سوختگی ناشی از تابش ، که به آن آسیب تابشی پوستی (CRI) نیز گفته می شود ، یک بیماری جدی پزشکی است ، اما خوشبختانه یک مورد نادر است. بیماران غالباً از قرار گرفتن در معرض اشعه خود بی خبر هستند و علائم سوختگی غیرقابل توضیح ایجاد می کنند ، که باید مانند سایر انواع سوختگی های جدی پوستی از نظر پزشکی درمان شوند. در حالی که از نظر فنی CRI ها نیستند ، بیماران سرطانی که تحت پرتودرمانی قرار می گیرند به احتمال زیاد در ناحیه درمان دچار آسیب پوستی می شوند که می تواند شبیه سوختگی پوست باشد. اگر این اتفاق برای شما رخ داد ، توصیه های تیم مراقبت خود را دنبال کنید و اقدامات عملی را برای جلوگیری از تحریک بیشتر پوست انجام دهید.
مراحل
روش 1 از 2: درمان آسیب ناشی از تابش پوستی (CRI)
مرحله 1. دستورات بهداشتی و ایمنی رسمی را در مواقع اضطراری تشعشعی رعایت کنید
در صورت گرفتار شدن در مواقع اضطراری ناشی از تشعشعات ، مانند تصادف هسته ای ، اقدام جنگی یا تروریستی ، یا برخی دیگر از تشعشعات جدی ، اقدام سریع ضروری است. در بسیاری از موارد ، علائم سندرم تابش حاد (ARS) فوری نیستند ، اما ضروری است که فوراً دستورات دولتی و/یا پزشکی را دنبال کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است به شما توصیه شود که هر لباسی را درآورده و در کیسه بگذارید ، دوش بگیرید و خود را داخل خانه ببندید. همچنین ممکن است با اطلاع کوتاه مدت به شما دستور تخلیه داده شود.
- هرگونه سوختگی که بلافاصله در اثر اورژانس تشعشع ظاهر می شود ، به احتمال زیاد سوختگی حرارتی است نه سوختگی ناشی از تابش. به طور کلی با سوختن لباسهایی که در محل سوخته نیستند ، پوشاندن خنک و مرطوب بر روی زخم و دریافت کمک های اورژانس در اسرع وقت ، باید مانند سوختگی های جدی درمان شود.
مرحله 2. برای سوختگی هایی که بدون علت مشخص ظاهر می شوند ، به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشید
اولین علائم سوختگی اشعه اغلب چند روز پس از قرار گرفتن در معرض ظاهر نمی شود ، به این معنی که علت آن همیشه مشخص نیست. اگر علائم غیرقابل توضیح سوختگی مانند تورم ، قرمزی ، درد ، خونریزی و/یا زخم را نشان دادید ، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.
- در حالی که سوختگی ناشی از تابش می تواند به دلیل قرار گرفتن در معرض تابش حاد رخ دهد ، اغلب در اثر تابش بتا یا اشعه ایکس با انرژی کم ایجاد می شود. این اشعه ها عمیقاً به بدن نفوذ نمی کنند ، به این معنی که ممکن است فوراً از قرار گرفتن در معرض تابش آگاه نباشید.
- سوختگی های تشعشعی ممکن است از طریق یک فرآیند حذف که سایر منابع سوختگی را رد می کند ، همراه با تحقیقات پزشکی از منبع تابش احتمالی تشخیص داده شود.
مرحله 3. اقدامات مراقبت از سوختگی را که توسط تیم پزشکی طراحی شده است انجام دهید
مراقبت از سوختگی تشعشعی در بسیاری از موارد مشابه سایر انواع سوختگی است. بسته به میزان و شدت سوختگی ، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید. درمان می تواند از مراقبت از زخم و مدیریت درد گرفته تا پیوند پوست یا سایر روشهای جراحی مهم باشد.
فردی که از سوختگی رادیویی رنج می برد معمولاً تهدیدی برای آلودگی اشعه ندارد. با این حال ، بسته به شرایط ، ممکن است از اقدامات قرنطینه استفاده شود
مرحله 4. تمام اقدامات درمانی توصیه شده را در خانه ادامه دهید
هنگامی که تیم پزشکی شما مراقبت های سوختگی شما را تحت کنترل قرار می دهد ، آنها به شما در مورد اقدامات لازم در خانه توصیه می کنند. با دقت گوش دهید ، در صورت نیاز س questionsالات خود را مطرح کنید و دستورات آنها را به طور کامل دنبال کنید. به عنوان مثال ممکن است:
- داروهای ضد درد دهان برای شما تجویز شود.
