در حالی که واکسن ها برای برخی از بچه ها مسئله مهمی نیستند ، بچه های دیگر ممکن است آنها را ناراحت کننده یا حتی وحشتناک بدانند. از آنجایی که واکسن ها برای محافظت از فرزند شما و عموم مردم در برابر بیماری ضروری هستند ، مهم است که به هر حال از آنها استفاده کنید. اگر فرزند شما از شلیک گلوله می ترسد ، می توانید به او کمک کنید تا با این تجربه کنار بیاید و تا جایی که می تواند از عهده آن برآید.
اگر شما کسی هستید که از شلیک می ترسید ، به نحوه دریافت واکسن بدون ترس بروید.
مراحل
قسمت 1 از 3: آماده شدن برای عکسبرداری
مرحله 1. بحث مستمر در مورد عکس ها را آغاز کنید
یکی از راه های خوب برای کمک به کودکان برای کنار آمدن با عکسبرداری ، این است که در مدت زمان طولانی با آنها در مورد شلیک و دلیل آنها صحبت کنید. در حالی که بسیاری از مردم معتقدند کودکان غیر منطقی هستند ، اما همیشه اینطور نیست. با حذف اشیاء شلیک شده ، به فرزند خود اجازه می دهید تا به طور سالم با آنها کنار بیاید.
- دلیل شلیک ها را توضیح دهید. چیزی مثل "شلیک به حفظ امنیت شما کمک می کند" را بیان کنید. همچنین می توانید چیزی مانند "شلیک به شما در جلوگیری از بیماری واقعی کمک می کند" را بگویید.
- به فرزند خود بگویید همه باید شلیک کنند.
- به فرزند خود اجازه دهید عکس های شما را تماشا کند.
- تجربه گرفتن عکس ها را با جزئیات بیشتر توضیح دهید. به فرزند خود اطلاع دهید که کمی آسیب می زند ، اما بعد از آن تمام می شود.
مرحله 2. یک تمرین را انجام دهید
تمرینات شات می تواند به کودک کمک کند تا تجربه را درک کرده و نسبت به شلیک ها احساس آرامش کند. به آنها اجازه می دهد بدون درد تمرین کنند.
- سرنگ خالی را بدون سوزن به کودک نشان دهید. اجازه دهید آنها را لمس کنند.
- بازوی یک حیوان عروسکی یا عروسک را با سواپ بپیچید و سپس وانمود کنید که به او شلیک کرده است. سپس اسباب بازی را تحسین کنید و یا برچسبی به آن بدهید.
- اجازه دهید کودک نوبت خود را به شما یا اسباب بازی برساند.
- از کودک بپرسید که آیا با گرفتن تظاهر خوب است؟ اگر چنین است ، وانمود کنید که یکی به آنها می دهید. در غیر این صورت ، آن را رد کنید و سعی کنید از اسباب بازی استفاده کنید یا اجازه دهید این کار را دوباره با شما انجام دهد.
- به کودک نوعی پاداش یا تأیید کلامی مثبت بدهید.
مرحله 3. زمان مناسبی را برای اطلاع فرزند خود در مورد شلیک ها انتخاب کنید
اطمینان حاصل کنید که زمان مناسبی را برای اطلاع دادن به فرزند خود در مورد شلیک ها انتخاب کرده اید. انتخاب لحظه مناسب باعث می شود که عکسبرداری نسبت به زمانی که اشتباه انتخاب کرده اید ، یک فرآیند آسیب زا باشد.
- به کودک اطلاع دهید که از قبل به پزشک مراجعه می کنید.
- در مورد عکس ها به شیوه ای بسیار بی ملاحظه صحبت کنید ، طوری که انگار چیز مهمی نیست.
- آگاه ساختن کودک از قبل در مورد شلیک ها ، فقط اضطراب او را چند برابر می کند. این به این دلیل است که شما به آنها فرصت بیشتری می دهید تا در مورد عکس هایی که می گیرند فکر کنند و روی آنها فکر کنند.
- سعی نکنید کودک را فریب دهید یا این واقعیت را پنهان کنید که قصد دارد به او شلیک کند. این ممکن است باعث شود کودک در آینده دیگر به شما اعتماد نکند و حتی اگر تصور می کند می تواند شلیک کند ، از سوار شدن در اتومبیل خودداری کند. اطلاعات را تا زمان مناسب نادیده بگیرید.
