تشخیص و درمان اختلال دوقطبی با عملکرد بالا می تواند مشکل باشد. افرادی که از نظر ظاهری بیمار نیستند ممکن است برای دریافت حمایت مورد نیاز از پزشک ، خانواده و دوستان خود دچار مشکل شوند. اما دریافت این حمایت برای داشتن یک زندگی سالم بسیار مهم است ، زیرا اختلال دوقطبی برای افراد با عملکرد بالا به همان اندازه جدی است که برای دیگران وجود دارد. اولین قدم برای دریافت مراقبت کافی ، تشخیص علائم اختلال دوقطبی و صحبت با پزشک است. پس از آن ، شما می توانید بیماری خود را با رعایت محدودیت ها و حفظ شیوه زندگی متعادل و سالم مدیریت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص اختلال دوقطبی با عملکرد بالا
مرحله 1. توجه کنید که آیا خلق و خوی شما از بالا به پایین تغییر می کند یا دوباره به عقب برمی گردد
خلق و خوی بسیار نامنظم مشخصه مشخصه اختلال دوقطبی است. یک دوره شیدایی معمولاً هفت روز یا بیشتر طول می کشد ، یک دوره هیپومانیک چهار روز یا بیشتر طول می کشد ، و یک دوره افسردگی دو هفته یا بیشتر طول می کشد. اگر خلق و خوی شما از الگوهای بالا و پایین پیروی می کند ، ارزش بررسی بیشتر را دارد تا ببینید آیا اختلال دوقطبی می تواند علت باشد.
با ثبت گزارش می توانید بینش بیشتری در مورد الگوهای خلقی خود کسب کنید. از یک مجله برای ردیابی حالات خود در فواصل معینی از روز مانند صبحانه ، ناهار و شام استفاده کنید. همچنین ممکن است اطلاعاتی در مورد آنچه می تواند باعث تغییر خلق و خوی شود مانند دعوا با شریک زندگی یا استراحت شبانه ضعیف را اضافه کنید
مرحله 2. دوره های شادی ، اعتماد به نفس یا آشفتگی شدید را بررسی کنید
شیدایی - اصطلاحی برای دوره ای از خلق و خوی بالا - می تواند باعث ایجاد احساس خوش بینی و انرژی بالا شود. همچنین می تواند باعث عصبانیت ، تحریک پذیری و رفتارهای بی پروا شود. افرادی که مرحله شیدایی را تجربه می کنند ممکن است در حال گذراندن اوقات فراغت خود باشند ، رفتارهای پرخطر انجام دهند ، بیش فعال عمل کنند یا درگیر دعوا شوند.
برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره های هیپومانیا را تجربه می کنند ، که نسخه خفیف تری از شیدایی است. اگر هیپومانیا درمان نشود ، می تواند منجر به یک دوره شیدایی کامل شود
مرحله 3. در نظر بگیرید که آیا قسمت های افسردگی را تجربه کرده اید یا خیر
دوره های افسردگی یکی از ویژگی های اصلی اختلال دوقطبی است. در مرحله افسردگی ممکن است احساس ناامیدی ، گناه یا خالی کنید. ممکن است فکر کردن یا از دست دادن علاقه به فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید برای شما سخت باشد. همچنین داشتن مشکلات خواب یا دردها در طول یک دوره افسردگی معمول است.
مرحله 4. به این فکر کنید که آیا برآوردن خواسته های زندگی شما را فرسوده می کند یا خیر
آیا تمام روز خود را در کنار هم نگه می دارید ، در محل کارتان خوب عمل می کنید و به محض رسیدن به خانه با خستگی از پا در می آیید؟ گاهی اوقات همه غرق می شوند ، اما اگر انجام وظایف خود برای شما نبردی مداوم است ، اختلال دوقطبی یکی از توضیحات احتمالی آن است.
به عنوان مثال ، شاید ایده بلند شدن از رختخواب هر روز صبح به مقدار زیادی انرژی نیاز داشته باشد. شاید در تکمیل تکالیف مدرسه ، تهیه غذا برای خود یا پرداخت به موقع قبض ها با مشکل روبرو هستید. مشکل در زمینه های مختلف می تواند نشان دهنده یک مشکل باشد
مرحله 5. با پزشک خود در مورد احساس خود صحبت کنید
اگر برای رسیدگی به خواسته های زندگی مشکل دارید ، به پزشک خود اطلاع دهید. علائم خود را از روی احساس غرور یا خجالت کم نکنید. وظیفه پزشک شما است که به شما کمک کند ، و اگر آنها نمی دانند که شما چقدر مشکل دارید ، نمی توانند دارو تجویز کنند یا توصیه های دیگری را به طور مناسب ارائه دهند.
