در حالی که کابوس و وحشت شبانه یا پاراسومنیا ویژگی های مشترکی دارند ، اما تجربیات متفاوتی هستند. کابوس ها زمانی رخ می دهد که فردی از خواب روشن با احساس ترس و/یا ترس شدید بیدار می شود. در مقابل ، وحشت شبانه برانگیختگی های جزئی از خواب است که طی آن فرد ممکن است فریاد بزند ، دستان خود را بکوبد ، لگد بزند یا فریاد بزند. علاوه بر این ، وحشت شبانه به ندرت در بزرگسالان رخ می دهد ، در حالی که کابوس ها در افراد در هر سنی تجربه می شوند. از آنجا که کابوس ها و ترس های شبانه دو نوع متفاوت از تجربه های خواب هستند ، باید آنها را از هم متمایز کرده و با آنها متفاوت برخورد کرد.
مراحل
قسمت 1 از 3: یادگیری درباره کابوس ها
مرحله 1. ویژگی های یک کابوس را بیاموزید
کابوس ها نوعی تجربه خواب نامطلوب هستند که هنگام خواب ، خوابیدن یا بیدار شدن از خواب رخ می دهد. چندین ویژگی بارز تجربه یک کابوس وجود دارد:
- خط داستانی کابوس اغلب با تهدیدهایی برای امنیت یا بقای شما مرتبط است.
- افرادی که کابوس می بینند با احساس ترس ، استرس یا اضطراب از رویای زنده خود بیدار می شوند.
- وقتی رویاپردازان از خواب بیدار می شوند ، اغلب خواب را به خاطر می آورند و قادر به تکرار جزئیات هستند. آنها هنگام بیدار شدن قادر خواهند بود به وضوح فکر کنند.
- کابوس ها اغلب باعث می شوند خواب بیننده به راحتی به خواب نرود.
مرحله 2. انتظار داشته باشید کابوس ها در افراد در هر سنی رخ دهد
کابوس ها بیشتر در کودکان 3-6 ساله مشاهده می شود ، تا 50 درصد کودکان در این سنین کابوس می بینند. با این حال ، کابوس ها اغلب توسط بزرگسالان نیز تجربه می شود ، به خصوص اگر فرد به شدت اضطراب یا استرس را تجربه کند.
مرحله 3. زمان وقوع کابوس ها را تشخیص دهید
کابوسها اغلب بعداً در چرخه خواب در هنگام خواب حرکت سریع چشم (REM) رخ می دهند. این دوره زمانی است که رویا پردازی بیش از همه رایج است ، و در آن زمان است که هم رویاهای خوب و هم کابوس ها بیشتر اتفاق می افتد.
مرحله 4. علل اصلی کابوس را در نظر بگیرید
در حالی که کابوس ها می توانند بدون هیچ دلیلی رخ دهند ، دیدن یا شنیدن چیزی که فرد را می ترساند یا هشدار می دهد می تواند منجر به کابوس شود. مناظر یا صداهایی که باعث ایجاد یک کابوس می شوند می توانند مواردی باشند که واقعاً اتفاق افتاده یا چیزهایی هستند که تصور می شوند.
علل شایع کابوس ها شامل بیماری ، اضطراب ، از دست دادن یکی از عزیزان یا واکنش منفی به دارو است
مرحله 5. برای عواقب کابوس ها آماده شوید
کابوس ها معمولاً احساسات شدید ترس ، وحشت و/یا اضطراب را در خواب بیننده ایجاد می کنند. بازگشت به خواب پس از یک کابوس ممکن است بسیار دشوار باشد.
- انتظار داشته باشید بعد از یک کابوس به فرزند خود دلداری دهید. او ممکن است نیاز به آرامش داشته باشد و به او اطمینان دهد که از هیچ چیز نباید ترسید.
