سرقت یک مشکل رایج در جامعه است. در حالی که برخی از مردم یک یا دو بار سرقت می کنند ، افراد دیگر نمی توانند در برابر میل به سرقت اشیا مقاومت کنند. برخی افراد به دلیل نداشتن امکان خرید اقلام سرقت می کنند. برخی ممکن است از سرقت هیجان زده شوند. برخی دیگر احساس می کنند که می توانند بدون پرداخت مبلغی را که می خواهند بدست آورند. سرقت بی شمار پیامدهای منفی از جمله حبس و سابقه کیفری دارد. در حالی که سرقت هنوز به عنوان یک اعتیاد طبقه بندی نشده است ، کلپتومانی یک اختلال کنترل تکانه است که شامل سرقت می شود و ممکن است باعث احساس شرم و گناه شود. برخورد با مشکل شما اولین قدم مهم است.
مراحل
روش 1 از 6: شناسایی مشکل خود در سرقت
مرحله 1. درک کنید که شما مستحق کمک هستید
این مهم است که بدانید شما شایسته هستید زیرا بسیاری از افراد دارای گناه (از جمله شرمندگی در مورد سرقت) ممکن است باور نکنند که شایسته کمک هستند. این امر اغلب آنها را از درخواست کمک منع می کند. شما واقعاً سزاوار کمک و درک هستید و تنها نیستید.
مرحله 2. رفتارهای سرقت خود را مشخص کنید
مهم است که ابتدا دلایل خاص دزدی را شناسایی کنید تا بتوانید این رفتار را تغییر دهید.
- آیا برای اوج عاطفی سرقت می کنید؟ آیا تنش اولیه را احساس می کنید ، سپس هیجانی که قبل از سرقت ایجاد می شود و بعد از اتمام کار تسکین می یابد؟ آیا بعد از آن احساس گناه ، شرم و پشیمانی به دنبال دارد؟ اینها نشانه هایی است که نشان می دهد سرقت برای شما مشکل ساز است.
- آیا برای فرار دزدی می کنید؟ هنگام سرقت ، آیا احساس متفاوت می کنید ، انگار خودتان نیستید یا با واقعیت در ارتباط نیستید؟ این یک حالت نسبتاً رایج برای افرادی است که سرقت می کنند.
مرحله 3. احساسات خود را بنویسید
پس از اینکه متوجه شدید چه چیزی رفتارهای دزدی شما را هدایت می کند ، سعی کنید رایگان در مورد نیاز خود به سرقت بنویسید. احساسات خود را سانسور نکنید - هر چیزی که درباره آن فکر می کنید یا احساس می کنید توجه به آن مهم است.
حتماً احساساتی مانند عصبانیت ، ترس ، غم ، تنهایی ، بیرون رفتن ، افشا شدن ، آسیب پذیری و غیره را که با نیاز به سرقت همراه است نام ببرید
مرحله 4. عواقب آن را تعیین کنید
فکر کردن در مورد پیامدهای رفتارهای شما می تواند به کاهش تکانشگری کمک کند. اگر تقریباً گرفتار شده اید یا گرفتار شده اید (یا چندین بار گرفتار شده اید) ، همه اینها را بنویسید. همچنین احساسات بعدی خود مانند شرم و گناه و اقداماتی را که برای مقابله با این احساسات یا پشیمانی یا بیزاری انجام می دهید ، بنویسید ، مانند نوشیدن زیاد ، قطع خود ، از بین بردن چیزهایی که به سرقت برده اید یا سایر موارد. اقدامات مخرب
اگر گرفتار شده اید ، احساسات همراه چقدر قوی بوده است؟ چرا احساس می کنید که حتی گرفتن برای غلبه بر نیاز به سرقت کافی نیست؟ همه را بنویسید
روش 2 از 6: به دنبال پشتیبانی بیرونی باشید
مرحله 1. درمان را در نظر بگیرید
در حالی که می توان اعتیاد خود را به سرقت به تنهایی با قاطعیت زیادی از بین برد ، در نظر گرفتن درمان نیز ممکن است مفید باشد. بهترین نوع کمک ، مشاوره با روانشناس یا روانپزشک است. درمان همراه با دارو می تواند در درمان کلپتومانیا یا سرقت اجباری مثر باشد.
