COPD (بیماری انسدادی مزمن ریوی) یک بیماری مزمن ریوی است که در اثر التهاب و متعاقب آن "انسداد" راه هوایی ایجاد می شود. معمولاً ناشی از ترکیبی از برونشیت مزمن و آمفیزم است. COPD ممکن است به سایر شرایط مانند نارسایی قلبی ، عفونت ریه (ذات الریه) ، آسم و بیماری بینابینی ریه شباهت داشته باشد. خوشبختانه ، با ارزیابی دقیق علائم و انجام آزمایشات تشخیصی ، پزشک می تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا در واقع COPD دارید یا خیر.
مراحل
قسمت 1 از 3: ارزیابی علائم
مرحله 1: مراقب تنگی نفس باشید ، مخصوصاً با انجام فعالیت
تنگی نفس که با تمرین بدتر می شود ، علامت اصلی COPD است. با این حال ، به خودی خود تشخیصی نیست ، زیرا شرایط پزشکی دیگری نیز وجود دارد که ممکن است به طور مشابه ظاهر شود.
- نارسایی احتقانی قلب (CHF) نیز تنگی نفس دارد (که با انجام فعالیت بدتر می شود) به عنوان یکی از علائم اصلی آن. تفاوت با CHF در مقابل COPD این است که CHF هنگام خوابیدن نیز بدتر است و ممکن است در نیمه شب بدتر باشد. CHF همچنین نتایج متفاوتی را در آزمایشات عملکرد ریه ، اشعه ایکس قفسه سینه و سایر آزمایشات تشخیصی نشان می دهد ، همانطور که در قسمت 2 این مقاله توضیح داده شده است.
- تنگی نفس نیز ممکن است با آسم اشتباه گرفته شود ، و COPD و آسم می توانند جزء "خس خس" باشند. با این حال ، آسم بهتر به دارو پاسخ می دهد ، نتایج متفاوتی در آزمایش تشخیصی نشان می دهد و بیشتر با "دوره های" مرتبط با محرک مستقیم (مانند آلرژن ، هوای سرد ، فعالیت و غیره) مرتبط است.
مرحله 2. سرفه خود را ارزیابی کنید
یکی دیگر از علائم کلاسیک COP ، سرفه مزمن و مولد (اغلب ایجاد مخاط و خلط) است. با این حال ، یک بار دیگر ، سرفه یک علامت بسیار عمومی است و می تواند در تعدادی از شرایط مختلف وجود داشته باشد.
- سرفه ممکن است در عفونت دستگاه تنفسی وجود داشته باشد. این می تواند با وجود تب و سایر علائم عفونی و همچنین آزمایش خلط برای وجود باکتری یا سایر میکروب ها از COPD متمایز شود.
- سرفه ممکن است در سرطان ریه وجود داشته باشد. این را می توان با تشخیص یک توده (توده) در تکنیک های تصویربرداری (مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن) و سایر علائم سرطان مانند تعریق شبانه و/یا کاهش وزن ناخواسته قابل تشخیص از COPD تشخیص داد. مشخصه بارز سرطان ریه ، هموپتیزی است که سرفه خون است.
مرحله 3. مراقب علائم تنفسی دیگر باشید
انواع دیگر علائم تنفسی وجود دارد که ممکن است همراه با COPD باشد. این موارد شامل خس خس سینه (که ممکن است در COPD و آسم وجود داشته باشد) ، احساس سفتی در قفسه سینه و/یا عفونت های مکرر ریه (در صورت داشتن COPD مستعد ابتلا به عفونت های تنفسی مکرر هستید). همچنین ممکن است دچار خستگی غیرمعمول و/یا کاهش وزن ناخواسته شوید (این ممکن است نشانه دیررس COPD شدید باشد. همچنین این علامت شایع در سرطان ریه و سایر سرطان ها است).
