سوراخ شدن زبان حدود سه تا چهار هفته طول می کشد تا بهبود یابد. در این مدت ، مهم است که مراقب آنچه می خورید و چگونه آن را می خورید باشید. شما باید به غذاهای نرمتر و ملایم پایبند باشید و به آرامی بجوید. با وجود اقدامات احتیاطی مناسب ، ممکن است عوارضی ایجاد شود. در صورت مشاهده علائم عفونت ، فوراً با سوراخ کننده خود تماس بگیرید.
مراحل
روش 1 از 3: انتخاب سوراخ کردن غذاهای دوستانه
مرحله 1. ابتدا به مایعات بچسبید
ممکن است زبان شما بعد از سوراخ شدن اولیه بسیار درد داشته باشد. ایده خوبی است که در این مرحله از رژیم غذایی منحصرا مایع پیروی کنید. غذاهایی مانند آبگوشت و سس سیب را هدف بگیرید. اگر غذاهای جامد شما را اذیت می کنند ، می توانید چیزهایی مانند اسموتی و ماست را نیز امتحان کنید.
مرحله 2. غذاهای نرم و ملایم را معرفی کنید
هنگامی که برخی از دردهای اولیه برطرف شد ، می توانید به خوردن غذاهای نرم و ملایم بازگردید. به چیزهایی مانند Jell-O ، بستنی و حتی غذاهای کودک پایبند باشید. غذاهای نرم گرمتر ، مانند سیب زمینی پوره ، اگر مزاحم شما نشوند ، می توانند بی خطر باشند. به یاد داشته باشید که از غذاهای تند و چاشنی دار نیز خودداری کنید. برخی از افراد تحمل محدودی نسبت به غذاهای گرم دارند در حالی که سوراخ زبان آنها شفا بخش است.
مرحله 3. نوشیدنی های خود را سرد نگه دارید
قهوه و چای داغ می تواند سوراخ شدن زبان را تشدید کند ، بنابراین در طول روند بهبودی به نوشیدنی های خنک پایبند باشید. اگر قهوه می نوشید ، سعی کنید قهوه داغ خود را با قهوه سرد عوض کنید در حالی که درد همچنان ادامه دارد.
مرحله 4. از غذاهای تند یا اسیدی خودداری کنید
به طور کلی باید از غذاهای بسیار تند یا اسیدی خودداری شود. اگر وارد زخم باز شوند ، می توانند درد ایجاد کنند. از غذاهای تند خودداری کنید و از غذاهای اسیدی مانند مرکبات اجتناب کنید.
اگر درد شما کاهش می یابد ، این نوع غذاها را به آرامی به رژیم غذایی خود بازگردانید
مرحله 5. از غذاهایی که جویدن آنها دشوار است دوری کنید
بهتر است از هر چیزی که جویدن آن سخت است در حین بهبودی از سوراخ شدن زبان اجتناب کنید ، زیرا چنین غذاهایی می توانند در زخم شما قرار بگیرند و به سوراخ شدن آن آسیب برسانند. هنگام بهبودی از سوراخ شدن ، باید از غذاهای سخت و غذاهای جویدنی مانند آجیل یا چیزهایی مانند کارامل به شدت اجتناب شود.
مرحله 6. بعد از سه تا چهار هفته عادات غذایی معمول را از سر بگیرید
سوراخ کردن زبان معمولاً با مراقبت مناسب در عرض سه تا چهار هفته بهبود می یابد. در این بازه زمانی ، درد باید کاهش یابد. در این مرحله ، می توانید شروع به بازگشت به عادات غذایی معمول خود کنید.
روش 2 از 3: غذا خوردن با دقت
مرحله 1. فقط در مواقعی که عجله ندارید غذا بخورید
اگر برای غذا خوردن عجله دارید ، احتمالاً سوراخ شدن خود را تشدید می کنید. در حالی که سوراخ شدن شما در حال بهبود است ، وعده های غذایی کوچک را فقط زمانی بخورید که وقت داشته باشید بنشینید و به آرامی غذا بخورید.
مرحله 2. ابتدا مهره ها را محکم کنید
دستان خود را با آب و صابون ضد باکتری بشویید. سپس ، به دهان خود برسید و مهره های سوراخ شده خود را محکم کنید. هنگام جویدن دانه ها می توانند از جا کنده شوند ، بنابراین محکم کردن آنها برای جلوگیری از باز شدن سوراخ شدن ضروری است.
مرحله 3. آهسته بجوید
جویدن سریع خطر عوارض را افزایش می دهد. هنگام غذا خوردن با سوراخ کردن ، حرکات آهسته و عمدی جویدن را انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که غذا در دهان شما کجاست و سعی کنید آن را از سوراخ شدن خود دور کنید.
مرحله 4. از ظروف نقره یکبار مصرف استفاده کنید
ظروف نقره یکبار مصرف ، وقتی مستقیما از بسته خارج شوند ، کمتر از ظروف نقره معمولی دارای باکتری هستند. اگر از ظروف نقره ای استفاده می کنید ، به دنبال انواع یکبار مصرف باشید تا خطر عفونت را کاهش دهید. هر بار که غذا می خورید از ظروف نقره ای یکبار مصرف جدید استفاده کنید.
روش 3 از 3: مقابله با عوارض
مرحله 1. در صورت بلعیدن قسمتی از سوراخ شدن ، به پزشک مراجعه کنید
بعضی اوقات افراد هنگام غذا خوردن به طور تصادفی یک مهره یا قسمت دیگری از سوراخ خود را می بلعند. معمولاً مهره ها آنقدر کوچک هستند که بدون عارضه عبور می کنند. با این حال ، همیشه ایده خوبی است که در هر صورت با پزشک تماس بگیرید.
مرحله 2. علائم عفونت را بشناسید
حتی با اقدامات احتیاطی مناسب ، عفونت رخ می دهد. موارد زیر علائم رایج عفونت است:
- ترشحات سفید ، زرد یا قهوه ای.
- تورم.
- سرخی.
- درد شدید.
مرحله 3. در صورت بروز عفونت با سوراخ کننده خود صحبت کنید
ممکن است یک سوراخ کننده با توصیه پمادها به شما کمک کند. به محض مشاهده علائم عفونت فوراً با پیرسرتان تماس بگیرید تا به شما در رفع آن کمک کند. اگر عفونت جدی باشد ، ممکن است سوراخ کننده برای درمان به پزشک مراجعه کند.
