انگشتان پا هنگامی که تحت فشار و استرس مزمن قرار می گیرند ، کج می شوند ، که این نتیجه رایج پوشیدن کفش های باریک و پاشنه بلند است. رباط ها و تاندون های اطراف مفاصل دچار پیچ خوردگی می شوند و باعث می شود انگشتان پا نامرتب و ملتهب شوند. انگشت شست پا بیشتر مستعد ابتلا به این نوع آسیب است ، که معمولاً آن را بونیون می نامند. انگشتان پا نیز اگر در معرض ضربه های قابل توجهی قرار گیرند ، می توانند در اثر شکستگی و دررفتگی کج شوند. ناهنجاری های مختلف دیگر نیز می توانند بر تراز انگشتان پا تأثیر بگذارند. اگر به اندازه کافی زود گیر بیفتید (بسته به علت) ، ممکن است بتوانید انگشتان پا را با روش های مختلف غیر جراحی صاف کنید. اما اگر مشکل برای مدت طولانی ادامه یابد ، ممکن است به جراحی اصلاحی نیاز داشته باشید.
مراحل
روش 1 از 4: تشخیص وضعیت شما
مرحله 1. با پزشک خانوادگی خود قرار ملاقات بگذارید
اگر متوجه شده اید که یک یا چند انگشت شست پای شما کج است ، به خصوص اگر درد یا التهاب در آن ایجاد شده باشد ، پس برای ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید. پزشک خانواده شما به خوبی آموزش دیده است تا بتواند موارد جدی (مانند شکستگی یا عفونت) را رد کند ، اما به یاد داشته باشید که پزشک خانواده شما متخصص مفصل یا پا نیست ، بنابراین ممکن است لازم باشد برای دریافت تخصص به متخصص بهداشت تخصصی تری مراجعه کنید. تشخیص صحیح
- پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که از پای شما اشعه ایکس بگیرد تا تصور بهتری از مشکل پیدا کند.
- پزشک ممکن است خون را از شما گرفته و سطح گلوکز شما را بررسی کند زیرا مشکلات پا در افراد دیابتی شایع است.
مرحله 2. به متخصص ارتوپد مراجعه کنید
ارتوپدها متخصصین مفصلی هستند که مشکلات مفصلی را از طریق بریس ، آتل ، جراحی یا سایر روش های تهاجمی برطرف می کنند. به احتمال زیاد نیازی به جراحی برای انگشت شست پا نخواهید داشت ، اما ارتوپد شما می تواند مشکلات مفصلی را به درستی تشخیص دهد ، آرتریت را عامل ایجاد کند و در صورت نیاز داروهای ضد التهاب یا مسکن (مسکن) تجویز کند.
متخصص ارتوپد شما همچنین ممکن است بخواهد از اشعه ایکس ، اسکن استخوان ، MRI یا سونوگرافی تشخیصی برای اطمینان و تشخیص صحیح وضعیت پا استفاده کند
مرحله 3. به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید
پزشک متخصص در مشکلات پا ، متخصص اطفال نامیده می شود. پزشکان متخصص اطفال می توانند جراحی های جزئی پا را انجام دهند ، اما معمولاً بیشتر بر روی تکیه گاه پا/قوس کفش های شما (که ارتوکتیک نامیده می شوند) ، بریس ها و کفش های سفارشی تمرکز می کنند.
- متخصص اطفال یک منبع عالی از اطلاعات در مورد مناسب ترین کفش برای پاهای شما است.
- درمانگران فیزیوتراپی ، متخصصان کایروپراکتیک و متخصصین طبی نیز ممکن است منابع اطلاعاتی خوبی در مورد شرایط پا و انگشتان پا باشند و درمانهای طبیعی و غیر تهاجمی را ارائه دهند.
