اگر اضطراب دارید ، پیدا کردن درمان مناسب ممکن است یک کار دلهره آور به نظر برسد. یکی از گزینه های درمان اضطراب ، دارو است ، اگرچه یافتن داروی مناسب می تواند گیج کننده تر باشد. نحوه انتخاب داروهای اضطرابی را بیاموزید تا بتوانید درمان مناسب را دریافت کنید.
مراحل
روش 1 از 3: به دنبال توجه پزشکی باشید
مرحله 1. به پزشک خود مراجعه کنید
اولین قدم برای دریافت داروهای ضد اضطراب مراجعه به پزشک است. با پزشک اصلی خود شروع کنید تا از یک پزشک فیزیکی استفاده کنید. پزشک شما تعیین می کند که آیا علت پزشکی زمینه ای برای اضطراب دارید.
- وقتی به پزشک مراجعه می کنید ، باید در مورد علائم خود صادق باشید. به پزشک خود در مورد نگرانی های خود بگویید و اینکه روحیه عمومی شما در این اواخر چگونه بوده است.
- پس از دریافت تشخیص از طرف پزشک خود ، می توانید درباره داروها و سایر گزینه های درمانی بحث کنید.
مرحله 2. به یک متخصص بهداشت روانی مراجعه کنید
پس از مراجعه به پزشک ، ممکن است به روانپزشک یا سایر متخصصان بهداشت روان ارجاع داده شوید. در صورت داشتن اختلال اضطرابی که علاوه بر دارو نیاز به درمان های خاصی مانند درمان دارد ، ممکن است این مورد رخ دهد.
- ممکن است به روانپزشک ، روانشناس بالینی ، کاردرمانگر یا مددکار اجتماعی ارجاع داده شوید.
- متخصص سلامت روان موضوعات مختلفی مانند زندگی ، سیستم حمایتی و درمان های قبلی را با شما در میان می گذارد. آنها ممکن است سوالات بسیار شخصی بپرسند ، اما سعی کنید به آنها صریح و صادقانه پاسخ دهید.
مرحله 3. دارو را با پزشک خود مشورت کنید
شما باید با پزشک خود در مورد هر دارویی که انتخاب می کنید مشورت کنید. شما باید از پزشک خود در مورد دارو س questionsال کنید و از پزشک بخواهید همه چیز را با جزئیات توضیح دهد.
- از پزشک خود بخواهید تا هرگونه عوارض جانبی و همچنین مدت زمان مصرف دارو را توضیح دهد. علاوه بر این ، ممکن است در مورد هرگونه اشکال طولانی مدت مصرف طولانی مدت دارو بپرسید.
- نحوه مصرف دارو را دقیقاً مشخص کنید. در مورد زمان روز بپرسید که آیا باید آن را با غذا مصرف کنید و چند بار باید آن را مصرف کنید. به عنوان مثال ، برخی از داروهای اضطرابی باید روزانه مصرف شوند ، در حالی که برخی دیگر به همان اندازه مورد نیاز هستند.
روش 2 از 3: انتخاب داروی ضد اضطراب
مرحله 1. داروهای ضد اضطراب مصرف کنید
داروهای ضد اضطراب بیشتر بنزودیازپین شناخته می شوند. این نوع داروها به عنوان آرامبخش در نظر گرفته می شوند زیرا به کاهش سرعت مغز و بدن کمک می کنند. آنها به سرعت کار می کنند و می توانند در طول حمله اضطرابی مصرف شوند.
- داروهای رایج ضد اضطراب عبارتند از: Xanax ، Klonopin ، Valium یا Ativan.
- مصرف داروهای ضد اضطراب در صورت مصرف بیش از چهار ماه می تواند منجر به وابستگی شود.
- این نوع داروها می توانند با الکل ، مسکن ها و قرص های خواب تعامل منفی داشته باشند.
- افراد در معرض خطر بالای مصرف داروهای اضطرابی شامل افراد بالای 65 سال ، زنان باردار و کسانی که سابقه سوء مصرف مواد دارند.
