بستن زخم جزء لاینفک درمان اولیه است. هرگز نمی دانید چه زمانی شما یا یکی از عزیزان دچار زخمی می شوید که نیاز به کمک های اولیه دارد. اگرچه زخم های عمیقی که به شدت خونریزی می کنند نیاز به مراقبت های فوری پزشکی فوری دارند ، اما اکثر زخم ها و زخم های جزئی را می توان در خانه مدیریت و پانسمان کرد. هنگامی که خونریزی را متوقف کرده و زخم را تمیز می کنید ، بانداژ در واقع یک عمل نسبتاً ساده است.
مراحل
قسمت 1 از 2: تمیز کردن زخم
مرحله 1. بدانید که چه زمانی زخم نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد
اگرچه اکثر زخم های جزئی را می توان با Band-Aid و بیشتر زخم های پوستی متوسط را با پانسمان و نوار طبی پانسمان کرد ، اما برخی از آنها برای مراقبت در خانه بسیار جدی هستند. به عنوان مثال ، زخم های پوستی که شامل شکستگی شدید استخوان ها نیز می شود ، مانند صدمات عمده به رگ های خونی که از خروج خون جلوگیری نمی کند ، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. زخم های بازوها و پاها که باعث بی حسی یا از دست دادن حس در زیر آسیب می شود ، ممکن است نشان دهنده آسیب عصبی باشد که این نیز نشانه ای برای درخواست مراقبت های پزشکی است.
- از دست دادن شدید خون به سرعت احساس ضعف و خستگی را در شما ایجاد می کند (و ممکن است بیهوش شود) ، بنابراین بلافاصله به دیگران در مورد شدت آسیب خود اطلاع دهید ، یا با اورژانس برای کمک تماس بگیرید.
- اگر زخم پوستی عمیقی در ناحیه شکم دارید ، اندام های شما ممکن است دچار آسیب و خونریزی داخلی شوند ، بنابراین سعی کنید هر چه سریعتر به اورژانس مراجعه کنید - اما فردی را مجبور به رانندگی کنید زیرا ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهید ، یا با یک مرکز تماس بگیرید. آمبولانس
مرحله 2. خونریزی را کنترل کنید
قبل از تمیز کردن و پانسمان زخم ، سعی کنید هرگونه خونریزی را تحت کنترل داشته باشید. با استفاده از یک باند تمیز و خشک (یا هر پارچه جاذب تمیز) فشار بسیار ملایمی روی زخم وارد کنید تا خونریزی کنترل شود. در بیشتر موارد ، فشار روی زخم باعث لخته شدن خون می شود و خونریزی باید در عرض 20 دقیقه متوقف شود ، اگرچه ممکن است تا 45 دقیقه کمی به ترشح ادامه دهد. بانداژ یا پارچه همچنین از ورود باکتری به زخم و ایجاد عفونت جلوگیری می کند. در موارد شدید ، می توان با استفاده از کراوات گردن یا پارچه ای بلند برای بستن یک گره محکم درست بالای زخم ، یک تورنیکت تهیه کرد.
- اگر خونریزی قابل توجه حتی پس از اعمال فشار برای 15-20 دقیقه ادامه یابد ، ممکن است زخم نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشد. فشار را ادامه دهید و به مطب پزشک ، اورژانس یا مرکز مراقبت های فوری بروید.
- اگر کنترل خونریزی دشوار است ، ممکن است فرد از داروهای رقیق کننده خون استفاده کند یا مشکلات زمینه ای لخته شدن داشته باشد. در این موارد ، فرد باید مورد توجه پزشک متخصص قرار گیرد.
- قبل از تماس با زخم ، در صورت وجود دستکش های ضدعفونی شده را بپوشید. اگر دستکش در دسترس نیست ، دستان خود را در نوعی مانع تمیز مانند کیسه پلاستیکی یا چند لایه پارچه تمیز بپیچید. از دستان برهنه خود برای فشار مستقیم روی زخم فقط به عنوان آخرین راه حل استفاده کنید زیرا تماس با خون می تواند باعث انتقال بیماری های عفونی شود.
- علاوه بر این ، قبل از تماس با زخم ، در صورت امکان ، از آب و صابون برای ضد عفونی استفاده کنید. با انجام این کار احتمال انتقال باکتری ها از دستان به آسیب دیدگی به حداقل می رسد.
