یک زنجیر بازو یک بازوی آسیب دیده را بی حرکت می کند و از آن محافظت می کند. اگرچه شکستگی دستها یکی از دلایل رایج برای پوشیدن اسلینگ است ، اما لزوماً برای پوشیدن آن نباید یک استخوان شکسته داشته باشید. یا به طور بالقوه مشکوک به آسیب جدی در شرایط اضطراری است. صرف نظر از ماهیت دقیق آسیب دست ، یک تیرک می تواند برای روند بهبودی شما حیاتی باشد ، زیرا علاوه بر اینکه از بازوی شما در زمان بهبودی حمایت می کند ، علامتی را برای دیگران به ارمغان می آورد تا به آرامی با بازوی شما رفتار کنند. دانستن نحوه ساختن یک اسلایج بداهه مهارت مفید کمکهای اولیه است. این می تواند قربانی را بهتر محافظت و راحت کند تا زمانی که بتواند به کمک پزشکی حرفه ای برسد.
مراحل
روش 1 از 3: استفاده از یک تکه پارچه به عنوان زنجیر
مرحله 1. یک پارچه با اندازه مناسب پیدا کنید
این روش از یک پارچه مربع برای تکرار عملکرد یک زنجیر واقعی استفاده می کند. بسته به قد و اندازه شما ، اندازه دقیق پارچه مورد نیاز شما می تواند متفاوت باشد. برای اکثر مردم ، یک مربع پارچه که تقریباً 40 اینچ (1 متر) در هر طرف است ، به خوبی کار می کند. در حالت ایده آل ، شما یک پارچه نسبتاً غیر ارتجاعی می خواهید - پارچه کشسان اجازه می دهد تا بازوی شما خم و حرکت کند ، که می تواند آسیب شما را تشدید کند.
- یکی از راه های آسان برای به دست آوردن یک تکه پارچه 40 اینچی (101.6 سانتی متر) این است که یک روبالشی یا روتختی قدیمی را که نمی خواهید با یک قیچی تیز یا چاقوی پارچه ای اندازه آن را خراب کنید ، ببرید. در یک حالت کوچک ، حتی می توانید از دستهای برهنه خود استفاده کنید تا این چیزها را به اندازه مناسب پاره کنید.
- وقتی صحبت از پارچه زنجیر شما می شود ، در استفاده از مربع پارچه ای که بسیار بزرگ است و نه خیلی کوچک ، اشتباه کنید. یک زنجیر بسیار بزرگ را می توان با تنظیم گره پشت سر خود هنگام پوشیدن زنجیر محکم کرد ، اما هیچ راهی واقعی برای گشادتر کردن بند وجود ندارد که طول پارچه آن اجازه می دهد.
مرحله 2. پارچه را به صورت مورب تا کنید تا مثلث شود
در مرحله بعد ، شما می خواهید پارچه پارچه را به صورت مورب تا کنید و یک مثلث ایجاد کنید. هنگام پوشیدن به عنوان یک زنجیر ، قسمت میانی مثلث "چاق" بازوی شما را نگه می دارد و گوشه های نازک مثلث یک گردن بند راحت در پشت سر شما ایجاد می کند.
اگر به دلایلی متوجه شدید که زنجیر هنگام تا شدن راحت نیست ، می توانید مربع را به صورت مورب برش دهید تا یک شکل ایجاد شود
مرحله 3. قبل از پوشیدن زنجیر ، هرگونه زخم را تمیز کرده و بپوشانید
هنگام پوشیدن اسلینگ ، بازوی شما در تماس با پارچه ای قرار می گیرد که اگر شما از مواد خانگی زنجیر تهیه می کنید ، احتمالاً ضد عفونی نشده است. بنابراین ، اگر بازوی آسیب دیده شما زخم باز دارد ، بسیار مهم است که قبل از معرفی مواد زنجیره ای ، آنها را تمیز ، خشک و با دقت باندپیچی کنید. در زیر یک راهنمای تقریبی برای تمیز کردن زخم های جزئی آمده است - برای اطلاعات بیشتر به نحوه مراقبت از سایش و خراش های جزئی مراجعه کنید. اگر جراحت جدی دارید یا استخوانی در محل آسیب دیدید ، سعی نکنید خودتان را به صورت یک اسلینگ درآورید - بلافاصله به بیمارستان بروید.
