استخوان های شکم برآمدگی های ملتهب ، دردناک و متورم در مفصل قاعده انگشت شست پا هستند که وقتی انگشت شست پا به طور مداوم به سمت دیگر انگشتان پا رانده می شود ، معمولاً با پوشیدن کفش های باریک ، نامناسب و/یا پاشنه بلند ایجاد می شود. به صافی کف پا ، حالت کشیدن زانو ، ژنتیک و حتی آرتریت نیز در ایجاد شکم نقش دارند ، که می تواند به دلیل التهاب ، قرمزی و درد مبهم و دردناک آرتریت را تقلید کند. با پیشرفت ساق پا ، انگشت شست پا بیشتر کج می شود و درد بیشتری ایجاد می کند ، که ممکن است منجر به لنگیدن و سایر مشکلات مفصلی در مچ پا یا زانو شود. بونيون ها در آمريکا کاملاً شايع هستند و بيش از يک سوم زنان مبتلا به آن هستند. یادگیری نحوه اجتناب از ابتلا به ناحیه شکم ، سلامت انگشتان پا و پاها را تضمین می کند.
مراحل
قسمت 1 از 3: پوشیدن کفش مناسب
مرحله 1. از کفش های باریک خودداری کنید
اکثریت قریب به اتفاق بونیون ها در زنانی اتفاق می افتد که کفش های بسیار باریک برای پای خود می پوشند. کفش های باریک انگشتان پا را شلوغ می کند و به طور قابل توجهی خطر ابتلا به استخوان شکم را افزایش می دهد. تغییر کفش هایی که دارای پنجه پهن تر هستند ، پشتیبانی بهتر از قوس و مطابقت با شکل پاهای شما قطعاً می تواند از ایجاد جوش جلوگیری کند (اگر نه به طور کامل پیشرفت آنها را متوقف کند) ، اما باعث اصلاح ناحیه شکم پا نمی شود. در مورد پیشگیری فکر کنید نه تصحیح.
- برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به بونیون ، هرگز پای خود را به زور به کفشی تنگ که مناسب مناسب آن نیست ، وارد نکنید. برای مثال ، اکثر چکمه های کابوی و برخی از صندل های عقب برای بسیاری از افراد در نوک پا بسیار نوک تیز است.
- بعداً توسط یک فروشنده کفش برای کفش های خود مناسب شوید زیرا در آن زمان است که معمولاً به دلیل تورم و فشردگی جزئی قوس های پا ، پاهای شما در بالاترین حد خود قرار دارند.
مرحله 2. کفش پاشنه بلند نپوشید
اغلب از خانم ها انتظار می رود که برای بسیاری از مشاغل و به دلیل روند مد از کفش های پاشنه بلند استفاده کنند ، اما پاشنه های بیش از 2 اینچ می تواند بدن را مجبور به کج شدن به جلو کند ، که فشار زیادی را در پا و انگشتان پا ایجاد می کند و همچنین باعث ایجاد فشار در بدن می شود. کمر علاوه بر این ، کفش های پاشنه بلند تقریباً برای انگشتان پای اکثر افراد بسیار باریک هستند.
- از کفش های کوتاه ، تنگ یا نوک تیز و کفش های پاشنه بلندتر از 2 اینچ خودداری کنید. شما باید بتوانید انگشتان پای خود را تکان دهید تا کفش های شما پوشیده باشند.
- پوشیدن کفش های کاملا یکنواخت نیز جواب نمی دهد ، زیرا فشار زیادی به پاشنه وارد می شود ، بنابراین کفش هایی بپوشید که حدود 1/4 یا 1/2 اینچ در پاشنه بلند شده اند.
- حدود 90 درصد از بونيون ها مربوط به زنان است كه عمدتاً به دليل انتخاب ضعيف كفش آنها است.
مرحله 3. همیشه کفش های مناسب و مناسب انتخاب کنید
اجتناب از آخرین روندها و انتخاب کفش های متناسب با اندازه و شکل پا ، یک استراتژی عالی برای جلوگیری از کبودی است. به سراغ کفش های محکم با پشت های پهن و پشتیبان ، جعبه های پنجه پهن و زیره های مقاوم بروید. اطمینان حاصل کنید که پاشنه های شما را محکم می گیرد ، فضای کافی برای تکان دادن انگشتان پا و پشتیبانی داخلی کافی برای جلوگیری از پروناسیون (چرخش به داخل یا فرورفتن مچ پا) را فراهم می کند. اکثر کفش های ورزشی و پیاده روی با کیفیت بالا و کلاه پنجه پهن انتخاب های خوبی هستند.
- هنگام ایستادن باید بین نوک انگشتان بزرگ پا و انتهای کفش حداقل 1/2 اینچ فاصله وجود داشته باشد.
- کفش هایی با رویه چرمی نرم انتخاب کنید که با حرکت راه رفتن شما کشیده شوند و به طور طبیعی جلوه کنند. کفش هایی که از قوس مناسب استفاده می کنند یا از کفی های پشتی قوس استفاده می کنند نیز می توانند برای جلوگیری از ضربات مفید باشند.