روش 2 از 4: برخورد با Bunions
مرحله 1. از درد مراقبت کنید
بونیون یک مفصل پیچ خورده و ملتهب مزمن است که وقتی انگشت شست پا به طور مداوم به سمت انگشتان کوچک کوچکتر کشیده می شود ، معمولاً با پوشیدن کفش های نامناسب یا کفش های بسیار باریک (مانند کفش های پاشنه بلند) ایجاد می شود. صافی کف پا همچنین به تشکیل بونیون کمک می کند ، که می تواند روماتوئید یا آرتروز را به دلیل التهاب ، قرمزی و درد مبهم و دردناک تقلید کند. با پیشرفت ساق پا ، انگشت شست پا بیشتر کج می شود و درد بیشتری ایجاد می کند ، که ممکن است منجر به لنگیدن و سایر مشکلات مفصلی در مچ پا یا زانو شود.
- داروهای ضد التهاب بدون نسخه (مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن) یا مسکن ها (مانند استامینوفن) می توانند با تورم و درد ناشی از ناحیه شکم مبارزه کنند.
- اگر درد شدید است ، ممکن است داروهای قوی تری توسط پزشک خانواده یا ارتوپد (مانند مهار کننده های COX-2 یا داروهای مبتنی بر مورفین) تجویز شود.
- تزریق استروئید مستقیماً در مفصل می تواند برای مبارزه با درد و التهاب مثر باشد.
مرحله 2. کفش های خود را عوض کنید
اکثریت قریب به اتفاق نان ها در زنانی رخ می دهند که کفش های باریک می پوشند. تغییر کفش هایی که دارای پنجه پهن تر و پشت قوس بهتر هستند ، مطمئناً می تواند پیشرفت و درد استخوان شکم را متوقف کند ، اما احتمالاً انگشت شست پا را به حالت طبیعی خود باز نمی گرداند. پس از کنار گذاشتن کفش های شیک ، اگر بونیون هنوز دردناک است و فعالیت را محدود می کند ، باید جراحی را در نظر گرفت.
- شما باید بتوانید انگشتان پای خود را تکان دهید تا کفش های شما پوشیده باشند.
- بین نوک انگشتان بزرگ پا و انتهای کفش هنگام ایستادن باید حداقل 1/2 اینچ (1.25 سانتی متر) فاصله باشد.
- کفش های ورزشی و صندل های پیاده روی به طور کلی انتخاب های خوبی هستند.
مرحله 3. آتل بگیرید
استفاده از آتل پلاستیکی ، چوبی یا فلزی در اطراف انگشتان آسیب دیده ممکن است به کاهش درد و تنظیم مجدد مفصل بستگی به مدت زمانی که شما در ناحیه بونیون داشته اید ، کمک کند. پد های سیلیکونی یا نمدی که روی پا یا به عنوان کفش کفش استفاده می شود نیز ممکن است درد شکم را تسکین دهد ، اما بستگی به میزان آسیب مفصل دارد. ارتوپدها ، متخصصان اطفال ، متخصصین طب فیزیکی و متخصصان کایروپراکتیک همگی می توانند در مورد آتل یا ارتزهای کفش کمک کنند.
- قوس پشتی و ارتوپدی شکل پای شما را تنظیم می کند و تعادل و توزیع وزن را در سراسر ماهیچه های پا و انگشتان پا اصلاح می کند.
- ماساژ ، کشش ملایم و حمام یخ نیز ممکن است به کاهش درد و اختلال عملکرد ناحیه شکم کمک کند.
مرحله 4. جراحی استخوان شکم را در نظر بگیرید
جراحی استخوان استخوان اغلب شامل تراشیدن استخوان و یا شکستن استراتژیک آن است تا بتوان آن را صاف کرد. سوزن ها و سیم های جراحی اغلب برای ثابت نگه داشتن استخوان های انگشت در زمان بهبودی مورد نیاز است. برای مفاصل بسیار آسیب دیده ، ممکن است مفصل به هم جوش بخورد یا حتی کاملاً برداشته شود و با یک مفصل مصنوعی جایگزین شود. هدف از جراحی تسکین درد و افزایش تحرک است ، نه ایجاد پای "زیباتر" یا امکان پوشیدن دوباره کفش های پاشنه بلند. اگر بعد از جراحی کفش های تنگ و نوک تیز بپوشید ، به احتمال زیاد استخوان شکم باز می گردد.