- ابتدا هرگونه زخم باز را بشویید اما از آب بسیار سرد یا بسیار گرم استفاده نکنید. و از آب کند جریان استفاده کنید. خشن نیست. اگر کاری را انجام دهید که ذکر نشده است ، مطمئناً بازوی شما بیشتر آسیب می بیند.
- در صورت عدم شستشو با آب ، خاک یا هرگونه بقایای دیگر را از محل زخم با یک موچین تمیز بردارید.
- یک باند روی زخم بمالید. از بانداژی استفاده کنید که زخم را کاملاً بپوشاند و قسمت چسبنده ای به خود زخم برخورد نکند. در صورت نیاز ، ممکن است بخواهید گاز تمیز را بین مواد باند و زخم قرار دهید.
- همچنین ممکن است نیاز به آتل داشته باشید ، در این صورت باید ابتدا آن را قبل از زنجیر بزنید.
- مگر اینکه تجربه پزشکی داشته باشید مستقیماً به زخم دست نزنید.
مرحله 4. جواهرات را از بازوی آسیب دیده بردارید
در مرحله بعد ، می خواهید حلقه ها ، دستبندها و یا بازوبندهایی را که روی بازوی آسیب دیده می بندید ، بردارید. اگر بازوی آسیب دیده هنگام بهبود متورم شود ، جواهرات (به ویژه قطعات محکم) می توانند جریان خون را به بازو منقبض کرده و باعث درد و سوزش و حتی گیرکردن شوند.
مرحله 5. یک سر پارچه را زیر بازو و سر دیگر را روی شانه خود بکشید
بازوی آسیب دیده خود را با زاویه 90 درجه روی سینه خود (افقی تا زمین) قرار دهید. از بازوی دیگر خود استفاده کنید تا پارچه ای مثلثی و تا شده را روی شانه بازوی بدون آسیب خود بکشید. اجازه دهید بقیه پارچه به گونه ای آویزان شود که پشت بازوی آسیب دیده با "نقطه" چتر که تقریباً به طرف لگن که در همان سمت بدن بازوی آسیب دیده قرار دارد ، قرار گیرد.
مرحله 6. انتهای دیگر زنجیر را روی شانه دیگر خود بیاورید
از بازوی بدون آسیب خود استفاده کنید و گوشه مثلثی را که به سمت زمین است ، بگیرید و آن را در سراسر بدن خود ، در شانه مخالف به عنوان انتهای دیگر پارچه ، و پشت گردن خود بالا بیاورید. این کار را به آرامی انجام دهید ، زیرا پارچه باید در حال حاضر دست بازو را لمس کند و در صورت کشش شدید می تواند روی بازو تکان بخورد. طول مواد زنجیر باید به گونه ای باشد که بازوی آسیب دیده بتواند به راحتی در زاویه 90 درجه آویزان شود.
انگشتان شما باید به اندازه کافی فراتر از "کاف" زنجیر کشیده شوند تا بتوان از آنها برای کارهای ساده مانند نوشتن در حالی که دست هنوز توسط زنجیر پشتیبانی می شود استفاده کرد. اگر اینطور نیست ، در صورت لزوم ، تسمه را تنظیم کنید
مرحله 7. انتهای زنجیر را پشت گردن خود ببندید
هنگامی که طول راحتی برای زنجیر خود پیدا کردید ، یک گره ساده در دو سر مواد زنجیر ببندید تا زنجیر را در پشت گردن خود محکم کنید. اگر نیاز دارید ارتفاع آویز بند خود را تنظیم کنید ، این گره را شل کنید و یک قطعه جدید به طول "بالاتر" یا "پایین" پارچه ببندید. تبریک می گویم! زنجیر جدید شما آماده پوشیدن است.
- اگر این گره با ناراحتی در گردن شما فرو می رود ، یک پد یا حوله کوچک را از زیر آن بکشید.
- هنگام گره زدن حتماً از موهای پشت گردن خودداری کنید. اگر به طور تصادفی مقداری از موهای خود را به گره ببندید ، هنگام حرکت دادن بازو یا راه رفتن می توانید آن را به طرز دردناکی تکان دهید.
