رفتار درمانی دیالکتیک (DBT) یک رویکرد درمانی است که بر تأیید و پذیرش احساسات و رفتارهای استرس زا تأکید دارد. این دارو برای افرادی که دارای اختلالات خلقی ، آسیب و سوء مصرف مواد هستند استفاده می شود ، اما در درجه اول برای افرادی که دارای علائم اختلال شخصیت مرزی (BPD) هستند استفاده می شود. برای تشخیص اینکه آیا DBT ممکن است روشی م effectiveثر برای بیماری شما باشد ، به دنبال یک متخصص بهداشت روانی باشید. هنگام انجام DBT ، تعهد به درمان فردی و گروهی و همچنین آموزش مهارت ها برای ارتقاء رشد خود وجود دارد. در نهایت ، این رویکرد مهارت های مقابله ای را برای کمک به تنظیم هیجان ، تحمل ناراحتی و ذهن آگاهی ارائه می دهد.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی گزینه های درمانی
مرحله 1. ارزیابی کنید که آیا DBT یک درمان م effectiveثر برای بیماری شما است یا خیر
این درمان در درجه اول برای کمک به افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد شد. با این حال ، می تواند یک درمان م effectiveثر برای بسیاری از مشکلات دیگر باشد. در صورت داشتن علائم زیر می توانید از DBT بهره مند شوید:
- بی ثباتی احساسی شامل انفجار خشم ، اضطراب ، افسردگی یا خصومت
- افکار و رفتارهای خودکشی مانند صدمه به خود
- رفتارهای خطرناک یا تکانشی مانند مصرف بیش از حد ، سوء مصرف مواد ، رفتارهای جنسی پرخطر یا مشکلات حقوقی
- احساس بی ارزشی و ناامنی یا حساسیت شدید به طرد شدن
- انزوای اجتماعی و/یا اختلال در روابط اجتماعی
مرحله 2. برنامه ها و پشتیبانی DBT موجود را پیدا کنید
برنامه های DBT اغلب فشرده هستند و هفته ها یا ماه های زیادی طول می کشد تا کل برنامه را تکمیل کنند. آنها طوری طراحی شده اند که مهارت ها و پشتیبانی را به شما ارائه می دهند تا احساسات مکرر نوسانات خلقی ، افکار خودکشی و تمایلات تکانشی کاهش یابد. هنگام تصمیم گیری برای انجام DBT به موارد زیر فکر کنید:
- تعهد شما. DBT یک درمان فشرده است که می تواند یک یا چند جلسه هفتگی با یک درمانگر یا گروه مهارت باشد.
- زمان بندی شما. برنامه هایی را که در دسترس شما هستند پیدا کنید. بسیاری از آنها عصرها بعد از مدرسه یا کار انجام می شود.
- بودجه ی شما. برنامه هایی را که ممکن است در شبکه بیمه درمانی شما وجود داشته باشد ، مشخص کنید. دریابید که آیا برنامه های دیگری با هزینه های پایین وجود دارد یا خیر.
- از طریق اتحاد ملی بیماری های روانی با گروه های حمایتی از سلامت روان ارتباط برقرار کنید. از طریق بخش NAMI محلی خود پشتیبانی پیدا کنید: https://www.nami.org/Find-Support. همچنین می توانید با خط راهنمای NAMI با شماره 800-950-NAMI تماس بگیرید.
مرحله 3. در مورد DBT با مرکز بهداشت رفتاری تماس بگیرید
تحت رفتار درمانی دیالکتیکی تحت نظارت و راهنمایی یک متخصص آموزش دیده روان درمانی انجام می شود. برای تعیین اینکه آیا می توانید از این درمان سود ببرید ، با یک مرکز بهداشت رفتاری یا مشاور محلی تماس بگیرید.
- حتی اگر اولین مرکز مشاوره ای که با آن تماس می گیرید DBT ارائه ندهد ، به احتمال زیاد آنها می توانند شما را در مسیر درست راهنمایی کنند. آنها همچنین ممکن است از بهترین برنامه های سرپایی و بستری که به بهترین نحو می توانند نیازهای شما را برآورده کنند مطلع شوند.
