روپوش یک لباس یک پارچه است که گاهی توسط کمربند در جای خود نگه داشته می شود. این می تواند به عنوان لباس زیر یا به عنوان تنها پوشاک پوشیده شده در جوامعی که هیچ لباس دیگری مورد نیاز یا مورد نیاز نیست ، استفاده شود. گاندی به عنوان راهی برای شناسایی خود با فقیرترین سرخپوستان از یک دوتی استفاده می کرد ، گرچه می دانست که می توان آن را به عنوان نشانه ای از ابتدایی در نظر گرفت. پس از مطالعه این آموزش ، شما نیز قادر خواهید بود به درستی یک نیم تنه بپوشید.
مراحل
قسمت 1 از 2: انتخاب مواد
مرحله 1. از چرم برای یک لباس راحتی راحت و بادوام استفاده کنید
چرم یک ماده رایج است که در اکثر پارچه های چوبی استفاده می شود. سعی کنید از چرم برای پارچه ای با دوام و سنتی بیشتر استفاده کنید. با این حال ، چرم می تواند کاملاً گرم باشد و یک ماده بسیار قابل تنفس نیست. چرمهای خاصی را می توانید به صورت عمده در فروشگاههای مختلف پارچه یا پارچه خریداری کنید.
- سعی کنید از چرم پوست گوزن برای یک لباس راحتی راحت و بادوام استفاده کنید. می توانید پارچه های چرمی از قبل بریده شده را از خرده فروشان آنلاین مانند etsy خریداری کنید.
- در نهایت شما یک تکه چرم را می خواهید که حداقل 6 فوت طول و یک پا عرض داشته باشد تا بهترین روکش ممکن را داشته باشید.
مرحله 2. سعی کنید از پنبه یا سایر مواد قابل تنفس استفاده کنید
پنبه شاید یک گزینه معمولی تر باشد زیرا هم راحتی و هم قیمت مقرون به صرفه را فراهم می کند. پنبه همچنین یک ماده انعطاف پذیر است که ممکن است بستن اولین پارچه های لباس زیر را از مواد سفت تری مانند چرم راحت تر کند. پنبه ای را که دوست دارید به صورت عمده در یک فروشگاه لوازم پارچه در نزدیکی خود پیدا کنید.
مرحله 3. برای تنوع ، از مواد و سبک های سنتی پارچه ای استفاده کنید
منابع آنلاین زیادی وجود دارد که به سنت ها و فرهنگ های ملحفه اختصاص داده شده است. با این منابع مشورت کنید تا بفهمید چه موادی ممکن است بهترین یا سنتی ترین مورد استفاده برای تهیه روپوش شما باشد. بسیاری از لباسهای سنتی نیز با الگوها ، نحوه درمان و منبع مشخص می شوند.
قسمت 2 از 2: لباس خود را بپوشید
مرحله 1. مواد خود را اندازه گیری کنید
برای تهیه پارچه کمر به ماده ای به عرض 10 اینچ (25.4 سانتی متر) و طول 10 تا 12 فوت (3.0 تا 3.7 متر) نیاز دارید. می توانید از فروشنده خود بخواهید که مواد شما را برای شما اندازه گیری کند ، یا می توانید خودتان آن را با نوار چسب در خانه اندازه گیری کنید.
مرحله 2. طول فلپ جلویی خود را تعیین کنید
با یک دست غیر مسلط یک سر خود را جلو نگه دارید. فاصله ای که می افتد طول فلپ جلو را تعیین می کند. شما می توانید در مورد هر طول تصمیم بگیرید ، برخی ترجیح می دهند آن را تا سطح زمین گسترش دهید ، برخی دیگر ترجیح می دهند تا زانو گسترش یابد.
مرحله 3. شروع به پیچاندن پارچه کمر کنید
از دست غالب خود برای پیچاندن بقیه مواد استفاده کنید ، موادی که در دست نیست ، دست غالب شماست ، از طریق پاها به پشت. آن را از پشت به جلو ، سپس از راست به چپ در اطراف کمرتان بالا بیاورید.
مرحله 4. پارچه را دور کمر خود بپیچید
وقتی به پشت خود رسیدید ، مواد را دو برابر کرده و آن را زیر پارچه ای بین پاهای خود قرار دهید. یک پارچه 3 حیاطی باید بتواند حداقل دو بار حلقه شود.
مرحله 5. نیمکت خود را به پشت ببندید
هنگامی که خود را پیچیدید ، انتهای شل را دو برابر کرده و شروع به عبور آن از موادی کنید که از قبل بین پاها و دور کمرتان قرار دارد. شما باید یک کیسه کوچک در بالای کمر یا کمربند پیچیده خود ایجاد کنید.
مرحله 6. سستی را از بین ببرید
سستی را تا انتها از طریق مواد پیچیده شده به دور کمر بکشید. در پشت یک "دم" پارچه ای وجود خواهد داشت ، اما در غیر این صورت ، لباس زیر شما باید به خوبی زخمی و ایمن باشد.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
هشدارها
- مطمئن شوید پارچه احساس خارش نمی کند! برخی می توانند بسیار ناراحت کننده باشند.
- تمرین کاملاً عالی است ، بنابراین اگر قصد دارید برای مناسبت های آینده لباس نخی بپوشید ، سعی کنید آن را چند روز زودتر از موعد قرار دهید تا مطمئن شوید که می توانید این کار را انجام دهید.