- علاوه بر کفش های نامناسب ، سایر عوامل خطر برای بونیون شامل انواع خاصی از پا (کف پای صاف ، انگشتان بلند ، مفاصل شل) ، آسیب های قبلی پا مانند شکستگی انگشتان پا و ناهنجاری های پا در هنگام تولد است.
قسمت 2 از 3: مدیریت Bunions در خانه
مرحله 1. در خانه با پای برهنه قدم بزنید
به جای اینکه پای خود را در کفش ، صندل یا دمپایی محدود کنید ، زمان بیشتری را با پای برهنه پیاده روی کنید. راه رفتن با پای برهنه پاهای شما را پهن کرده ، تعادل را بهبود می بخشد و انگشتان پا را با گذشت زمان تقویت می کند. راه رفتن با پای برهنه باعث می شود انگشت شست پا در هنگام راه رفتن معمولی سخت تر کار کند ، که باعث می شود تاندون ها و رباط ها قوی تر شوند - به طور بالقوه خطر ابتلا به پاها را کاهش می دهد.
- وقتی برای اولین بار با پای برهنه راه می روید ، روی سطوح نرم تری در خانه مانند قالیچه یا کف چوبی با مقداری جلوه یا فنری شروع کنید ، تا نیروی زیادی روی پاهای شما ایجاد نشود.
- همانطور که پاهای شما عادت دارند با پای برهنه راه بروید ، به سطوح سخت تر در داخل و خارج خانه خود پیشرفت کنید ، اما مراقب باشید که از نیش حشرات و زخم های سوراخ شده جلوگیری کنید.
مرحله 2. از سرما درمانی استفاده کنید
اگر متوجه شدید که انگشتان پا بعد از ورزش یا یک روز محل کار متورم و دردناک است ، برای کاهش التهاب ، چیزی سرد استفاده کنید. استفاده از یخ یک درمان م effectiveثر برای همه آسیب های اسکلتی عضلانی جزئی ، از جمله کبودی است. سرما درمانی باید به مدت 10 تا 15 دقیقه هر 2-3 ساعت روی انگشتان پا اعمال شود تا درد و تورم برطرف شود. سرما درمانی باید همراه با تغییر کفش به انواع گسترده تر و حمایتی تر مورد استفاده قرار گیرد.
- همیشه بسته های یخ یا ژل یخ زده را در یک حوله نازک بپیچید تا از یخ زدگی روی پوست جلوگیری کنید.
- اگر بسته های یخ یا ژل ندارید ، از کیسه یخ زده سبزیجات موجود در فریزر خود استفاده کنید.
مرحله 3. آتل بزنید
اگر متوجه شدید که انگشت شست پا کمی کج شده است ، از آتل برای حمایت ساختاری استفاده کنید ، مخصوصاً در شب هنگام خواب. ضربه زدن به آتل پلاستیکی ، چوبی یا فلزی در اطراف انگشت شست آسیب دیده بسته به میزان پیشرفت استخوان شکم ممکن است به کاهش درد و تنظیم مجدد مفصل کمک کند. آتل بونیون به عنوان نگهدارنده انگشت شست پا عمل می کند و در جهت طولی روی انگشت پا قرار می گیرد که منجر به اعمال نیروی اصلاحی می شود. با این حال ، آتل ها عمدتا برای پیشگیری هستند و به منظور معکوس کردن کامل شکستگی نیستند. ممکن است بخواهید قبل از استفاده از آتل با پزشک یا متخصص اطفال مشورت کنید. مطمئن شوید که از نوار طبی مقاوم در برابر آب استفاده می کنید تا بتوانید با آتل روی آن استحمام کنید. آتل ها را می توان در اکثر فروشگاه های لوازم پزشکی یا انواع توانبخشی یافت.
- به عنوان یک جایگزین دوستانه از نظر اقتصادی ، در نظر داشته باشید که آتل خود را با چوب Popsicle و نوار چسب درست کنید.
- آتل های سفت و محکم معمولاً آتل های شبانه در نظر گرفته می شوند زیرا مواد خم نمی شوند و نمی توانند وزن را تحمل کنند.
- پد های سیلیکونی یا نمدی که روی پا پوشیده می شود نیز ممکن است درد شکم را تسکین دهد ، اما بستگی به میزان کجی و آسیب مفصل دارد.
مرحله 4. وزن سالم را حفظ کنید
به طور کلی ، افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند ، به دلیل افزایش فشار بر روی پاها ، بیشتر از مشکلات پا مانند کبودی رنج می برند. صافی کف پا ، قوس های افتاده ، پرونیشن شدید و "زانو زدن" (از نظر پزشکی به عنوان genu valgum شناخته می شود) در بین افراد چاق بسیار رایج است و عوامل خطری برای تشکیل استخوان شکم است. به این ترتیب ، با از دست دادن وزن اضافی به پای خود لطف کنید. به طور خلاصه ، می توانید با افزایش تمرینات قلبی عروقی (مانند پیاده روی) وزن خود را کاهش دهید و در عین حال میزان کالری مصرفی خود را کاهش دهید.