- اگر دانش آموز هستید ، از طریق کالج یا مشاور دبیرستان با مرکز مشاوره خود تماس بگیرید.
- اگر کار می کنید و بیمه درمانی دارید ، به دنبال یافتن یک مشاور باشید که بیمه شما را می گیرد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً لیستی از متخصصان سلامت روان را در شبکه خود دارد. آنها ممکن است بتوانند به شما کمک کنند یا می توانند به منبع مناسب دیگری مراجعه کنند.
- اگر قصد انجام پرداخت خصوصی را دارید ، ممکن است گزینه های هزینه ای در مقیاس کشویی در دسترس باشد تا مشاوره مقرون به صرفه تر شود. به دنبال ارائه دهندگان خدمات سلامت روان در منطقه خود برای مراحل بعدی در مورد گزینه های کم هزینه موجود باشید.
قسمت 2 از 3: مشارکت در درمان DBT
مرحله 1. درگیر درمان فردی باشید
درمان فردی می تواند به شما کمک کند تا بر نیازها و نگرانی های خاص خود تمرکز کنید. فرآیند درمانی یکی از مراحل خودشناسی است. در ارتباط با یک درمانگر آموزش دیده ، می توانید بر نقاط قوت خود و نحوه کنترل احساسات خود تمرکز کنید.
- اگر در برنامه DBT هستید ، ممکن است هفته ای یک یا دو بار برای درمان فردی ملاقات کنید. در برخی موارد ، برنامه های بستری فشرده ممکن است جلسات درمانی روزانه داشته باشند.
- تمرکز جلسه درمانی این است که اهداف و چالش های شخصی خود را بررسی کنید.
- اگر قبل از شروع DBT به درمانگر مراجعه می کنید ، می توانید در کنار شرکت در یک گروه مهارت جداگانه DBT ، با درمانگر فعلی خود ادامه دهید.
مرحله 2. در یک گروه مهارت DBT شرکت کنید
در محیط گروهی ، این فرصت را دارید که از تجربیات دیگران درس بگیرید و مهارت های بین فردی بیشتری را توسعه دهید. گروه مهارتها می تواند به طرقی مانند کلاس یا سمینار عمل کند ، که در آن مهارتها و موضوعات مقابله ای جدیدی در طول برنامه معرفی می شوند و تکالیف خانه تعیین می شود.
- شما باید متعهد شوید که در مدت سه یا چهار ماه یا حدود 12 تا 16 هفته در گروه حضور خواهید داشت.
- طول گروه ها حدود 90 دقیقه است و معمولاً یک یا دو بار در هفته برگزار می شود. این گروه ها اغلب در ساعات مختلف روز ، به ویژه عصرها برای برنامه ریزی مدرسه یا محل کار در دسترس هستند.
- گروه ها کوچک هستند ، معمولاً حدود 5-8 نفر از اعضای گروه ، برای تقویت ارتباطات قوی تر بین اعضای گروه.
- مهارتهایی که خواهید آموخت شامل مواردی مانند اثربخشی بین فردی ، تنظیم هیجانی و ذهن آگاهی است.
مرحله 3. در صورت نیاز بین جلسات در تماس تلفنی با درمانگر خود باشید
یکی از جنبه های درمان DBT این فرصت است که در خارج از جلسات درمانی فردی و گروهی با درمانگر و تیم درمانی خود در ارتباط باشید. این برای کمک به شما در زمان های سخت یا استرس زا است که از گروه یا درمانگر خود دور هستید.
- ببینید این یک پشتیبانی اضافی است ، اما بدانید که انتظار نمی رود که درمانگر یا تیم درمانی شما به عنوان بخشی از برنامه معمولاً 24 ساعته در دسترس باشد.
- اگر نگران چیزی هستید که باید قبل از جلسه درمانی بعدی مورد توجه قرار گیرد ، تماس ها می تواند به کاهش استرس یا اضطراب بین جلسات کمک کند.