- اصلاح بونیون یک عمل سرپایی است. بعد از عمل ، پا با یک باند فشرده و حجیم پوشانده می شود.
- استخوان به طور معمول شش هفته طول می کشد تا بهبود یابد ، بنابراین پوشیدن چکمه محافظ حداقل شش هفته پس از عمل رایج است. در این مدت از پیاده روی زیاد یا غیر ضروری خودداری کنید.
روش 3 از 4: مقابله با دررفتگی ها
مرحله 1. انگشت پا را دوباره مرتب کنید
دررفتگی انگشتان پا یک نتیجه نسبتاً شایع ضربه پا است ، چه تصادفی (مانند ضربه زدن به انگشتان پا) و چه عمدی (مانند لگد زدن به یک توپ فوتبال). انگشت شست دررفته قطعا دردناک است و به نظر می رسد نامرتب است ، اما معمولاً شامل شکستگی نمی شود. تنظیم مجدد انگشتان پا دررفته با نوعی روش دستی یا تنظیم (که توسط پزشکان پزشک ، متخصصان غدد و پزشکان کایروپراکتیک انجام می شود) ، مناسب ترین درمان است. تسکین درد اغلب بلافاصله پس از درمان دنبال می شود.
- دررفتگی ها اغلب بدون دخالت متخصص بهداشت به طور خود به خود تنظیم نمی شوند.
- هرچه مفصل طولانی تر دررفته باشد ، احتمال آسیب رباط دائمی و/یا تاندون بیشتر است ، بنابراین درمان سریع پس از آسیب مهم است.
مرحله 2. انگشت پای خود را تا زمان بهبودی نگه دارید
هنگامی که مفصل انگشتان پا دوباره مرتب شد ، مهم است که آن را با آتل یا نوار پزشکی قوی نگه دارید زیرا رباط ها و تاندون هایی که مفصل را مستقیم نگه می دارند ممکن است به طور موقت کشیده یا ضعیف شوند. در نتیجه ، انگشت شست پای تازه صاف شده ممکن است تا چند روز ناپایدار باشد تا زمانی که بافت های همبند تقویت شوند.
در نظر داشته باشید که آتل خود را با چوب بستنی و نوار مربی بسازید
مرحله 3. انگشتان پای خود را با تمرینات تقویت کنید
مدت کوتاهی پس از اینکه انگشت دررفتگی پا تغییر شکل داده و تثبیت شد ، باید آن را با تمرینات خاص تقویت کنید. فرهای حوله ای (با استفاده از انگشتان پا برای جمع شدن یا برداشتن حوله از روی زمین) و وانت های سنگ مرمر (برداشتن تیله ها از روی زمین با انگشتان پا) برای تقویت تاندون ها و ماهیچه های انگشتان پا و پا بسیار مفید است.
- قبل از شروع تمرینات ورزشی انگشتان پا با پزشک خود مشورت کنید ، به خصوص اگر شرایط پزشکی دیگری مانند آرتریت یا دیابت دارید.
- اگر این تمرینات خوب جواب نمی دهند یا انجام آنها دردناک است ، برای کمک شخصی تر به متخصص فیزیوتراپیست یا متخصص اطفال مراجعه کنید.
روش 4 از 4: مقابله با ناهنجاری های دیگر
مرحله 1. چکش خود را ثابت کنید
Hammertoe ، همچنین به عنوان انگشت شست پا شناخته می شود ، تغییر شکل انگشت دوم ، سوم یا چهارم است که در اثر انقباض در نزدیک ترین مفصل ایجاد می شود و منجر به ظاهر شبیه چکش می شود. چکش ها معمولاً در مراحل اولیه انعطاف پذیر هستند اما در صورت عدم برخورد مناسب ممکن است سفت شوند. همتروها به دلیل پوشیدن کفش های خیلی کوچک یا خیلی باریک یا پوشیدن کفش های پاشنه بلند که فشار زیادی بر گروه های عضلانی انگشتان پا ایجاد می کنند ایجاد می شود.