- برای کاهش خطر ابتلا به آنتی بیوتیک تجویز شود.
- به شما آموزش داده می شود که سوختگی را به روش خاصی تمیز کرده و بپوشانید.
مرحله 5. قبول کنید که ممکن است عود علائم طولانی مدت را تجربه کنید
در حالی که آسیب های ناشی از تابش پوستی از جهات مختلف شبیه سایر انواع سوختگی های پوستی هستند ، علائم به احتمال زیاد در طی چند هفته ، ماه یا حتی سال ظاهر می شوند و دوباره ظاهر می شوند. در هر مورد ، شما باید از روال مراقبت توصیه شده توسط تیم پزشکی خود پیروی کنید.
علائم CRI اغلب در چند روز پس از قرار گرفتن در معرض شکل نسبتاً خفیف ظاهر می شوند ، سپس برای چند روز یا حتی چند هفته ناپدید می شوند. سپس ممکن است به شکلهای کم و بیش شدید و خاموش برای هفته ها یا ماهها دوباره ظاهر شوند. در برخی موارد ، علائم تا سالها پس از تماس ظاهر می شوند
هشدار: تغییرات دائمی در ظاهر ، بافت و احساسات پوست در برخی موارد امکان پذیر است ، همانطور که احتمال ابتلا به سرطان پوست در آن ناحیه افزایش می یابد.
روش 2 از 2: مراقبت از آسیب پوست ناشی از پرتودرمانی
مرحله 1. خطرات و شدت احتمالی واکنش های پوستی را با تیم مراقبت خود بحث کنید
پرتودرمانی عنصر کلیدی درمان بسیاری از انواع سرطان است. با این حال ، واکنشهای پوستی در ناحیه درمان در حدود 85 درصد از بیماران رخ می دهد ، بنابراین مهم است که در مورد این احتمال و نحوه پاسخ به آن با تیم مراقبت از سرطان صحبت کنید.
- واکنش های پوستی بسیار متفاوت است ، از تحریک خفیف یا قرمزی گرفته تا زخم یا زخم باز. محل و شدت درمانهای پرتودرمانی شما ممکن است بر واکنش پوست شما تأثیر بگذارد.
- آسیب پوست ممکن است یکی از چالش های زیادی باشد که در طول مبارزه با سرطان با آن روبرو خواهید شد. در مورد نگرانی ها ، ترس ها و سالات خود با تیم مراقبت خود و عزیزان خود آشکارا صحبت کنید. همیشه به یاد داشته باشید که شما به تنهایی با این مبارزه روبرو نمی شوید.
نکته: درمان درماتیت تابشی بستگی به شدت آسیب پوست شما دارد. به عنوان مثال ، درماتیت تابشی درجه 1 ممکن است فقط به مراقبت های کلی پوست ، درجه 2-3 ممکن است نیاز به باندهای نرم و جاذب و آنتی بیوتیک ها داشته باشد و درجه 4 ممکن است نیاز به دبریدمان جراحی داشته باشد.
مرحله 2. توصیه های تیم مراقبت را در مورد استفاده از مرطوب کننده ها یا کرم های موضعی دنبال کنید
به عنوان مثال ، ممکن است به شما توصیه شود که آلوئه ورا یا لوسیون مرطوب کننده خاصی را یک یا چند بار در روز در محل درمان خود بمالید. یا ممکن است یک کورتیکواستروئید موضعی یا کرم دارویی دیگر تجویز شود تا قبل از درمان روی ناحیه مورد نظر استفاده شود تا از درماتیت شدید تشعشعی جلوگیری کرده و ناراحتی و خارش را به حداقل برساند. در هر صورت ، دستورالعمل های ارائه شده توسط تیم مراقبت خود را دنبال کنید.
در حال حاضر تعداد زیادی شواهد قوی وجود ندارد که از درمان موضعی خاصی بر سایر درمانها پشتیبانی کند. ممکن است به شما توصیه شود که جایگزین های مختلف را یکی یکی امتحان کنید تا مشخص شود کدام برای شما مناسب است
مرحله 3. ناحیه درمان را به آرامی با آب گرم و صابون ملایم بشویید
از صابون های تند ، آب داغ و شستشوی شدید اجتناب کنید. دست یا پارچه ای نرم را مرطوب کرده و از پاک کننده ملایم پوست استفاده کنید ، با آب ولرم یا خنک بشویید و محل را با پارچه نرم دیگری خشک کنید. هر روز یکبار محل را بشویید مگر اینکه تیم مراقبت شما توصیه دیگری کرده باشد.