- بزرگسالان ، نوجوانان یا کودکان بزرگتر که کابوس می بینند ، ممکن است از صحبت با یک مشاور بهره مند شوند که می تواند منشأ استرس ، ترس یا اضطراب که به عنوان کابوس ظاهر می شود را شناسایی کند.
قسمت 2 از 3: درک وحشت شبانه
مرحله 1. تعیین کنید که آیا شخص به احتمال زیاد وحشت های شبانه را تجربه می کند یا خیر
در حالی که وحشت شبانه به طور کلی نسبتاً غیر معمول است ، بیشتر در کودکان رخ می دهد (تا 6.5 children از کودکان تجربه می کنند). وحشت شبانه ممکن است نتیجه بلوغ سیستم عصبی مرکزی باشد. در مقابل ، وحشت شبانه به ندرت توسط بزرگسالان تجربه می شود (فقط 2.2 درصد از بزرگسالان وحشت شبانه را تجربه می کنند). وقتی بزرگسالان وحشت شبانه را تجربه می کنند ، اغلب به دلیل عوامل روانشناختی زمینه ای مانند ضربه یا استرس است.
- ترس شبانه در کودکان معمولاً دلیلی برای زنگ خطر نیست. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد کودکی که وحشت شبانه را تجربه می کند دارای یک مشکل روانی است یا از چیزی ناراحت یا ناراحت است. کودکان معمولاً از ترس های شبانه رشد می کنند.
- به نظر می رسد وحشت شب دارای یک جزء ژنتیکی است. اگر شخص دیگری در خانواده نیز از آن رنج ببرد ، کودکان بیشتر دچار ترس شبانه می شوند.
- بسیاری از بزرگسالانی که دچار ترس شبانه می شوند ، شرایط روانی دیگری نیز دارند ، از جمله اختلال دوقطبی ، افسردگی یا اختلال اضطرابی.
- وحشت شبانه در بزرگسالان نیز می تواند ناشی از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا سوء مصرف مواد (به ویژه سوء مصرف الکل) باشد. در نظر گرفتن علل احتمالی زمینه ای ترس شبانه در بزرگسالان و رفع این دلایل در صورت لزوم بسیار مهم است.
مرحله 2. رفتارهای مرتبط با وحشت شبانه را مشخص کنید
رفتارهای خاصی وجود دارد که اغلب با وحشت شبانه همراه است. رفتارهای رایج عبارتند از:
- نشستن روی تخت
- جیغ کشیدن یا فریاد کشیدن از ترس
- لگد زدن به پاهای او
- ضربه زدن به بازوهای او
- تعریق ، تنفس شدید یا داشتن نبض سریع
- با چشمانی درشت خیره شده
- رفتار تهاجمی (این امر در بزرگسالان بیشتر از کودکان شایع است)
مرحله 3. زمان وقوع وحشت شبانه را تشخیص دهید
وحشت شبانه اغلب در طول خواب غیر REM رخ می دهد ، بیشتر در طول موج کوتاه خواب رخ می دهد. این بدان معناست که اغلب در چند ساعت اول خواب اتفاق می افتد.
مرحله 4. انتظار نداشته باشید فردی را که وحشت شبانه دارد بیدار کنید
افرادی که در معرض ترس از خواب هستند اغلب بیدار شدن بسیار دشوار است. با این حال ، اگر آنها بیدار شوند ، اغلب با حالت گیج از خواب بیرون می آیند و ممکن است مطمئن نباشند که چرا عرق کرده ، نفس نفس می زنند یا چرا تخت خواب آنها به هم ریخته است.
- انتظار داشته باشید که شخص هیچ خاطره ای از این رویداد نداشته باشد. گاهی اوقات افراد ممکن است اطلاعات مبهم در مورد رویداد را به خاطر بیاورند ، اما هیچ جزئیاتی از آن به خاطر نمی آید.
- حتی اگر بتوانید شخص را بیدار کنید ، اغلب از حضور شما بی خبر است یا نمی تواند شما را تشخیص دهد.
