مننژیت باعث التهاب پوشش داخلی مغز و نخاع می شود. همان میکروب هایی که باعث مننژیت باکتریایی می شوند نیز می توانند باعث سپتی سمی یا مسمومیت خون شوند ، اگرچه ممکن است سپتی سمی با یا بدون مننژیت رخ دهد. هر دو بیماری تهدید کننده زندگی هستند و باید با مراقبت فوری پزشکی درمان شوند. در حالی که شما نباید درمان پزشکی را به تاخیر بیندازید تا بثورات ایجاد شود ، وجود بثورات اغلب می تواند نشان دهنده مننژیت و/یا سپتی سمی باشد و می تواند با استفاده از آزمایش شیشه یا لیوان تایید شود. یادگیری نحوه انجام آزمایش شیشه و بررسی سایر علائم مننژیت یا سپتی سمی ، می تواند جان شما یا یکی از عزیزان را نجات دهد.
مراحل
قسمت 1 از 3: انجام تست شیشه ای
مرحله 1. بثورات مننژیت را شناسایی کنید
بثورات ناشی از سپتیسمی مننگوکوک به عنوان پراکندگی علائم کوچک "سوزن سوزن" شروع می شود. این علائم ممکن است قرمز مایل به قرمز یا قهوه ای به نظر برسند و به تدریج به صورت لکه های بزرگی از لکه های بنفش یا قرمز و/یا تاول های خون درآیند.
برخلاف اکثر بثورات ، بثورات ناشی از سپتی سمی مننگوکوک هنگام اعمال فشار به آن محو نمی شود و سفید نمی شود. آزمایش شیشه ای از این ویژگی برای اثبات یا رد منبع چنین بثورات استفاده می کند
مرحله 2. یک شیشه شفاف را انتخاب کنید
برای این آزمایش از یک لیوان شفاف معمولی یا لیوان سنگین پلاستیکی سنگین استفاده کنید. در صورت استفاده از پلاستیک ، شیشه باید آنقدر محکم باشد که فشار کافی بدون خطر ترک خوردگی یا شکستن اعمال شود.
- شیشه باید شفاف باشد. رنگ های محکم یا شفاف می تواند بررسی بثورات را در طول آزمایش دشوار کند.
- لیوان یا لیوان مشابه معمولاً ساده ترین ابزار برای استفاده است ، اما شیشه یا پلاستیک شفاف دیگری ، مانند یک کاسه شیشه ای شفاف ، نیز در صورت لزوم کار می کند.
مرحله 3. یک سایت آزمون مناسب انتخاب کنید
برای انجام آزمایش ، باید قسمتی از پوست را پیدا کنید که نسبتاً رنگ پریده است و با سوزن سوزن/نقاط بثورات مشخص شده است.
بثورات مننژیت ممکن است در رنگ های تیره پوست دیده نشود. برای بررسی بثورات پوستی ، سعی کنید لکه های روشن تری از پوست را ببینید ، مانند کف دست یا کف پا
مرحله 4. شیشه را روی بثورات فشار دهید
کنار شیشه را به آرامی روی پوست فشار دهید ، مستقیماً روی بثورات. اطمینان حاصل کنید که می توانید بثورات را در کنار شیشه مشاهده کنید و با فشار مستقیم و چرخاندن شیشه به آرامی روی بثورات آزمایش کنید تا نمای جامعی از لکه ها و سوزن سوزن ها مشاهده کنید.
- فشار کافی وارد کنید تا پوست اطراف بثورات رنگ پریده شود. فشار باید خون را از رگ های خونی کوچک در سطح پوست دور کند. اگر پوست اطراف بثورات رنگ پریده نیست ، شما فشار کافی را برای قضاوت دقیق آزمایش اعمال نمی کنید.
- ممکن است ظاهر بثورات در ابتدا کاهش یابد. این ممکن است یک توهم باشد ، زیرا در حالی که شیشه را به پوست فشار می دهید ، پوست اطراف بثورات رنگ می گیرد. صرف نظر از نحوه ظاهر شدن نتایج ، آزمون را در اینجا خاتمه ندهید.
- در صورت محو شدن بثورات ، فشار دادن شیشه را روی بثورات ادامه دهید و سعی کنید آن را روی قسمت های دیگر بثورات فشار دهید تا مطمئن شوید که بثورات در واقع به طور مداوم در زیر شیشه کاهش می یابد.
مرحله 5. مراقب محو شدن باشید
همانطور که شیشه را روی بثورات می چرخانید ، به رنگ خود بثورات توجه کنید. به محو شدن یا از بین رفتن بثورات توجه زیادی داشته باشید و در نتایج خود به دنبال ثبات باشید.