نگویید: "این هفته واقعا سخت بود." در عوض ، چیزی شبیه به این بگویید: "من کلاس هایم را از دست می دهم و نمی توانم برای مطالعه تمرکز کافی داشته باشم."
مرحله 6. یک تشخیص پزشکی بگیرید
صرف نظر از برداشت خود از خلق و خوی خود ، قبل از اینکه بتوانید عملکرد دوقطبی با عملکرد بالا را تأیید کنید ، باید یک تشخیص رسمی از یک روانپزشک یا سایر ارائه دهندگان سلامت روان دریافت کنید.
- اگر احساس می کنید پزشک اول نگرانی های شما را جدی نمی گیرد ، به دنبال نظر دوم باشید. برای روشن شدن وضعیت شما ممکن است نیاز به چندین ارزیابی باشد. تمایز بین اختلال دوقطبی و سایر اختلالات دشوار است ، بنابراین ارزیابی دقیق و صادق بودن علائم شما بسیار مهم است.
- پس از تشخیص بیماری ، می توانید با پزشک خود در مورد نیاز به درمان و یا تغییر روش زندگی خود برای بهبود خلق و خو صحبت کنید.
قسمت 2 از 3: شناختن محدودیت های خود
مرحله 1. از تلاش برای انجام همه کارها در مواقعی که احساس خوبی دارید خودداری کنید
دوره های شیدایی و افسردگی اغلب با دوره هایی که خلق و خوی شما طبیعی است ، مشخص می شود. تصور نکنید که این بدان معناست که شما "بهتر" هستید. در این مواقع دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید و از استرس زیاد یا انجام بیش از حد توان خود جلوگیری کنید.
وسوسه انگیز است که از "روزهای خوب" استفاده کنید و برنامه خود را بارگیری کنید. از رفتن به این مسیر خودداری کنید زیرا می تواند خلق و خوی شما را بدتر کند و دوران نقاهت شما را از بین ببرد. درخواست های انجام کار یا تعهدات بیشتر را در حال حاضر رد کنید. بر سلامت خود تمرکز کنید
مرحله 2. هر روز داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید
استفاده از تثبیت کننده خلق بخش مهمی از درمان اختلال دوقطبی است. برای هرگونه دارویی که مصرف می کنید ، دستورات پزشک را دنبال کنید. مصرف دارو را بدون صحبت با پزشک متوقف نکنید. اگر داروهای شما عوارض جانبی ناخوشایندی ایجاد می کنند ، از پزشک خود بخواهید که دوز مصرفی شما را تغییر دهد یا شما را به نوع دیگری تغییر دهد.
اگر احساس خوبی دارید ، این نشانه این است که داروهای شما کار می کنند - نه این که دیگر نیازی به آنها ندارید
مرحله 3. استرس خود را تا حد ممکن محدود کنید
استرس می تواند اساساً همه شرایط سلامت روانی را تشدید کند و علائم جزئی را شدیدتر کند. وقتی استرس دارید ، به احتمال زیاد یک قسمت شیدایی یا مارپیچ در یک افسردگی افسرده وجود دارد. با برنامه ریزی نکردن خود ، تمرین تکنیک های آرام سازی و تمرین منظم ماهیچه های خلاق ، سطح استرس خود را پایین نگه دارید.
- تکنیک های مختلف آرامش را امتحان کنید تا ببینید کدام یک برای شما مفید است. مدیتیشن ، تمرینات تنفس عمیق و تجسم چند تمرین خوب است که باید در نظر بگیرید.
- همچنین ممکن است کمک به دیگران برای حمایت و تمرین مراقبت از خود باشد. برای ملاقات و تماشای فیلم ها یا ویدئوهای کمدی ، با بهترین دوست خود یک قرار ثابت بگذارید. خنده همچنین می تواند به کاهش تنش کمک کند.
مرحله 4. بر خلق و خوی خود نظارت کنید
مرتباً با خود تماس بگیرید و احساس خود را ارزیابی کنید. به این فکر کنید که کدام شرایط و رویدادها باعث ایجاد یک قسمت دوقطبی برای شما می شود و در این مواقع از روحیه خود آگاه باشید. گرفتن زودهنگام یک دوره شیدایی یا افسردگی آسان تر از متوقف کردن آن در زمان شروع کامل است.
