سیاه شدن قسمتی یا تمام ناخن پا می تواند نگران کننده باشد. خوشبختانه دلایل سیاه شدن ناخن های پا معمولاً جدی نیستند و درمان این بیماری اغلب آسان است. بهترین درمان بستگی به علت سیاه شدن ناخن پا دارد. 2 مورد از شایع ترین علل آسیب به بستر ناخن و عفونت های قارچی است. سایر علل شایع عبارتند از اختلالات سیستمیک ، داروها یا اختلالات التهابی. در موارد نادر ، لکه های سیاه یا رگه هایی در زیر ناخن می تواند ناشی از ملانوم (نوعی سرطان پوست) در بستر ناخن باشد. اگر مطمئن نیستید که چه چیزی باعث ایجاد ناخن سیاه پا شده است ، به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص مناسب را پیدا کرده و گزینه های درمانی خود را مورد بحث قرار دهد.
مراحل
روش 1 از 3: درمان ناخن های سیاه ناشی از جراحت
مرحله 1. به دنبال علائم آسیب ناخن پا باشید
در نظر بگیرید که آیا انگشت پای شما به تازگی به نحوی آسیب دیده است یا خیر. آسیب به بستر ناخن می تواند باعث تجمع خون در زیر ناخن شود و باعث تغییر رنگ سیاه یا قهوه ای تیره شود. به این حالت هماتوم زیر زبانی گفته می شود. همچنین ممکن است علائمی مانند احساس درد یا فشار در زیر ناخن را تجربه کنید.
- در برخی موارد ، ممکن است واضح باشد که ناخن سیاه پا بر اثر آسیب ایجاد شده است-به عنوان مثال ، ممکن است چیزی را روی پای خود انداخته یا انگشت پای خود را خنجر زده باشید.
- ناخن های سیاه پا نیز می توانند به تدریج در اثر آسیب های مکرر ایجاد شوند ، مانند فشار ناشی از کفش های بسیار تنگ یا ضربه به انگشتان پا که در اثر دویدن مکرر ، پیاده روی یا ورزش ایجاد می شود.
مرحله 2. از پروتکل RICE برای درمان ناخن خود در خانه استفاده کنید
اگر هماتوم شما جزئی است و درد زیادی برای شما ایجاد نمی کند ، به احتمال زیاد می توانید بدون کمک پزشکی آن را در خانه مدیریت کنید. از استراحت ، یخ ، فشرده سازی و ارتفاع (RICE) بلافاصله پس از آسیب استفاده کنید تا تورم و درد را به حداقل برسانید و ناخن پا را ترمیم کنید:
- استراحت: تا حد امکان استفاده از پای آسیب دیده را به حداقل برسانید. به عنوان مثال ، دو هفته بعد از آسیب از دویدن یا پیاده روی اجتناب کنید.
- یخ: یک کیسه یخ پیچیده در پارچه یا پلاستیک روی پنجه آسیب دیده قرار دهید تا درد بی حس شود و تورم کاهش یابد. شما می توانید با خیال راحت تا یک بار در ساعت ، به مدت 20-30 دقیقه ، از کیسه یخ استفاده کنید.
- فشرده سازی: با پیچاندن یک بانداژ به انگشت شست آسیب دیده ، فشار ملایمی وارد کنید. این می تواند مقدار خون جمع شده در زیر ناخن شما را به حداقل برساند.
- ارتفاع: تا جایی که ممکن است پای خود را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید ، تورم را کاهش دهید. به عنوان مثال ، ممکن است روی نیمکت خود دراز بکشید و پای خود را روی بازوی بازو قرار دهید یا در رختخواب دراز بکشید و پای خود را روی یک جفت بالش تکیه دهید.
مرحله 3. برای کنترل درد از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید
اگر ناخن سیاه پا دردناک است ، از NSAID (داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی) مانند ایبوپروفن (موترین) ، ناپروکسن (Aleve) یا استامینوفن (تیلنول) استفاده کنید. این می تواند درد شما را تسکین داده و تورم و التهاب را کاهش دهد.