مرحله 4. یک برنامه تلویزیونی تماشا کنید یا کتابی در مورد ویزیت پزشک از کودک بخوانید
یک راه عالی برای آماده سازی کودک برای مقابله با عکسبرداری ، تماشای برنامه ها یا فیلم های تلویزیونی خاص یا خواندن کتاب های خاص با آنها است. برخی از برنامه های تلویزیونی و کتابهایی که برای کودکان خردسال طراحی شده اند ، موضوع عکس ها را به گونه ای مطرح می کنند که به آنها در آماده سازی برای این نقطه عطف زندگی کمک می کند. در نظر گرفتن:
- تماشای محله دانیل تایگر یا خیابان کنجد. این برنامه ها انواع مختلفی از مراحل مهم در زندگی کودکان خردسال را شامل می شود ، از جمله عکسبرداری.
- خواندن برنستین خرس. این مجموعه کتاب به تعدادی از مسائل مربوط به کودکان از جمله عکسبرداری می پردازد.
- کتابهای دیگری که به طور خاص برای کمک به کودکان در کنار آمدن با درمان پزشکی طراحی شده اند. از کتابدار محلی خود پیشنهاداتی بخواهید یا به صورت آنلاین گزینه ها و نظرات را بررسی کنید.
مرحله 5. احساسات کودک را تأیید کنید
با گوش دادن و اعتبار سنجی ، به آنها کمک می کنید احساس کنند درک شده و مورد حمایت شما هستند.
- "مشکلی نیست که بترسی. من اینجا هستم تا به تو کمک کنم."
- "می دانم که شما از عکسبرداری خوشتان نمی آید. لازم نیست آنها را دوست داشته باشید."
- "به یاد دارم که دفعه گذشته برای شما سخت بود. مهم نیست که چه اتفاقی می افتد ، من برای شما اینجا خواهم بود."
قسمت 2 از 3: ایجاد محیط آرامش بخش
مرحله 1. بر روحیه خود نظارت کنید
کودکان می توانند خلق و خوی والدین خود را تغییر دهند ، بنابراین مهم است که قبل از اینکه کودک خود را برای درمان به پزشک مراجعه کنید ، به یک روحیه آرام برسید. قرار گرفتن در حالت آرامش ممکن است به کودک شما کمک کند تا احساس آرامش نیز داشته باشد.
اگر احساس می کنید استرس دارید ، قبل از اینکه کودک خود را برای درمان به پزشک ببرید ، برخی از تمرینات تنفس عمیق ، شل شدن پیش رونده عضلات یا مدیتیشن را امتحان کنید
مرحله 2. پزشکی را انتخاب کنید که حضور آرامش بخشی دارد
انتخاب پزشک یا متخصص اطفال هنگام برخورد با کودک و تزریقات بسیار مهم است. انتخاب پزشک آرام ، دلسوز و خونگرم می تواند به کاهش اضطراب کودک کمک کند.
- از دوستان و سایر والدین در مورد پزشکی که استفاده می کنند بپرسید.
- در مورد نحوه بستر شدن پزشک نظرات را به صورت آنلاین بخوانید.
- اگر کودک شما از سوزن ترس شدید دارد به پزشک اطلاع دهید. این به پزشک فرصت بیشتری می دهد تا کودک را راحت کند.
مرحله 3. زمانی را در روز انتخاب کنید که کودک در آن آرامش یا شادی داشته باشد
انتخاب زمان مناسب برای گرفتن عکس از کودک نیز بسیار مهم است. اگر زمانی را پر از هیاهو انتخاب کنید ، بدون شک اضطراب فرزندتان را افزایش می دهید. در عوض ، زمانی را انتخاب کنید که در آن کودک شما شاد یا آرام باشد.
- در حالی که ممکن است راحت باشد ، بردن فرزند شما بلافاصله پس از مدرسه ممکن است اضطراب کودک شما را افزایش دهد. این امر به ویژه اگر کودک شما در اوایل روز از آن مطلع باشد ، صادق است.
- به این فکر کنید که فرزند خود را قبل از هر چیز سرگرم کننده مانند جشن تولد یا بازدید از سینما برای گرفتن عکس بگیرید. به این ترتیب ، فرزند شما ممکن است بر زمانهای سرگرم کننده آینده تمرکز کند.