مرحله 8. در صورت تمایل ، لبه زنجیر را با سنجاق ایمنی ببندید
اگر سنجاق ایمنی دارید ، دو لبه مواد زنجیر را در نزدیک آرنج خود به هم بچسبانید. این یک "پشتیبان" برای آرنج شما برای استراحت در برابر ایجاد می کند. بدون این پشتیبان ، ممکن است بازوی شما در حین حرکت از پشت زنجیر بیرون بیاید یا مواد زنجیر در نزدیک مچ شما جمع شوند.
مرحله 9. هنگام پوشیدن زنجیر خود ، وضعیت خوبی داشته باشید
یک اسلینگ وزن بازوی آسیب دیده را به قسمت بالای کمر و گردن منتقل می کند. این فشار اضافی می تواند باعث ایجاد فشار در پشت و گردن شود - حتی اگر فشار جدی را تجربه نکنید ، با گذشت زمان ، احتمالاً متوجه خواهید شد که زنجیر شما باعث خستگی ناحیه بین تیغه های شانه شما می شود. با حفظ وضعیت صحیح و راست این اثر را کاهش دهید. جهت اطلاع از دستورالعمل های کوتاه وضعیت بدن به موارد زیر مراجعه کنید:
- وقتی در حالی که زنجیر می پوشید ایستاده اید ، پشت خود را صاف و شانه ها را در حالت کشیده و عقب اما آرام نگه دارید. چانه خود را بالا نگه دارید و از خم شدن خودداری کنید.
- وقتی در حالی که زنجیر می پوشید ، نشسته اید ، در صورت وجود ، پشت خود را به پشتی صندلی نگه دارید. پشت خود را صاف و راست نگه دارید. سر و چانه را بالا نگه دارید تا گردن شما صاف بماند. پاهایتان را روی زمین بگذارید. در رکود یا شلختگی فرو نروید. اگر می توانید به راحتی بازوی خود را روی دسته صندلی نگه دارید ، می توانید این کار را انجام دهید.
- در صورتی که در هنگام پوشیدن اسلینگ دچار کمردرد یا گردن شدید ، به پزشک مراجعه کنید. در صورت داشتن بیماری گردن یا کمر از پوشیدن آستین خودداری کنید.
روش 2 از 3: بداهه بندي از لباس
مرحله 1. اسلینگ های بداهه به خوبی اسلینگ های حرفه ای طراحی نشده اند
اسلینگ های مدرن بسیار راحت تر ، ارگونومیک تر و محافظ تر از چیزی است که اکثر افراد می توانند انجام دهند. با این حال ، آسیب های بازو ممکن است رخ دهد و ممکن است مجبور شوید بداهه نوازی کنید. اگر هنگام سفر در کمپ ، در بیابان زخمی شده اید ، تهیه پارچه برای تهیه زنجیر بالا ممکن است غیرممکن باشد. مطمئناً بهتر از نداشتن زنجیر است.
مرحله 2. از یک لباس آستین بلند به عنوان یک بند استفاده کنید
از ژاکت ، ژاکت ، پیراهن دکمه دار یا دیگر لباس های آستین بلند استفاده کنید. آستین های لباس را پشت سر خود ببندید و بازوی آسیب دیده خود را با دقت در حلقه ایجاد شده وارد کنید. اجازه دهید مواد لباس وزن بازوی شما را در جایی در امتداد ساعد یا مچ - در هر کجا که راحت است - تحمل کند.
- سعی کنید طول آستین های لباس را که گره شما به آن اجازه می دهد آویزان کنید تا بازوی شما بتواند با زاویه تقریبی 90 درجه (افقی با زمین) آویزان شود.
- اگر سنجاق های ایمنی در دست دارید ، ممکن است بخواهید پارچه لباس آستین بلند را در اطراف آرنج خود "ببندید" به عنوان پشتیبان موقت برای زنجیر خود که در روش بالا توضیح داده شده است.
مرحله 3. از کمربند به عنوان زنجیر استفاده کنید
یک تکه لباس که ظاهراً برای بندهای بداهه دوخته شده است ، کمربند است ، زیرا دارای توانایی داخلی برای ایجاد حلقه با اندازه قابل تنظیم است. سگک کمربند را در پشت گردن خود محکم کرده و بازوی خود را از طریق حلقه ای که توسط بقیه کمربند ایجاد شده است بکشید. اجازه دهید وزن بازوی شما توسط کمربند در امتداد ساعد یا مچ ثابت شود. کمربند را در پشت گردن خود ببندید یا ببندید تا بازوی شما در زاویه 90 درجه تکیه داده شود.
