اختلال تبدیلی در دوست یا دوست خود ، بهتر است در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. پزشکان می خواهند قبل از تشخیص اختلال تبدیل اطمینان حاصل کنند که علائم شما به دلیل بیماری زمینه ای نیست. ارزيابي مهم است - شما نمي خواهيد از ساير مسائل جدي پزشكي چشم پوشي كنيد.
ممکن است در تشخیص علائم ، به منظور کمک به پزشک در رد هرگونه بیماری پزشکی جایگزین ، به تشخیص کمک شود
مرحله 3. تحت آزمایشات تشخیصی قرار بگیرید
تحقیقات نشان می دهد که 25 تا 50 درصد موارد اختلال تبدیلی ناشی از یک بیماری است. به همین دلیل تشخیص زودهنگام و دقیق مهم است. پزشک و تیم مراقبت های بهداشتی فرد باید سابقه پزشکی و خانوادگی را بررسی کرده ، معاینه فیزیکی را تکمیل کرده و مجموعه ای از آزمایشات تشخیصی را برای تعیین علت علائم تعیین کنند.
- آزمایشات تشخیصی مورد استفاده پزشکان ممکن است شامل آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس و الکتروانسفالوگرام باشد تا مشخص شود علائم تشنج علت عصبی دارد یا خیر.
- بسیاری از بیماریها دارای علائمی هستند که شبیه اختلال تبدیل هستند ، از جمله سکته مغزی ، صرع ، بیماری پارکینسون ، لوپوس ، HIV/AIDS و میاستنی گراویس.
روش 2 از 3: به دنبال کمک حرفه ای باشید
مرحله 1: برای درمان علائم فیزیوتراپی انجام دهید
علیرغم وجود هیچ گونه وضعیت پزشکی قابل تشخیص در علائم اختلال تبدیلی ، افراد مبتلا ممکن است از فیزیوتراپی بهره مند شوند. این افراد آگاهانه علائم خود را کنترل نمی کنند ، بنابراین ضعف و انقباضات عضلانی ممکن است به دلیل عدم تحرک اندام رخ دهد.
- مشارکت در فیزیوتراپی به فرد مبتلا به اختلال تبدیل اجازه می دهد تا بر بهبود علائم خود "قدرت" داشته باشد و به او این امکان را می دهد که در زندگی اجتماعی ، شغلی و جسمی خود به کار خود بازگردد. مزایای آن شامل کاهش سفتی ، بهبود وضعیت بدن ، افزایش اعتماد به نفس ، استقلال بیشتر و اضطراب کمتر است.
- یک فیزیوتراپ ممکن است طیف وسیعی از تمرینات از جمله حرکات کششی ، بیوفیدبک ، تمرین راه رفتن و حرکت و تمرین آرامش بخشی را توصیه کند.
مرحله 2. روان درمانی را امتحان کنید
یکی از رویکردهای اساسی برای درمان موثر اختلال تبدیل روان درمانی است. روان درمانی که همچنین به عنوان گفتار درمانی شناخته می شود ، به ارائه دهندگان سلامت روان اجازه می دهد تا بر استرس و تعارض احساسی مرتبط با این اختلال تمرکز کنند.
- رفتار درمانی شناختی ، به ویژه ، در درمان اختلال تبدیلی و سایر شرایط غیرقابل توضیح پزشکی موفقیت بزرگی را نشان داده است. این نوع درمان بیماران را قادر می سازد تا الگوهای فکری منفی یا غیر منطقی را که ممکن است به وضعیت آنها کمک کند ، شناسایی کرده و به چالش بکشند. همچنین مهارت حل مسئله و مقابله با عوامل استرس زای زندگی را آموزش می دهد.
- سایر روشهای درمانی مورد استفاده در درمان اختلال تبدیل شامل روانکاوی ، اصلاح رفتار و خانواده درمانی است.
مرحله 3. هرگونه اختلال همراه را شناسایی و درمان کنید
بسیار معمول است که افراد مبتلا به اختلال تبدیلی از سایر بیماری های روانی مانند جسمانی شدن ، افسردگی و اختلالات اضطرابی نیز رنج ببرند. تشخیص هرگونه اختلال زمینه ای و شامل درمان های اثبات شده برای این اختلالات در یک برنامه درمانی جامع می تواند به نتایج بهتری منجر شود.
به عنوان مثال ، اگر بیمار از اضطراب یا افسردگی نیز رنج می برد ، یک رویکرد دو جانبه شامل داروسازی و روان درمانی می تواند پیش آگهی اختلال تبدیل را در بیمار بهبود بخشد
مرحله 4. تحریک مغناطیسی فرا جمجمه ای را در نظر بگیرید
یک نوع درمان بالقوه-که هنوز در مراحل اولیه تحقیقات برای استفاده از اختلال تبدیل است ، درمان تحریک مغزی به نام تحریک مغناطیسی جمجمه ای (TMS) است. بیماران مبتلا به اختلال تبدیل ممکن است از این روش سود ببرند.