مرحله 4. در راه مطب پزشک ، موسیقی آرامبخش پخش کنید
یکی دیگر از راههای عالی برای کمک به کودک در کنار آمدن با عکسبرداری ، پخش موسیقی آرامش بخش هنگام رفتن به مطب پزشک است. موسیقی آرامش بخش به کودک آرامش می بخشد.
- برخی از موسیقی های مورد علاقه فرزند خود را پخش کنید. موسیقی آواز خواندن ممکن است به ویژه خوب عمل کند ، زیرا کودک شما را درگیر می کند و ذهن او را از عکس ها دور می کند.
- از زیاد کردن زیاد صدا خودداری کنید. مگر اینکه فرزند شما فعالانه درگیر موسیقی باشد ، باید نسبتاً کم باشد.
قسمت 3 از 3: دلداری دادن به کودک
مرحله 1. حواس کودک را پرت کنید
یک راه عالی برای کمک به کودک در کنار آمدن با ضربات شلیکی ، حواس پرتی او در حین انجام این کار است. حواس پرتی مهم است ، زیرا می توانید توجه فرزند خود را به چیزهای دلپذیر تر جلب کنید.
- شوخ طبع باشید و حواس فرزندتان را پرت کنید. قبل از شروع عکس ها ، جوک های خنده دار بگویید.
- سعی کنید در مورد چیزهای مورد علاقه خود با کودک صحبت کنید.
- در حین عکاسی کتاب بخوانید تا حواس کودک شما پرت نشود و به دور نگاه کند. مناسبت های شاد را با فرزند خود به یاد بیاورید.
- فیلم مورد علاقه خود را در تلفن یا رایانه لوحی خود به فرزند خود نشان دهید.
- کاری را که کودک می تواند در حین شلیک انجام دهد ، مانند دمیدن حباب ، چرخ دنده یا نگه داشتن اسباب بازی نرم مورد علاقه خود بیابید.
- برخی از بیمارستان ها و پزشکان وانمود می کنند که به یک حیوان پر کرده گلوله می زنند و سپس به کودکان اجازه می دهند اسباب بازی خود را بعد از پانسمان پانسمان کنند. این نه تنها برای کودک سرگرم کننده است بلکه به او حس کنترل موقعیت را می دهد. همچنین باعث می شود آنها به جای تمرکز بر درد خود ، اسباب بازی خود را آرام کنند.
مرحله 2. به کودک بگویید که بعد از شلیک پاداش دریافت می کند
در حالی که شما نمی خواهید به کودک رشوه بدهید یا آن را پرداخت کنید ، وعده پاداش ممکن است به متقاعد کردن کودک برای همکاری کمک کند. همچنین ممکن است روحیه آنها تغییر کند زیرا ممکن است قبل از دریافت پاداش ، ضربه را به عنوان چیزی که باید از آن عبور کند ، ببینند.
- قول دهید بعد از عکسها از رستوران ، پارک یا مکان مورد علاقه خود بازدید کنید.
- سعی کنید به آنها بگویید که آنها را به مغازه اسباب بازی فروشی می برید و به آنها اجازه می دهید تا در بودجه خاصی یک اسباب بازی انتخاب کنند.
- برای کودکان کوچکتر یا مضطرب تر ، سعی کنید اسباب بازی ای را انتخاب کنید که فکر می کنید از قبل دوست دارند. آن را در یک جعبه بگذارید ، جعبه را چسب بزنید و جعبه را به قرار ملاقات ببرید. به آنها بگویید که یک اسباب بازی غافلگیرکننده در داخل وجود دارد و آنها می توانند بعد از شلیک آن را باز کنند.
- بعد از شلیک گلوله ، یک اسباب بازی کوچک یا حیوان شکم پر را به کودک بدهید.
- برخی از پزشکان بلافاصله پس از شلیک برچسب یا اسباب بازی کوچکی به کودکان می دهند.
- کودکان و نوجوانان عصبی هنوز می توانند از پاداش بهره مند شوند. موسیقی جدید توسط هنرمند مورد علاقه آنها ، جواهرات زیبا ، پوستر یا تی شرت مربوط به گروه یا سرگرمی ، دکوراسیون اتاق خنک یا چیزی که مربوط به سرگرمی است همه گزینه ها هستند.