مطمئن باشید که درمان کلپتومانیا/سرقت اجباری می تواند در غلبه بر این اختلال بسیار موفق باشد ، اما به یاد داشته باشید که نتیجه بستگی به این دارد که چقدر آن را می خواهید و چقدر مایل هستید برای آن کار کنید
مرحله 2. گزینه های درمان را درک کنید
متداول ترین روش های درمانی برای سرقت عبارتند از: درمان شناختی رفتاری (CBT) ، رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) ، درمان سایکودینامیکی و گروه درمانی/برنامه های 12 مرحله ای. CBT به افراد کمک می کند تا تفکر خود را تغییر دهند تا احساسات و رفتارهای خود را تغییر دهند. DBT بر آموزش تحمل ناراحتی ، تنظیم هیجان ، اثربخشی بین فردی و ذهن آگاهی به افراد متمرکز است. مداخلات روان پویایی به گذشته و تربیت شما توجه می کند تا علل مشکلات را شناسایی کرده و راه هایی برای حل مسائل جاری بیابد. برنامه های 12 مرحله ای بر اعتیاد به مواد تمرکز می کنند ، اما به طور خاص برنامه های 12 مرحله ای برای سرقت وجود دارد.
- می توانید در مورد این گزینه ها با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید.
- همچنین راه هایی وجود دارد که می توانید این روش های درمانی را به تنهایی از طریق اقدامات خودیاری کشف کنید. به عنوان مثال ، CBT شامل تغییر افکار شما به منظور تغییر احساسات و رفتار شما است.
مرحله 3. گزینه های دارویی را بررسی کنید
داروهای متعددی در درمان کلپتومانیا از جمله Prozac و Revia نشان داده شده است.
برای اطلاعات بیشتر یا بحث در مورد گزینه های روانگردان با روانپزشک مشورت کنید
روش 3 از 6: تغییر افکار خود در مورد سرقت
مرحله 1. افکار خود را شناسایی کرده و به چالش بکشید
تغییر افکار خود به منظور تغییر احساسات و رفتارهای شما جزء کلیدی درمان شناختی رفتاری (CBT) است که یک نوع رایج از درمان برای درمان سرقت و کلپتومانی است. افکار خودکار خود را زیر نظر بگیرید و می توانید رفتارهای سرقت خود را تغییر دهید.
- وقتی به فکر سرقت چیزی هستید ، به افکاری که به وجود می آیند فکر کنید. به عنوان مثال ، ممکن است فکر کنید ، "من واقعاً این را می خواهم" ، یا "من این کار را کنار خواهم گذاشت".
- به این فکر کنید که به نفع چه کسانی است. آیا فقط زمانی دزدی می کنید؟ یا خانواده ، دوستان یا شخص دیگری؟ و چه نفعی برای شما یا دیگران دارد؟ اگر احساس می کنید که برخی از اجبار شما برای سرقت مربوط به تأیید موقعیت شما یا احساس امنیت در گروه دوستان یا خانواده شما با "خرید" محبت آنها یا پاداش دادن توجه آنها به وسایل است ، پس باید این انگیزه ها را برای موارد زیر مشاهده کنید. ناامنی درون شما که آنها نمایانگر آن هستند.
مرحله 2. خودتان را آموزش دهید که متفاوت فکر کند
وقتی الگوهای تفکر خود را مشخص کردید ، می توانید به فکر افکار جایگزین باشید. این شامل توجه به افکار منفی شما می شود که رفتارهای دزدی شما را تقویت می کند و روند فکر شما را در لحظه تغییر می دهد.
به عنوان مثال ، اگر فکر می کنید که "من واقعاً آن انگشتر را می خواهم ، بنابراین آن را می دزدم" ، در عوض فکر کنید: "من آن حلقه را می خواهم ، اما سرقت اشتباه است ، بنابراین به جای آن روی صرفه جویی پول تمرکز می کنم."
مرحله 3. تصویر بزرگتر را منعکس کنید
وقتی احساس می کنید که چه چیزی شما را مجبور به سرقت می کند و قصد دارید در این باره چه کاری انجام دهید ، مدتی را صرف تفکر درباره کارهایی که انجام داده اید و به احتمال زیاد این امر به کجا می انجامد ، کنید. زمان تأمل مهم است زیرا به احتمال زیاد احساس می کنید که زندگی شما فاقد هدف است یا شاید احساس می کنید که هیچ کنترلی بر جنبه های زندگی خود ندارید.