TMS که معمولاً برای افسردگی مقاوم به درمان استفاده می شود ، سلول های عصبی مغز را با استفاده از میدان های مغناطیسی تحریک می کند. این روش درمانی غیرتهاجمی بر نحوه عملکرد بخشهای خاصی از مغز تأثیر می گذارد
روش 3 از 3: غلبه بر استرس و تعارض
مرحله 1. قبول کنید که هیچ دلیل ارگانیکی برای علائم شما وجود ندارد
نقطه عطف اصلی در درمان اختلال تبدیلی این است که بیمار با عدم توضیح فیزیکی علائم خود کنار بیاید. اگر فردی دچار اختلال تبدیل شود ، اغلب بین ناراحتی احساسی و علامت جسمی ارتباطی نمی بیند. اگر پزشک یا یکی از عزیزان به آرامی به این ارتباط اشاره کرده و علائم حمایتی را ارائه دهد ، ممکن است شروع به بهبود کند.
مرحله 2. از نظر جسمانی فعال بمانید
از آنجا که اختلال تبدیل با استرس روانی و عاطفی مرتبط است ، انجام ورزش کافی می تواند به غلبه بر علائم این بیماری کمک کند. البته نوع تمرینی که فرد می تواند انجام دهد بستگی به علائم آن دارد. با این حال ، تشویق ورزش های سبک حتی ممکن است به بهبود مشکلات جسمانی و افزایش روحیه آنها کمک کند.
ورزش همچنین ممکن است در درمان هرگونه اختلال روانپزشکی زمینه ای م presentثر باشد. اضطراب و افسردگی با فعالیت بدنی منظم برطرف می شود. در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش پیشنهاد دهید
مرحله 3. تکنیک های آرامش را تمرین کنید
فردی که از اختلال تبدیلی رنج می برد ، ممکن است با برنامه ریزی در فعالیتهایی که باعث ایجاد آرامش و احساس رفاه می شود ، علائم را تسکین دهد. تمرینات آرامش بخش ممکن است از فعالیتهای مراقبت از خود مانند حمام گرم یا پیاده روی در محله گرفته تا تمرینات متمرکزتر برای تسکین استرس را شامل شود. این تکنیک های آرامش را امتحان کنید تا استرس و تعارض احساسی را کاهش دهید.
- تنفس عمیق یک روش ساده و در عین حال م ofثر برای ایجاد واکنش آرامش طبیعی بدن است. یک دست را روی شکم و یکی دیگر را روی سینه قرار دهید. حدود 4 بار از طریق بینی عمیق نفس بکشید. نگه دارید. توجه کنید دست روی شکم بالا می رود در حالی که دست روی سینه ثابت می ماند. حدود 7 بار نفس را از طریق دهان بیرون دهید و متوجه شکم شکم در زیر دست شوید. در صورت لزوم تکرار کنید.
- شل شدن عضلانی پیشرونده شامل فرایند حرکت تدریجی در سراسر بدن است که هر گروه عضلانی را منقبض و آرام می کند. از انگشتان پا شروع کنید. آنها را سفت کرده و حدود 5 بار نگه دارید. تنش را رها کرده و حدود 30 بار استراحت کنید. به گروه عضلانی بعدی بروید و این کار را تکرار کنید.
- سایر تمرینات آرامش بخش موثر ممکن است شامل یوگا ، مدیتیشن و ماساژ باشد. چندین مورد را امتحان کنید تا تعیین کنید کدام برای دوست عزیز شما مناسب است.
مرحله 4. یک سیستم پشتیبانی قوی بسازید
تکیه گاه دیگر برای کاهش استرس عاطفی و درگیری تکیه بر گروه حمایتی است. افرادی که به طور منظم در یک شبکه اجتماعی شرکت می کنند از استرس کمتری برخوردار هستند و از تاب آوری بیشتری در برابر بیماری برخوردارند. علاوه بر این ، ارتباط اجتماعی هورمون های خوبی را در بدن تولید می کند که باعث افزایش خلق و خو می شود.
از فرد بخواهید هر روز کمی مشارکت اجتماعی داشته باشد. آنها ممکن است یک ناهار با همکاران خود تعیین کنند ، با یک دوست قدیمی تلفنی صحبت کنند ، یا با مشاور مذهبی یا معنوی برای پشتیبانی صحبت کنند
مرحله 5. از مقابله ناسالم خودداری کنید
این می تواند برای یک فرد مبتلا به اختلال تبدیل وسوسه کننده باشد که بخواهد خود را با الکل و مواد مخدر درمان کند. با این حال ، این مواد فقط علائم را برای مدت کوتاهی بی حس می کنند یا از بین می برند-آنها یک راه حل طولانی مدت نیستند. استفاده از برخی از استراتژی های ذکر شده در بالا ، مانند تنفس عمیق یا ورزش ، می تواند پاسخ بهتری در مواجهه با استرس ارائه دهد.