- اگر بثورات بطور مداوم محو شوند ، احتمالاً ناشی از مننژیت یا سپتی سمی نیست.
- اگر بثورات محو نشوند ، این نشانه خطرناکی است و نشان دهنده سپتی سمی مننگوکوک است.
مرحله 6. بلافاصله با پزشک تماس بگیرید
بثوراتی که تحت فشار محو نمی شوند می توانند ناشی از سپتی سمی مننگوکوک باشند و باعث نگرانی می شوند. این بیماری می تواند کشنده باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. با پزشک خود تماس بگیرید یا مستقیماً به اورژانس بروید تا به دنبال درمان باشید.
- اگر بثورات ناپدید می شوند اما علائم دیگری از مننژیت وجود دارد ، یا اگر نگرانی های عمده پزشکی دیگری وجود دارد ، باید همچنان به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید. بثورات به خودی خود آزمایش قطعی برای مننژیت نیست و حتی در موارد تأیید شده مننژیت نیز ممکن است محو یا کاملاً از بین برود.
- قبل از مراجعه به درمان ، نباید منتظر ظاهر شدن بثورات پوستی باشید. به محض اینکه مشکوک شدید که شما یا فردی که می شناسید مننژیت دارید ، به اورژانس نزدیکترین بیمارستان خود بروید.
قسمت 2 از 3: شناخت سایر علائم و نشانه ها
مرحله 1. علائم را در کودکان و بزرگسالان شناسایی کنید
مننژیت اغلب علائم آنفولانزا را تقلید می کند ، اما بر خلاف آنفولانزا ، مننژیت اغلب تهدید کننده زندگی است. علائم ممکن است به سرعت در طول چند ساعت ظاهر شوند ، یا ممکن است یک تا دو روز طول بکشد. علائم شایع در کودکان و بزرگسالان عبارتند از:
- شروع ناگهانی تب شدید
- سردرد شدید برخلاف اکثر میگرن های روزانه
- سفت شدن گردن یا مشکل در حرکت دادن سر
- تهوع و/یا استفراغ
- گیجی و مشکل در تمرکز یا تمرکز
- خستگی مفرط یا مشکل شدید در بیدار شدن از خواب
- حساسیت به نور
- کاهش اشتها و تشنگی
- بثورات پوستی در برخی موارد ، اما نه در همه موارد
- تشنج یا از دست دادن هوشیاری
مرحله 2. علائم نوزادان را شناسایی کنید
نوزادان و نوزادان قادر به برقراری ارتباط در جایی که احساس درد یا سفتی می کنند نیستند و ممکن است علائم دیگری مانند حالت تهوع یا گیجی نشان ندهند. هنگام تشخیص مننژیت در نوزادان یا نوزادان ، به دنبال علائم زیر باشید:
- تب شدید
- گریه های بی وقفه که آرام نمی شود
- خستگی بیش از حد ، تنبلی یا تحریک پذیری
- تغذیه نامناسب و بی اشتهایی
- بدن سفت با حرکات نامنظم ، یا فلاپی و "بی روح"
- یک نقطه نرم تنش و یا برآمدگی در بالای سر نوزاد
مرحله 3. دستها و پاهای سرد را بررسی کنید
داشتن سردی غیرطبیعی اندامها نشانه شایع مننژیت است ، به ویژه هنگامی که با تب بالا همراه باشد.
لرز یکی دیگر از علائم مرتبط است. اگر بیمار گرم نگه داشته شود و هنوز هم به طور غیرقابل کنترل لرزید ، می تواند نشان دهد که سپتیسمی قبلاً شروع شده است
مرحله 4. به دردها و سفتی های غیر معمول توجه کنید
سفتی ناشی از مننژیت معمولاً در گردن متمرکز است و می تواند باعث ایجاد قوس عقب غیرطبیعی در گردن شود. با این حال ، درد یا سفتی غیر طبیعی و غیر قابل توضیح در هر نقطه از بدن می تواند یکی دیگر از علائم مننژیت باشد.
درد اغلب در مفاصل و/یا ماهیچه ها تجربه می شود
مرحله 5. مراقب علائم گوارشی باشید
گرفتگی معده نیز در موارد مننژیت شایع است و ممکن است با اسهال همراه باشد. اگر این علائم در کنار سایر علائم مننژیت وجود داشته باشد ، می تواند شاخص دیگری باشد.
بسیاری از افراد مبتلا به مننژیت نیز از دست دادن اشتها ، تهوع و استفراغ مکرر رنج می برند
مرحله 6. بثورات مننژیت را بشناسید
بثورات پوستی یکی از علائم دیررس مننژیت است و ممکن است اصلا ظاهر نشود. به همین دلیل ، مهم است که علائم و نشانه های دیگر بیماری را بشناسید.