برای برخی از افراد ، سرقت نوعی عصیان منفعلانه در برابر موقعیت هایی است که باعث می شود احساس ناتوانی کنند. تأمل در این نگرانی های بزرگتر به شما کمک می کند تا اهداف خود را برای زندگی خود توسعه دهید و به شما کمک می کند تا محدودیت هایی را در رفتارهای ضعیف تعیین کنید که به شما در رسیدن به اهداف شما کمک نمی کند
مرحله 4. آماده باشید تا خود و نیازهای خود را بیشتر مطرح کنید
اگر احساس نمی کنید که از خود دفاع می کنید یا احساس می کنید نادیده گرفته می شوید ، دائما مورد حمله قرار می گیرید یا از دست می دهید ، به راحتی می توانید از سرقت به عنوان نوعی "انتقام" از افرادی استفاده کنید که تصور می کنید به شما صدمه زده یا نادیده گرفته اند. یا ممکن است از سرقت به عنوان راهی برای آرام کردن احساسات خود به طور کلی استفاده کنید. متأسفانه ، با تأکید نکردن بر خود و با ندیدن ارزش خود ، اما در عوض سرقت را انتخاب می کنید ، آینده خود را به خطر می اندازید و اجازه می دهید اقدامات دیگران شما را به آسیب رساندن بیشتر به خود برساند. به خود یادآوری کنید که تنها شخصی که واقعاً به او صدمه زده اید ، شما هستید - ممکن است افرادی که شما را دوست دارند واقعاً ناراحت کنید اما آنها را مجازات نمی کنید. خودت را تنبیه می کنی
برای جزئیات بیشتر نحوه دفاع از خود ، نحوه قاطعیت و نحوه برقراری ارتباط قاطع را بخوانید
روش 4 از 6: ایجاد یک برنامه پیشگیری از عود
مرحله 1. سابقه سرقت خود را مشخص کنید
ایجاد یک برنامه پیشگیری از عود یک جزء مهم در کنترل کنترل تمایل به سرقت و همچنین جلوگیری از سرقت در آینده است. اولین قدم در برنامه ریزی پیشگیری از عود ، شناسایی مسائل گذشته ای است که با سرقت داشته اید.
- برای شروع برنامه پیشگیری از عود می توانید از اطلاعاتی که در تمرین نوشتن در بالا نوشتید استفاده کنید.
- سابقه سرقت خود را بنویسید. تا جایی که ممکن است قسمت های سرقت را ذکر کنید ، از کودکی شروع کنید. به هر موقعیتی که در آن زمان اتفاق افتاده یا بر تصمیم شما برای سرقت تأثیر گذاشته است توجه کنید.
- برای هر قسمت نیاز به سرقت را ارزیابی کنید. از مقیاس 1 تا 10 برای نشان دادن میزان احساس سرقت در هر موردی که یادداشت کرده اید استفاده کنید.
مرحله 2. عوامل دزدی خود را بشناسید و با آنها کنار بیایید
محرک ها افکار و احساسات در مورد موقعیتی هستند که ممکن است منجر به رفتار شود. افکار و احساسات خود را که با سرقت مرتبط است بنویسید.
- موقعیت های پرخطر را بیاموزید. کلید کنترل تکانه های شما درک موقعیت های پرخطر و اجتناب از آنهاست.
- هنگام سرقت چه احساسی داشتید؟ ببینید آیا می توانید عوامل محرک خاصی را شناسایی کنید ، مانند فردی که با شما بدجنس است ، کسی که سر شما فریاد می زند ، احساس ناراحتی یا دوست نداشتن ، طرد شدن و غیره دارد.
- به رابطه بین آنچه باعث نیاز شما به سرقت شده و رتبه ای که احساس می کنید برای سرقت نیاز دارید توجه کنید.
- این فهرست ، مجله یا دفترچه را بسیار ایمن نگه دارید.
- خود را از موقعیت های تحریک کننده که ممکن است شما را تشویق کند یا سرقت را برای شما آسان کند دور کنید. برخی از نمونه های این نوع محرک ها عبارتند از بودن در کنار دوستانی که سرقت می کنند یا رفتن به فروشگاه هایی که می دانید امنیت کمی دارند. از این موقعیت ها به هر قیمتی اجتناب کنید تا وسوسه نشوید.
مرحله 3. برنامه ای برای کنترل انگیزه خود اتخاذ کنید
این شامل صحبت کردن با خود قبل از ادامه راه است. موارد زیر را امتحان کنید:
- متوقف کردن. بجای عمل به انگیزه ، فوراً خود را متوقف کنید.
- یک نفسی بگیر. بی حرکت بایستید و به خودتان فضای تنفس بدهید.
