تستوسترون اولین هورمون جنسی مردانه است و تراکم ماهیچه ها ، رشد موهای بدن و توسعه ویژگی های فیزیکی مرتبط با مردانگی را افزایش می دهد. در حالی که تستوسترون به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد ، سطوح غیر طبیعی پایین را می توان با تزریق تستوسترون ، تکه ها یا ژل ها کنترل کرد. تستوسترون برای مردان ترنس و افراد غیر دوتایی نیز نقش کلیدی در درمان هورمونی تأیید کننده جنسیت دارد. صرف نظر از دلایل شما برای در نظر گرفتن هورمون درمانی ، در مورد خطرات و مزایای مصرف تستوسترون با پزشک خود مشورت کنید.
مراحل
روش 1 از 4: مدیریت سطوح پایین تستوسترون
مرحله 1. در صورت مشاهده علائم کاهش تستوسترون با پزشک خود مشورت کنید
علائم شامل خستگی ، افسردگی ، کاهش توده عضلانی و استخوانی ، افزایش وزن ، گرگرفتگی ، اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی است. به خاطر داشته باشید که این علائم ممکن است مربوط به تعدادی از شرایط سلامتی باشد ، یا ممکن است علائم طبیعی پیری باشد. برای تشخیص دقیق و تعیین اینکه آیا تستوسترون مکمل برای شما مناسب است یا خیر ، به پزشک خود مراجعه کنید.
- علاوه بر این ، پزشک خود را در مورد هر گونه شرایط پزشکی قبلی مطلع کنید. اگر سابقه سرطان پروستات یا بیماری های قلبی دارید یا در معرض خطر بیشتری برای اختلالات پروستات ، مشکلات قلبی عروقی یا سرطان های مرتبط با هورمون هستید ، نباید تستوسترون مصرف کنید.
- ممکن است احساس ناراحتی کنید ، اما با پزشک خود در مورد آنچه که تجربه می کنید صحبت کنید. بحث در مورد موضوعاتی مانند کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ می تواند دشوار باشد ، اما به یاد داشته باشید که پزشک شما به شما کمک می کند.
مرحله 2. برای تشخیص دقیق ، آزمایش و آزمایش خون را انجام دهید
پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و میزان تستوسترون را در خون شما آزمایش می کند. آزمایش خون را بین 7:00 تا 10:00 صبح انجام دهید ، یعنی زمانی که سطح تستوسترون در بالاترین حد خود قرار دارد.
- برای تأیید نتایج ، باید حداقل 2 آزمایش خون در روزهای جداگانه انجام دهید. مقدار طبیعی تستوسترون بین 300 تا 1000 نانوگرم در دسی لیتر است.
- همچنین ممکن است پزشک آزمایشاتی را برای رد شرایط زمینه ای مانند بیماری کلیوی ، دیابت ، اختلالات هیپوفیز و تیروئید و آسیب بیضه ، عفونت یا سرطان تجویز کند. در صورت لزوم ، با آنها همکاری کنید تا یک برنامه درمانی برای علل زمینه ای پایین تستوسترون ایجاد کنید.
- اگر سطح تستوسترون شما به طور غیرطبیعی پایین است ، احتمالاً پزشک شما را به متخصص غدد یا پزشک متخصص هورمون ها ارجاع می دهد.
مرحله 3. در مورد خطرات و عوارض جانبی احتمالی درمان بحث کنید
اگر پزشک شما هورمون درمانی را توصیه می کند ، از آنها بخواهید خطرات و مزایای درمان را توضیح دهند. از میزان دوز و روشی که توصیه می کنند بپرسید ، کدام عوارض جانبی با آن فرم دوز همراه است و آیا باید تستوسترون را به طور نامحدود مصرف کنید.
- درمان جایگزینی تستوسترون یک فرایند طولانی مدت است و تستوسترون پایین را درمان نمی کند. بسیاری از مردانی که درمان را شروع می کنند ، تا پایان عمر به مصرف تستوسترون ادامه می دهند.
- خطرات احتمالی درمان جایگزینی تستوسترون شامل تعداد بالای گلبول های قرمز خون ، افزایش اندازه پروستات و لخته شدن خون است. عوارض جانبی ممکن است شامل آکنه ، بزرگ شدن سینه ، درد سینه ، تورم در پا یا مچ پا ، تعریق زیاد ، مشکل در خواب و آپنه خواب (انسداد تنفس در هنگام خواب) باشد.