مرحله 4. عوامل خطر را در نظر بگیرید
سیگار کشیدن عامل اصلی خطر COPD است. اگر سابقه سیگار کشیدن دارید و/یا در حال حاضر سیگاری هستید ، احتمال ابتلا به COPD به طور چشمگیری افزایش می یابد. به نسبت سیگار (یا پیپ یا ماری جوانا) که در طول عمر مصرف کرده اید افزایش می یابد. سایر عوامل خطر برای COPD عبارتند از:
- قرار گرفتن در محل کار در معرض مواد شیمیایی ، بخار ، گرد و غبار و/یا بخارات سمی
- سابقه سایر بیماریهای ریوی ، مانند آسم یا سایر بیماریهای مزمن تنفسی
- سن بالای 35-40 سال
- یک اختلال ژنتیکی به نام کمبود آلفا-1-آنتی تریپسین
- افزایش پاسخ دهی راه هوایی به آلرژن یا محرک های آلرژیک و آتوپی
- جنسیت: به نظر می رسد زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به COPD و آمفیزم هستند
- کمبود آنتی اکسیدان: کمبود آنتی اکسیدان ، ویتامین C و ویتامین E ممکن است یک عامل خطر برای COPD باشد
قسمت 2 از 3: استفاده از آزمایش های تشخیصی
مرحله 1. آزمایش عملکرد ریه را انتخاب کنید
آزمایشات عملکرد ریه مواردی مانند میزان هوای ریه ها و قدرت تنفس شما را ارزیابی می کند. آنها قادر به تشخیص COPD هستند حتی قبل از اینکه علائم قابل توجهی را نشان دهید!
- با این حال ، آزمایشات عملکرد ریه فقط در افرادی که علائم مشکوک بیماری تنفسی را نشان می دهند (مانند احتمال ابتلا به COPD ، از جمله موارد دیگر) استفاده می شود.
- آزمایشات عملکرد ریه همچنین ممکن است برای نظارت مداوم بر وضعیت ریه مانند COPD و برای اندازه گیری اثربخشی گزینه های مختلف درمانی استفاده شود.
- آزمایش عملکرد ریه نسبت FEV1/FVC را به شما می دهد و این عدد یکی از معیارهای اصلی تشخیص COPD و آسم است. در COPD ، تعداد آنها کاهش می یابد.
مرحله 2. از پزشک خود برای عکسبرداری با اشعه ایکس بخواهید
اشعه ایکس قفسه سینه می تواند در تشخیص یا رد شرایطی که ممکن است مشابه COPD ظاهر شود مفید باشد. به عنوان مثال ، اشعه ایکس قفسه سینه می تواند به رد نارسایی احتقانی قلب کمک کند ، که معمولاً علائم بزرگ شدن قلب را در اشعه ایکس نشان می دهد. همچنین از اشعه ایکس قفسه سینه می توان برای جستجوی سایر علل سرفه یا تنگی نفس ، مانند ذات الریه ، سرطان ریه یا بیماری بینابینی ریه استفاده کرد.
- در نهایت ، اشعه ایکس قفسه سینه می تواند علائم آمفیزم را نشان دهد ، که یکی از عوامل موثر در COPD است. اگر آمفیزم در اشعه ایکس تشخیص داده شود ، به احتمال زیاد COPD دارید.
- علائم COPD در CXR شامل دیافراگم مسطح ، افزایش رادیولوسنسی و سایه قلب باریک و طولانی است.
مرحله 3. دریافت سی تی اسکن
سی تی اسکن می تواند حتی بیشتر از رادیوگرافی به ریه ها نگاه کند. این می تواند شرایطی مانند بیماری بینابینی ریه ، آمبولی ریه (لخته شدن خون در ریه ها) ، سرطان ریه ، ذات الریه و COPD را روشن کند.
مرحله 4. یک تجزیه و تحلیل گاز خون انجام دهید
این آزمایش میزان ریه های شما در رساندن اکسیژن و حذف دی اکسید کربن را تعیین می کند. این آزمایش به پزشک شما کمک می کند تا در مورد شدت COPD خود ، در صورت وجود آن ، و اینکه چه درجه ای از درمان مورد نیاز است (مانند اینکه آیا نیاز به مکمل اکسیژن دارید یا خیر) اطلاع دهید.
قسمت 3 از 3: درمان COPD
مرحله 1. سیگار را ترک کنید
سیگار کشیدن عامل خطر شماره 1 برای ایجاد COPD و همچنین بدتر شدن وضعیت با گذشت زمان است. بنابراین ، در صورت سیگار کشیدن ، یکی از م thingsثرترین کارهایی که می توانید در درمان COPD انجام دهید ، ترک سیگار است. این باعث کاهش شدت علائم شما می شود و از پیشرفت بیماری با آسیب بیشتر ریه جلوگیری می کند.
- اگر علاقمند به ترک سیگار هستید ، می توانید برای کمک و پشتیبانی با پزشک خود صحبت کنید.
- داروها و همچنین استراتژی های جایگزین نیکوتین وجود دارد که می تواند کار را برای ترک سیگار آسان تر کرده و احتمال موفقیت شما را افزایش دهد.
