پرکاری تیروئید وضعیتی است که در آن غده تیروئید بدن هورمون های تیروئید زیادی تولید و ترشح می کند. از آنجا که پرکاری تیروئید در زنان شایع تر است ، اغلب در مردان به عنوان یک بیماری خود ایمنی تشخیص داده نمی شود. اگر مبتلا به پرکاری تیروئید هستید ، ممکن است کاهش وزن ، ضربان قلب سریعتر در حالت استراحت ، اضطراب و مشکل خواب را تجربه کنید. مردان همچنین ممکن است در نتیجه سرکوب هورمون های تیروئید و کاهش جذب تستوسترون ، میل جنسی کمتری داشته باشند ، در نعوظ دچار مشکل شوند و حساسیت در قفسه سینه ایجاد شود. با این حال ، درمان بدون در نظر گرفتن جنسیت یکسان است. در بیشتر موارد ، پرکاری تیروئید با استفاده از ید رادیواکتیو ، داروها ، مسدود کننده های بتا ، تزریق اتانول یا حتی جراحی درمان می شود. در بیشتر موارد ، پرکاری تیروئید کاملاً قابل درمان است و گزینه های درمانی بسیار بی خطر هستند.
مراحل
روش 1 از 3: استفاده از ید درمانی رادیواکتیو
مرحله 1. برای تعیین میزان دوز خود ، یک آزمایش جذب ید انجام دهید
قبل از شروع درمان با ید رادیواکتیو ، پزشک باید میزان تجمع ید را در تیروئید شما تعیین کند تا دوز لازم برای کوچک کردن تیروئید یا در صورت بروز هرگونه عارضه مشخص شود. شما مقدار کمی ید مصرف خواهید کرد و پزشک شما نحوه عبور ید در بدن شما و تعامل با تیروئید را تحت نظر خواهد داشت. این فرایند کاملاً بی خطر است و اولین قدم مهم در درمان ید برای پرکاری تیروئید است.
- درمان با ید رادیواکتیو رایج ترین روش درمانی برای پرکاری تیروئید است. این شامل مصرف مقدار زیادی ید به شکل قرص یا مایع برای کوچک کردن یا فلج کردن تیروئید است. این روش درمانی بسیار ترسناک تر از واقعیت است-شما فقط دارو مصرف می کنید و غربالگری های منظم انجام می دهید.
- پزشک شما ممکن است در مورد حذف ید رادیواکتیو صحبت کند. این به یک مسیر درمانی اشاره دارد که در آن ید رادیواکتیو با هدف کشتن غده تیروئید مصرف می شود.
- در صورت بارداری یا شیردهی از درمان با رادیو ید استفاده نکنید.
- رادیو ید می تواند باعث ایجاد بیماری های تیروئیدی چشم یا اوربیتوپاتی گریوز شود یا علائم آن را بدتر کند.
مرحله 2. یک قرص ید رادیواکتیو مصرف کنید و مایعات زیادی بنوشید
برای تقریباً 90 of بیماران ، یک دوز ید با دقت وزن کافی است تا تیروئید شما با کوچک شدن به عملکرد طبیعی خود بازگردد. قرص ید خود را بخورید و مایعات زیادی برای هفته آینده بنوشید. حداقل 1 فنجان (240 میلی لیتر) آب در ساعت مصرف کنید تا مقدار کمی از اشعه را از طریق ادرار از بدن خارج کنید.
- بسته به نحوه وزن گیری درمان ید شما توسط پزشک ممکن است 1-4 قرص به شما داده شود. آنها همچنین ممکن است آن را به صورت مایع به شما بدهند و از شما بخواهند که در طول چند ساعت به صورت فزاینده بنوشید.
- شما احتمالاً برای نظارت در طول 24 ساعت اول در بیمارستان بستری خواهید شد تا مطمئن شوید بدن شما درمان را به درستی انجام می دهد.
مرحله 3. پس از مصرف قرص خود حداقل 2 هفته رژیم کم ید داشته باشید
برای جلوگیری از افزودن مقدار ید در بدن خود ، از نان ، رول یا شیرینی های تجاری که با نرم کننده های ید تهیه می شوند خودداری کنید. در عوض ، 4-6 وعده غلات ، جو دوسر یا کینوا در روز بخورید. از نظر پروتئین ، از زرده تخم مرغ و همه غذاهای دریایی خودداری کنید تا مقدار کمی ید مصرف نکنید. روزانه 2-3 وعده گوشت گاو ، گوساله ، بره یا مرغ بخورید تا مطمئن شوید پروتئین خود را از منابع بدون ید دریافت می کنید.
شما ید رادیواکتیو را طی چند هفته پس از فیلتر شدن در تیروئید از طریق ادرار خود منتقل می کنید
هشدار:
مقدار ید در بدن شما با دقت اندازه گیری می شود تا غده تیروئید شما از بین برود یا کوچک شود. اگر ید بیشتری مصرف می کنید و فقط سعی در کاهش آن دارید ، ممکن است آن را به طور کامل از بین ببرید. اگر سعی می کنید تیروئید را بکشید و بیشتر از مقدار ید مصرف می کنید ، ممکن است بیمار شوید.