- دوزهای بالاتر تستوسترون می تواند باعث تغییرات خلقی ، پرخاشگری ، کاهش تعداد اسپرم ، کاهش اندازه بیضه ها ، میگرن ، رشد غیر منتظره مو و ریزش مو شود.
مرحله 4. از پزشک خود در مورد گزینه های مدیریت غیر پزشکی سوال کنید
برای سطح پایین تستوسترون که غیرطبیعی یا مربوط به یک بیماری نیست ، هورمون درمانی احتمالاً بهترین راه حل نیست. روشهای طبیعی افزایش تستوسترون را امتحان کنید ، مانند ورزش منظم ، افزودن تمرینات قدرتی به برنامه ورزشی خود و کاهش وزن.
- بهبود رژیم غذایی و خوابیدن 7 تا 9 ساعت در شب نیز می تواند سطح انرژی شما را بهبود بخشد.
- اگر با اختلال نعوظ یا کاهش میل جنسی روبرو هستید ، در نظر بگیرید که آیا عوامل دیگری به جز تستوسترون پایین در بازی وجود دارد یا خیر. به عنوان مثال ، مسائل مربوط به رابطه یا برخی داروهای خاص می تواند منجر به میل جنسی کمتر شود و اختلال نعوظ ممکن است به دلیل بیماری قلبی عروقی باشد.
- سطح تستوسترون به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد و هورمون درمانی برای تستوسترون پایین وابسته به سن توصیه نمی شود. علاوه بر این ، هورمون درمانی هیچ تاثیری بر عواملی مانند مشکلات روابط یا مشکلات قلبی عروقی نخواهد داشت.
روش 2 از 4: شروع هورمون درمانی تأیید کننده جنسیت
مرحله 1. انتقال خود را با یک مشاور حمایتی بحث کنید
انتقال یک تصمیم بزرگ است و یک متخصص بهداشت روانی می تواند به شما در پیشبرد روند کمک کند. به دنبال یک مشاور با تجربه برای کمک به افراد جنسیتی یا جنسیتی باشید که مراقبت های پزشکی تأیید کننده جنسیت را دنبال می کنند. توجه داشته باشید که مراجعه به مشاور به این معنا نیست که تراجنسیتی بودن یا گسترش جنسیت اشکالی دارد.
- مراکز بهداشتی LGBTQ+ محلی را که ممکن است دارای مشاور یا کارمند باشند یا بتوانند شما را به متخصصان سلامت روان جنسیتی مثبت ارجاع دهند ، بررسی کنید. همچنین می توانید از ابزار جستجوی انجمن روانشناسی آمریکا استفاده کنید و عباراتی مانند "تراجنسیتی" ، "هویت جنسیتی" یا "LGBTQ" را در قسمت جستجوی تخصصی مشخص کنید:
- اگر منابع محلی در دسترس نیست ، سازمانهای LGBTQ و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را در یک شهر بزرگ نزدیک جستجو کنید. درمانگران تأیید کننده جنسیت اغلب برای کسانی که فاقد مراقبت های بهداشتی حمایتی در مجاورت خود هستند ، خدمات مشاوره از راه دور ارائه می دهند.
- مشاوره همچنین می تواند به شما در مقابله با انگ اجتماعی و ناهنجاری جنسیتی یا ناراحتی مربوط به تعارض بین هویت جنسیتی و جنسیت اختصاص داده شده کمک کند.
- درمان هورمونی تأیید کننده جنسیت مانند گذراندن دوران بلوغ دوم است. تغییرات شدید جسمی ، روحی و احساسی در طول چندین سال اعمال می شود. پردازش این تغییرات می تواند بسیار زیاد باشد و یک مشاور حمایتی می تواند به شما کمک کند تا با آنها راحت تر کنار بیایید.
مرحله 2. از عزیزان مورد اعتماد مشورت بگیرید
حتی اگر دوستان و خانواده شما متخصص انتقال نباشند ، باز هم می توانند پشتیبانی کنند. اگر دوستان ترنس یا جنسیتی دارید ، دیدگاه آنها در مورد این تصمیم بزرگ ممکن است بسیار ارزشمند باشد.