سگک کمربند در پشت گردن ناراحت کننده است ، بنابراین ممکن است بخواهید کمربند را طوری جابجا کنید که سگک در طول کمربندی باشد که بین بازو و گردن شما کشیده شده است. برای راحتی بیشتر می توانید پد را بین کمربند و گردن خود قرار دهید
مرحله 4. از کراوات به عنوان زنجیر استفاده کنید
اگر در محیط اداری یا هنگام پوشیدن لباس رسمی مجروح شده اید ، یک کراوات می تواند به عنوان یک زنجیر موقت کافی باشد تا زمانی که یک لباس واقعی در دسترس باشد. مانند روشهای بالا ، به سادگی گردن بند را در پشت خود با یک گره ساده به گردن ببندید و بازوی خود را از حلقه تشکیل شده عبور دهید. موقعیت و طول زنجیر موقت خود را طوری تنظیم کنید که بازوی شما با زاویه 90 درجه آویزان شود.
مرحله 5. نوار چسب
از نوار چسب می توان به طور م effectivelyثر برای بی حرکت نگه داشتن بازو استفاده کرد. دارای استحکام ، انعطاف پذیری و کیفیت پارچه ای است که خود را به خوبی در این شرایط نشان می دهد.
- یک حلقه نوار چسب می تواند جایگزین کمربند یا کراوات شود که مچ ، بازو و آرنج را پشتیبانی می کند.
- چسباندن بازوی آسیب دیده به تنه می تواند به کاهش حرکت کمک کند.
- اطمینان حاصل کنید که از بقایای نوار چسب روی پوست خودداری کنید. نوار چسب باید طوری قرار بگیرد که به پوست نچسبد.
مرحله 6. بلافاصله به دنبال مراقبت های پزشکی (و/یا یک زنجیر واقعی) باشید
انواع موقعیت هایی که در آن شما نیاز به تهیه یک کمربند از لباس خود دارید ، معمولاً موقعیت هایی هستند که در آنها مراقبت های پزشکی واقعی به دلایلی دست نیافتنی است. اگر آسیب دیدگی شما جدی یا مداوم است ، در اسرع وقت از کمک و مشاوره یک پزشک متخصص آموزش دیده کمک بگیرید. اسلینگ های بداهه معمولاً بهتر از این است که هیچ زنجیری نداشته باشید ، اما نمی توانند جایگزین یک زنجیر واقعی شوند (اگر بخواهیم در مورد سایر درمان های بازوی آسیب دیده بیمارستان صحبت کنیم). بهتر است ایمن باشید تا متأسف - با غفلت از نشان دادن آن به پزشک ، خطر بدتر شدن آسیب دست خود را به خطر نیندازید.
روش 3 از 3: رسیدگی به یک مورد شدید
مرحله 1. برای شکستگی استخوان ها یا دررفتگی ها به پزشک مراجعه کنید
ممکن است یک زنجیر خانگی برای صدمات جزئی بازو انتخاب خوبی باشد ، اما برای اطمینان از بهبود مناسب در صورت شکستگی یا دررفتگی جدی کافی نیست. به پزشک اجازه دهید آسیب را بررسی کند ، اشعه ایکس بگیرد و در مورد برنامه درمانی با شما صحبت کند. برنامه درمانی نهایی پزشک ممکن است شامل استفاده از اسلینگ باشد - اما آسیب شما همچنین ممکن است نیاز به گچ یا جراحی داشته باشد. اگر از یک اسلینگ خانگی برای ایجاد شکستگی استخوان یا دررفتگی اندام استفاده می کنید ، ممکن است بازوی شما ضعیف ترمیم شود. ممکن است ناراحتی دائمی را تجربه کنید و ممکن است به مراقبت های پزشکی بیشتری نیاز داشته باشید.