- مخفف START را دنبال کنید: S = تعیین تاریخ ترک. T = به دوستان و خانواده بگویید که ترک می کنید ؛ الف = سختی را پیش بینی کرده و از قبل برنامه ریزی کنید. R = محصولات دخانی را از خانه ، ماشین و محل کار خود حذف کنید. و T = با شما دکتر صحبت کنید و برنامه های خود را به او اطلاع دهید.
مرحله 2. علائم خود را با دارو درمان کنید
تعدادی از داروها وجود دارند که می توانند به کاهش علائم COPD و بهبود تنفس شما کمک کنند. برخی از گزینه ها عبارتند از:
- "گشاد کننده برونش" - اینها به گسترش مجاری تنفسی کمک می کنند و می توانند تنفس شما را بهبود ببخشند. نمونه ای از برونکودیلاتور استنشاقی سالبوتامول (ونتولین) یا آتروونت است.
- استروئیدها - می توانید از استروئیدهای استنشاقی برای کاهش التهاب در مجاری تنفسی خود و در نتیجه بهبود تنفس استفاده کنید. نمونه ای از یک استروئید استنشاقی ، Fluticasone (Flovent) است.
- مطمئن شوید که داروهای خود را طبق تجویز پزشک مصرف می کنید.
مرحله 3. برای تشدید COPD به پزشک مراجعه کنید
"علائم COPD تمایل دارند با سرعت نسبتاً ثابت به صورت روزمره ادامه یابد. با این حال ، دوره هایی از چند روز وجود دارد که ممکن است چیزی را که" تشدید COPD "نامیده می شود تجربه کنید. این زمانی است که علائم شما به طور موقت علائم تشدید COPD ممکن است شامل سرفه بدتر ، تولید مخاط بیشتر ، افزایش تنگی نفس و/یا تب باشد. درمان تشدید COPD شامل موارد زیر است:
- تجویز آنتی بیوتیک ها در صورتی که عفونت علت اصلی تشدید COPD شما باشد.
- افزایش دوز برونکودیلاتورهای استنشاقی و داروهای کورتیکواستروئیدی استنشاقی برای کنترل بهتر علائم.
- داروهای استروئیدی سیستمیک (به شکل قرص) برای کاهش التهاب در صورت نیاز.
- اکسیژن اضافی و ماشین آلات برای کمک به تنفس در صورت نیاز.
- تجویز واکسن های ضروری (مانند واکسن آنفلوانزا و سایر موارد) ، در صورتی که قبلاً واکسینه نشده اید ، برای جلوگیری از عفونت های بعدی که با واکسیناسیون می توان از آنها جلوگیری کرد.
مرحله 4. در مورد مکمل اکسیژن سوال کنید
اگر علائم COPD تنفس روزانه را با مشکل مواجه می کند و عملکرد روزانه شما را مختل می کند ، ممکن است بخواهید از پزشک خود در مورد اکسیژن مکمل سوال کنید. برخی از افرادی که COPD شدیدتری دارند از اکسیژن اضافی بسیار سود می برند و می تواند دیسترس تنفسی را تا حد زیادی کاهش دهد.
- اکسیژن اضافی معمولاً شامل یک مخزن اکسیژن است که می توانید آن را با خود بچرخانید.
- شما معمولاً شاخک بینی دارید که اکسیژن را از مخزن به ریه های شما می رساند.
- علائم اکسیژن مکمل شامل پالس اکسی متری کمتر از 88 on در حالت سرپایی است.
مرحله 5. جراحی و/یا پیوند ریه را به عنوان آخرین راه حل در نظر بگیرید
هنگامی که علائم COPD بسیار شدید است ، دو گزینه جراحی وجود دارد که ممکن است برای درمان در نظر گرفته شود. اینها هستند:
- جراحی برای برداشتن بخش (های) بیمار از ریه. اگر مناطق خاصی از ریه (های) شما از COPD عمدتا غیرفعال شده اند ، این مناطق را می توان با جراحی برداشته شود. این امر به نوبه خود فضایی در قفسه سینه شما ایجاد می کند تا مناطق عملکردی ریه های شما بهتر کار کنند - سپس آنها فضای بیشتری برای گسترش با هوا دارند و تنفس شما باید به میزان قابل توجهی بهبود یابد.
- پیوند ریه این روش به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا هرگونه پیوند عضو یک عمل بزرگ با خطرات قابل توجه است و شما باید از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مادام العمر استفاده کنید به این امید که بدن شما پیوند را رد نکند. این دارو در تعداد کمی از بیماران COPD استفاده می شود. با این حال ، برای کسانی که وضعیت آنها بسیار شدید است ، ممکن است بهترین گزینه برای درمان باشد.