گروه های پشتیبانی آنلاین یا حضوری ترانس نیز گزینه های خوبی هستند. این می تواند اطمینان بخش باشد که بدانید افراد دیگر نیز در مورد بیان جنسیت خود با سوالاتی دست و پنجه نرم کرده اند
مرحله 3. در مورد گزینه های باروری خود با پزشک خود صحبت کنید
اگر در مورد بچه دار شدن در آینده تصمیم قطعی ندارید ، قبل از ایجاد تغییرات دائمی در بدن خود ، مدتی به ارزیابی احساسات خود اختصاص دهید. از پزشک خود در مورد اینکه رژیم درمانی شما چگونه می تواند بر باروری شما تأثیر بگذارد ، سوال کنید و در مورد گزینه های حفظ باروری از او بپرسید. شروع هورمون درمانی ممکن است به معنای پایان توانایی شما برای کمک به ژن های شما در فرزند آینده باشد ، اگرچه برخی از مردان ترنس پس از قطع درمان با تستوسترون توانسته اند بچه دار شوند.
- گزینه هایی مانند انجماد تخمک و حفظ بافت تخمدان در دسترس هستند ، اگرچه ممکن است گران باشند و معمولاً تحت پوشش بیمه نیستند.
- در حالی که ناباروری برگشت ناپذیر یک عارضه جانبی بالقوه است ، بارداری غیر منتظره هنوز در هنگام مصرف تستوسترون امکان پذیر است ، بنابراین حتماً از رابطه جنسی ایمن استفاده کنید.
مرحله 4. به این فکر کنید که جامعه شما چقدر حمایت کننده خواهد بود
ایمنی شما در اولویت است و متأسفانه برخی از افراد از گسترش جنسیت حمایت نمی کنند. هنگام تصمیم گیری در مورد درمان تأیید جنسیت ، نحوه واکنش خانواده خود را در نظر بگیرید و نحوه برخورد با افراد LGBTQ+ را در جامعه شما ارزیابی کنید.
- فرض کنید برای حمایت مالی و عملی به خانواده خود تکیه می کنید. اگر به آنها نگفته اید که در فکر انتقال هستید ، نحوه واکنش آنها را در نظر بگیرید. اگر فکر می کنید آنها شما را اخراج کرده یا پرداخت شهریه مدرسه را متوقف می کنند ، بهتر است منتظر بمانید تا خودکفا شوید.
- اگر اعضای جامعه LGBTQ+ به طور معمول در محل شما با خشونت فیزیکی یا سایر انواع آزار و اذیت مواجه می شوند ، انتقال را تا زمانی که بتوانید به شهر حمایتی تری نقل مکان کنید ، به تعویق بیندازید.
مرحله 5. اهداف خاص خود را برای تعیین دوز مناسب به پزشک خود اطلاع دهید
ویژگیهای جنسیتی مورد نظر خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا به آنها کمک کند تا دوز و برنامه مناسب را پیدا کنند. شما نمی توانید مستقیماً اثرات مورد نظر را انتخاب کنید ، اما پزشک از شما در مورد اهداف شما برای شخصی سازی رژیم شما س questionsال می کند.
- بسته به اهداف شما ، درمان شما ممکن است شامل مصرف تستوسترون به طور نامحدود برای حفظ سطوح موجود در یک مرد بیولوژیکی متوسط ، مصرف دوز کوتاه مدت تستوسترون یا متناوبا ، مسدود کننده هورمون برای کاهش ویژگی های زنانه باشد.
- نتایج درمان متفاوت است ، و شما نمی توانید کنترل کنید که تستوسترون چگونه بر شما تأثیر می گذارد. بهترین راه برای شخصی سازی درمان ، شروع دوز کم و نظارت بر اثرات در طول 6 تا 12 ماه است.
مرحله 6. از پزشک خود در مورد خطرات درمان تأیید کننده جنسیت سوال کنید
خطرات خاصی برای افرادی که جنسیت دارند و تحت درمان با تستوسترون قرار می گیرند وجود دارد. از آنها در مورد عوارض جانبی احتمالی مربوط به میزان دوز مصرفی خود بپرسید و راههای کاهش خطر ابتلا به اختلالات قلبی عروقی ، مشکلات کلیوی ، کلسترول بالا و سرطان را مورد بحث قرار دهید.