- هامرتو را می توان با جراحی (برش و کشش تاندون منقبض شده ، سپس قرار دادن پین/سیم فلزی در کنار مفصل برای حمایت) یا رژیم های کششی تهاجمی به صورت روزانه ثابت کرد. آتل ها و تکیه گاه ها نیز می توانند برای تسکین چکش م effectiveثر باشند.
- از انگشتان خود برای ماساژ دور انگشتان پا استفاده کنید ، سپس چکش را به صورت دستی بکشید (بکشید) ، هر کشش را برای چند ثانیه نگه دارید. این روال را چندین بار در روز به مدت چند هفته یا تا زمانی که بهبود چشمگیری مشاهده کنید ادامه دهید.
مرحله 2. انگشت پنجه خود را ثابت کنید
انگشت پنجه به این معنی است که انگشت شما در اثر انقباض (خم شدن) مفاصل پروگزیمال و دیستال از نظر ظاهری قلاب می شود ، که باعث می شود انتهای انگشتان پا به داخل کفش کف کند. پینه یا میخچه دردناک در انتهای انگشت آسیب دیده ایجاد می شود. انگشتان پنجه به دلیل پوشیدن کفش های خیلی کوچک و همچنین برخی بیماری ها (مانند دیابت) یا شرایط (انقباضات تاندون) ایجاد می شوند.
- انگشتان پنجه را می توان با روش های جراحی مشابهی که برای چکشی استفاده می شود ، که شامل برش و کشش تاندون های منقبض شده است ، ثابت کرد.
- سعی کنید روی نوک انگشتان پا راه بروید ، که باعث کشیدگی (و کشش) تاندون ها/مفاصل منقبض شده می شود.
مرحله 3. انگشت چکش خود را ثابت کنید
انگشت شست پا شبیه انگشت پنجه است اما شامل موقعیت غیرطبیعی فقط در دورترین مفصل (در انتهای انگشت) می شود. انگشت پتک معمولاً به دلیل کفش های بسیار تنگ در جعبه انگشتان پا یا کفش های پاشنه بلند ایجاد می شود. نیروهایی که این کفش ها روی پای شما می گذارند باعث خم شدن غیرطبیعی انگشتان شما می شود.
- انگشتان پا را می توان با روش های جراحی مشابهی که برای چکش و پنجه پنجه استفاده می شود - برش و کشش تاندون های منقبض - ثابت کرد.
- باید سعی کرد انگشتان پای خود را در حالت برهنه باز کنید. می توانید از یک محصول فاصله بین انگشتان پا استفاده کنید تا به انگشتان پای شما در موقعیت آناتومیک صحیح تقریب نزدیک شود.
نکات
- شایع ترین علائم مرتبط با کج شدن انگشتان پا عبارتند از: درد انگشتان پا (اغلب درد و/یا احساس سوزش) ، تورم و قرمزی ، تشکیل پینه ، انقباض تاندون ، کوتاه شدن انگشتان پا و لنگیدن.
- برای به حداقل رساندن التهاب بیشتر در مفاصل انگشتان پا ، لنت های پوست خال دار یا محصولات مشابه را بین انگشتان پای خود قرار دهید تا از مالش آنها به یکدیگر جلوگیری شود.
- اگر پینه ای روی ناحیه شکم ایجاد شد ، پای خود را در حمام گرم پا با نمک Epsom به مدت 15 دقیقه (برای نرم شدن) قبل از لایه برداری کمی با سنگ پا ، خیس کنید. ممکن است سه تا پنج درمان در طول چند هفته طول بکشد تا پینه سخت شده کاملاً برداشته شود.