تمیز نگه داشتن ناحیه برای کاهش خطر عفونت در صورت شکستگی پوست یا ضایعات مهم است. فقط مطمئن شوید که ملایم باشید
مرحله 4. استفاده از ضد عرق ها ، محصولات تالک و سایر محصولاتی که توسط تیم شما ذکر شده است را متوقف کنید
از پودرهای تالک و محصولات حاوی نشاسته باید اجتناب شود زیرا ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد. در همین حال ، محصولات حاوی محتوای فلزی (مانند ضد عرق ها ، که اغلب شامل آلومینیوم هستند) می توانند دوز تابش جذب شده توسط پوست را افزایش دهند.
در مورد مارک های خوشبوکننده و سایر محصولات مراقبت از پوست راهنمایی بخواهید. ممکن است تیم مراقبت شما بتواند لیستی را به شما ارائه دهد
مرحله 5. ناحیه درمان را بدون تراشیدن بگذارید تا خطر تحریک پوست کاهش یابد
اگر به طور معمول ناحیه درمان را تراشیدید ، این می تواند یک چالش باشد ، اما اصلاح همیشه باعث ایجاد حداقل مقدار کمی از سوزش پوست می شود. بهترین گزینه این است که اجازه دهید موهای ناحیه تحت درمان رشد کنند تا زمانی که تیم مراقبت شما بگوید که شروع به اصلاح مجدد مشکلی ندارد.
ریش تراش یا اصلاح کننده برقی کمتر از تیغ باعث تحریک می شود ، اما بهترین گزینه این است که به طور کلی از حذف موهای زائد خودداری کنید
مرحله 6. از محصولات بدن و محصولات لباسشویی بدون عطر استفاده کنید
عطرها و سایر افزودنیها ممکن است باعث تحریک شوند ، به ویژه برای پوستهای حساس در ناحیه درمان. از محصولات لباسشویی که برای پوست های حساس به بازار عرضه می شوند استفاده کنید و از عطرهایی مانند عطر و لوسیون های معطر استفاده نکنید.
مرحله 7. لباس های گشاد و نرم را روی ناحیه درمان بپوشید
لباس های تنگ یا خشن احتمالاً باعث ایجاد ترک و قرمزی در ناحیه درمان می شوند. به جای پارچه های چسبان ، از پارچه های نرم مانند پنبه و لباس های گشاد ، مانند شلوارهای عرقی استفاده کنید.
- هنگام پرتودرمانی راحتی را بر مد اولویت دهید!
- اجتناب از اصطکاک برای 2-4 هفته پس از درمان بسیار مهم است ، بنابراین مطمئن شوید که از هرگونه تماس پوستی جلوگیری می کنید. لباسهای گشاد بپوشید ، اما مناطقی را که ممکن است اصطکاک ایجاد کند ، مانند ناحیه زیر بغل ، بپوشانید.
مرحله 8. قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید و دمای شدید را محدود کنید
هوای گرم ، هوای سرد و نور مستقیم خورشید همگی می توانند پوست شما را تحریک کنند ، به ویژه هنگامی که در ناحیه درمان حساس است. برای سرماخوردگی خود را کنار بگذارید یا از آن دور بمانید ، و در گرمترین قسمتهای روزهای گرم در خانه بمانید. از اقدامات حفاظتی آفتاب توصیه شده توسط تیم مراقبت خود استفاده کنید ، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF 30 یا بیشتر که مناسب پوست حساس شما است.
- پوشیدن لباس های بلند و گشاد و کلاه لبه پهن.
- ماندن در خانه در میانه روز ، زمانی که اشعه خورشید شدیدتر است.
مرحله 9. زخم های باز یا زخم های باز شده در ناحیه درمان را طبق دستور درمان کنید
به احتمال زیاد ، شما با قرمزی و سوزش در ناحیه درمان روبرو خواهید شد. در برخی موارد ، ممکن است زخم ، زخم یا زخم باز ایجاد شود که نیاز به درمان فعال دارد. قبل از اقدام به درمان هر یک از این شرایط ، از تیم مراقبت خود دستورالعمل بگیرید.
- دستورالعمل های خاصی برای تمیز کردن و پوشاندن هر گونه زخم باز دریافت خواهید کرد. از استفاده از نوار چسب یا بانداژ روی پوست حساس در ناحیه درمان خودداری کنید.
- ممکن است داروهای موضعی یا خوراکی برای کاهش خطر عفونت به شما داده شود. از این موارد طبق دستور استفاده کنید.