مرحله 3. هرگونه بقایای قابل مشاهده را بردارید
اگر قطعات بزرگ خاک ، شیشه یا اشیای دیگر در زخم جاسازی شده است ، سعی کنید آنها را با یک موچین تمیز بردارید. شستن موچین در ابتدا مالیدن الکل به جلوگیری از انتقال باکتری ها و سایر میکروب ها کمک می کند. مراقب باشید با هل دادن موچین به داخل زخم آسیب بیشتری وارد نکنید.
- اگر با جراحت شلیک گلوله مواجه هستید ، اطراف زخم را بررسی نکنید و سعی نکنید گلوله را بیرون بکشید - این کار را به متخصصان پزشکی بسپارید.
- اگر در تلاش برای حذف تکه های بزرگ از محل آسیب هستید ، بهتر است آن را به متخصصان مراقبت های بهداشتی بسپارید تا اینکه خودتان سعی کنید آنها را مدیریت کنید. بیرون کشیدن بقایای بزرگ که با عروق خونی درگیر شده اند ممکن است باعث خونریزی بیشتر شود.
- برخی از متخصصان کمک های اولیه توصیه می کنند منتظر بمانید تا همه زباله ها را تا زمانی که زخم را بشویید منتقل کنید. اگر فقط تکه های کوچکی از کثیفی یا کثیفی را مشاهده می کنید ، این ممکن است راه بهتری برای نزدیک شدن به وضعیت باشد ، زیرا شستشو احتمالاً باعث پاک شدن اجزای کوچک می شود.
مرحله 4. لباس را از محل زخم جدا کرده یا برش دهید
برای دسترسی بهتر به زخم پس از کنترل خونریزی ، هرگونه لباس و جواهرات را از ناحیه عمومی آسیب بردارید. این کار باید به گونه ای انجام شود که اگر ناحیه زخمی متورم شد ، لباس تنگ یا جواهرات بر جریان خون تأثیر نگذارد. به عنوان مثال ، اگر با خونریزی زخم دست مواجه هستید ، ساعت مچی بالای زخم را بردارید. از نظر لباس ، اگر نمی توانید آن را از اطراف زخم بردارید ، سپس آن را با قیچی ایمنی بینی تیز (در حالت ایده آل) در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، اگر با آسیب ران مواجه هستید ، قبل از تمیز کردن و پانسمان ، شلوار را برداشته یا از محل زخم جدا کنید.
- اگر نمی توانید خونریزی را تحت کنترل درآورید ، ممکن است مجبور شوید از لباس یا کمربند پاره شده برای ایجاد تورنیکت استفاده کنید ، که به عروق بالای زخم فشار وارد می کند. با این حال ، تورنیکت فقط باید در شرایط اضطراری تهدید کننده زندگی و برای مدت کوتاهی استفاده شود ، زیرا بافت در عرض چند ساعت پس از دریافت خون شروع به مرگ می کند.
- هنگامی که لباس ها برای تمیز کردن و بستن زخم برداشته می شوند ، ممکن است لازم باشد از آنها به عنوان یک پتوی موقتی برای پوشاندن مصدوم و گرم نگه داشتن آنها استفاده شود.
مرحله 5. زخم را کاملاً بشویید
در بهترین حالت ، زخم را حداقل چند دقیقه با محلول نمک بشویید تا عاری از آلودگی و زباله به نظر برسد. محلول نمکی ایده آل است زیرا با شستشوی بار باکتریایی را کاهش می دهد و وقتی بسته بندی شده خریداری می شود معمولاً استریل است. اگر به محلول نمک دسترسی ندارید ، از آب آشامیدنی تمیز یا آب لوله کشی استفاده کنید ، اما مطمئن شوید اجازه می دهید تا چند دقیقه روی زخم جاری شود. فشردن آن از بطری آب برای این کار خوب است ، یا در صورت امکان زخم را زیر شیر نگه دارید. از آب گرم استفاده نکنید ؛ در عوض از آب ولرم یا خنک استفاده کنید.
- محلول نمک را می توان به صورت تجاری خریداری کرد.
- برخی از متخصصان توصیه می کنند از صابون ملایم مانند مایع ظرفشویی عاج برای تمیز کردن هر چه بیشتر زخم استفاده کنید ، اما گاهی صابون می تواند بافت آسیب دیده را تحریک کند.
- اگر در حال تمیز کردن زخم نزدیک چشم هستید ، مراقب باشید صابون به چشم نرسد.