-
علائم شایع شکستگی بازوها عبارتند از:
- درد شدید
- لطافت
- تورم
- از دست دادن حرکت یا کاهش حس
- زخم احتمالی باز با بیرون آمدن استخوان
- تفاوت ظاهری نسبت به بازوی بدون آسیب
-
علائم شایع دررفتگی بازوها (بیشتر به شکل دررفتگی شانه) عبارتند از:
- درد در بازو ، شانه و/یا استخوان ترقوه
- تغییر شکل (برآمدگی روی شانه یا نزدیک آن)
- تورم
- کبودی
مرحله 2. در صورت مشاهده استخوان در زخم ، مستقیماً به اورژانس بروید
هنگامی که یک استخوان شکسته روی پوست می چسبد یا زخمی ایجاد می شود که در آن استخوان به دنبال شکستگی قابل مشاهده است ، به این حالت "شکستگی باز" یا "شکستگی ترکیبی" گفته می شود. این شکستگی ها فوق العاده دردناک ، خطرناک و درمان آنها دشوار است. توجه داشته باشید که انواع آسیب هایی که باعث شکستگی های ترکیبی می شوند ، می توانند صدمات جدی دیگری نیز ایجاد کنند. ضروری است که خود را سریع و م medicalثر درمان کنید.
سعی نکنید شکستگی های ترکیبی را بدون کمک پزشک متخصص واجد شرایط تنظیم کنید. تنها استثنائاتی که از این قاعده وجود دارد ، موارد نادر و خاص هستند: هنگامی که شما قادر به درمان فوری پزشکی نخواهید بود ، و ایجاد شکستگی ترکیبی با دست بهتر از جایگزینی برای انجام هیچ کاری است
مرحله 3. فقط در صورتی که در خطر از دست دادن یک اندام هستید ، سعی کنید استخوان را بازنشانی کنید
فقط زمانی باید علائم استخوان های شکسته را مرتب کنید که علائم گردش خون ضعیف ظاهر شود. باز هم می گویم: در صورت امکان ، منتظر بمانید تا پزشک استخوان های شکسته شما را دوباره تنظیم کند. استثنا زمانی است که به نظر می رسد شکستگی مانع از گردش خون در اندام می شود. اگر ناحیه اندام گذشته از شکستگی کم رنگ یا آبی به نظر برسد ، نبض نداشته باشد ، احساس خود را از دست بدهد یا سرد شود ، اندام شما ممکن است خون دریافت نکند. در این موارد ، از دست دادن احتمالی اندام بیشتر از خطرات ناشی از تنظیم مجدد استخوان توسط آماتور-یا انجام کار خودتان است.
در این صورت ، برای کسب اطلاعات بیشتر از نحوه تنظیم مجدد استخوان شکسته دیدن کنید
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- برای ثابت نگه داشتن یک زنجیر ، می توانید یک نوار بلند بانداژ را در اطراف زنجیر ، دور بازوی آسیب دیده اما در زیر بازوی غیر آسیب دیده ببندید و با سنجاق ایمنی به هم ببندید. این امر به جلوگیری از هر گونه حرکت بازو در هنگام راه رفتن یا حرکت فرد کمک می کند.
- هنگامی که امکان ایجاد یا ایجاد یک زنجیر در اندازه کامل وجود ندارد ، یقه و بند آستین بسازید.
- اگر بازو یا شانه شما با وجود اینکه از آن استفاده می کنید (با استفاده از بند) بهتر نشد ، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید.
- تمام تلاش خود را برای کاهش تورم با قرار دادن یخ یا کیسه نخود فرنگی یخ زده روی محل آسیب قبل از وخیم شدن آن انجام دهید. هر چند آن را مستقیماً روی آسیب نگذارید ، زیرا ممکن است باعث آسیب بیشتر شود. در عوض یک حوله کاغذی بین آنها قرار دهید.
- یک ایده دیگر: یک نوار پارچه ، ملحفه ، شلوار ، جوراب شلواری ، (هرچه دارید) ببندید و آن را زیر مچ دست و دور گردن خود به شیوه ای شبیه زنجیر کامل بپیچید.
- از هودی می توان به عنوان گزینه آستین بلند استفاده کرد. انتهای بدون کلاه را گره بزنید ، انتهای آن را به هم بچسبانید و کاپوت را برای یک کوسن دستی جمع کنید!
هشدارها
- اگر واقعاً فکر می کنید بازو ، مچ یا آرنج شما شکسته است ، به پزشک مراجعه کنید.
- برخی از مشکلات شانه (به عنوان مثال) "شانه یخ زده" با استفاده از یک زنجیر بدتر می شود. برای دردی که در یک روز یا بیشتر از بین نمی رود در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
- یک اسلینگ می تواند مشکلات گردن را در افراد مستعد و برخی افراد مسن تشدید کند.