قبل از استفاده از آسپرین یا محصولات حاوی آسپرین ، از پزشک خود سوال کنید ، زیرا ممکن است خونریزی زیر ناخن را بدتر کند
مرحله 4. در صورت بروز علائم شدید به پزشک خود مراجعه کنید
در برخی موارد ، درمان خانگی هماتوم زیر زبانی ممکن است کافی نباشد. در صورت مشاهده علائمی مانند درد شدید یا غیرقابل تحمل ، خونریزی غیرقابل کنترل از ناحیه آسیب دیده ، بریدگی عمیق در انگشت پا یا ناخن یا آسیب به پایه ناخن.
- پزشک ممکن است با لیزر یا سوزن سوراخ کوچکی در ناخن پای شما ایجاد کند تا خون و مایعات دیگر از زیر ناخن خارج شود. اگر آسیب ناخن شدید باشد یا علائم عفونت وجود داشته باشد ، ممکن است لازم باشد ناخن را به طور کامل بردارید.
- اگر از نوزاد یا كودك كوچكی با ناخن پای آسیب دیده مراقبت می كنید ، به جای اینكه خودتان بخواهید آن را درمان كنید ، فوراً به پزشك ببرید.
مرحله 5. در صورت مشاهده علائم عفونت ، فوراً از پزشک کمک بگیرید
به دنبال علائمی مانند چرک یا مایعات دیگر که از زیر ناخن بیرون می آید ، افزایش درد یا تورم ، قرمزی در اطراف ناخن آسیب دیده ، رگه های قرمز در پوست اطراف ناخن یا تب باشید. ناحیه اطراف ناخن نیز ممکن است در لمس گرم شود. در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا فوراً به اورژانس بروید.
اگر ناخن پا شروع به جدا شدن کند ، ناخن شما ممکن است بیشتر در معرض عفونت قرار گیرد ، که در مورد هماتوم های شدید زیر زبان شایع است
مرحله 6. با بهبودی ناخن خود را از آسیب بیشتر محافظت کنید
پس از آسیب اولیه ، ناخن پای شما به زمان و TLC نیاز دارد تا به طور کامل بهبود یابد. کفش های بسته بپوشید که فضای زیادی در اطراف انگشتان پا وجود داشته باشد تا انگشتان آسیب دیده شما دچار ضربه یا فشار نخورند. همچنین می توانید انگشتان پای خود را ایمن و سالم نگه دارید:
- ناخن را تمیز ، بریده و بدون لاک در حین بهبود نگه دارید. لاک ناخن یا ناخن های کاذب می تواند روند بهبود را کند کرده و تشخیص علائم عفونت یا آسیب را دشوارتر کند.
- پوشیدن کفش های راحت و مناسب ، به ویژه هنگام دویدن. اگر می دوید ، از کفش هایی استفاده کنید که اندازه آنها بزرگتر از کفش های معمولی شما است و آنها را محکم ببندید تا روی پاهای شما نلغزند.
- از جوراب های ضخیم و جاذب رطوبت استفاده کنید تا پای شما خشک و بالشتک بماند.
- هنگام دویدن یا پیاده روی ، کلاهک یا نوار محافظ انگشت روی انگشتان پا آسیب دیده قرار دهید.
مرحله 7. چند ماه زمان دهید تا جراحت به طور کامل بهبود یابد
تغییر رنگ ناخن شما تا زمانی که ناخن پای قدیمی در تمام طول رشد نکند از بین نمی رود. برای اکثر مردم ، این روند حدود 6 تا 9 ماه طول می کشد.
- حتی اگر پزشک شما ناخن را با جراحی از بین نبرد ، این احتمال وجود دارد که خود به خود از بین برود. به طور معمول ، ناخن جدید پس از چند ماه رشد می کند.
- اگر بستر ناخن شما به شدت آسیب دیده باشد ، این احتمال وجود دارد که ناخن دوباره رشد نکند یا به اشتباه رشد کند.