مرحله 6. زخم را با یک دستمال شستشو یا پارچه نرم دیگر تمیز کنید
با استفاده از فشار بسیار ملایم ، زخم را با یک پارچه تمیز بکشید تا مطمئن شوید که بعد از شستشو با محلول نمک یا آب معمولی ، کاملاً تمیز شده است. بیش از حد فشار ندهید یا زیاد بکشید ، اما مطمئن شوید که بقایای باقی مانده را برداشته اید. به خاطر داشته باشید که اسکراب ملایم ممکن است باعث ایجاد خونریزی بیشتر شود ، بنابراین پس از تمیز کردن مجدداً به زخم فشار وارد کنید.
- در صورت موجود بودن ، قبل از پانسمان ، در این مرحله یک کرم ضد باکتریال روی زخم بمالید. کرم ها یا پمادهای ضد باکتریایی مانند نئوسپورین یا پلی اسپورین به جلوگیری از عفونت کمک می کند. این کرم همچنین مانع چسبیدن پانسمان به زخم می شود.
- از طرف دیگر ، ممکن است بخواهید به محلول ضدعفونی کننده طبیعی مانند محلول ید ، پراکسید هیدروژن یا نقره کلوئیدی (که تنها چیزی است که نیش نمی زند) به زخم اضافه کنید.
- بعد از تمیز کردن زخم را ارزیابی کنید. برخی از زخم ها برای بهبود مناسب نیاز به بخیه دارند. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر ، به جای این که خودتان زخم را پانسمان کنید ، به دنبال مراقبت پزشکی باشید: به نظر می رسد زخم بسیار عمیق است ، لبه های ناهمواری دارد و/یا خونریزی را متوقف نمی کند.
قسمت 2 از 2: بانداژ کردن زخم
مرحله 1. یک بانداژ مناسب پیدا کنید
یک پانسمان ضدعفونی شده (هنوز در بسته بندی آن است) و باند مناسب زخم را انتخاب کنید. اگر یک برش کوچکتر باشد ، یک باند با چسب (مانند Band-Aid) به احتمال زیاد برای این کار مناسب است. با این حال ، اگر یک برش بزرگتر مناسب برای Band-Aid نیست ، باید از یک پانسمان بزرگتر استفاده کنید. ممکن است مجبور شوید پانسمان را تا کنید یا برش دهید تا فقط زخم را بپوشاند. مراقب باشید که قسمت پایینی پانسمان (طرفی که روی زخم قرار می گیرد) را لمس نکنید تا خطر عفونت کاهش یابد. اگر باند چسبی ندارید و قصد چسباندن پانسمان را در محل خود دارید ، کمی مواد اضافی روی لبه ها بگذارید تا نوار مستقیم به زخم نچسبد.
- اگر پانسمان و بانداژ واقعی در دسترس ندارید ، می توانید با استفاده از هر پارچه یا پارچه تمیز بداهه بداهه کنید.
- آغشته كردن كمي بر زخم با كرم آنتي بيوتيكي نه تنها براي جلوگيري از عفونت مفيد است ، بلكه مانع از چسبيدن باند يا پانسمان مستقيم به زخم مي شود. بانداژ یا پانسمانی که به آن می چسبد به احتمال زیاد با برداشتن خونریزی بیشتری ایجاد می کند.
- باندهای پروانه ای برای چسباندن لبه های زخم به هم مفید هستند. اگر باند پروانه ای دارید ، آن را در قسمت برش (و نه در طول) قرار دهید و لبه های زخم را به هم نزدیک کنید.
مرحله 2. پانسمان را محکم کرده و روی آن را بپوشانید
از نوار طبی غیر مقاوم در برابر آب استفاده کنید تا پانسمان را از هر طرف به پوست وصل کنید. اطمینان حاصل کنید که نوار با پوست سالم و بدون آسیب تماس دارد. از استفاده از نوار صنعتی مانند نوار چسب یا نوار برق ، که ممکن است هنگام برداشتن پوست پاره شود ، خودداری کنید. هنگامی که پانسمان روی زخم چسبانده شد ، برای محافظت بیشتر ، پانسمان را با یک پارچه الاستیک تمیز یا بانداژ کششی کاملاً بپوشانید. مطمئن شوید که بانداژ را خیلی محکم نبندید و گردش خون را روی زخم یا هر قسمتی از بدن فرد زخمی قطع نکنید.
- بانداژ خارجی کش دار را با گیره های فلزی ، سنجاق های ایمنی یا نوار محکم کنید.
- در صورت خیس شدن ناحیه زخمی ، یک لایه پلاستیک بین پانسمان و بانداژ خارجی قرار دهید. لایه اضافی پلاستیک همچنین محافظت بیشتری در برابر باکتری ها و سایر عوامل عفونی ایجاد می کند.
