همدلی یکی از مهمترین مهارتهای اجتماعی است که می توانید داشته باشید. درک و ابراز نگرانی برای دیگران به ایجاد پل ، حل تعارضات و تعمیق روابط بین فردی شما کمک می کند. ممکن است از شما خواسته شود در سمینارهای آموزشی ، جلسات حل تعارض یا کارگاه های معنوی/مذهبی به بزرگسالان همدلی آموزش دهید. اگر این اتفاق می افتد ، با ایفای نقش مهارت های شنیداری فعال با آنها شروع کنید و به آنها نشان دهید که چگونه با دیگران در اطرافتان بهتر هماهنگ شوند. همچنین می توانید با تمرین همدلی به دیگران همدلی را به دیگران بیاموزید ، بنابراین برای توجه و دلسوزی نسبت به دیگران وقت بگذارید.
مراحل
روش 1 از 3: نقش آفرینی
مرحله 1. گوش دادن را بدون وقفه تمرین کنید
اگر فردی برای پاسخگویی یا به اشتراک گذاشتن نظرات خود عجله کند ، مانع همدلی می شود. مکالمات ساختگی را انجام دهید که در آن یک نفر صحبت می کند در حالی که شخص دیگر آنها را کاملاً می شنود.
- شنونده را تشویق کنید که به طرف گوینده برگردد و تماس چشمی برقرار کند.
- شنونده باید تمام تلاش خود را بکند تا بفهمد طرف مقابل چه می گوید ، نه اینکه فقط به پاسخ گوش دهد.
مرحله 2. آنچه دیگران می گویند را برای تأیید درک ، بیان کنید
کسانی که همدلی را فرا می گیرند ، نیاز به بازخورد دارند تا مشخص شود آیا پیام های دیگران را در طول ارتباط درک می کنند یا خیر. گفتن چیزی که شخص به آنها گفت به گونه ای دیگر به او کمک می کند تا دوباره بررسی کند که پیام درست را دریافت کرده است.
- پارافراسیون ممکن است این گونه به نظر برسد: "با توجه به آنچه من می شنوم ، شما از نتایج آزمایش پزشک خود بسیار شوکه شده و ناراحت هستید. درست است؟"
- اگر پیام به درستی دریافت نشده است ، گوینده می تواند دوباره آن را پخش کند تا شنونده متوجه شود.
- همچنین می توان پارافراسیون را در شرایط عملی آموزش داد تا به آنها در انجام این کار در مکالمات واقعی اعتماد به نفس داشته باشد.
مرحله 3. برای خواندن نشانه های غیر کلامی و کلامی دیگران به عقب عمل کنید
تشخیص احساسات شخصی در آن لحظه می تواند چالش برانگیز باشد. برای ایجاد مهارت ، از پایان شروع کنید: با احساسی که فکر می کنید شخص احساس کرده است. سپس ، سایر جزئیات را بازتاب کرده و تجزیه و تحلیل کنید ، مانند حالات صورت ، زبان بدن ، لحن صدا و کلمات واقعی گفته شده.
- به عنوان مثال ، اگر زنی حدس می زد که شوهرش عصبانی است ، ممکن است به عقب عمل کند و به خاطر بیاورد که دستانش روی هم رفته است ، او قدم می زد ، او روی صورتش پوزخند می زد و گفتارش بیش از حد طعنه آمیز بود.
- توجه به این جزئیات می تواند به او کمک کند تا نشانه های غیر کلامی و شفاهی آینده را به راحتی بخواند.
مرحله 4. تصور کنید که پا به پای دیگران قدم گذاشته اید
با شکستن سناریوهای مختلف و تأمل در تجربیات افراد درگیر ، به بزرگسالان کمک کنید تا همدلی را بیاموزند. این ممکن است با استفاده از صحنه های فیلم های محبوب یا برنامه های تلویزیونی بهترین کار را انجام دهد.
