تاندونیت اکستانسور ، که به تاندونیت اکستنسور یا تاندینوپاتی نیز معروف است ، التهاب تاندون های کشنده در بالای پا یا دست است. معمولاً در دوندگان یا کسانی که مدت زمان طولانی را روی پای خود می گذرانند ، می تواند ناشی از هر چیزی باشد از دویدن تا تایپ زیاد. تاندونیت بیشتر به دلیل سفت شدن بیش از حد عضلات ساق پا ، افزایش بیش از حد حین ورزش و افتادن قوس ها ایجاد می شود. خوشبختانه ، چند روش برای درمان این بیماری وجود دارد و امیدوارم شما را بدون درد درمان کند!
مراحل
روش 1 از 2: درمان تاندونیت اکستانسور به تنهایی
مرحله 1. هر ساعت 10 دقیقه یخ بزنید
در صورت نیاز ، فرکانس را تا 48 ساعت آینده کاهش دهید. همچنین می توانید از حوله مرطوب چای ، کیسه یخ یا سرما درمانی و بسته بندی فشرده استفاده کنید. یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید.
پس از گذراندن مرحله درد حاد ، سعی کنید هر بار 15 تا 20 دقیقه یک بسته حرارتی پیچیده شده در حوله را بمالید
مرحله 2. برای کاهش درد و التهاب از داروهای NSAID استفاده کنید
NSAID ها ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن و آسپرین هستند. مسکن ها یا شل کننده های عضلانی مانند استامینوفن و سیکلو بنزاپرین مفید نیستند زیرا التهاب را درمان نمی کنند.
- در صورت داشتن فشار خون بالا ، آسم ، سابقه بیماری کلیوی یا کبدی یا زخم ، یا بالای 65 سال دارید ، از پزشک خود در مورد استفاده از NSAID ها بپرسید.
- در صورت مصرف داروهای دیگر ، با پزشک خود مشورت کنید ، زیرا NSAID ها می توانند تأثیر سایر داروها را تحت تأثیر قرار دهند.
مرحله 3. تا زمانی که کاملاً بدون درد نباشید ، استفاده بیش از حد از تاندون ها را متوقف کنید
این می تواند چند روز تا چند ماه طول بکشد. حرکتهایی که باعث ایجاد مشکل می شوند (مانند دویدن) را مشخص کنید و تا آنجا که می توانید از آن فعالیت استراحت کنید. اگر تاندونیت در محل کار شعله ور شد ، ببینید آیا کارفرمای شما به شما اجازه می دهد تا به فعالیت دیگری روی بیاورید.
- از آنجا که این آسیب معمولاً در اثر استفاده بیش از حد رخ می دهد ، تلاش برای از سرگیری فعالیت قبلی خود حتی زمانی که درد شما کاهش می یابد می تواند آسیب شما را بدتر کرده و زمان لازم برای بهبود کامل را افزایش دهد.
- اگر تاندونیت شما مزمن شود می تواند منجر به تاندونوز شود ، که یک انحطاط غیر التهابی تاندون است و بهبودی آن 3-9 ماه به طول می انجامد.
مرحله 4. هنگامی که می توانید بدون درد راه بروید یا خم شوید ، توانبخشی را شروع کنید
اگر دچار تاندونیت پا هستید ، تمرینات کششی مانند بالا آوردن انگشتان پا انجام دهید. اگر به التهاب تاندون دست مبتلا هستید ، سعی کنید کف دستان خود را مقابل صورت خود قرار دهید ، سپس آرنج های خود را به سمت بالا و بالا ببرید در حالی که دستان خود را ثابت نگه داشته اید. 15 ثانیه نگه دارید و 3 بار این کار را تکرار کنید.
- برای کشش پاها ، زانو بزنید و پاهایتان را در قسمت زیرین به سمت عقب نشان دهید و مچ پاها را به سمت زمین صاف کنید.
- گوساله های سفت می توانند به التهاب التهاب پا کمک کنند. با ایستادن روی پله ای با پاشنه آویزان از پشت پله و پایین انداختن پاشنه پا ، که باید بیش از 3 بار ، هر کدام 30 ثانیه انجام شود ، ساق پا را دراز کنید.
- هنگامی که التهاب تاندون پا بهبود می یابد ، یک نوار مقاومتی روی انگشتان پای خود بچسبانید و به آرامی نوار را به سمت پایین بکشید در حالی که انگشتان پا را در برابر مقاومت قرار می دهید. برای تقویت عضلات باز کننده پا ، 10-15 بار این کار را برای 1-3 ست تکرار کنید.
مرحله 5. اگر از التهاب تاندون پا رنج می برید ، کفش مناسب بپوشید
کفش شما باید مناسب باشد و نمی توان آن را خیلی محکم بست. با بستن گره به پهلو یا کنار گذاشتن یکی از سوراخ های بند در نزدیکی ناحیه که باعث درد شما می شود ، الگوی توری متفاوتی را امتحان کنید. این کار بر نقاط مختلف پای شما فشار وارد می کند.
