آنیکولیز عبارت است از جداسازی تدریجی و بدون درد ناخن انگشت یا پا از بستر ناخن آن. محتمل ترین علت ضربه است ، اما عوامل دیگری می توانند بر آن تأثیر بگذارند. برای تعیین علت انیکولیز خود به پزشک مراجعه کنید. اگر یک بیماری زمینه ای مقصر است ، پزشک شما را در درمان آن کمک می کند تا ناخن های شما بهبود یابند. اگر صدمه یا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض رطوبت یا مواد شیمیایی باعث ایجاد آنیکولیز شما شد ، احتمالاً با درمان مناسب و اقدامات پیشگیرانه از بین می رود.
مراحل
روش 1 از 3: تعیین علت
مرحله 1. در صورت داشتن علائم آنیکولیز به پزشک خود مراجعه کنید
پزشک شما باید بتواند با بررسی ناخن های شما علت آنیکولیز شما را مشخص کند. آنها همچنین ممکن است یک نمونه بافت از زیر ناخن شما برای آزمایش قارچ یا سایر عفونت ها بگیرند. در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:
- یک یا چند ناخن شما از زیر ناخن بلند شده است
- مرز بین بستر ناخن و سفید بیرون ناخن روی یک یا چند ناخن به شکل ناهموار است
- قسمت بزرگی از ناخن (های) شما کدر یا تغییر رنگ داده است
- یک یا چند صفحه ناخن شما با تورفتگی یا لبه های خمیده تغییر شکل داده است
مرحله 2. در مورد هرگونه دارویی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید
برخی از داروها می توانند ناخن های شما را در برابر قرار گرفتن در معرض نور خورشید واکنش دهند و در نتیجه ناخن هایی از بستر ناخن خود بلند می شوند. داروهایی که در گروه های پسورالن ، تتراسایکلین یا فلوروکینولون قرار دارند از مهمترین علل این واکنش هستند. پزشک خود را در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید به منظور رد این علت احتمالی ، به پزشک خود اطلاع دهید.
مرحله 3. اگر سابقه پسوریازیس یا سایر مشکلات پوستی دارید ، پزشک خود را مطلع کنید
اگر در گذشته مبتلا به پسوریازیس تشخیص داده اید ، به پزشک خود اطلاع دهید ، زیرا می تواند باعث آنیکولیز شود. اگر این تشخیص را دریافت نکرده اید ، در مورد مشکلات پوستی که ممکن است اخیراً تجربه کرده باشید ، به پزشک خود اطلاع دهید. علائم پسوریازیس می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خشکی ، ترک خوردگی یا خونریزی پوست
- لکه های قرمز پوست
- مقیاس نقره ای روی پوست نشان می دهد
- خارش ، سوزش یا درد پوست
مرحله 4. هرگونه صدمات اخیر را که به دست و پای خود وارد کرده اید افشا کنید
ضربه به بستر ناخن می تواند باعث آنیکولیز به تدریج و بدون درد شود. در صورت مشاهده هرگونه صدمه ای که ممکن است بر ناخن های شما تأثیر بگذارد ، به پزشک خود اطلاع دهید. این ممکن است شامل صدمات ضربه ای و آسیب های سوراخ کننده باشد ، جایی که ناخن بریده یا پاره شده است.
آسیب ها ممکن است از حوادث کوچکی مانند ضربه زدن به انگشتان پا تا تصادفات بزرگتر مانند کوبیدن انگشت در در اتومبیل متغیر باشد
مرحله 5. همه علل احتمالی محیطی را در نظر بگیرید
قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زا می تواند به ناخن های شما آسیب برساند و در نهایت منجر به آنیکولیز در طول زمان شود. نظافت ، نظافت و فعالیت های بدنی منظم خود را در نظر بگیرید تا مشخص شود چه عادت هایی می تواند مقصر باشد. این عوامل استرس زای محیطی یا شغلی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- دوره های طولانی مدت در آب (به عنوان مثال شنای مکرر یا شستن ظروف)
- استفاده منظم از لاک ناخن ، ناخن مصنوعی یا پاک کننده لاک ناخن
- قرار گرفتن مکرر در معرض مواد شیمیایی مانند محصولات تمیز کننده
- کفش های بسته هنگام راه رفتن با فشار ناهموار کف پای صاف
روش 2 از 3: درمان انیکولیز
مرحله 1. ناخن را کوتاه کنید تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود
ناخن هایی که از بستر ناخن جدا شده اند در معرض آسیب هستند. از پزشک خود بپرسید که آیا می تواند قسمت جدا شده ناخن را برای شما در مطب خارج کند. برداشتن ناخن به تنهایی ممکن است منجر به درد ، عفونت یا آسیب بیشتر شود.
اگر عفونت زیر ناخن شما وجود دارد ، برداشتن آن به شما این امکان را می دهد که دارو را مستقیماً در محل مورد نظر بمالید
مرحله 2. اگر انیکولیز ناشی از عفونت قارچی است ، از داروی ضد قارچ استفاده کنید
قبل از رشد مجدد ناخن ، قارچ و باکتری های زیر ناخن باید از بین بروند. پس از تشخیص این نوع عفونت ، پزشک یک داروی ضد قارچی خوراکی یا موضعی برای درمان آن تجویز می کند. تا زمانی که ناخن سالم و جدیدی شروع به رشد کند ، دارو را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید یا استفاده کنید.
- بسته به شدت و ماهیت عفونت ، داروهای خوراکی باید به مدت 24-26 هفته مصرف شوند.