- درمان با تستوسترون ممکن است خطرات سرطان تخمدان ، دهانه رحم و سینه را افزایش دهد. پزشک شما ممکن است حذف این اندام ها را در عرض 5 تا 10 سال پس از شروع هورمون درمانی توصیه کند تا خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهید.
- علاوه بر این ، با پزشک خود در مورد احتمال تغییرات برگشت ناپذیر مانند رشد موهای صورت ، صدای عمیق تر و تغییرات در اندام تناسلی صحبت کنید.
- عوارض جانبی شایع درمان با تستوسترون شامل آکنه ، تغییرات خلقی ، میگرن و ریزش مو است. با دوزهای بالاتر ، عوارض جانبی شایع تر است و ممکن است جدی تر باشد. اگر عوارض جانبی مداوم یا شدید باشد ، پزشک می تواند دوز مصرفی شما را تغییر دهد.
روش 3 از 4: تصمیم گیری در مورد نحوه مصرف تستوسترون
مرحله 1. تستوسترون را با کم هزینه ترین و کنترل شده ترین روش تزریق کنید
بسته به میزان دوز مصرفی ، تزریق می تواند به صورت هفتگی ، دو هفته ای یا ماهانه انجام شود. تستوسترون تزریقی علاوه بر هزینه کمتر ، به شما امکان می دهد مقدار دوز خود را به طور دقیق کنترل کنید. شما یا توسط پزشک یا پرستار تزریق می کنید یا تستوسترون تزریقی را خودتان در خانه تجویز می کنید.
- در صورت انتخاب تزریق در خانه ، پزشک نسخه سوزن های مناسب را برای شما می نویسد. همچنین باید یک ظرف مخصوص دفع نوک تیز خریداری کنید.
- پزشک به شما نشان می دهد که چگونه می توانید در ران ، معده ، بازوها یا باسن خود تزریق کنید. تغییر محل تزریق می تواند به جلوگیری از تحریک کمک کند. به عنوان مثال ، هفته اول بازوی چپ خود را ، هفته بعد ران چپ خود و هفته بعد ران ران راست را تزریق کنید.
مرحله 2. اگر از عکسبرداری لذت نمی برید ، تستوسترون موضعی اعمال کنید
برای استفاده از تستوسترون موضعی ، کافی است یک تکه یا مقدار تجویز شده ژل را به طور همزمان در روز ، ترجیحاً در شب ، روی پوست خشک بمالید. استفاده از تستوسترون موضعی ساده است ، اما کنترل دقیق مقدار دوز دشوارتر است. علاوه بر این ، قرار گرفتن دیگران در معرض تستوسترون از طریق تماس فیزیکی ، که می تواند برای زنان و کودکان خطرناک باشد ، آسان تر است.
- وصله یا ژل را روی زخم یا زخم باز ، نواحی کرکی یا روغنی یا مناطقی که هنگام نشستن یا خوابیدن به سطوح مالیده می شود ، اعمال نکنید.
- تکه ای را به مدت 24 ساعت روی پوست خود نگه دارید و هر شب در همان زمان جایگزین کنید. سایت دیگری را برای وصله بعدی انتخاب کنید و بیش از یک بار در هفته از اعمال وصله در همان نقطه اجتناب کنید.
- اگر از ژل استفاده می کنید ، آن را به قسمت بالای بازوها یا شانه های خود بمالید. آن را در هیچ سایت دیگری اعمال نکنید. پس از استفاده از ژل ، دستان خود را کاملاً بشویید. پوست خود را حداقل 2 ساعت پس از استفاده خشک نگه دارید ، سپس ناحیه را به خوبی بشویید تا از قرار گرفتن دیگران در معرض تستوسترون جلوگیری شود.
مرحله 3. از ژل بینی برای کاهش خطر قرار گرفتن دیگران در معرض هورمون استفاده کنید
این روش تقریباً مانند هر اسپری بینی دیگر عمل می کند ، با این تفاوت که هنگام پخش ژل ، نفس نمی کشید. بینی خود را باد کنید تا مجاری بینی شما پاکسازی شود ، سپس با 10 بار پمپاژ روی سینک ، دستگاه پخش کننده را پر کنید.