- اگر زخم روی سر یا صورت شما قرار دارد ، ممکن است مجبور شوید بانداژ را مانند باند دور بپیچید و آنقدر محکم ببندید تا در جای خود بماند.
مرحله 3. پانسمان را روزانه عوض کنید
جایگزینی پانسمان قدیمی با یک پانسمان جدید هر روز زخم را تمیز نگه می دارد و باعث بهبود می شود. اگر باند پلاستیکی خارجی تمیز و خشک باقی بماند ، می توانید مجدداً از آن استفاده کنید. اگر برش شما به اندازه ای کوچک بود که بتوانید از Band-Aid استفاده کنید ، آن را نیز روزانه تغییر دهید. در طول یک روز ، اگر پانسمان و/یا بانداژ شما خیس شد ، بلافاصله آن را عوض کنید و منتظر روز بعد نباشید. پانسمان مرطوب و بانداژ باعث عفونت می شود ، بنابراین همیشه سعی کنید آنها را تمیز و خشک نگه دارید. اگر پانسمان یا بند-کمک به یک زخم تازه ایجاد شده چسبیده است ، آن را در آب گرم خیس کنید تا پوسته نرم شود و پانسمان یا پانسمان راحت تر برداشته شود. برای جلوگیری از این مشکل ، در صورت وجود از بانداژ نچسب استفاده کنید.
- علائم بهبود شامل کاهش التهاب و تورم ، درد کمتر یا بیشتر و تشکیل گال است.
- التیام بیشتر زخم های پوستی طی چند هفته رخ می دهد ، اما برش های عمیق تر تا یک ماه طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابد.
مرحله 4. مراقب علائم عفونت باشید
علیرغم تلاش برای تمیز و خشک نگه داشتن پوست ، گاهی اوقات می تواند عفونی شود. اگر شما توسط چیزی زنگ زده یا کثیف عمیقاً بریده شده اید ، یا اگر توسط یک حیوان یا شخص گاز گرفته شده اید ، این امر معمول است. علائمی که نشان می دهد زخم پوستی شما عفونی است عبارتند از: افزایش تورم و درد ، ترشحات یا چرک مایل به زرد یا سبز ، پوست قرمز می شود و در لمس بسیار گرم می شود ، تب بالا و/یا احساس ناخوشی. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در عرض چند روز پس از آسیب دیدگی ، فوراً به پزشک مراجعه کنید. آنها به احتمال زیاد برای مبارزه با عفونت آنتی بیوتیک یا سایر روش های درمانی را تجویز خواهند کرد.
- هرگونه رگه قرمز روی پوست اطراف زخم ممکن است نشان دهنده عفونت در سیستم لنفاوی (سیستمی که مایع را از بافت ها تخلیه می کند) باشد. این عفونت (لنفانژیت) می تواند تهدید کننده زندگی باشد ، بنابراین باید مراقبت های پزشکی فوری انجام شود.
- تزریق کزاز را در نظر بگیرید. کزاز یک عفونت باکتریایی جدی است که می تواند از زخم عفونی ایجاد شود ، به ویژه اگر توسط یک شیء کثیف سوراخ شده باشید. اگر در 10 سال گذشته داروی تقویت کننده کزاز دریافت نکرده اید ، باید به پزشک مراجعه کرده و درگیر تزریقات خود شوید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اکثر زخم هایی که نیاز به بخیه دارند باید ظرف شش تا هشت ساعت پس از آسیب درمان شوند تا احتمال عفونت کاهش یابد. به منظور جلوگیری از خطر عفونت ، زخم های مخصوصاً کثیف را نمی توان دوخت.
- به خاطر داشته باشید که هرچند نتایج زیبایی مهم است ، اما این ملاک اصلی برای ترمیم زخم نیست. شفا بدون عفونت است.
- زخم های پوستی که به احتمال زیاد آلوده می شوند ، زخم های سوراخ شده هستند - معمولاً در اثر ورود یک جسم نوک تیز به پوست مانند سوزن ، ناخن ، چاقو و دندان ایجاد می شوند.
هشدار
- از تماس با خون فرد مصدوم برای جلوگیری از آلوده شدن به آن خودداری کنید. در صورت وجود همیشه از دستکش لاتکس استفاده کنید.
- تزریق کزاز باید هر 10 سال انجام شود. کزاز یک عفونت باکتریایی جدی است که بر سیستم عصبی شما تأثیر می گذارد. این باعث انقباضات دردناک ماهیچه های فک و گردن می شود و در تنفس شما اختلال ایجاد می کند.
- خونریزی هایی که کنترل آنها دشوار است باید به پزشک مراجعه شود.
