HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که باعث ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) می شود. HIV به سیستم ایمنی بدن حمله می کند و نوعی گلبول سفید خون را از بین می برد که به بدن در مقابله با عفونت و بیماری کمک می کند. علائم مختلفی وجود دارد که می تواند نشانه های احتمالی ابتلا به HIV باشد ، اما بسیاری از این علائم همچنین با بیماری های دیگر مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی همراه است. آزمایش تنها راه مطمئن برای تعیین وجود HIV است. علائمی وجود دارد که باید به دنبال آنها باشید که می تواند هشداری برای عفونت شما باشد.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص علائم اولیه
مرحله 1. تعیین کنید که آیا خستگی حاد را بدون دلیل قابل توضیح تجربه می کنید
خستگی می تواند نشانه بسیاری از بیماری های مختلف باشد ، اما این علامتی است که بسیاری از افراد مبتلا به HIV آن را تجربه می کنند. اگر این علامت تنها چیزی است که احساس می کنید نباید زنگ خطر بزرگی ایجاد کند ، اما چیزی است که باید در آن بیشتر بررسی شود.
- خستگی حاد همان احساس خواب آلودگی نیست. آیا مدام احساس خستگی می کنید ، حتی بعد از خواب راحت؟ آیا احساس می کنید بیشتر از حالت معمول چرت های بعدازظهر می زنید و از فعالیت های سنگین خودداری می کنید زیرا احساس می کنید انرژی پایینی دارید؟ این نوع خستگی باعث نگرانی می شود.
- اگر این علامت طی چند هفته یا چند ماه ادامه پیدا کرد ، حتماً آزمایش کنید تا HIV را رد کنید.
مرحله 2. مراقب تب یا تعریق زیاد شبانه باشید
این علائم معمولاً در مراحل اولیه عفونت HIV رخ می دهد ، در مرحله ای که مرحله اولیه یا حاد عفونت HIV نامیده می شود. باز هم ، بسیاری از افراد این علائم را ندارند ، اما کسانی که این علائم را دارند معمولاً 2-4 هفته پس از ابتلا به HIV تجربه می کنند.
- تب و تعریق شبانه نیز از علائم آنفولانزا و سرماخوردگی است. اگر فصل سرماخوردگی یا آنفولانزا است ، ممکن است این چیزی باشد که شما تجربه می کنید.
- لرز ، درد عضلانی ، گلودرد و سردرد ، که همچنین علائم آنفولانزا و سرماخوردگی هستند ، همچنین می توانند نشانه های عفونت اولیه HIV باشند.
مرحله 3. تورم غدد گردن ، زیر بغل یا کشاله ران را بررسی کنید
گره های لنفاوی در واکنش به عفونت های بدن متورم می شوند. این مورد برای همه افرادی که دارای HIV اولیه هستند اتفاق نمی افتد ، اما در بین کسانی که علائم دارند ، یک مورد رایج است.
- گره های لنفاوی گردن بیشتر از بغل یا کشاله ران مبتلا به عفونت HIV متورم می شوند.
- غدد لنفاوی می توانند در نتیجه بسیاری از انواع دیگر عفونت ها مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا متورم شوند ، بنابراین بررسی بیشتر برای تعیین علت لازم است.
مرحله 4. به موارد تهوع ، استفراغ و اسهال توجه کنید
این علائم ، که معمولاً با آنفولانزا همراه است ، همچنین می تواند نشان دهنده عفونت اولیه HIV باشد. در صورت تداوم این علائم آزمایش دهید.
مرحله 5. به زخم های دهان و تناسلی توجه کنید
اگر مشاهده کردید زخم دهان همراه با سایر علائم ذکر شده ظاهر می شود ، به ویژه اگر معمولاً به زخم دهان مبتلا نمی شوید ، ممکن است نشانه عفونت اولیه HIV باشد. زخم های تناسلی نیز نشان دهنده وجود HIV است.
روش 2 از 3: تشخیص علائم پیشرفته
مرحله 1. سرفه خشک را کنار نگذارید
این علامت در مراحل بعدی HIV رخ می دهد ، گاهی چندین سال پس از این که ویروس در بدن منقبض شده و در بدن پنهان شده است. نادیده گرفتن این علامت به ظاهر بی ضرر در ابتدا آسان است ، به خصوص اگر در فصل آلرژی یا در فصل سرفه و سرماخوردگی رخ دهد. اگر سرفه های خشکی دارید ، به نظر نمی رسد با مصرف داروهای آلرژی یا استفاده از یک دستگاه استنشاقی ، آن را لمس کنید ، ممکن است یکی از علائم HIV باشد.
مرحله 2. لکه های نامنظم (قرمز ، قهوه ای ، صورتی یا ارغوانی) را روی پوست مشاهده کنید
افرادی که در مراحل بعدی HIV هستند اغلب بر روی پوست خود بثورات پوستی مشاهده می کنند ، به ویژه در صورت و تنه. اینها همچنین می توانند در داخل دهان و بینی وجود داشته باشند. این نشانه ای است که HIV در حال تبدیل شدن به ایدز است.
- پوست پوسته پوسته و قرمز نیز نشانه HIV در مراحل بعدی است. لکه ها همچنین ممکن است شبیه جوش یا برجستگی باشند.
- بثورات پوستی معمولاً همراه آنفولانزا یا سرماخوردگی نیستند ، بنابراین اگر همزمان با سایر علائم دچار آن شدید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
مرحله 3. در صورت ابتلا به ذات الریه توجه کنید
پنومونی اغلب بر افرادی تأثیر می گذارد که سیستم ایمنی بدن آنها به درستی کار نمی کند. افراد مبتلا به HIV در مراحل بعدی مستعد ابتلا به ذات الریه از میکروبی هستند که در حالت عادی چنین واکنش شدیدی ایجاد نمی کند.
