هر فردی که به استروئید وابسته است ، می تواند در صورت مواجهه با عفونت معده ، به خصوص در مواردی که تب دارد ، وضعیت سلامتی خود را بدتر کند. بیماری آدیسون یا وضعیت هیپوفیز ، CAH و سایر اشکال نارسایی آدرنال در این شرایط همه در معرض بحران آدرنال قرار دارند. اگر شما یا یکی از عزیزان خود وابسته به استروئید هستید و داروهای خوراکی را جذب یا نگه نمی دارید ، به سرعت به استروئیدهای تزریقی نیاز دارید. آگاهی از نحوه و زمان تزریق اضطراری هیدروکورتیزون داخل عضلانی می تواند جان فردی را که مبتلا به بیماری آدیسون یا سایر اشکال وابستگی به استروئید است نجات دهد.
مراحل
روش 1 از 3: تزریق هیدروکورتیزون
مرحله 1. محل تزریق مناسب را تعیین کنید
تزریق لباس در مواقع ضروری اشکالی ندارد ، همانطور که در این ویدئوی آموزشی تهیه شده توسط گروه خودیاری بیماری ادیسون نشان داده شده است. بهترین محل یک سوم میانی قسمت خارجی ران است ، اما می توانید به عضله بالای بازو نیز تزریق کنید.
این یک تزریق بین عضلانی است بنابراین نیازی نیست به دنبال رگ یا چیزی غیر از عضله ای از ران یا بالای بازو باشید
مرحله 2. نگران استریلیزاسیون محل تزریق در شرایط اضطراری نباشید
متخصصان پزشکی که در محیط بیمارستان کار می کنند اغلب این کار را انجام می دهند ، مخصوصاً برای IV. این شیوه در ایالات متحده بیشتر از انگلستان یا سایر کشورها رایج است. با این حال ، برای درمان IM فوری ، همان استانداردهای دقیق تکنیک آسپتیک کمتر کاربرد دارد. گاهی اوقات ، تزریق اضطراری هیدروکورتیزون در نقاط دور افتاده و بدون دسترسی به آب لوله کشی مورد نیاز است. تزریق سریع و جلوگیری از تأخیر در نگرانی در مورد رعایت استانداردهای ایده آل عقیم سازی یا بهداشت مهمتر است.
اگر در حال ساخت کیت تزریق خود هستید ، می توانید دستمال مرطوب الکلی را قرار دهید ، که برای جلوگیری از خونریزی پس از آن نیز مفید است
مرحله 3. سرنگ را مانند یک دارت در دست بگیرید
مرحله 4. سوزن را به سرعت و با زاویه 90 درجه وارد کنید
در صورت برخورد با رگ لازم نیست "عقب بکشید".
مرحله 5. به آرامی و به آرامی ، محتویات پیستون را فشار دهید تا تمام مایع سرنگ در ران خالی شود
اگر این کار را به آرامی انجام دهید درد کمتری دارد. سریع سوزن را بردارید.
مرحله 6. محل تزریق را به آرامی فشار دهید ، با استفاده از دستمال تمیز یا دستمال الکلی برای جلوگیری از خونریزی
روش 2 از 3: آماده سازی داروی خود
مرحله 1. کیت تزریق را پیدا کنید
کیت تزریق شامل: یک سرنگ ایمنی یکپارچه ، یا سرنگ ها و سوزن های جداگانه ، آمپول های هیدروکورتیزون تزریقی شما ، دستمال های الکلی یا دستمال کاغذی ، ترجیحا همچنین با ضربه محکم کننده برای باز کردن ویال های شیشه ای است. در صورت شکستگی ، باید حداقل 2 ویال داروی تزریقی داشته باشید.
- طول سوزن ها باید برای استفاده از IM مناسب باشد ، یعنی آبی یا سبز. اگر سوزن های کوتاه تر و نارنجی دارید که معمولاً برای دیابت استفاده می شود ، بهتر است در قسمت بالای بازو تزریق کنید.
- رایج ترین داروهای تزریقی هیدروکورتیزون برای وابستگی به استروئیدها عبارتند از هیدروکورتیزون سدیم فسفات و هیدروکورتیزون سدیم سوکسینات.
- آماده سازی های تزریق هیدروکورتیزون مبتنی بر استات مانند Cortistab® فقط برای تزریق مفصلی است و باید از آنها اجتناب شود. آنها خیلی کند عمل می کنند و نمی توانند کار خوبی انجام دهند.