- پس از آماده سازی ، سینک را با آب گرم بشویید تا هرگونه داروی باقی مانده شسته شود. نوک دستگاه پخش کننده را در یک سوراخ بینی قرار دهید و با انگشت اشاره روی سوراخ بینی دیگر فشار دهید. دستگاه پخش کننده را به دیواره خارجی سوراخ بینی خود لمس کرده و پمپ را فشار دهید.
- حرکت را در طرف مقابل تکرار کنید ، سپس سوراخ های بینی خود را به آرامی برای چند ثانیه به هم فشار دهید. تا یک ساعت بعد از درمان با تستوسترون بینی خود را دم نزنید یا بوی عمیق نکشید. اگر اسپری به پوست شما رسید دستان خود را بشویید.
- یکی از موارد مثبت این است که سایر افراد کمتر از تستوسترون موضعی با ژل بینی تماس می گیرند. نکته منفی این است که هر 6 تا 8 ساعت به برنامه نیاز دارد و برای افرادی که مشکلات بینی یا سینوس مکرر دارند نمی توان از آن استفاده کرد.
مرحله 4. داروهای خود را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید
هر روشی را که پزشک تجویز کند ، دستورالعمل های آنها را با دقت دنبال کنید. بیشتر یا کمتر از میزان توصیه شده تستوسترون مصرف نکنید. اگر روزانه از تستوسترون استفاده می کنید ، هر روز در زمان مشخصی دارو مصرف کنید تا از دست دادن دوز جلوگیری شود.
- زنگ هشدار را روی تلفن خود قرار دهید تا به شما یادآوری کند که دوز تستوسترون خود را مصرف کنید. آن را روزانه ، هفتگی ، هر 6 تا 8 ساعت یا مطابق برنامه دوز تجویز شده خود برنامه ریزی کنید.
- مصرف بیش از حد دارو می تواند عوارض جانبی جدی از جمله مشکلات قلبی ، آسیب کبدی ، تشنج ، شیدایی و رفتار پرخاشگرانه ایجاد کند. از دست دادن یک دوز می تواند علائم ترک مانند خستگی شدید ، افسردگی ، کاهش اشتها ، تحریک پذیری و بی قراری را ایجاد کند.
مرحله 5 مصرف تستوسترون را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید
از آنجا که توقف درمان با تستوسترون می تواند عوارض جانبی مضر ایجاد کند ، در صورت تمایل به پایان درمان با پزشک خود مشورت کنید. آنها باید به تدریج دوز شما را کاهش دهند تا به کاهش علائم ترک کمک کند.
اگر تحت درمان هورمونی تأیید کننده جنسیت قرار می گیرید ، توجه داشته باشید که تغییراتی مانند صدای عمیق تر و رشد موهای صورت ممکن است برگشت ناپذیر باشد ، حتی اگر مصرف تستوسترون را متوقف کنید
روش 4 از 4: مقابله با خطرات و عوارض جانبی
مرحله 1. در صورت مصرف تستوسترون تزریقی ، محل تزریق را ماساژ دهید
اگر تزریق باعث درد یا سوزش می شود ، پس از تجویز دوز ، محل را چند دقیقه به آرامی ماساژ دهید. استفاده از کیسه یخ پیچیده شده در یک حوله تمیز به مدت 20 دقیقه نیز ممکن است تسکین دهنده باشد. به یاد داشته باشید که محل تزریق را جایگزین کنید تا از درد و سوزش جلوگیری شود.
برای تورم شدید در محل تزریق ، بثورات ، استفراغ ، تورم دست یا پا یا مشکل در تنفس سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید
مرحله 2. آکنه را با شیوه های سالم مراقبت از پوست مدیریت کنید
آکنه یک عارضه جانبی شایع درمان با تستوسترون است ، اما معمولاً به موقع بهبود می یابد. برای کنترل آکنه ، صبح و عصر پوست خود را با آب ولرم و پاک کننده ملایم بشویید. همچنین باید بعد از فعالیت هایی که باعث تعریق زیاد می شوند ، مانند تمرینات سنگین ، شستشو دهید.