نوشتن در یک مجله می تواند راه خوبی برای ردیابی روحیه شما باشد
مرحله 5. به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید
صحبت با پزشک به شما کمک می کند تا به برنامه درمانی خود پایبند باشید و در رفاه خود نقش فعالی ایفا کنید. حتی اگر فکر نمی کنید که لازم است ، به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
ممکن است بگویید: "من حالات روحی خود را ثبت کرده و متوجه ثبات آنها شده ام" یا "من اخیراً با مشکل خواب روبرو شده ام." صادق باشید تا بهترین مراقبت ممکن را دریافت کنید
قسمت 3 از 3: زندگی متعادل
مرحله 1. به برنامه ای پایبند باشید
این که بدانید هر روز چه انتظاری دارید می تواند استرس و سطح خلق و خوی شما را پایین نگه دارد. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی زمانی بهترین کار را می کنند که از یک روال نسبتاً سخت پیروی کنند. یک برنامه مناسب برای خود تهیه کنید و به آن پایبند باشید.
زمان های مشخصی را برای خواب ، ورزش ، کار و آماده سازی غذا تعیین کنید و سعی کنید حتی آخر هفته ها ثابت قدم باشید
مرحله 2. خواب و استراحت را در اولویت قرار دهید
هنگام خستگی بیشتر احتمال دارد استرس داشته باشید یا تحت فشار قرار بگیرید. به علاوه ، کم خوابی می تواند علامتی از شیدایی باشد یا حتی باعث تحریک آن شود. حداقل هشت ساعت در شب بخوابید و زمانی را برای استراحت در برنامه روزانه خود قرار دهید.
بهتر است هر روز به طور همزمان بخوابید و از خواب بیدار شوید. همچنین ، یک مراسم شبانه ایجاد کنید که به بدن شما سیگنال می دهد که زمان استراحت است. شامل فعالیت هایی مانند حمام کردن ، کم کردن نور ، کاهش دما و خواندن یک کتاب یا داستان ملایم باشید
مرحله 3. رژیم غذایی خود را با دقت انتخاب کنید
غذاهای مناسب می توانند به شما در تنظیم خلق و خوی کمک کنند ، در حالی که غذاهای اشتباه می توانند حال شما را بدتر کنند. خوردن مقدار زیادی سبزیجات ، غلات کامل ، میوه ها ، آجیل و حبوبات را هدف قرار دهید. از شکر فرآوری شده خودداری کنید ، زیرا می تواند خلق و خوی شما را دردناک کند.
- ردیابی مواد مغذی خود را در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که هر آنچه را که نیاز دارید دریافت می کنید. کمبود مواد مغذی می تواند بر روحیه شما تأثیر بگذارد.
- از مصرف کافئین و الکل خودداری کنید. هر دو می توانند روحیه شما را از بین ببرند و الکل ممکن است با هر دارویی که مصرف می کنید تداخل داشته باشد.
مرحله 4. به طور منظم ورزش کنید
هر روز زمانی را برای پیاده روی ، شنا یا رفتن به باشگاه برنامه ریزی کنید. چه ورزش ملایم و چه شدید را ترجیح می دهید ، تمرینات منظم می تواند افسردگی را دفع کرده و بهزیستی کلی شما را افزایش دهد.
شما می توانید با درخواست از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده برای پیوستن به شما ، به روال تمرین پایبند باشید. این باعث ایجاد ارتباطات اجتماعی سالم و مثبت می شود و به شما اجازه می دهد از تأثیر اندورفین در تقویت روحیه استفاده کنید
مرحله 5. یک شبکه پشتیبانی پرورش دهید
حمایت اجتماعی جزء ضروری یک زندگی سالم و متعادل است. برای روابطی که برای شما اهمیت دارد وقت بگذارید و دوستان و خانواده خود را به طور منظم ملاقات کنید.
اگر افراد در زندگی شما از اختلال دوقطبی حمایت یا درک نمی کنند ، پیوستن به گروه پشتیبانی دوقطبی را برای ملاقات با افرادی که با مسائل مشابه شما سر و کار دارند ، در نظر بگیرید
مرحله 6. بدانید در طول یک قسمت دوقطبی چه باید بکنید
به جای اینکه منتظر بمانید تا روحیه شما به هم ریزد ، زودتر از موعد برنامه اضطراری تهیه کنید. در صورت مشاهده علائم اولیه و اقدام به موقع ، اغلب می توان از بروز یک دوره کامل شیدایی یا افسردگی جلوگیری کرد.