- قطع ناگهانی مصرف داروهای اضطرابی ممکن است باعث ترک شود. این ممکن است شامل افزایش اضطراب ، بی خوابی ، لرزش ، ضربان قلب سریع ، تعریق و بی حسی باشد.
مرحله 2. داروهای ضد افسردگی مصرف کنید
داروهای ضد افسردگی رایج برای درمان اضطراب استفاده می شود. داروهای ضدافسردگی خطر کمتری برای وابستگی و سوء مصرف مواد دارند. هنگام استفاده از داروهای ضد افسردگی ، ممکن است یک ماه طول بکشد تا اثرات آن را احساس کنید.
- داروهای ضدافسردگی رایج که برای اضطراب استفاده می شوند عبارتند از: پروزاک ، زولوفت ، پاکسیل ، لکساپرو و سلکسا.
- قطع مصرف داروهای ضدافسردگی می تواند باعث افسردگی شدید ، خستگی ، تحریک پذیری ، اضطراب ، بی خوابی و علائم شبیه آنفولانزا شود.
مرحله 3. Buspirone را امتحان کنید
بوسپیرون یک آرامبخش خفیف جدیدتر است که به عنوان داروی ضد اضطراب استفاده می شود. این دارو کندتر از سایر داروهای ضد اضطراب عمل می کند. شروع اثرات ممکن است حدود دو هفته طول بکشد.
- بوسپیرون عوارض جانبی مشابه سایر داروهای اضطرابی ندارد. این به همین سادگی به وابستگی منجر نمی شود ، فقط علائم ترک جزئی وجود دارد و عملکرد شناختی را به همان اندازه آسیب نمی زند.
- نشان داده شده است که بوسپیرون در اختلال اضطراب فراگیر م mostثرتر است.
- این ممکن است برای افراد بالای 65 سال از افرادی که سابقه سوء مصرف مواد دارند ، گزینه مناسبی باشد.
مرحله 4. از مسدود کننده های بتا یا آنتی هیستامین ها برای اضطراب عملکرد استفاده کنید
بعضی اوقات از مسدود کننده های بتا و آنتی هیستامین ها برای کمک به اضطراب استفاده می شود. آنها بیشتر در ارتباط با نوراپی نفرین و واکنش مبارزه یا گریز استفاده می شوند. مسدود کننده های بتا و آنتی هیستامین ها می توانند به تسکین علائم جسمی مرتبط با اضطراب کمک کنند ، اما هیچ کمکی به علائم احساسی نمی کند.
- این داروها می توانند در مواردی مانند لرزش ، سرگیجه و تپش قلب کمک کنند.
- اگر فوبیا یا اضطراب عملکرد دارید ، ممکن است مفید باشند.
مرحله 5. عوارض جانبی داروهای مختلف را مشخص کنید
هر یک از انواع مختلف داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب عوارض جانبی دارد. این عوارض جانبی می تواند از جزئی تا شدید متفاوت باشد. قبل از انتخاب دارو ، عوارض جانبی را در کنار مزایا بسنجید تا انتخاب مناسب برای شما انجام شود.
- داروهای ضد اضطراب می تواند باعث خواب آلودگی ، کند شدن واکنش ها ، تار شدن گفتار ، بی نظمی ، افسردگی ، سرگیجه ، اختلال در تفکر ، از دست دادن حافظه ، ناراحتی معده و تاری دید شود. برخی از افراد ممکن است برعکس اثرات آرامش بخش ، شیدایی ، خشم ، پرخاشگری ، رفتار تکانشی یا توهم را تجربه کنند.
- داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث تهوع ، افزایش وزن ، خواب آلودگی ، سردرد ، عصبی شدن ، کاهش میل جنسی ، ناراحتی معده و سرگیجه شوند.
- بوسپیرون می تواند باعث مشکلات معده مانند تهوع ، یبوست یا اسهال ، سردرد ، خواب آلودگی ، خشکی دهان و سرگیجه شود.
- مسدود کننده های بتا می توانند به طور غیر عادی باعث کندی نبض ، حالت تهوع ، سبکی سر و خواب آلودگی شوند.