به عنوان مثال ، یک صحنه از فیلم ممکن است دو دوست را در حال دعوا نشان دهد. از دو نفر بخواهید صحنه را بازی کنند و در مورد آنچه که هر شخصیت ممکن است فکر کرده و احساس کرده است صحبت کنند و چه نشانه هایی به شما کمک می کند تا این موضوع را درک کنید
مرحله 5. مدیتیشن مهربانی را تمرین کنید
همه بخواهند 5 یا 10 دقیقه برای تنفس عمیق و ایجاد احساسات خوب در مورد خود شروع کنند. این ممکن است شامل تأیید بی صدا ، مانند "من شایسته هستم" ، یا فقط تصور تصور آغوش گرم خود باشد.
- در جلسات بعدی مدیتیشن ، آنها می توانند تمرکز خود را روی یک دوست یا یکی از اعضای خانواده آغاز کنند. افکار مثبت را برای یک فرد کامل برای ورزش کامل-فقط در حدود 10 دقیقه ساطع کنید.
- پس از تمرکز بر روی عزیزان برای چند جلسه ، آنها می توانند پیشرفت کنند تا احساسات خوبی را به یک غریبه مجازی منتقل کنند ، مانند باریستای خوب در استارباکس یا کسی که در اخبار از او شنیده اند.
- مهربانی به ارتباط با عمیق ترین جنبه انسانی خود و دیگران کمک می کند و توانایی فرد را در احساس همدلی افزایش می دهد.
روش 2 از 3: ایجاد ارتباطات
مرحله 1. درباره غریبه ها کنجکاو شوید
جایی را برنامه ریزی کنید که همه در کافی شاپ ها ، کافه ها یا نیمکت های پارک بنشینند و به سادگی رهگذران را مشاهده کنند. از آنها بخواهید در مورد کارهایی که مردم انجام می دهند ، فکر می کنند یا احساس می کنند داستان در ذهن خود بسازند.
- وقتی افراد واقعاً در دنیای کوچک خود گرفتار می شوند ، ظرفیت آنها برای همدلی محدود است. هنگامی که تمرکز خود را بر روی جهان (از جمله افراد غریبه) گسترش می دهند ، بیشتر قادر به احساس عمیق برای دیگران می شوند.
- اگر ارائه داستانهای ساده در مورد زندگی غریبه ها طبیعی نیست ، آنها را تشویق کنید تا از زبان بدن ، سبک لباس پوشیدن یا اقدامات برای کمک به ساخت داستان استفاده کنند. آنها همچنین می توانند از داستان هایی که می دانند ، مانند فیلم یا کتاب ، به عنوان پایه ای برای آنچه که فکر می کنند غریبه ها انجام می دهند ، استفاده کنند.
مرحله 2. نقاط مشترک را مشخص کنید
تفاوت ها از هم جدا می شوند ، در حالی که شباهت ها افراد را به هم نزدیک می کند. با دیگران در مورد افراد مختلف زندگی خود صحبت کنید-همه از معلمان بچه هایشان گرفته تا پستچی. فهرستی از موارد مشترک آنها با این افراد تهیه کنید.
- اگر آنها در تشخیص نقاط مشترک مشکل دارند ، پیشنهاد کنید که آنها از چیزهای بزرگتر و واضح تر که می توانند ارتباطات را ایجاد کنند ، شروع کنند. به عنوان مثال ، یک مادر ممکن است همرنگ معلم فرزندش باشد. یک همسایه ممکن است از همان تیم ورزشی که پستچی است ، استفاده کند.
- وقتی تمرین می کنید بیشتر از طریق وسایل بزرگتر ارتباط برقرار کنید ، در نهایت می توانید به سمت چیزهای کوچکتر و شخصی تر بروید.
مرحله 3. از تمرکز حواس در طول فعالیت های روزانه استفاده کنید
کسانی را که به آنها آموزش می دهید تشویق کنید که در مورد همه کارهایی که یک روز انجام می دهند ، توجه داشته باشند ، مخصوصاً اینکه چگونه دیگران ممکن است در فعالیت های روزانه خود نقش داشته باشند. ارتباط با جنبه های انسانی فعالیتهای اساسی می تواند به آنها در ایجاد ارتباطات قوی تر با دیگران کمک کند.