مرحله 4. عفونت های قارچی ، به ویژه در دهان را بررسی کنید
بیماران مبتلا به HIV در مراحل بعدی معمولاً دچار عفونت قارچی در دهان می شوند که برفک نامیده می شود. این بیماری شبیه لکه های سفید یا سایر نقاط غیرمعمول روی زبان و داخل دهان است. این یک هشدار است که سیستم ایمنی بدن به طور موثر با عفونت مبارزه نمی کند.
مرحله 5. ناخن های خود را از نظر علائم قارچ بررسی کنید
ناخن هایی که زرد یا قهوه ای هستند و ترک خورده یا خرد شده اند ، در بین بیماران مبتلا به HIV در مراحل بعدی رایج است. ناخن ها بیشتر مستعد ابتلا به قارچ می شوند که بدن در شرایط عادی قادر به مبارزه با آن است.
مرحله 6. تعیین کنید که آیا کاهش وزن سریع را بدون دلیل مشخص تجربه می کنید یا خیر
در مراحل اولیه HIV ، این می تواند ناشی از اسهال بیش از حد باشد. در مراحل بعدی ، به عنوان "هدر دادن" شناخته می شود و یک واکنش بدنی قوی به وجود HIV در سیستم است.
مرحله 7. از مسائل عصبی آگاه باشید
این موارد می تواند شامل از دست دادن حافظه ، افسردگی یا سایر ناراحتی های عصبی باشد. HIV در مراحل بعدی بر عملکرد شناختی مغز تأثیر می گذارد. این علائم جدی هستند و باید در هر شرایطی بررسی شوند.
روش 3 از 3: درک HIV
مرحله 1. بدانید که آیا در معرض خطر هستید
چندین شرایط مختلف وجود دارد که می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به HIV قرار دهد. اگر یکی از شرایط زیر را تجربه کرده اید ، در معرض خطر هستید:
- شما رابطه جنسی مقعدی ، واژینال یا دهانی بدون حفاظت داشته اید.
- شما سوزن یا سرنگ مشترک کرده اید.
- شما برای بیماری مقاربتی (STD) ، سل یا هپاتیت تشخیص داده شده یا تحت درمان قرار گرفته اید.
- شما بین سالهای 1978 و 1985 ، سالها قبل از اقدامات احتیاطی ایمنی برای جلوگیری از استفاده از خون آلوده در تزریق ، خون تزریق کرده اید.
مرحله 2. آزمایش HIV را انجام دهید
این دقیق ترین معیار برای تعیین وجود HIV است. با یک کلینیک بهداشت محلی ، صلیب سرخ ، مطب پزشک خود یا منابع محلی دیگر تماس بگیرید تا بدانید کجا آزمایش دهید. برای مشاهده لیست مکان های آزمایش به وب سایت aids.gov بروید.
- آزمایش آسان ، مقرون به صرفه و قابل اعتماد است (در اکثر موارد). رایج ترین آزمایش از طریق گرفتن نمونه خون انجام می شود. آزمایشاتی نیز وجود دارد که از مایعات خوراکی (جمع آوری شده با سواب) یا ادرار استفاده می کند. حتی آزمایش هایی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید. اگر پزشک معمولی ندارید که بتواند آزمایش انجام دهد ، با بخش بهداشت محلی خود تماس بگیرید.
- اگر از نظر HIV آزمایش می شوید ، اجازه ندهید ترس مانع از دریافت نتایج آزمایش شما شود. دانستن اینکه آیا آلوده شده اید یا خیر ، به شما بهترین شانس را می دهد تا بیماری خود را درمان کنید یا شیوه زندگی خود را برای جلوگیری از عفونت تغییر دهید.
- بسیاری از سازمان های بهداشتی توصیه می کنند که به عنوان بخشی از برنامه معمول بدن خود آزمایش شوید ، حتی اگر فکر نمی کنید در معرض خطر هستید. ابتلا و درمان زودهنگام HIV می تواند از عوارض بعدی جلوگیری کند.
مرحله 3. منتظر ظاهر شدن علائم برای آزمایش نباشید
بسیاری از افراد مبتلا به HIV نمی دانند که به آن مبتلا هستند. ویروس می تواند بیش از ده سال قبل از شروع علائم در بدن شما حمل شود. اگر دلیل دارید که فکر می کنید ممکن است به ویروس HIV مبتلا شده باشید ، اجازه ندهید که کمبود علائم مانع آزمایش شما شود. بهتر است در اسرع وقت بدانید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر در مورد داشتن یا نبودن این بیماری مشکوک هستید ، آزمایش بدهید. فقط برای شما و دیگران مناسب است و ایمن است.
- HIV یک ویروس معلق در هوا یا منتقله از طریق غذا نیست. این ویروس در خارج از بدن مدت زیادی زنده نمی ماند.
- اگر از کیت آزمایش خانگی استفاده کرده اید و نتایج برای عفونت مثبت است ، به شما توصیه هایی برای انجام آزمایش بعدی ارائه می شود. از این پیگیری اجتناب نکنید. اگر نگران هستید ، با پزشک خود وقت بگیرید.
هشدارها
- هرگز سوزن یا سرنگ دور ریخته شده را بردارید.
- بیماریهای مقاربتی خطر ابتلا به HIV را افزایش می دهد.
- یک پنجم افراد آلوده به HIV در ایالات متحده نمی دانند که این عفونت را دارند.