مرحله 4. پس از 6 ماه غربالگری شوید تا ببینید وضعیت تیروئید شما چگونه است
پس از 6 ماه ، پزشک یک اسکن تصویربرداری بدن انجام می دهد تا ببیند تیروئید چگونه به درمان با ید واکنش نشان داده است. برای ملاقات خود حاضر شوید و به پزشک خود اجازه دهید تا آزمایشات لازم را برای بررسی تیروئید شما انجام دهد. پزشک یا پرکاری تیروئید شما را درمان شده در نظر می گیرد یا یک دوره درمانی اضافی را تجویز می کند.
- همچنین به شما آزمایش خون داده می شود تا میزان ید خون خود را بررسی کنید و ببینید که سایر غدد شما چگونه به تغییرات غده تیروئید واکنش نشان داده اند.
- در صورت تداوم علائم ، پزشک ممکن است دوز اضافی درمان ید رادیواکتیو برای کاهش تیروئید ارائه دهد.
مرحله 5. در صورت لزوم پس از مقابله با تیروئید ، درمان را تکرار کنید
در برخی موارد ، تیروئید پس از کوچک شدن از درمان با ید دوباره رشد می کند و همچنان باعث ایجاد مشکل می شود. در این موارد ، ممکن است یک درمان طولانی مدت با ید رادیواکتیو به شما پیشنهاد شود. اگر می خواهید از گزینه های جراحی اجتناب کنید و بتوانید روند درمان ید و مراقبت های بعد را کنترل کنید ، این گزینه خوبی است.
اگر به بیماری گریوز مبتلا هستید ، ممکن است برای مدیریت علائم خود نیاز به مصرف طولانی مدت ید رادیواکتیو کم داشته باشید
روش 2 از 3: مدیریت علائم با داروهای دیگر
مرحله 1. از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای مدیریت موارد خفیف استفاده کنید
اگر پرکاری تیروئید شما حاد و جزئی است ، ممکن است پزشک به شما پیشنهاد دهد که چند هفته از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) برای مدیریت علائم و نظارت بر آنها استفاده کنید. دوز توصیه شده روزانه ایبوپروفن ، آسپرین یا کتوپروفن را طبق دستور پزشک برای چند هفته قبل از انجام هرگونه اقدام بیشتر مصرف کنید.
- برای برخی از افراد ، پرکاری تیروئید یک واکنش موقتی به جراحی یا ضربه است و به سادگی خود به خود برطرف می شود.
- این اولین قدم رایج برای بسیاری از پزشکان در هنگام تشخیص علت پرکاری تیروئید است.
مرحله 2. برای مهار هورمون های تیروئید از داروهای ضد تیروئید استفاده کنید
برای علائم شدیدتر که ممکن است موقتی باشند ، پزشک ممکن است داروی ضد تیروئید مانند پروپیل تیوراسیل و متیمازول را تجویز کند. این داروها گیرنده های تیروئید را مسدود کرده و ترشح هورمون های تیروئید را در بدن شما کاهش می دهند. بر اساس دستور پزشک ، بر اساس موارد خاص ، داروهای ضد تیروئید خود را مصرف کنید.
- عوارض جانبی داروهای ضد تیروئید شامل بثورات ، ریزش مو ، تب و خارش است. اینها شایع هستند و معمولاً خیلی خطرناک نیستند مگر اینکه مشکلات خود ایمنی دیگر داشته باشید.
- عوارض جانبی جدی که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد شامل درد شکم ، تورم ، درد مفاصل و حالت تهوع است.
- اگر باردار هستید ، پروپیل تیوراسیل را انتخاب کنید زیرا متی مازول می تواند رشد جنین یا جنین را مختل کند.
مرحله 3. مسدود کننده های بتا را به عنوان یک درمان طولانی مدت برای علائم مصرف کنید
اگر پزشک شما تصور نمی کند که ید رادیواکتیو یا عمل جراحی هنوز ضروری است ، ممکن است داروهای مسدود کننده بتا را به عنوان وسیله ای برای کاهش علائم در هنگام وزن گیری مراحل بعدی ارائه دهد. مسدود کننده های بتا به طور مستقیم بر تیروئید تأثیر نمی گذارد ، اما اثرات هورمون های تیروئید بر بدن را مهار می کند و می تواند از بدتر شدن علائم جلوگیری کند. طبق دستور پزشک ، مسدود کننده های بتا را هر روز به صورت خوراکی مصرف کنید.
- بتا مسدود کننده های متداول عبارتند از پروپرانولول ، آتنولول و متوپرولول.
- اگر قبلاً آسم دارید ، مسدود کننده های بتا می توانند علائم حمله آسم را پنهان کنند. در صورتی که سابقه آسم دارید در حین بحث درباره مسدود کننده های بتا به پزشک خود اطلاع دهید.