- ارتودنسی یا درج و کفی کفش شما می تواند پای شما را پد کرده و از آن حمایت کرده و استرس را از تاندون های شما دور کند. متخصص اطفال می تواند به شما کمک کند تا ارتزها را به درستی مناسب کنید.
- کفش های دویدن باید بعد از 300-500 مایل (480-800 کیلومتر) دویدن تعویض شوند. پس از این ، کف میانی شروع به تخریب می کند.
روش 2 از 2: مشاوره با پزشک
مرحله 1. محل و ماهیت درد خود را مشخص کنید
تاندینوپاتی به صورت درد در بالای پا ظاهر می شود که معمولاً به عنوان درد توصیف می شود یا ناتوانی در کشیدن کامل یکی از انگشتان دست. اگر التهاب تاندون روی دست شما باشد ، ممکن است انگشت شما گیر کرده باشد ، دست شما بی حس یا ضعیف باشد ، یا پشت دست یا انگشتان شما دچار بریدگی شود.
- تورم منتشر یا کبودی خفیف در بالای پا ممکن است وجود داشته باشد.
- پیچ خوردن انگشتان پا ممکن است صدمه ببیند زیرا باعث کشیده شدن تاندون ها در بالای پای شما می شود.
نکته:
اگر در قسمت بالای پا درد دارید ، پای خود را به سمت پایین خم کنید و از کسی بخواهید که به نوک انگشتان پای شما مقاومت ملایمی داشته باشد. سعی کنید پای خود را در برابر مقاومت به عقب خم کنید. اگر هنگام تلاش برای فشار آوردن به بالا احساس درد می کنید ، احتمالاً ناشی از تاندونیت اکستانسور است.
مرحله 2. تشخیص و گزینه های درمانی را از پزشک خود بخواهید
پزشکان می توانند با استفاده از سونوگرافی یا MRI ارزیابی کنند که آیا تاندونیت دارید و شدت آن چقدر است. آنها همچنین می توانند شما را به فیزیوتراپی ارجاع دهند ، انگشت خود را آتل کنند یا در موارد بسیار جدی به شما اطلاع دهند که ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.
پزشک شما همچنین می تواند NSAID های بدون نسخه را برای شما تجویز کند
مرحله 3. در صورت دادن آتل یا بخیه به انگشتان ، دستورات پزشک را دنبال کنید
آسیب های گیر کرده معمولاً با آتل یا سنجاق هایی درمان می شوند که تاندون را در جای خود نگه می دارد. آنها باید تا زمان بهبود تاندون پوشیده شوند ، که معمولاً بین 8 تا 12 هفته طول می کشد.
- مطمئن شوید آتل شما آنقدر محکم نیست که جریان خون را قطع کند.
- در صورت جدا شدن بخیه ها یا احساس بی حسی ناگهانی در اطراف زخم ، با پزشک خود تماس بگیرید.
مرحله 4. در مورد کرم ها یا ژل های ضد التهاب/تسکین درد سireال کنید
اینها می توانند به عنوان جایگزینی برای NSAID های خوراکی استفاده شوند. از آنجا که داروها در محل مورد استفاده باقی می مانند ، تجمع داروها در خون کمتر و بافتهای دورتر در طول زمان افزایش می یابد. اگر در غیر این صورت بیش از 3 هفته از NSAID های خوراکی استفاده می کنید بهتر است.
- عوارض جانبی شایع شامل علائم شبیه آنفولانزا و بثورات یا احساس سوزش در محل استفاده است.
- به طور کلی ، کرم یا ژل باید 2-4 بار در روز روی ناحیه مناسب مالیده شود.
مرحله 5. از پزشک خود در مورد تزریق استروئید برای التهاب تاندون در پا سوال کنید
اینها می توانند التهاب را کاهش دهند اما موقت تاندون های شما را تضعیف می کنند. تزریق استروئید برای تسکین درد کوتاه مدت و افزایش تحرک مفید است ، اما لزوماً یک راه حل طولانی مدت نیست. در برخی موارد نادر ، آنها حتی می توانند باعث پارگی تاندون ضعیف شما شوند.
- اگر از داروهای رقیق کننده خون یا برخی مکمل های غذایی استفاده می کنید ، ممکن است لازم باشد مصرف آنها را برای چند روز متوقف کنید تا خطر خونریزی یا کبودی کاهش یابد.
- تزریق می تواند چند ساعت تا چند روز طول بکشد تا درد تسکین یابد.
- پس از تزریق ، ممکن است برای چند روز در اطراف محل تزریق احساس درد و ناراحتی کنید.
مرحله 6. اگر پزشک آن را توصیه کرد ، فیزیوتراپی را امتحان کنید
درمانگران فیزیوتراپی به شما تمرینات کششی و تقویتی متناسب با آسیب شما ، چه برای دست ها و چه برای پاها ، می دهند. برخی نیز می توانند از سونوگرافی درمانی یا امواج مادون قرمز برای کاهش التهاب و تشویق بهبودی استفاده کنند.