روش 2 از 3: مدیریت قارچ ناخن پا
مرحله 1. علائم عفونت قارچی را بررسی کنید
اگر در ناخن پای خود عفونت قارچی دارید ، ممکن است بقایای زیر ناخن تجمع کرده و باعث تغییر رنگ تیره شود. به دنبال شواهد اضافی در مورد عفونت قارچی باشید ، مانند:
- ضخیم شدن یا پیچ خوردن ناخن
- تغییر رنگ سفید یا قهوه ای مایل به زرد
- خرد شدن یا شکنندگی ناخن
- بوی نامطبوع
مرحله 2. برای تشخیص مناسب به پزشک خود مراجعه کنید
از آنجا که عفونت های قارچی در انگشتان پا می توانند علائم سایر بیماری ها را تقلید کنند ، مهم است که از پزشک خود تشخیص بگیرید تا بتوانید مشکل را به طور موثر درمان کنید. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا آنها بتوانند ناخن شما را بررسی کرده و آزمایشات آزمایشگاهی را برای تایید یا رد عفونت قارچی انجام دهند.
- پزشک شما ممکن است مقداری برش از ناخن بگیرد یا بقایای زیر ناخن را با سوهان برای آزمایش آزمایشگاهی جمع آوری کند.
- در مورد هرگونه علائمی که دارید ، و همچنین داروهایی که استفاده می کنید یا سایر مشکلات سلامتی که ممکن است با آن روبرو شوید ، به پزشک خود اطلاع دهید.
مرحله 3. سعی کنید از داروهای ضد قارچ بدون نسخه استفاده کنید
قبل از اینکه روشهای تهاجمی تری را امتحان کنید ، پزشک شما ممکن است استفاده از درمان های OTC را روی ناخن (های) آلوده شما توصیه کند. یک کرم یا پماد ضد قارچ ناخن مانند درمان ناخن دکتر Scholl’s Fungal Nail یا Lotrimin AF بخرید و طبق دستور روی بسته استفاده کنید.
- اگر ناخن را قبل از استفاده از دارو نازک و نرم کنید ، ممکن است مثرتر باشد. ناخن آسیب دیده را کوتاه کرده و نقاط ضخیم را به آرامی ساقه بزنید ، مراقب باشید که از طریق ناخن سوهان نزنید.
- همچنین می توانید با استفاده از کرم پایه اوره روی ناخن ، مانند اوره 40+ یا اوره مراقبت ، به نفوذ عمیق تر دارو کمک کنید.
مرحله 4. از پزشک خود در مورد تجویز داروهای ضد قارچ موضعی بپرسید
اگر عفونت شما به درمان های OTC پاسخ نمی دهد ، پزشک ممکن است کرم ، پماد یا لاک ناخن موضعی ضد قارچ تجویز کند. این داروها همچنین می توانند همراه با ضد قارچ های خوراکی برای عفونت های سخت درمان شوند. دستورات پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
- داروهای موضعی که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از آمورولفین ، سیکلوپیروکس ، افیناکونازول و توابورول.
- برخی از پمادهای ضد قارچی ممکن است نیاز به استفاده روزانه داشته باشند ، در حالی که برخی دیگر فقط یک بار در هفته استفاده می شوند. احتمالاً برای م beثر بودن دارو به چندین هفته درمان نیاز خواهید داشت.
- برخی از داروهای ضد قارچ به شکل یک لاک ناخن دارویی (Penlac) هستند که روزانه به ناخن آسیب دیده اعمال می شود.
مرحله 5. در مورد استفاده از داروهای ضد قارچ خوراکی با پزشک خود مشورت کنید
اگر پس از استفاده از داروهای OTC یا تجویز داروهای موضعی روی ناخن آلوده خود بهبودی مشاهده نکردید ، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها ممکن است ضد قارچ خوراکی قوی تری تجویز کنند. گزینه های رایج شامل Lamisil و Sporanox است. این داروها به از بین بردن قارچ کمک می کند و به ناخن سالم و سالم به جای ناخن آلوده رشد می کند.
- ممکن است لازم باشد 6 تا 12 هفته قبل از از بین بردن عفونت این داروها را مصرف کنید. همچنین ممکن است چندین ماه طول بکشد تا ناخن آسیب دیده به طور کامل رشد کند ، بنابراین اگر بلافاصله بهبود واضحی را مشاهده نکردید ، ناامید نشوید.
