اگر عفونت باکتریایی در چشم شما وجود دارد یا پزشک می خواهد از بروز آن جلوگیری کند ، برای درمان مشکل به آنتی بیوتیک تجویز شده توسط پزشک نیاز دارید. یکی از رایج ترین آنتی بیوتیک ها برای عفونت های باکتریایی چشم ، اریترومایسین است. پماد اریترومایسین می تواند به از بین بردن عفونت های چشم ناشی از باکتری کمک کند. برخی از رایج ترین نام های تجاری اریترومایسین عبارتند از Ilotycin ، Romycin ، PremierPro RX Erythromycin و Diomycin. برای اطمینان از اثربخشی اریترومایسین ، ضروری است که نحوه استفاده صحیح از آن را بدانید.
مراحل
قسمت 1 از 2: آماده سازی برای استفاده از اریترومایسین
مرحله 1. خود را در مورد عوارض جانبی احتمالی آموزش دهید
عوارض جانبی احتمالی اریترومایسین سوزش ، قرمزی یا سوزش چشم و تاری دید است. اگر این علائم همچنان ادامه داشت و وضعیت شما بهبود نیافت ، استفاده از اریترومایسین را متوقف کرده و در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید. اریترومایسین همچنین می تواند واکنش های آلرژیک شدیدی ایجاد کند و در صورت مشاهده علائم زیر باید فوراً مصرف آن را قطع کنید:
- راش
- کندوها
- تورم
- سرخی
- تنگی قفسه سینه
- مشکل در تنفس یا خس خس سینه
- سرگیجه یا سبکی سر
مرحله 2. وضعیت پزشکی و سابقه خود را در نظر بگیرید
از تناقضات اریترومایسین یا شرایط و عواملی که ممکن است مختص به شما باشد و نیاز به قطع این درمان دارد آگاه باشید. اگر باردار هستید یا آلرژی دارید یا در حال حاضر از هر دارویی استفاده می کنید ، پزشک خود را مطلع کنید. تعدادی شرایط و موقعیت وجود دارد که در آنها نباید از اریترومایسین استفاده کنید. این شامل:
- شیردهی - در دوران شیردهی از پماد اریترومایسین استفاده نکنید. پماد اریترومایسین طبق مقررات FDA دارویی از گروه B است و انتظار نمی رود که به جنین متولد نشده آسیبی برساند. با این حال ، ممکن است دارو وارد جریان خون مادر شیرده شود و از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود.
- آلرژی - در صورت داشتن واکنش آلرژیک شناخته شده به اریترومایسین ، از مصرف آن خودداری کنید. پزشک خود را در مورد هرگونه واکنش آلرژیک بعد از استفاده از اریترومایسین مطلع کنید. او ممکن است دوز را کاهش دهد یا داروی جایگزین برای شما تجویز کند. حساسیت بیش از حد به پماد اریترومایسین می تواند شبیه آلرژی باشد ، اما در درجه کمتر.
- برخی از داروها - مصرف داروهایی مانند وارفارین یا کومادین ممکن است باعث ایجاد تعامل با پماد اریترومایسین شود. در صورت مصرف این داروها پزشک خود را مطلع سازید.
مرحله 3. برای استفاده از دارو آماده شوید
لنزهای تماسی و تمام آرایش چشم را حذف کنید. مطمئن شوید که یک آینه در مقابل خود دارید تا بتوانید کارهایی را که انجام می دهید ببینید یا در نظر داشته باشید که یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در برنامه به شما کمک کند.
مرحله 4. دستان خود را بشویید
همیشه قبل از استفاده از پماد با شستن آنها با آب صابون از تمیز بودن دستان خود اطمینان حاصل کنید. شستن دست ها قبل از لمس صورت و چشم می تواند به جلوگیری از عفونت بیشتر کمک کند.
- اطمینان حاصل کنید که دستان خود را حداقل به مدت بیست ثانیه با تمرکز بر تمیز کردن ناحیه بین انگشتان و زیر ناخن ها بشویید.
- از آب گرم و صابون استفاده کنید.
قسمت 2 از 2: استفاده از پماد
مرحله 1. سر خود را به عقب خم کنید
سر خود را کمی به عقب خم کنید و سپس با انگشتان دست غالب خود (یا با هر کدام که راحت هستید) پلک پایینی خود را به سمت پایین بکشید. این یک جیب کوچک ایجاد می کند که می توانید دارو را در آن قرار دهید.
مرحله 2. لوله پماد را قرار دهید
لوله پماد را بردارید و نوک لوله را تا حد ممکن روی جیب ایجاد شده در پلک پایینی خود قرار دهید. هنگام انجام این کار ، باید چشم های خود را به سمت بالا بچرخانید ، تا آنجا که ممکن است از نوک لوله دورتر باشید. این امر احتمال آسیب دیدگی چشم را کاهش می دهد.
- نوک لوله را به چشم نزنید. این امر به منظور جلوگیری از آلودگی نوک لوله مهم است. اگر نوک آن آلوده باشد ، این باعث می شود که باکتری های عفونت راحت تر پخش شوند و به طور بالقوه سایر قسمت های بدن شما را آلوده کرده یا عفونت ثانویه جدیدی را به چشم شما دعوت کنند.
- در صورت آلودگی تصادفی نوک لوله ، نوک را کاملاً با آب استریل و صابون ضد باکتری بشویید. لوله را فشار دهید تا پماد سطحی که ممکن است با نوک تماس داشته باشد برداشته شود.