- رعایت کنید. به این فکر کنید که چه خبر است. من چه احساسی دارم؟ به چه فکر می کنم؟ من به چه واکنشی نشان می دهم؟
- عقب کشیدن. سعی کنید به وضعیت عینی نگاه کنید. آیا طرز فکر دیگری در مورد شرایط وجود دارد؟ وقتی اقلام را در دست دارید و در فکر این هستید که با آن چه کار کنید و در مورد چگونگی غلبه بر گناه فکر کنید ، پس از سرقت خود را متقاعد کنید.
- آنچه را که کار می کند تمرین کنید. خودتان انتخاب کنید که ترجیح می دهید به جای سرقت چیزی ، چه کاری انجام دهید. برنامه ریزی کنید تا هر زمان که میل به سرقت به سراغ شما می آید رفتار خود را تغییر دهید. برخی از مثالهایی که می تواند مفید باشد عبارتند از: به خود بگویید که هستید و ارزشهای شما چیست ، به خود یادآوری کنید که فرد خوبی هستید و فردی ارزشمند هستید ، تکنیک های آرامش بخشیدن به خود ، و تصور صحنه های مسالمت آمیز برای آرام کردن ضربان قلب شما و تنش
مرحله 4. به نظارت بر رفتارهای خود ادامه دهید
پس از تسلط بر هنر کنترل تکانه و کاهش یا حذف رفتارهای سرقت خود ، باید برنامه پیشگیری از عود خود را به طور مستمر زیر نظر داشته باشید و آن را مطابق آن تنظیم کنید.
- به زمان حال روی آورید. در صورت وجود سوابق دزدی فعلی خود ، یک گزارش روزانه داشته باشید. مانند گذشته ، احساسات خود را بنویسید و به میل به سرقت امتیاز دهید.
- نوشتار را متعادل کنید. حتماً دستاوردهای خود را بنویسید ، چیزهایی که به آنها افتخار می کنید و چیزهایی که از آنها سپاسگزار هستید. سعی کنید این موارد در طول زمان به عنوان اصلی ترین محتویات مجله شما تبدیل شوند تا به ایجاد عزت نفس کمک کنید.
روش 5 از 6: یافتن جایگزین هایی برای سرقت
مرحله 1. حواس خود را پرت کنید
جایگزین هایی برای سرقت پیدا کنید که به شما تمرکز زیادی می بخشد ، اما آسیب بیشتری به زندگی شما وارد نمی کند. این می تواند شامل سرگرمی ها ، فعالیت ها ، داوطلب شدن ، کمک به دیگران ، ساختن چیزها ، پرورش گیاهان ، مراقبت از حیوانات ، نوشتن ، نقاشی ، مطالعه ، فعال شدن در دلیلی که به آن اعتقاد دارید یا بسیاری از جایگزین های فوق العاده دیگر برای سرقت. هر چه را که انتخاب می کنید ، انتخابهایی را انجام دهید که برای شما مفید است و صرفاً مربوط به تعویض یک اختلال با بیماری دیگر (مانند آرام کردن خود با الکل) نیست.
گام 2. فعال شدن.
اگر سرقت در حال پر کردن یک خلاء در زندگی شماست ، آن را با فعالیت ها پر کنید. به ورزش یا ورزش بپردازید ، به سرگرمی بپردازید یا داوطلب شوید. به جای استفاده از سرقت به عنوان راهی برای پر کردن زمان ، از زمان خود بهره مندتر و مفیدتر استفاده کنید. این کار عزت نفس شما را بالا می برد ، انرژی تازه ای ایجاد می کند و ملال را از بین می برد. این کار شما را از سرقت به دلیل عدم انجام کارهای بهتر یا احساس بی هدفی باز می دارد. فقط خود را مشغول کنید و بقیه به دنبال شما خواهند آمد.
مرحله 3. شغلی پیدا کنید ، کمک هزینه یا حقوق خود را افزایش دهید ، یا بودجه خود را مجدداً بررسی کنید
اگر به دلیل نیاز به بقا یا احساس محرومیت و همچنین محرک های احساسی سرقت کرده اید ، داشتن درآمد ثابت و ثابتی ممکن است میل یا "نیاز" شما به سرقت را کاهش دهد. علاوه بر این ، امنیت و روال معمول داشتن شغل در صورت نداشتن شغل ، می تواند احساس مسئولیت و عزت نفس را که ممکن است در زندگی شما وجود نداشته باشد ، بازیابی کند. اگر از قبل به اندازه کافی پول دارید ، شغل ندارید یا پول مهم نیست ، این مرحله به شما مربوط نمی شود ، اما اگر رابطه مسمومیت با پول در قلب مشکل شما باشد ، به دست آوردن منبع امن خود می تواند مفید باشد.
