آستیگماتیسم یک بیماری شایع چشم است که باعث تاری دید می شود. زمانی رخ می دهد که قرنیه شما بیشتر از حالت گرد ، کشیده یا به شکل فوتبال است. آستیگماتیسم توسط چشم پزشک یا چشم پزشک شما با یک معاینه جامع چشم قابل تشخیص است. این می تواند با عینک ، تماس یا گاهی جراحی اصلاح شود - اما اندازه گیری شکل قرنیه شما برای گرفتن نسخه مناسب لنز مهم است. آستیگماتیسم معمولاً با مجموعه ای از معاینات چشمی اندازه گیری می شود ، برخی از آنها معمولی هستند و برخی دیگر ممکن است فقط در شرایط خاصی اعمال شوند.
مراحل
روش 1 از 2: استفاده از ابزارهای اندازه گیری استاندارد
مرحله 1. تست بینایی را انجام دهید
در مطب چشم پزشک ، در جایی که پزشک به شما می گوید بایستید و به نمودار اعداد و حروف روی دیوار نگاه کنید. یک چشم را بپوشانید و خطوط متن را به کوچکترین سطری که می توانید به وضوح بخوانید بخوانید ، سپس این کار را با چشم دیگر پوشانده شده تکرار کنید. این روش برای نزدیک بینی (نزدیک بینی) و دوربینی (دوربینی) و همچنین آستیگماتیسم آزمایش می شود.
- آستیگماتیسم نزدیک بینی یا دوربینی را در 50 of مواقع همراه می کند. تاری دید می تواند ناشی از آستیگماتیسم یا یکی از این شرایط رایج دیگر باشد.
- نتایج به صورت کسری مانند 20/20 ذکر می شود. 20/20 حدت بینایی طبیعی است. اولین عدد فاصله بین شما و نمودار است. شماره دوم اندازه حروف خط آخر است که می توانید در مقایسه با حدت بینایی معمولی بخوانید. به عنوان مثال ، کسی که بینایی 20/40 دارد باید 20 فوت از چیزی که در 40 فوت (12.2 متر) توسط کسی که بینایی طبیعی دارد بخواند.
مرحله 2. منحنی قرنیه خود را با دستگاه کراتومتر اندازه گیری کنید
کراتومتر ابزاری است که پزشک چشم شما می تواند برای اندازه گیری منحنی قرنیه قدامی شما (سطح جلوی قرنیه) استفاده کند. با چانه روی استراحت چانه بنشینید و در صورت درخواست پزشک ، مستقیم با یک چشم و سپس با چشم دیگر به جلو نگاه کنید. کراتومتر دایره ای از نور را به قرنیه شما می تاباند و نحوه بازتاب آن را بر روی سطح قرنیه شما اندازه گیری می کند.
- این یک آزمایش بسیار مهم برای بدست آوردن لنزهای تماسی مناسب است.
- اگرچه این روش محدودیت هایی دارد ، اما هنوز هم روش استاندارد اندازه گیری آستیگماتیسم است.
مرحله 3. برای اندازه گیری آستیگماتیسم از انکسار استفاده کنید
صاف بنشینید و به جلو نگاه کنید در حالی که پزشک یک رتینوسکوپ را جلوی چشم شما قرار می دهد. رتینوسکوپ یک ابزار کوچک و دستی است که شکست نور را در چشم اندازه گیری می کند. پزشک شما یک دستگاه بزرگ با لنزها (یک فوروپتر) را جلوی چشمان شما حرکت می دهد که بینایی شما را شفاف یا مبهم می کند ، که چگونگی تمرکز نور چشم شما را اندازه گیری می کند. شما باید به پزشک خود بگویید که آیا هر لنز بینایی شما را بهتر یا بدتر می کند.
- آزمایش شکست به تعیین محل شکل نامنظم قرنیه کمک می کند. این در نسخه لنزهای اصلاحی "محور" نامیده می شود.
- در طول این آزمایشات با پزشک خود صادق باشید - حتی اگر تکنولوژی در حال پیشرفت است ، بازخورد شما همچنان به تعیین نتایج معاینه چشم شما کمک می کند.