- کرم ها یا پمادهای موضعی باید روزانه در اطراف بستر ناخن استفاده شوند و معمولاً دیر به نتیجه می رسند.
- داروهای خوراکی عموماً م thanثرتر از داروهای موضعی هستند ، اما خطرات بیشتری مانند آسیب احتمالی کبدی را به همراه دارند.
- پس از 6-12 هفته درمان با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 3. از پزشک خود در مورد گزینه های درمانی پسوریازیس ایجاد کننده آنیکولیز سوال کنید
پسوریازیس یکی از علل شایع انیکولیز است که تعدادی از درمان های ممکن را دارد. گزینه های درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید تا تصمیم بگیرید کدام یک برای شما م effectiveثرتر است. این گزینه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- داروهای خوراکی مانند متوترکسات ، سیکلوسپورین و رتینوئیدها
- درمانهای موضعی مانند کورتیکواستروئیدها ، ویتامین D مصنوعی ، آنترالین ، مهار کننده های کلسینورین ، اسید سالیسیلیک و رتینوئیدهای موضعی
- درمان های نور درمانی ، مانند فتوتراپی UVB ، فتوتراپی UVB باند باریک و لیزر درمانی اکسایمر
- درمانهای جایگزین و طبیعی مانند آلوئه ورا ، روغن ماهی و کاربردهای موضعی انگور اورگان
مرحله 4. در صورت کمبود ویتامین و مواد معدنی از پزشک خود در مورد مکمل ها بپرسید
کمبود ویتامین ها و مواد معدنی ممکن است ناخن های شما را ضعیف و شکننده کرده و رشد مجدد آنها را پس از آنیکولیز دشوار کند. از پزشک خود بپرسید که آیا باید مکمل هایی برای کمک به بازسازی ناخن های خود مصرف کنید. آهن به ویژه ممکن است به تقویت ناخن های شما کمک کند.
- بیوتین ، ویتامین B ، همچنین می تواند به بهبود وضعیت ناخن ها کمک کند.
- مصرف روزانه مولتی ویتامین به شما کمک می کند تا مجموعه ای از ویتامین های مورد نیاز بدن خود را برای سلامت کلی دریافت کنید.
- همچنین ممکن است پزشک رژیم غذایی خود را برای افزایش مصرف برخی ویتامین ها و مواد معدنی پیشنهاد کند.
مرحله 5. ناخن ها را بعد از خیس شدن با یک داروی خشک کننده تجویز کنید
برای محافظت از ناخن های خود در برابر رطوبت بیش از حد در حین بهبود ، پس از خیس شدن دست ها یا پاها ، یک ماده خشک کننده روی آنها بمالید. از پزشک خود بپرسید که آیا می تواند یک ماده خشک کننده مانند 3٪ تیمول در الکل تجویز کند. این نوع ماده خشک کننده مایع باید مستقیماً با قطره چکان یا برس کوچک روی ناخن ها اعمال شود.
این مواد خشک کننده باید 2-3 ماه در حالی که ناخن های شما در حال بهبود هستند استفاده شوند
روش 3 از 3: جلوگیری از انیکولیز
مرحله 1. ناخن های خود را تمیز و خشک نگه دارید
با شستشوی مکرر ناخن ها در طول روز از رشد باکتری یا قارچ زیر ناخن جلوگیری کنید. آنها را با صابون ملایم دست مالیده و کاملاً بشویید. حتماً بعد از خیس شدن آنها را کاملاً خشک کنید.
مرحله 2. کفش هایی با اندازه مناسب بپوشید
کفش های کوچک به ناخن های پای شما فشار بیشتری وارد کرده و باعث ایجاد ضربه بیشتر می شود. ضربه طولانی مدت به ناخن های شما منجر به ایجاد آنیکولیز می شود.
مرحله 3. از پوشیدن کفش های مرطوب یا مرطوب به مدت طولانی خودداری کنید
خیس شدن پاها می تواند باعث ایجاد قارچ انگشتان شود که ممکن است منجر به آنیکولیز شود. اگر در حال راه رفتن یا ورزش در شرایط مرطوب هستید ، کفش یا چکمه ضد آب بپوشید. جوراب ها و کفش های عرق کرده را بلافاصله بعد از ورزش بردارید تا از رشد باکتری ها جلوگیری شود.
- بگذارید کفش های شما در صورت خیس شدن کاملاً در هوا خشک شوند.
- اگر مرتباً ورزش می کنید ، برای جلوگیری از پوشیدن کفش های مرطوب یا مرطوب ، چند جفت کفش ورزشی بخرید.
مرحله 4. هنگام تمیز کردن یا شستن دستکش بپوشید
هم قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد شیمیایی و هم غوطه ور شدن مکرر در آب می تواند باعث آنیکولیز شود. هنگام تمیز کردن خانه ، شستن ظروف یا انجام کارهای مشابه ، از دستان خود با پوشیدن دستکش لاستیکی محافظت کنید. دستکش همچنین هنگام انجام کارهای خانه از ناخن های بلند در برابر آسیب محافظت می کند.
مرحله 5. ناخن های خود را کوتاه و تمیز نگه دارید
تجمع رطوبت و باکتری ها در زیر ناخن های بلند آسان تر است و خطر بیشتر آنیکولیز را ایجاد می کند. برای جلوگیری از این وضعیت ، ناخن های خود را مرتب کوتاه کنید تا کوتاه و مرتب باشند. برای بریدن ناخن ها از ناخن گیر تمیز و برای صاف کردن لبه ها از یک تخته سنگ مرمر استفاده کنید.