- به جای اسکراب شدید ، پوست خود را به آرامی با نوک انگشتان خود تمیز کنید. مخصوصاً با نواحی حساس مانند صورت خود ملایم باشید.
- به مناطق آسیب دیده دست نزنید مگر اینکه آنها را بشویید. اجازه دهید آکنه به طور طبیعی بهبود یابد و از خاراندن یا ایجاد جوش جلوگیری کنید.
- در صورت تداوم آکنه ، از محصول بدون نسخه و بدون الکل استفاده کنید که حاوی بنزوئیل پراکسید یا سالیسیلیک اسید باشد. دستورالعمل ها را بخوانید و از محصول مطابق دستورالعمل استفاده کنید.
مرحله 3. تغییرات خلق و خو ، عادات خواب و سطح انرژی را کنترل کنید
دوزهای بالاتر تستوسترون ممکن است باعث تغییرات خلقی ، پرخاشگری و مشکل در خواب شود. تمام تلاش خود را بکنید تا متوجه تغییرات خلقی یا سطحی از انرژی شوید و آنها را به پزشک خود گزارش دهید. کاهش دوز می تواند به کاهش این عوارض جانبی کمک کند.
اگر تحت درمان تأیید جنسیت هستید و دوز شما بیش از حد زیاد است ، بدن شما ممکن است تستوسترون اضافی را به استروژن تبدیل کند. این می تواند منجر به تحریک ، اضطراب و خطر لخته شدن خون شود
مرحله 4. برای معاینات منظم به پزشک خود مراجعه کنید
این که آیا شما تستوسترون پایینی دارید یا تحت درمان تأیید کننده جنسیت هستید ، طبق نظر پزشک در همه جلسات پیگیری شرکت کنید. آنها باید سطح تستوسترون شما را کنترل کرده و خطرات جدی برای سلامتی ، مانند تعداد بالای گلبول های قرمز را بررسی کنند.
- در صورت لزوم ، پزشک ممکن است مقدار یا روش دوز شما را در ملاقاتهای بعدی تنظیم کند. اگر عوارض جانبی نامطلوبی مانند آکنه ، درد در محل تزریق یا نوسانات خلقی را تجربه می کنید ، به آنها اطلاع دهید.
- به احتمال زیاد برای اولین سال درمان باید هر 3 ماه یکبار به پزشک خود مراجعه کنید. پس از آن ، شما باید هر 6 ماه یکبار بازدید کنید.
نکات
- به یاد داشته باشید که ورزش منظم ، رژیم غذایی سالم و عادات مناسب خواب می تواند به کاهش علائم مربوط به کاهش تستوسترون کمک کند. روشهای طبیعی مانند اینها بهترین گزینه ها برای کاهش تستوسترون وابسته به سن هستند.
- اگر جنسیت دارید و در یافتن ارائه دهنده خدمات درمانی ، مشاور یا منابع دیگر مشکل دارید ، برای ارجاع با یک سازمان محلی LGBTQ+ تماس بگیرید.
- شاید درباره درمان علائم یائسگی در زنان با هورمون درمانی شنیده باشید. پزشکان به طور کلی درمان جایگزینی تستوسترون را برای زنان توصیه می کنند ، به ویژه هنگامی که از این دارو در ترکیب با استروژن یا پروژسترون استفاده نمی شود.
- قبل از شروع هورمون درمانی تأیید کننده جنسیت ، مطمئن شوید که گزینه های خود را به طور کامل بررسی کرده اید و از همه اثرات آن آگاه هستید.
هشدارها
- همیشه طبق دستور پزشک از هر دارویی استفاده کنید. با مشورت با پزشک خود ، مصرف هرگونه داروی تجویزی را متوقف نکنید.
- استفاده از تستوسترون یا سایر هورمون ها بدون نظارت پزشک می تواند مشکلات جدی از جمله حمله قلبی ، سکته مغزی ، لخته شدن خون ، آسیب کبدی یا سرطان های حساس به هورمون را ایجاد کند. در حالی که تحت هورمون درمانی هستید ، معاینات فیزیکی معمول و آزمایش خون برای نظارت بر سلامتی شما ضروری است.
- در نظر داشته باشید که در صورت قطع مصرف تستوسترون ، اثرات هورمون درمانی کاملاً برگشت پذیر نیست.