- توجه داشته باشید که موارد مننژیت ویروسی با بثورات همراه نیست. وقتی بثورات ظاهر می شوند ، نتیجه مننژیت باکتریایی هستند.
- با تکثیر و تجمع باکتری های مننژیت در جریان خون ، اندوتوکسین ها را از پوشش خارجی خود آزاد می کنند. بدن به طور معمول قادر به مبارزه با این سموم نیست و سم باعث آسیب به عروق خونی می شود. این فرآیند به سپتی سمی معروف است.
- با بدتر شدن سپتی سمی ، می تواند به اندام های بدن آسیب برساند. بثورات مشخصه آن زمانی رخ می دهد که خون مسموم به بافت های زیر پوست نشت می کند.
قسمت 3 از 3: جستجوی کمک پزشکی
مرحله 1. به دنبال کمک فوری پزشکی باشید
مننژیت بسیار جدی است. علائم می توانند در طول چند ساعت یا چند روز ظاهر شوند ، اما هنگامی که مشکوک شدید به مننژیت علت این علائم ، باید به دنبال مراقبت های فوری پزشکی در بیمارستان یا کلینیک باشید.
- بهبود کامل اغلب به درمان سریع بستگی دارد ، بنابراین در صورت مشکوک بودن به مننژیت ، هرگز نباید در جستجوی مراقبت های پزشکی تردید کنید.
- از آنجا که بسیاری از علائم مرتبط با مننژیت نیز می تواند ناشی از بیماریهای شایع تر و در عین حال کمتر جدی باشد ، ممکن است در اولین مراحل بیماری به آن مبتلا نشوید. هنگامی که این علائم بدتر شد یا با علائم خاص مننژیت همراه شد (سفتی گردن ، بثورات که محو نمی شوند) ، باید از پزشک متخصص کمک بگیرید.
مرحله 2. تست مننژیت
فقط پزشک می تواند مورد مننژیت را تایید کند. به احتمال زیاد پزشک یا متخصص اورژانس باید نمونه خون یا مایع مغزی نخاعی را برای آزمایش مننژیت بگیرد.
- به منظور به دست آوردن مایع مغزی نخاعی ، پزشک باید بین دو استخوان کمری در نخاع شما را با سرنگ مجهز به سوزن نخاعی مخصوص سوراخ کند. سپس آنها یک ویال کوچک مایع را بیرون می آورند که سپس برای تایید مننژیت مورد آزمایش قرار می گیرد.
- شمارش کامل خون ، کشت خون ، آزمایش ادرار و اشعه ایکس قفسه سینه نیز ممکن است برای بررسی علائم عفونت استفاده شود.
- در صورت تأیید مننژیت باکتریایی ، ممکن است از خون یا مایع مغزی نخاعی شما برای کشت فرهنگ باکتری در آزمایشگاه استفاده شود تا پزشکان بتوانند گونه خاصی از باکتری های موجود را شناسایی کنند. نوع باکتری ها دوره درمان و نوع آنتی بیوتیک های مورد استفاده را تعیین می کند.
- بسته به شرایط ، پزشکان همچنین ممکن است سی تی اسکن یا MRI را برای بررسی تورم بافت مغزی یا آسیب مغزی سفارش دهند.
مرحله 3. آماده شدن برای بستری شدن در بیمارستان
هنگامی که مننژیت باکتریایی یا موارد شدید مننژیت ویروسی تشخیص داده شود ، بیمار تقریباً همیشه در بیمارستان بستری می شود. با این حال ، نیاز به بستری شدن در بیمارستان و مدت اقامت بیمار به طور کلی با نوع مننژیت و شدت علائم تعیین می شود.
در طول بستری شدن ، آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد ویروسی ، کورتیکواستروئیدها و داروهای کاهش دهنده تب برای بیمار تجویز می شود. بیمارانی که برای تنفس نیز مشکل دارند ممکن است اکسیژن درمانی دریافت کنند. مراقبت های اضافی ، مانند مایعات IV ، بر اساس نیاز انجام می شود
مرحله 4. از انتقال مننژیت جلوگیری کنید
بیشتر موارد مننژیت توسط ناقل مسری منتقل می شود. این بیماری ممکن است از طریق انتشار ، مانند سرفه یا عطسه ، یا از طریق تماس ، مانند بوسیدن یا به اشتراک گذاشتن ظروف غذا ، گسترش یابد. با رعایت اقدامات احتیاطی استاندارد ، از انتقال و ابتلا به مننژیت جلوگیری می شود ، از جمله:
- شستن کامل و مکرر دستها
- عدم استفاده از ظروف ، نی ، غذا/نوشیدنی ، بالم لب ، سیگار یا مسواک
- هنگام سرفه یا عطسه ، دهان و بینی خود را بپوشانید