مرحله 5. با شخصی که وحشت شبانه را تجربه می کند صبور باشید
به احتمال زیاد او برای برقراری ارتباط مشکل خواهد داشت ، حتی اگر پس از وقوع وحشت شبانه "بیدار" به نظر برسد. این به این دلیل است که وحشت شبانه در طول خواب عمیق رخ داده است.
مرحله 6. مراقب رفتارهای خطرناک باشید
شخصی که دچار وحشت شبانه می شود ممکن است برای خود یا دیگران بدون این که بداند تهدیدی باشد.
- مراقب راه رفتن در خواب باشید. فردی که دچار وحشت شبانه می شود می تواند در خواب راه برود که می تواند تهدیدی جدی باشد.
- از خود در برابر رفتارهای رزمی محافظت کنید. حرکات ناگهانی فیزیکی (مشت زدن ، لگد زدن و ضرب و شتم) اغلب با وحشت خواب همراه است و می تواند باعث آسیب به فرد مبتلا به ترس از خواب ، کسی که در کنار او می خوابد یا کسی که سعی می کند آنها را کنترل کند ، شود.
مرحله 7. با رعب و وحشت شبانه به درستی برخورد کنید
شما نباید سعی کنید فردی را که دارای ترس شبانه است بیدار کنید مگر اینکه در خطر باشد.
تا زمانی که فرد آرام نشده با او بمانید
قسمت 3 از 3: تمایز بین کابوس ها و ترس های شبانه
مرحله 1. تعیین کنید که آیا شخص بیدار شده است یا خیر
فردی که دچار ترس از خواب می شود ، در خواب می ماند ، در حالی که فردی که کابوس می بیند ، بیدار می شود و ممکن است جزئیات واضحی از این رویا را به خاطر بسپارد.
مرحله 2. ببینید آیا شخص به آسانی بیدار می شود یا خیر
کسی که کابوس می بیند می تواند به راحتی بیدار شود و از کابوس خارج شود ، اما این در مورد وحشت شبانه صادق نیست. در مورد مورد دوم ، بیدار شدن فرد بسیار دشوار است و ممکن است در واقع از خواب عمیق خود بیرون نیاید.
مرحله 3. وضعیت شخص را بعد از قسمت مشاهده کنید
اگر شخصی که این قسمت را تجربه کرده گیج شده و از حضور دیگران در اتاق بی خبر باشد ، احتمالاً وحشت شبانه ای را تجربه کرده است و اغلب بلافاصله به خواب باز می گردد. از طرف دیگر ، اگر فرد با احساس ترس یا اضطراب از خواب بیدار شود و به دنبال آسایش یا همراهی شخص دیگری (به ویژه در مورد کودکان) باشد ، کابوس دیده است.
به یاد داشته باشید که فردی که کابوس دیده است ، اغلب زمان بیشتری طول می کشد تا دوباره بخوابد
مرحله 4. به زمان وقوع قسمت توجه کنید
اگر این قسمت در چند ساعت اول خواب (بیشتر در حدود 90 دقیقه پس از به خواب رفتن) رخ می دهد ، به احتمال زیاد در دوره اولیه موج کوتاه خواب رخ داده است. این نشان می دهد که این قسمت احتمالاً وحشت شبانه است. با این حال ، اگر این قسمت بعداً در چرخه خواب رخ دهد ، به احتمال زیاد در طول خواب REM رخ داده است و یک کابوس است.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر ترس های شبانه در دوران کودکی شروع می شوند اما در سنین نوجوانی ادامه می یابند یا در بزرگسالی شروع می شوند ، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.
- وحشت شبانه بیشتر در کودکان شایع است. اگر ترس های شبانه بیشتر می شود ، خواب اعضای خانواده را مختل می کند ، شما یا فرزندتان را از خواب می ترساند یا رفتارهای خطرناکی (مانند برخاستن از رختخواب و راه رفتن در خانه) یا آسیب دیدگی وجود دارد ، مراجعه به پزشک بسیار مهم است. به