مرحله 6. داروی مناسب را برای خود انتخاب کنید
هر داروی اضطرابی ویژگی هایی دارد که ممکن است بر انتخاب شما تأثیر بگذارد. شما باید فکر کنید که آیا برای فوبیا یا حمله اضطراب/وحشت به تسکین فوری نیاز دارید یا اینکه به چیزی طولانی مدت نیاز دارید. شما همچنین باید در مورد اینکه آیا شما در گروه خطر دارویی خاص قرار می گیرید فکر کنید ، آیا دارویی دارید یا شیوه زندگی شما با داروها تداخل دارد یا وابستگی نگران کننده است.
- در صورت نیاز به کمک فوری برای حملات پانیک یا اضطراب ، داروهای ضد اضطراب مانند Xanax ، Klonopin ، Valium یا Ativan ممکن است برای شما مناسب باشد.
- اگر دارویی برای مدیریت طولانی مدت می خواهید ، داروهای ضد افسردگی را امتحان کنید.
- اگر فوبیای خاصی دارید ، مسدود کننده های بتا و آنتی هیستامین ها ممکن است انتخاب خوبی باشند.
- اگر سابقه سوء مصرف مواد دارید ، داروهای ضد افسردگی یا بوسپیرون ممکن است به خوبی کار کنند. اگر سن شما بیش از 65 است ، این دو نیز ممکن است به خوبی کار کنند.
هشدار کارشناس:
از نوشیدن الکل همراه با هر داروی اضطرابی ، چه داروی روزانه باشد و چه به صورت مورد نیاز مصرف شود ، خودداری کنید. الکل می تواند با نحوه عملکرد داروهای شما تداخل داشته باشد.
روش 3 از 3: تصمیم بگیرید که آیا داروی اضطراب برای شما مناسب است
مرحله 1. تعیین کنید که آیا درمان غیر دارویی بهتر است یا خیر
داروها می توانند به مدیریت علائم در زمان های بد کمک کنند. با این حال ، قبل از مصرف دارو ، باید سایر گزینه های درمانی را بررسی کنید. بسیاری از پزشکان و متخصصان سلامت روان معتقدند که درمان های غیر دارویی م thanثرتر از داروها هستند.
- گزینه های درمانی غیر دارویی شامل درمان ، رفتار درمانی ، تکنیک های آرامش و تنفس ، درمان شناختی ، رژیم غذایی و ورزش و کار بر قاطعیت و عزت نفس است.
- این نوع دیگر درمان ها می توانند به شما در رفع دلایل اصلی اضطراب و علائم احساسی و روانی کمک کنند. آنها همچنین می توانند به شما در یادگیری مهارت هایی برای مدیریت اضطراب در زندگی روزمره کمک کنند.
مرحله 2. بدانید که دارو درمانی نیست
داروها می توانند علائم اضطراب را کاهش دهند. با این حال ، هیچ داروی اضطرابی شما را از اضطراب شما درمان نمی کند. درمان و درمان اضطراب شما شامل انواع مختلفی از رویکردها است. داروها باید در کوتاه مدت در حین حل مشکلات به شما کمک کنند. برای برخی ، داروها می توانند در طولانی مدت به اختلالات مزمن کمک کنند.
قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید که چه درمانهای دیگری برای مدیریت طولانی مدت و درمان اختلال اضطرابی خاص شما وجود دارد
مرحله 3. صبور باشید
پیدا کردن درمان مناسب و ترکیب دارویی مناسب برای شما ممکن است مدتی طول بکشد. اولین دارویی که امتحان می کنید ممکن است برای شما مناسب نباشد ، بنابراین ممکن است پزشک مجبور شود چند بار داروهای شما را عوض کند تا مناسب آن را پیدا کنید. فقط به یاد داشته باشید که صبور باشید زیرا شما و پزشکتان درمان مناسب را برای شما پیدا می کنند.
- پزشک ممکن است جایگزین هایی را برای دارو پیشنهاد کند. سعی کنید سایر روشهای درمانی را به جای یا در کنار دارو امتحان کنید.
- حتماً با پزشک خود مشورت کنید و در مورد تغییرات ، علائم یا عوارض جانبی که تجربه می کنید صحبت کنید.