برای مثال ، هنگام نوشیدن چای صبحگاهی خود ، ممکن است به کشاورزان و کارگرانی که برگ ها را برداشت کرده اند فکر کنند. در حین رانندگی ، آنها ممکن است مکانیکی را که ماشین خود را تنظیم کرده یا شخصی که آن را شسته است ، در نظر بگیرند
مرحله 4. برای ارتباط با تجربیات دیگران داستان بخوانید
نشان داده شده است که غوطه ور شدن در داستان های داستانی باعث افزایش توانایی فرد در درک و ارتباط تجربیات دیگران می شود. همه را به چالش بکشید تا در یک داستان تخیلی گم شوند و واقعاً با زندگی شخصیت ها ارتباط برقرار کنند.
مرحله 5. بیشتر اوقات داوطلب شوید
از کسانی که به آنها آموزش می دهید الهام بگیرید تا در جوامع محلی خود اقدام مثبتی انجام دهند. برخی از فرصت های داوطلبانه زیر را به بزرگسالانی که با آنها کار می کنید پیشنهاد دهید: در آشپزخانه سرو کنید ، وقت خود را به یک موسسه خیریه مهم اختصاص دهید یا برای کودکان در معرض خطر کتابخانه مطالعه کنید.
کار با دیگران و کمک به آنها از زمینه های مختلف می تواند به افراد کمک کند تا انسانیت مشترکی را در دیگران مشاهده کنند که در ظاهر متفاوت به نظر می رسند. در نتیجه ، این امر همدلی قوی تری را برای مردم به طور کلی پرورش می دهد
روش 3 از 3: استفاده از همدلی در زندگی شخصی خود
مرحله 1. توجه کامل خود را به مردم معطوف کنید
حواس پرتی یکی از شایع ترین موانع همدلی م effectiveثر است ، بنابراین آنها را در صورت امکان برطرف کنید. تلفن خود را خاموش کنید ، تلویزیون را خاموش کنید ، مجله را بگذارید و واقعاً با فردی که با او صحبت می کنید ارتباط برقرار کنید.
هر چند حواس پرتی فقط تلفن همراه و تلویزیون نیست. همچنین می توانید از نظر ذهنی یا جسمی دچار حواس پرتی شوید ، مانند زمانی که نگران هستید یا گرسنه هستید. قبل از شروع مکالمه به نیازهای خود توجه کنید تا بتوانید کاملاً در کنار دیگران حضور داشته باشید
مرحله 2. وقتی با دیگران ارتباط برقرار می کنید احساسات خود را به اشتراک بگذارید
آسیب پذیری با افکار و احساسات خود ، فراخوانی است که به دیگران اجازه می دهد همدلی کنند. وقتی با دیگران صحبت می کنید ، سعی کنید از کلمات احساسی استفاده کنید. این به آنها کمک می کند تا در وضعیت احساسی شما قرار بگیرند.
به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "من از خبر تصادف شوکه شدم" یا "من عصبانی هستم که شما ابتدا با من مشورت نکردید."
مرحله 3. به نگرانی های دیگران پاسخ مناسب دهید
آیا کسی در اطرافتان نیاز به همدلی دارد؟ در این صورت ، از زبان بدن باز که ارتباط را تقویت می کند ، استفاده کنید ، گاهی اوقات تماس چشمی برقرار کنید و صدای خود را نرم کنید.
- اگر رابطه عمیقی با فرد دارید ، ممکن است دست او را بگیرید ، کمرش را نوازش کنید یا او را در آغوش بگیرید. فقط قبل از اینکه بخواهید با او تماس فیزیکی برقرار کنید ، از نیازهای شخصی شخص دیگر آگاه باشید.
- گاهی اوقات ، ممکن است شما برای ابراز همدردی با دیگران تماس بگیرید ، اما نمی دانید چگونه این کار را به درستی انجام دهید. اگر این اتفاق افتاد ، به سادگی با شخص حاضر شوید-فقط آنجا باشید.
مرحله 4. روشهای خاصی برای کمک به دیگران پیدا کنید
شما می توانید با انجام اقداماتی که دیگران در مواقع ضروری انجام می دهند ، الهام بخش همدلی باشید. به جای این که فقط در حاشیه بایستید (یا انتظار داشته باشید که فرد از شما درخواست کمک کند) ، به راههای عملی که می توانید کمک کنید ، فکر کنید.