- بدن شما هنوز هورمون های تیروئید را که در خون شما جریان دارد تولید می کند ، بنابراین برای کاهش سطح و تولید ، باید مسدود کننده های بتا را با داروی ضد تیروئید جفت کنید.
مرحله 4. تزریق اتانول استریل برای درمان ندول های تیروئید
اگر ندول های تیروئید دارید ، که روی تیروئیدها خوش خیم هستند و باعث پرکاری تیروئید می شوند ، پزشک ممکن است تزریق اتانول در تیروئید را برای کوچک شدن ندول ها پیشنهاد کند. این فرایند شامل تزریق مستقیم اتانول به تیروئید برای از بین بردن یا از بین بردن تیروئید است ، بنابراین منابع گره ها را قطع کرده و از رشد اضافی جلوگیری می کند. ممکن است سوزن در گردن شما گیر کرده باشد ، اما ناراحت کننده نیست ، اما تزریق اتانول یک درمان خوب یکبار مصرف است که می تواند جایگزینی برای عمل جراحی باشد.
ممکن است پزشک تزریق اتانول را برای از بین بردن تیروئید به عنوان راه حل دائمی مشکل شما پیشنهاد کند
هشدار:
این معمولاً به عنوان جایگزینی برای برداشتن جراحی ارائه می شود ، اما در موارد نادر ، تیروئید مقابله کرده و مشکلات عود می کند. در صورت انتخاب بین این دو ، گزینه های خود را با دقت بسنجید و در مورد خطرات هر گزینه با پزشک خود مشورت کنید.
روش 3 از 3: بررسی گزینه های جراحی
مرحله 1. در صورت سرطانی شدن ندول ها ، جراحی را برای برداشتن آنها انتخاب کنید
ندول های تیروئید ، که روی تیروئید رشد می کنند ، اغلب سرطانی می شوند. در صورت سرطانی شدن تومورها ، پزشک ممکن است برداشتن رویش ها را با جراحی پیشنهاد کند. با متخصص غدد مشورت کنید تا ببینید آیا جراحی برای شما مناسب است یا خیر. در صورت نیاز به جراحی ، آگاه باشید که این روش بسیار م effectiveثر است و معمولاً بی خطر است.
- مراقبت های بعد از جراحی ندول معمولاً شامل استراحت در رختخواب ، مصرف داروهای مسکن و خوردن غذای مایع برای چند هفته پس از عمل است.
- برای تعیین اینکه آیا ندول ها بدخیم هستند یا خیر ، باید بیوپسی انجام دهید.
مرحله 2. در صورت لزوم جراحی انجام دهید تا تیروئید به طور کامل برداشته شود
اگر تیروئید سرطانی است یا سایر درمان های پزشکی م beenثر نبوده اند ، پزشک ممکن است جراحی را برای حذف کامل تیروئید پیشنهاد کند. برای پیگیری مراحل جراحی و درک خطرات احتمالی ، با یک متخصص غدد درون ریز مشورت کنید. پس از جراحی ، دستورالعمل های پزشک خود را در مورد مراقبت های بعدی دنبال کنید تا مطمئن شوید که با بهبودی مشکلی ندارید.
- ممکن است بعد از جراحی دچار گلو درد شوید. نگران نباشید ، این طبیعی است. برای تسکین گلو از قرص های گلو استفاده کنید.
- احتمالاً به دلیل کم کاری تیروئید ناشی از جراحی ، باید تا پایان عمر از داروهای جایگزین هورمون استفاده کنید ، به این معنی که در بدن خود هورمون تیروئید ندارید.
- پرکاری تیروئید به احتمال زیاد نیاز به راه حل دائمی در مردان دارد زیرا احتمال علائم موقتی آنها کمتر است.
مرحله 3. دستورالعمل های مراقبت های بعد را دنبال کنید و به آرامی به رژیم غذایی معمول بازگردید
هنگامی که از جراحی بیدار می شوید ، ممکن است از شما خواسته شود که در اطراف راه بروید و کشش کنید تا از لخته شدن خون جلوگیری شود. تیروئیدهای شما در گردن شما قرار دارند ، بنابراین صحبت کردن یا غذا خوردن برای شما مشکل خواهد بود. پرستار شما ممکن است تمرینات کششی فک را برای شما راهنمایی کند. هنگام بلع راحت باشید ، مایعات را شروع کنید و پس از 2-3 روز به آرامی به غذاهای جامد برسید.
- ممکن است پس از عمل جراحی برای شما آنتی بیوتیک و داروهای ضد درد تجویز شود. دستورالعمل ها را دنبال کنید و قرص های خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید تا از عوارض بعدی جلوگیری کنید.
- سیگار کشیدن و نوشیدن الکل هنگام مصرف داروهای ضد درد خطرناک است. از انجام این کار اجتناب کنید و اگر در مدیریت درد خود مشکل دارید ، با پزشک خود تماس بگیرید.