- داروهای ضد قارچی خوراکی ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. مکرراً با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که دارو را به خوبی تحمل می کنید. در مورد سایر داروهایی که مصرف می کنید یا سایر نگرانی های سلامتی که ممکن است داشته باشید به آنها بگویید.
مرحله 6. در مورد حذف ناخن برای عفونت هایی که به سختی درمان می شوند بحث کنید
اگر درمان های دارویی م workingثر واقع نشده یا عفونت بسیار شدید است ، پزشک ممکن است برداشتن ناخن را توصیه کند تا بتواند مستقیماً بستر ناخن را درمان کند. آنها ممکن است این کار را با استفاده از یک ماده شیمیایی که باعث جدا شدن ناخن می شود انجام دهند ، یا ممکن است ناخن را با عمل جراحی بردارند.
- در بیشتر موارد ، ناخن در نهایت پس از درمان دوباره رشد می کند. این ممکن است چندین ماه یا حداکثر یک سال طول بکشد.
- اگر عفونت قارچی همچنان ادامه یابد و به درمان پاسخ ندهد ، پزشک یا متخصص پوست ممکن است نیاز به انجام یک عمل جراحی برای برداشتن دائمی ناخن داشته باشد.
روش 3 از 3: مقابله با ملانوما در ناخن پا
مرحله 1. ناخن خود را از نظر علائم ملانوما بررسی کنید
ملانوم زیر ناخن پا (که ملانوم زیر زبانی نامیده می شود) می تواند شبیه به نوع کبودی تیره باشد که هنگام آسیب ناخن ایجاد می شود. اگر نقطه ای تیره در زیر ناخن خود مشاهده کردید اما آسیبی به انگشت پا وارد نشده است ، فوراً توسط پزشک معاینه شوید. سایر علائم و نشانه های ملانوم زیر زبانی عبارتند از:
- رگه های قهوه ای یا سیاه زیر ناخن که ممکن است با گذشت زمان رشد کنند-به ویژه رگه هایی که از نوک ناخن تا قاعده بستر ناخن گسترش می یابد
- کبودی یا نقطه تیره زیر ناخن که با رشد ناخن به سمت بالا حرکت نمی کند و از بین نمی رود
- جداسازی بین ناخن و بستر ناخن
- تیره شدن پوست اطراف ناخن
- ترک خوردن ، نازک شدن یا پیچ خوردن ناخن
- خونریزی از زیر ناخن
مرحله 2. برای تشخیص سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید
اگر مشکوک به ملانوم زیر ناخن پای خود هستید ، منتظر نباشید ، بلافاصله با پزشک خود وقت بگیرید. اگر ملانوم زود تشخیص داده شود ، درمان آن بسیار آسان تر است.
- پزشک به احتمال زیاد بیوپسی را تجویز می کند ، که در آن مقدار کمی بافت از بستر ناخن گرفته می شود و از نظر سلول های سرطانی مورد بررسی قرار می گیرد.
- اگر آزمایش بافت برای ملانوم مثبت باشد و پزشک شما مشکوک شود که سرطان شروع به گسترش کرده است ، آنها همچنین ممکن است بیوپسی برخی از غدد لنفاوی مجاور را انجام دهند.
مرحله 3. ملانوم را با جراحی بردارید
بهترین درمان ملانوم حذف بافت سرطانی است. بسته به ضخامت ملانوم و میزان گسترش آن ، پزشک ممکن است برداشتن کل ناخن یا قسمتی از انگشت شست آسیب دیده را توصیه کند.
- اگر ملانوم به بافتهای اطراف یا غدد لنفاوی گسترش یافته باشد ، ممکن است لازم باشد جراحی با شیمی درمانی یا پرتودرمانی تکمیل شود.
- حتی اگر میزان ملانوم نسبتاً محدود باشد ، پزشک شما ممکن است درمانهای بیشتری را برای جلوگیری از بازگشت ملانوم یا از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده توصیه کند.
- پس از درمان به طور منظم با پزشک خود مشورت کنید و در صورت تکرار ملانوم خودآزمایی های معمول را انجام دهید.