مرحله 4. دستور آستیگماتیسم خود را درک کنید
پس از معاینه چشم ، پزشک به شما عینک یا لنزهای تماسی تجویز می کند تا آستیگماتیسم شما برطرف شود. این نسخه معمولاً دارای سه عدد است-اولین مورد مربوط به نزدیک بین یا دور بین است و دو مورد آخر مربوط به آستیگماتیسم شما است.
- عدد دوم مربوط به "استوانه" است که معیاری از میزان صاف یا نامنظم قرنیه شما است. این در دیوپترها اندازه گیری می شود. اکثر افراد مبتلا به آستیگماتیسم بین 0.5 تا 0.75 دیوپتر دارند. احتمالاً برای اندازه گیری دیوپتر 1.5 یا بیشتر به لنزهای نسخه نیاز دارید.
- عدد سوم برای "محور" است و از 0 تا 180 می رسد ، که درجه ای از اندازه گیری محل آستیگماتیسم در قرنیه شما است.
روش 2 از 2: استفاده از سایر گزینه های اندازه گیری
مرحله 1. برای اندازه گیری دقیق تر از توپوگرافی قرنیه استفاده کنید
توپوگرافی یک نسخه جدیدتر از دستگاه کراتومتر است. پزشک از شما می خواهد که پشت میز بنشینید و به یک کاسه نگاه کنید. سطح داخلی این کاسه با الگوی حلقه های متحدالمرکز پوشانده شده است. یک دوربین دیجیتال در قسمت پایین کاسه قرار دارد و با اندازه گیری الگوی منعکس شده در چشم ، سطح قرنیه را ترسیم می کند. این اساساً یک نقشه کانتور از چشم شما ایجاد می کند و این یک تکنیک عالی برای اندازه گیری آستیگماتیسم نامنظم است.
- اکثر آزمایشات توپوگرافی قرنیه 8،000 تا 10،000 نقطه روی قرنیه اندازه گیری می کنند و این دقیق ترین آزمایش کراتومتری است.
- سایر روشهای پیشرفته اندازه گیری آستیگماتیسم شامل خودشکرکننده هایی است که انکسار را اندازه گیری می کنند و IOLMaster که اندازه گیری های وسیع داخلی و خارجی چشم را انجام می دهد. IOLMaster معمولاً قبل از جراحی آب مروارید استفاده می شود.
مرحله 2. برای آستیگماتیسم نامنظم یک دیسک Placido را امتحان کنید
دیسک Placido یک دستگاه دستی است که به شکل یک آبنبات چوبی غول پیکر است. این دیسک دارای چندین مجموعه دایره متحدالمرکز در یک طرف است و برای اندازه گیری منظم سطح قرنیه استفاده می شود. پزشک شما دیسک را تا چشم خود نگه می دارد و حلقه ها به سمت شما نشان داده شده و به چشم شما نگاه می کند. آرام بنشینید و مستقیم به جلو نگاه کنید. تصویر قرنیه شما به عقب منعکس می شود و در جایی که شکل نامنظمی وجود دارد باعث می شود که حلقه های هم مرکز به نظر مخدوش به نظر برسند.
- این روش می تواند به تشخیص قوز قرنیه کمک کند ، اختلالی که به دلیل نازک شدن و بیرون زدگی قرنیه باعث آستیگماتیسم نامنظم می شود.
- پزشک شما همچنین ممکن است از یک ابزار مدرن که دارای نور در مرکز است استفاده کند. دیسک روی قرنیه قرار دارد و پزشک انعکاس نور روی قرنیه شما را تجزیه و تحلیل می کند.
مرحله 3. از دستگاه Scheimpflug برای اندازه گیری قرنیه خلفی استفاده کنید
شکل قرنیه خلفی شما (سطح پشت قرنیه) می تواند بر شدت آستیگماتیسم شما تأثیر بگذارد. کراتومتری تنها می تواند جلوی قرنیه شما را اندازه گیری کند ، اما تصویربرداری Scheimpflug با استفاده از توموگرافی قرائت دقیق تری از ضخامت قرنیه شما و ظاهر پشت آن دارد.