مرحله 3. در مورد شلیک ملایم و محکم باشید
با ناراحتی آنها ابراز همدردی کنید در حالی که به وضوح می گویید که هنوز هم باید این اتفاق بیفتد. در اینجا چند مثال برای بیان وجود دارد:
- "ناراحت شدن اشکالی ندارد. من تمام مدت برای شما اینجا خواهم بود."
- "من می بینم که شما واقعاً ترسیده اید. گاهی اوقات ما باید کارهایی انجام دهیم که ترسناک هستند زیرا برای سالم و ایمن نگه داشتن ما ضروری هستند."
- "شما اجازه دارید بترسید ، اما ما نمی توانیم عکسبرداری را به تأخیر بیندازیم. پرستار باید برنامه خود را رعایت کند تا بتواند از سایر بیماران که به او نیاز دارند مراقبت کند. اگر احساس بهتری داشتید می توانید در دامان من بنشینید.""
- "می دانم که این برای شما در حال حاضر سخت است. گاهی اوقات زن شگفت انگیز کارهای ترسناک یا سختی انجام می دهد. آیا فکر می کنید می توانید مانند زن شگفت انگیز یک دقیقه شجاع باشید؟"
- "عصبی بودن اشکالی ندارد. به یاد داشته باشید ، این عکس سریع است و سپس ما به فروشگاه اسباب بازی می رویم تا چیز خاصی برای شما تهیه کنیم. فکر می کنید می خواهید چه چیزی بدست آورید؟"
- "من می دانم که شما بازی می کنید زیرا می ترسید. مهم نیست که چه کاری انجام می دهید ، شما در حال ضربه زدن هستید."
- "متأسفم که می شنوم شکم شما درد می کند. این گاهی اوقات برای شما اتفاق می افتد وقتی استرس دارید. می توانید دست مرا بگیرید. آیا دوست دارید با من یک نفس عمیق بکشید تا به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید؟"
مرحله 4. قبل از حین ، حین و بعد از عکسبرداری ، آسایش جسمانی را به میزان لازم فراهم کنید
اگر فرزند شما پس از تحریکات دیگر هنوز در کنار خود است ، قطعاً باید در طول این فرآیند آرامش جسمانی را فراهم کنید. راحتی جسمانی به کودک این احساس را می دهد که انگار شلیک ها یک مجازات نیست و به دلیل این که شما بهترین ها را برای آنها می خواهید ، به آنها ضربه می زند.
- اگر می خواهند بگذارید در دامان شما بنشینند.
- دستشان را بگیرید.
- پشت آنها را بکوبید.
- بعد آنها را در آغوش بگیرید
مرحله 5. از نوازش کودک خودداری کنید
در حالی که تأمین راحتی جسمانی مهم است ، باید از نوازش فرزند خود نیز اجتناب کنید. در نهایت ، داشتن عکسبرداری بخش مهمی از بزرگ شدن است و فرزند شما باید در زندگی چیزهای زیادی را که دوست ندارد تجربه کند.
- هرگز قرار ملاقات را لغو نکنید زیرا فرزند شما نمی خواهد عکس های خود را بگیرد. در عوض ، توضیح دهید که باید اتفاق بیفتد ، حتی اگر سرگرم کننده نباشد.
- هیچ گونه خواسته ای را در رابطه با ضربات شلیک نکنید. اگر می خواهید چیزی ارائه دهید ، اشکالی ندارد.
- بدون دست زدن به آنها ، به آنها دلداری دهید. اگر با آنها مانند یک قربانی رفتار کنید ، ممکن است آنها احساس قربانی کنند.
مرحله 6. پس از عکسبرداری بازخورد مثبت ارائه دهید
بعد از اینکه عکس های خود را به فرزند خود دادید ، باید بازخورد مثبتی ارائه دهید. با ارائه بازخورد مثبت ، باعث می شوید فرزندتان در مورد عکسبرداری در آینده احساس بهتری داشته باشد.
- به فرزند خود بگویید که بعد از شلیک ها چقدر شجاع است. حتی اگر آنها گریه می کردند یا فریاد می کشیدند ، به آنها بگویید که شجاعت به معنای انجام کار درست است ، حتی اگر ترسناک باشد و آنها با گرفتن ضربه ، کار درست را انجام دادند.
- به فرزند خود اطلاع دهید که از عملکرد او راضی بوده اید.
- از احساس غرور آنها در برخورد خوب با شرایط و کنار آمدن با درد استفاده کنید.