مرحله 2. بسته بندی را بردارید
برای سوزن و سرنگ جداگانه ، سوزن را با فشار دادن سرنگ به هم وصل کنید.
مرحله 3. دارو را آماده کنید
اگر برای شما هیدروکورتیزون سدیم فسفات به صورت مایع صادر شده است ، آمپول از قبل مخلوط شده و آماده مصرف است. با این حال ، در برخی از کشورها ، هیدروکورتیزون سدیم فسفات به صورت پودر و آب جداگانه ، مشابه هیدروکورتیزون سدیم سوکسینات عرضه می شود.
- اگر برای شما آب و برق جداگانه صادر شده است ، باید دارو را آماده کنید. در آمریکای شمالی و بسیاری از کشورهای اروپایی ، این در حال حاضر در Act-o-Vial ، یک بطری 2 محفظه عرضه می شود. در سایر کشورها به صورت یک بطری درپوش دار لاستیکی حاوی پودر و یک آمپول آب جداگانه صادر می شود.
- اندازه گیری های خود و میزان هیدروکورتیزون دریافتی را دوباره بررسی کنید. به عنوان مثال ، Act-o-Vial حاوی 2 میلی لیتر آب است ، به طوری که 2 میلی لیتر = 100 میلی گرم هیدروکورتیزون و 1 میلی لیتر = 50 میلی گرم ، که دوز توصیه شده برای کودکان 1-5 ساله است. در مقایسه ، آماده سازی مایع که داروی انتخابی در انگلستان است (هیدروکورتیزون سدیم فسفات) فقط در 1 میلی لیتر از قبل مخلوط شده است ، به طوری که 1 میلی لیتر = 100 میلی گرم هیدروکورتیزون.
مرحله 4. دستورالعمل ها را آماده کنید تا هر نوع دارویی را که تهیه کرده اید تهیه کنید
اگر ضربه محکم برقی ندارید ، کمی بافت دور گردن ویال شیشه بپیچید تا خطر برش شیشه کاهش یابد.
مرحله 5. داروی هیدروکورتیزون تزریقی مایع را از آمپول یا بطری آن به داخل سرنگ بکشید
اگر یک بطری حاوی سدیم سوکسینات هیدروکورتیزون دارید ، بهتر است هنگام جمع آوری مایع آن را وارونه نگه دارید.
اگر کودک را درمان می کنید ، مطمئن شوید که دوز مناسب سن و وزن او را دارید. برای کودکان بالای پنج سال و برای بزرگسالان معمولاً دوز 100mg هیدروکورتیزون است
مرحله 6. هرگونه حباب هوا را از سرنگ خارج کنید
سرنگ را در سطح چشم نگه دارید و با ضربه ملایم روی آن حباب ها را بررسی کنید. اگر می بینید که شبیه حباب های کوچک است ، این هوای به دام افتاده است. برای تزریق IM ، مهم نیست که کمی هوا در مخلوط باقی بماند ، اگرچه بهتر است قبل از تزریق آن را خارج کنید. با فشار ملایم پیستون (بالای سرنگ) به سمت پایین می توانید هرگونه حباب هوا را خارج کنید تا قطره ای از مایع در بالای سوزن ایجاد شود.
روش 3 از 3: دانستن زمان تزریق
مرحله 1. علائم را زود تشخیص دهید
اگر به طور فزاینده ای احساس ضعف و حالت تهوع می کنید ، اغلب محتاطانه است که قبل از شروع استفراغ سرنگ تهیه کنید. هزینه استفاده نشده در مقایسه با هزینه های درمان فوریت های پزشکی حداقل است.
به طور کلی ، هر فردی که وابسته به استروئید است باید بلافاصله پس از استفراغ تزریق هیدروکورتیزون را دریافت کند. تأخیر در درمان خطرات دارد
مرحله 2. همیشه از دستبند طبی استفاده کنید که وضعیت وابسته به استروئید شما را توضیح دهد
اگر وضعیت شما به حدی رسید که قادر به برقراری ارتباط نیستید ، یک دستبند می خواهید که نشان دهنده وضعیت وابسته به استروئید شما باشد ، بنابراین هرکسی که شما را پیدا کند ، آمبولانس یا غریبه ، بتواند درمان صحیح را برای شما انجام دهد.