- به عنوان مثال ، ممکن است به فکر خودآزاری باشید ، اما هیچ تلاشی نکرده اید. برای پشتیبانی با تیم درمانی خود تماس بگیرید و با آنها تماس بگیرید. یا شاید شما با والدین خود یا شریک خود دعوای بزرگی داشته اید و احساس می کنید به تنهایی نمی توانید از پس آن برآیید. با تیم درمانی خود تماس بگیرید.
مرحله 4. در تکالیف خانه مشارکت کنید
همانند دانش آموز بودن ، تکالیف خانگی به تقویت مهارت ها و دانش شما در جلسات درمانی فردی و گروهی کمک می کند. در طول یک برنامه DBT ، ممکن است وظایفی داشته باشید که شامل موارد زیر است:
- روزنامه نگاری. این می تواند شامل گزارش روزانه افکار ، احساسات و رفتار شما باشد.
- نوشتن تکالیف. این موارد می تواند از پاسخ به فردی در موقعیت استرس زا تا نامگذاری موثر احساسات متفاوت باشد.
- تکالیف رفتاری. اینها می تواند شامل تمریناتی مانند مشاهده نفس یا استفاده از حواس پرتی های ذهنی برای مدیریت خواسته ها باشد.
قسمت 3 از 3: یافتن خودپذیری
مرحله 1. احساسات خود را بهتر تنظیم کنید
این برنامه درمانی با توانایی تشخیص احساسات و برچسب زدن به آنها به شما کمک می کند تا طغیان خشم و افزایش اضطراب را کاهش دهید. تمرکز بر تنظیم آن احساسات از طریق خودآگاهی و پذیرش خود است.
- DBT کمک می کند تا تمرکز را از احساسات به عنوان خوب یا بد دور کنید. در عوض ، آنها به سادگی وجود دارند. قضاوت درباره آنها كمتر است.
- درمان به شما کمک می کند تا یاد بگیرید که وقتی احساسات قوی ظاهر می شوند ، مجبور نیستید بر اساس آن احساسات عمل کنید. شما به سادگی می توانید آن را تشخیص داده و احساس کنید.
- ممکن است با همکلاسی های خود در مدرسه یا با همکاران خود در مورد یک پروژه تیمی مشکل داشته باشید. ممکن است احساس ناراحتی و اضطراب کنید تا حدی که می خواهید فریاد بزنید. با به رسمیت شناختن و شناخت این احساسات ، می توانید احساس کنترل بیشتری بر احساسات خود داشته باشید تا اینکه بر خود غلبه کرده و ناراحت شوید.
مرحله 2. افزایش تحمل پریشانی
یادگیری تحمل پریشانی به این معناست که شما می توانید احساسات را که احساس طاقت فرسا یا غیرقابل تحمل می کنید ، بهتر مدیریت و هدایت کنید. اگر از موقعیت یا شخصی به راحتی احساس ناراحتی یا اضطراب می کنید ، ممکن است تحمل پریشانی کمی داشته باشید. این روش درمانی به ایجاد مهارت های زیر کمک می کند:
- آرامش بخش. به عنوان مثال ، فرض کنید که شما در مورد مکالمه ناراحت کننده اخیر با خانواده خود استرس دارید. شما می توانید با گوش دادن به موسیقی یا نقاشی به آرامش بخشی بپردازید.
- منحرف کننده
- بهبود لحظه
- تمرکز بر نکات مثبت و منفی. شاید از رفتن به مهمانی با برخی از دوستان احساس نگرانی کنید. شاید چند مهمان دیگر هم باشند که نگران دیدنشان باشید. به مزایا و معایب رفتن یا نرفتن فکر کنید.