مرحله 3. پماد را بمالید
یک نوار پهن نیم اینچی (یا مقدار تجویز شده توسط پزشک) را در جیب پلک پایین فشار دهید.
در حین انجام این کار ، اطمینان حاصل کنید که از لمس نوک لوله به سطح چشم خودداری کنید
مرحله 4. به پایین نگاه کنید و چشمان خود را ببندید
به محض اینکه مقدار مناسب پماد را روی چشم خود قرار دادید ، به پایین نگاه کنید و چشمان خود را ببندید
- کره چشم را با چشم بسته در حفره آن بچرخانید تا پماد به طور مساوی پخش شود.
- حدود یک تا دو دقیقه چشمان خود را بسته نگه دارید. این به چشم شما زمان کافی برای جذب دارو را می دهد.
مرحله 5. چشمان خود را باز کنید
از آینه برای بررسی اینکه آیا پماد را به درستی در چشم قرار داده اید ، استفاده کنید. پماد اضافی را با دستمال تمیز بردارید.
- ممکن است در اثر پماد کمی تیرگی را تجربه کنید. در نتیجه ، پس از استفاده از پماد ، از رانندگی یا استفاده از لنزهای تماسی خودداری کنید زیرا ممکن است بینایی شما به طور موقت مختل شود. شما اساساً باید از هرگونه فعالیتی که به دقت بینایی خوبی نیاز دارد ، مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین خودداری کنید. هنگامی که بینایی شما به حالت عادی بازگشت ، می توانید چنین فعالیت هایی را از سر بگیرید.
- بینایی شما باید بعد از چند دقیقه به حالت عادی برگردد.
- هرگز چشم های خود را مالش ندهید حتی اگر دید شما تار است. مالیدن فقط تیرگی را بدتر می کند یا به چشم شما آسیب می رساند.
مرحله 6. درپوش را تعویض کرده و محکم کنید
دارو را در دمای اتاق ، بیش از 86 درجه فارنهایت (30 درجه سانتیگراد) نگهداری نکنید.
مرحله 7. دستورالعمل های دوز را دنبال کنید
بدانید هر چند وقت یکبار باید پماد را بمالید و به آن دستورالعمل ها پایبند باشید. اکثر مردم باید چهار تا شش بار در روز از پماد استفاده کنند.
- در طول روز زنگ هشدار یا یادآوری تنظیم کنید تا اطمینان حاصل شود که تمام دوزها رعایت شده است.
- در صورت فراموش کردن یک دوز ، به محض به یاد آوردن دوز فراموش شده آن را اعمال کنید. با این حال ، اگر دوز برنامه ریزی شده بعدی شما در حال نزدیک شدن است ، دوز فراموش شده را کنار گذاشته و به برنامه بازگردید. هرگز از پماد اضافی به عنوان راهی برای جبران دوز فراموش شده استفاده نکنید.
مرحله 8. دارو را برای مدت زمان تجویز شده استفاده کنید
مدت زمان استفاده از اریترومایسین می تواند از چند هفته تا شش ماه متغیر باشد. همیشه دوره کامل درمان با اریترومایسین را طبق دستور پزشک انجام دهید. آنتی بیوتیک ها همیشه نیاز به دوره کامل درمان دارند. اگرچه ممکن است عفونت چشم شما قبلاً التیام یافته باشد ، اما اگر در مدت زمان تجویز شده به مصرف دارو ادامه ندهید ، ممکن است دوباره عفونت کنید.
- عود عفونت چشم می تواند به طور بالقوه بدتر از عفونت اولیه باشد.
- علاوه بر این ، عدم تکمیل دوره کامل درمان آنتی بیوتیکی ، خطر ایجاد باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک را افزایش می دهد ، که برای بیماریهایی که نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارند یک مشکل فزاینده است.
مرحله 9. برای پیگیری به پزشک خود مراجعه کنید
پس از مدت زمان تجویز شده برای استفاده از اریترومایسین ، می توانید برای ملاقات بعدی به پزشک خود مراجعه کنید. در صورت بروز هرگونه مشکل یا عوارض جانبی مانند خارش شدید خارش چشم ، ممکن است حساسیت داشته باشید و باید فوراً چشم های خود را با آب استریل بشویید. از کسی بخواهید که شما را بلافاصله به مرکز مراقبت های اورژانسی ببرد یا با 911 تماس بگیرید.
اگر عفونت بعد از مدت زمان اریترومایسین که توسط پزشک تعیین شده است همچنان ادامه داشت ، پزشک خود را مطلع کنید. پزشک شما ممکن است استفاده از پماد را برای یک دوره یا زمان طولانی تر توصیه کند یا درمان دیگری را انتخاب کند
نکات
- اریترومایسین یک آنتی بیوتیک است که در گروه ماکرولیدها قرار می گیرد. اریترومایسین باکتریواستاتیک است ، به این معنی که رشد یا تکثیر باکتری ها را متوقف می کند.
- اریترومایسین همچنین در نوزادان برای درمان عفونت هایی مانند کلامیدیا تراکوماتیس که از مادر به نوزاد در هنگام تولد منتقل می شود ، استفاده می شود.
- افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند می توانند به عنوان جایگزین اریترومایسین تجویز کنند.
- به طور کلی ، برای نوزادان تازه متولد شده ، پزشک بلافاصله پس از زایمان پماد استفاده می کند.