- اکثر افرادی که نسبتاً کم تحرک هستند فقط به 2،000 کالری در روز برای حفظ فرایندهای بدن خود و داشتن انرژی کافی برای سطوح ملایم ورزش نیاز دارند.
- کاهش 500 کالری دریافتی روزانه به میزان 4 پوند از دست دادن بافت چربی در ماه منجر می شود.
قسمت 3 از 3: جستجوی درمانهای پیشگیرانه
مرحله 1. به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید
متخصص اطفال یک متخصص پا است که می تواند انگشتان پای شما را به درستی ارزیابی کند و به شما بگوید که آیا دچار شکم شده اید یا در معرض ابتلا به آن هستید. متخصص اطفال می تواند برای حمایت از قوس های شما ، جذب ضربه و کاهش فشار بر انگشتان پا بزرگ ، کفش های سفارشی یا ارتوپدی (درج کفش) برای پاهای شما تجویز کند. ارتزهای سفارشی می توانند بدون پوشش پزشکی گران باشند ، اما کفی های خارج از قفسه نیز می توانند مزایای پیشگیرانه ای داشته باشند.
- ممکن است مجبور شوید برای جابجایی ارتزها کمی بزرگتر از حد معمول کفش بخرید.
- برخی از پزشکان ، متخصصان کایروپراکتیک و فیزیوتراپیست ها نیز کفش های سفارشی برای کفش تهیه می کنند.
- در صورت شدید بودن ناحیه زانو یا عدم بهبود با درمان محافظه کار ، پزشک متخصص اطفال ممکن است جراحی را توصیه کند.
- برخی تحقیقات نشان می دهد که بونیون ها دارای ارتباط ارثی هستند ، به این معنی که شما مستعد ابتلا به ژنتیک برای ایجاد آنها هستید.
مرحله 2. یک متخصص کایروپراکتیک یا استئوپات را پیدا کنید
متخصصان کایروپراکتیک و استئوپات ها متخصصان مفصلی هستند که بر ایجاد حرکت طبیعی و عملکرد مفاصل نخاعی و محیطی ، مانند پاهای شما تمرکز می کنند. دستکاری مفصل (یا تنظیم) مفصل می تواند برای از بین بردن یا جابجایی مفاصل انگشتان پا که کمی نامناسب هستند استفاده شود ، که معمولاً باعث التهاب و درد شدید ، به ویژه با حرکت می شود. غالباً می توانید با تنظیم مفصل ، صدای "پریدن" را بشنوید.
- اگرچه گاهی اوقات یک انگشت شست پا را به طور کامل تغییر می دهد ، اما به احتمال زیاد 3-5 درمان طول می کشد تا به نتایج قابل توجهی برسید.
- انگشتان پا که کمی دررفتگی دارند گاهی اوقات با بونیون اشتباه گرفته می شود (یا برعکس) ، اما متخصص کایروپراکتیک یا استئوپات شما می تواند تفاوت را تشخیص دهد و هر دو را به طور مناسب درمان کند.
مرحله 3. فیزیوتراپی را در نظر بگیرید
متخصص فیزیوتراپی می تواند حرکات کششی خاص و مناسب برای انگشتان پا و پاهای شما را به شما نشان دهد و در صورت نیاز ، هرگونه مفاصل ملتهب را با الکتروتراپی مانند سونوگرافی درمانی درمان کنید. یک فیزیوتراپیست همچنین ممکن است انگشتان پا / پاهای شما را با نوار چسب پزشکی بچسباند تا با حمایت از مفاصل ، تاندون ها و رباط ها علائم را از بین ببرد.
- فیزیوتراپی معمولاً 2-3 بار در هفته به مدت 4-8 هفته مورد نیاز است تا بر مشکلات مزمن مفصلی تأثیر مثبت بگذارد.
- تمرینات تقویتی خوب برای پا / انگشتان شما شامل راه رفتن با پای برهنه ، ایستادن روی نوک انگشتان به مدت 10 تا 20 ثانیه در یک نوبت و تلاش برای برداشتن وسایل از روی زمین با انگشتان پا - مانند یک حوله دست نازک یا مداد ، برای مثال است.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- استامینوفن ، ایبوپروفن و ناپروکسن همه داروهایی هستند که می توانید برای درد ناشی از بونیون مصرف کنید. پزشک شما ممکن است تزریق کورتیزون را توصیه کند.
- برای به حداقل رساندن التهاب بیشتر در مفاصل انگشتان پا ، لنت های پوست خال دار یا محصولات مشابه را بین انگشتان پای خود قرار دهید تا از مالش آنها به یکدیگر جلوگیری شود.
- اگر پینه ای روی ناحیه شکم ایجاد شد ، پای خود را در حمام گرم پا با نمک Epsom به مدت 15 دقیقه (برای نرم شدن) قبل از لایه برداری کمی با سنگ پا ، خیس کنید. ممکن است 3-5 درمان در طول چند هفته طول بکشد تا پینه سخت شده کاملاً برداشته شود.