مرحله 3. شیوه های ذهن آگاهی را بیاموزید
رویکردها و تمرینات مختلفی وجود دارد که می تواند به عنوان بخشی از DBT و سایر رویکردهای درمانی به ذهن آگاهی کمک کند. ذهن آگاهی به معنی کند کردن سرعت و توجه به چیزهای کوچکی است که غالباً مورد توجه قرار نمی گیرند یا مورد توجه قرار نمی گیرند. در اینجا چند نمونه از تمرینات مورد استفاده در برنامه های DBT آمده است:
- به تنفس عمیق یا مدیتیشن بپردازید. به جای تمرکز بر افکار خود ، به نفس خود توجه زیادی می کنید. به آرامی چند دقیقه دم و بازدم می کنید. متوجه تنش در شانه ها ، بازوها و پشت خود می شوید و یاد می گیرید که به آرامی این تنش را رها کنید. افکار مسابقه ای یا قاطع شما در عوض درون ذهن و نفس شما متمرکز است.
- یک تمرین تغذیه آگاهانه انجام دهید. این به شما کمک می کند تا عمدا غذا بخورید و روی هر لقمه تمرکز کنید. توجه متمرکز شما به ایجاد رضایت در کوچکترین موارد کمک می کند. برای مثال می توانید از یک تکه میوه که به قطعاتی مانند پرتقال یا سیب بریده شده است ، استفاده کنید.
- یک برگ را مشاهده کنید برای مثال ، یک برگ از درخت بردارید. به بافتها ، رنگها و اشکال توجه کنید. به جای قضاوت برگ به عنوان خوب یا بد ، زیبا یا زشت ، شما فقط به مشاهده و پذیرش برگ بر اساس آنچه که هست بپردازید. این کار را چند دقیقه انجام دهید.
مرحله 4. مهارت های اثر بخشی بین فردی را به دست آورید
این بخش از درمان به شما کمک می کند تا با دیگران از جمله خانواده ، شرکا و همکاران تعامل بهتری داشته باشید. همچنین به شما این فرصت را می دهد تا در فضایی امن با سایر افرادی که چالش های مشابه را تجربه کرده اند تمرین کنید. این جنبه از برنامه DBT در موارد زیر به شما کمک می کند:
- آنچه را که می خواهید به طور م askثر بخواهید
- نه گفتن م effectivelyثر ، و بدانید که این امر جدی گرفته می شود
- برای حفظ یا توسعه روابط خود
- برای حفظ عزت نفس سالم در تعامل با دیگران
مرحله 5. اعتبار و پذیرش را بیابید
این رویکرد درمانی بر اعتبار سنجی رفتار و پاسخ های شما در رابطه با وضعیت فعلی شما متمرکز است. این رویکرد خود را اشتباه یا بد نمی داند ، بلکه درک را تقویت می کند. در این فرآیند ، شما می توانید با پذیرش خود و مشکلاتی که با آن روبرو هستید ، کنترل بیشتری داشته باشید.
- DBT بر پذیرش خود و آموزش مهارت ها با هم تمرکز می کند تا حس کنترل خود را در زندگی تقویت کند.
- این فرایند شامل این است که بتوانید احساسات خود را بشناسید و با آنها به شیوه ای پذیرنده و نه قضاوت کننده کنار بیایید.
نکات
در مورد هرگونه دارویی که برای کاهش علائم خود مصرف می کنید ، با درمانگر خود مشورت کنید. اگر در حال حاضر برای بیماری خود دارویی مصرف نمی کنید ، یک درمانگر اغلب می تواند شما را به یک متخصص مانند روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد ، در صورت نیاز یا دلخواه ، برای رفع هرگونه س medicationال یا نگرانی در مورد دارو
هشدارها
- در حین درمان از مصرف موادی مانند الکل یا مواد مخدر خودداری کنید. اگر در حال حاضر از داروهای خود استفاده می کنید یا به کمک بیشتری احتیاج دارید ، با مشاور خود مشورت کنید. اگر می خواهید در مورد گزینه ها یا برنامه های درمان سوء مصرف مواد در منطقه خود کمک بگیرید ، با خط راهنمای ملی SAMHSA تماس بگیرید: 1-800-662-HELP (4357) یا
- اگر به خودکشی یا خودزنی فکر می کنید ، با خط زندگی ملی پیشگیری از خودکشی به شماره 1-800-273-8255 یا https://suicidepreventionlifeline.org/ تماس بگیرید.