مرحله 4. راههای خروج احساسات را بیابید
از دانش به دست آمده از نوشتن درمانی برای مقابله با احساسات و احساساتی که نیاز شما را به سرقت برمی انگیزد ، استفاده کنید. با عصبانیت ، سردرگمی ، ناراحتی ، ناراحتی و غیره خود مقابله کنید. احساسات اصلی خود را بپذیرید و راههای جدیدی برای مقابله با آنها غیر از سرقت پیدا کنید.
روشهای جدیدی را برای حواس پرتی ، سرگرمی و سرگرمی خود یادداشت کنید. در حال کشف چه نوع افکار و اعمال جدیدی هستید که می توانید از آنها برای بهبود حال خود استفاده کنید؟
روش 6 از 6: آموزش خود در مورد سرقت
مرحله 1. سرقت را در مقابل kleptomania درک کنید
به منظور درمان مبارزه خاص خود با سرقت ، ممکن است برای شما مفید باشد که تشخیص دهید آیا رفتارهای سرقت را انجام می دهید یا اگر اختلال خاصی دارید. توصیه می شود از یک متخصص بهداشت روانی مشاوره بگیرید.
- کلپتومانیا در حدود 3/6 تا 6 درصد در جمعیت عمومی وجود دارد. به عبارت دیگر ، از هر 200 نفر 1 نفر ممکن است معیارهای مربوط به کلپتومانیا را به عنوان یک اختلال رعایت کند.
- 11 درصد از مردم حداقل یکبار در زندگی خود سرقت کرده اند. یعنی بیش از 1 نفر از هر 10 نفر حداقل یک بار اقدام به سرقت کرده اند. با این حال ، سرقت از مغازه یک یا دو بار اختلال ایجاد نمی کند.
- Kleptomania یک اختلال کنترل ضربه است. هنگام سرقت با "بالا" همراه است ، و بعد از سرقت احساس گناه می کند. همچنین با ناتوانی در کنترل یا توقف سرقت علیرغم تلاش های مکرر مشخص می شود.
- طبق دستورالعمل تشخیصی و آماری فعلی (DSM-5) که راهنمای مرجع روانشناسان و روانپزشکان در تشخیص اختلالات روانی است ، سرقت اعتیاد محسوب نمی شود.
مرحله 2. علل دیگر را شناسایی کنید
علامت سرقت می تواند بخشی از یک اختلال متفاوت باشد. به عنوان مثال تشخیص هایی مانند: اختلال سلوک ، اختلال دوقطبی ، اختلال شخصیت ضد اجتماعی و اختلال وسواسی جبری ، همه دارای معیارهایی هستند که ممکن است شامل رفتارهای مربوط به سرقت باشد. شما همچنین شایسته ارزیابی سایر اختلالات هستید که ممکن است عادت های افراد غیرمجاز را قادر سازد ، مانند حالت های تجزیه ای ، استرس ، اضطراب و اختلالات خلقی.
مرحله 3. در مورد سرقت تحقیق کنید
اطلاعات بیشتر را از کتابخانه یا کتابفروشی محلی خود بخواهید. در عصر اینترنت ، یافتن اطلاعات بیشتر در مورد سلامتی و رفاه ما آسان است. فقط مطمئن شوید که سایتهای معتبر مانند سایتهای بهداشتی دولتی و سایتهایی که توسط پزشکان و روانشناسان نوشته شده است را با مراجعه و تخصص تأیید شده مشاهده کنید. همچنین ، نوشته ها و تالارهای گفتمانی را بخوانید که در آن افراد مبتلا به اختلال مشابه شما افکار ، احساسات ، نگرانی ها و غیره خود را به اشتراک می گذارند ، زیرا این امر به شما کمک می کند تا متوجه شوید که تنها نیستید.
نکات
- اگر نمی توانید چیزی را استطاعت کنید ، اما آن را می خواهید ، به دنبال دریافت ارزان آن از طریق یک مبادله مبادله باشید. شاید حتی وام گرفتن موقت چیزی از شخصی به شما کمک کند که از گرسنگی پس از چیزی برای خود رهایی یابید.
- بهترین دوست و یا اعضای خانواده خود را در مورد مشکل خود با سرقت بگویید. آنها ممکن است توصیه های خوبی داشته باشند و کمک بزرگی برای شما باشند. به اشتراک گذاشتن مشکل خود با یک دوست عزیز می تواند کمک زیادی کند.
- اگر احساس می کنید نمی توانید مانند پزشک با فردی صحبت کنید ، با یکی از اعضای معتمد خانواده صحبت کنید.
